Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η συντρόφισσα Μαρία Σιδέρη αναπαύεται στην Καισαριανή

Θα τη θυμό­μα­στε πάντα σαν μία από τις χιλιά­δες –αλλά και ξεχω­ρι­στή, της δρα­κο­γε­νιάς των αλύ­γι­στων της ταξι­κής πάλης.

Την απο­χαι­ρε­τά­με με περη­φά­νια και σεβα­σμό, έχο­ντας κλεί­σει έναν μεγά­λο και γεμά­το κύκλο ζωής, αδιά­λει­πτης δρά­σης και ανυ­πο­χώ­ρη­των αγώ­νων.

Παλιοί και νέοι σύντρο­φοι, δίπλα σε συγ­γε­νείς της, αντι­στα­σια­κούς, απλούς ανθρώ­πους της διπλα­νής πόρ­τας, νεο­λαί­οι και πολ­λοί άλλοι ήταν σήμε­ρα εδώ απο­τί­ο­ντας τον δέο­ντα φόρο τιμής και ύστα­το χαί­ρε.Μαρία Σιδέρη κηδεία Καισαριανή Θέμης Γκιώνης ΠΓ ΚΕ ΚΚΕΣκε­πα­σμέ­νη με την τιμη­μέ­νη σημαία του ΚΚΕ, που υπη­ρέ­τη­σε όλη της τη ζωή τάφη­κε αγκα­λιά με το Ριζο­σπά­στη και το περιο­δι­κό “ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ” της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ ‑το αφιε­ρω­μέ­νο στα 80χρονα του ΕΑΜ.

Παρό­ντες ο Θέμης Γκιώ­νης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Σπύ­ρος Χαλ­βα­τζής, ο γερό­λυ­κος Γιώρ­γος Κατη­μερ­τζής, η Βαγ­γε­λιώ Πλα­τα­νιά, μέλος του Γρα­φεί­ου της Επι­τρο­πής Περιο­χής της ΚΟ Αττι­κής του ΚΚΕ, του Τμή­μα­τος Πολι­τι­σμού της ΚΕ και της ΚΕΟΕ, που εκφώ­νη­σε και επικήδειο.

«Η γελα­στή και γλυ­κιά σου μορ­φή θα μας μεί­νει αξέ­χα­στη, για­τί είναι δείγ­μα της δύνα­μης που αντλεί ο αγω­νι­στής, ο κομ­μου­νι­στής σε όλες τις συν­θή­κες για τη συνέ­χι­ση της πάλης. Άλλω­στε, στον μεγά­λο και γεμά­το κύκλο της ζωής σου έζη­σες μεγά­λες στιγ­μές του αγώ­να, αλλά και τη σκλη­ρό­τη­τα της ταξι­κής πάλης, χωρίς να λυγί­σεις ακό­μα και μπρο­στά στον κίν­δυ­νο του θανά­του», σημεί­ω­σε μετα­ξύ άλλων η Β. Πλα­τα­νιά και στη συνέ­χεια ανα­φέρ­θη­κε στην πολυ­κύ­μα­ντη ζωή της Μ. Σιδέρη:

Στην πάλη της ενά­ντια στη ναζι­στι­κή κατο­χή μέσα από τις γραμ­μές της ΕΠΟΝ, στα 14 χρό­νια που έμει­νε στη φυλα­κή περι­μέ­νο­ντας κάθε μέρα την εκτέ­λε­σή της, καθώς είχε κατα­δι­κα­στεί πέντε φορές σε θάνα­το. «Η γνώ­ση, η αγω­νι­στι­κή στά­ση ζωής, η ανι­διο­τέ­λεια, η ατα­λά­ντευ­τη πίστη στον τελι­κό σκο­πό, η επα­να­στα­τι­κή αισιο­δο­ξία είναι οι αρχές με τις οποί­ες δια­παι­δα­γω­γεί το ΚΚΕ τα μέλη του, είναι οι αρχές με τις οποί­ες δια­παι­δα­γω­γή­θη­κες και εσύ σ. Μαρία. Έτσι, έζη­σες μια ζωή γεμά­τη, μια ζωή όμορ­φη, μια ζωή — παρα­κα­τα­θή­κη για τις επό­με­νες γενιές των κομμουνιστών.

Μία ζωή χωρίς δήλω­ση μετα­νοί­ας. Αυτή είναι η ζωή σου, συντρό­φισ­σα Μαρία. Και αυτή η ζωή απο­δει­κνύ­ει πως το πέρα­σμα κάθε ανθρώ­που από τη ζήση ομορ­φαί­νει, γίνε­ται ουσια­στι­κό μόνο μέσα στον αγώ­να για τα ανώ­τε­ρα ιδα­νι­κά, μόνο όταν παλεύ­ει κανείς για να ανθρω­πέ­ψει ο άνθρω­πος ζει γεμά­τα. Μόνο μέσα στον αγώ­να παίρ­νουν νόη­μα οι πρά­ξεις του καθέ­να καθώς συνε­νώ­νο­νται με τη δρά­ση όλων. Μέσα στην πάλη σπά­νε προ­λή­ψεις, όπως έσπα­σαν μαζι­κά με τη συμ­με­το­χή χιλιά­δων γυναι­κών που στά­θη­καν αντά­ξια δίπλα στους συντρό­φους αγω­νι­στές με το όπλο στο χέρι, σε όλες τις μάχες, στις φυλα­κές, στις εξορίες.

Εμείς μπο­ρού­με να σου πού­με το “στερ­νό αντίο” με τον στί­χο, το τρα­γού­δι­σμα του οποί­ου διηύ­θυ­νες στις φυλα­κές Αβέ­ρωφ. “Γεια σας αδέρ­φια, θα ‘ρθει λευ­τε­ριά”. Στο υπο­σχό­μα­στε, σ. Μαρία», ανέ­φε­ρε ολο­κλη­ρώ­νο­ντας τον χαιρετισμό.

Μαρία Σιδέρη κηδεία Καισαριανή Μαριέττα ΠαναγιωτοπούλουΜίλη­σαν ακό­μη από το τοπι­κό παράρ­τη­μα (Και­σα­ρια­νής) ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ εκπρό­σω­πος των καλ­λι­τε­χνών και από τους συγ­γε­νείς η Μαριέτ­τα Πανα­γιω­το­πού­λου.

Το παράρ­τη­μα Και­σα­ρια­νής μας  Πανελ­λή­νιας  Ένω­σης  Αγω­νι­στών Εθνι­κής Αντί­στα­σης και Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας, εκφρά­ζει τα βαθιά συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νεια μας Μαρί­ας Σιδέ­ρη, μας δικιά μας Μαρί­ας, μέλος μας  με αριθ­μό μητρώ­ου 43.

Έτσι ξεκί­νη­σε την ομι­λία του ο Κώστας Γαβρι­λά­κης και στη συνέ­χεια ανα­φέρ­θη­κε ανα­λυ­τι­κά στην πολυ­τά­ρα­χη ζωή της συντρό­φισ­σας, κλεί­νο­ντας ως εξής

Δύσκο­λο για μας τους νεό­τε­ρους να  σηκώ­σου­με το φορ­τίο συντρό­φισ­σα Μαρία, που εσύ ξεκί­νη­σες να σηκώ­νεις, αλλά μπο­ρού­με να σου υπο­σχε­θού­με  ότι θα προ­σπα­θή­σου­με να μεί­νου­με πιστοί κι εμείς σ’ αυτόν το δύσκο­λο αλλά δημιουρ­γι­κό, οργα­νω­μέ­νο τρό­πο ζωής. Πρό­τυ­πο γυναί­κας αγω­νί­στριας που δεν λυγί­ζει, που δεν κάνει πίσω ποτέ στη ζωή της. Πιστή στα ιδα­νι­κά και στις αξί­ες, φάρος φωτει­νός για εμάς σήμερα.


Μαρία Σιδέρη ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Καισαριανής


Θέλου­με να σε απο­χαι­ρε­τή­σου­με συνα­γω­νί­στρια με ένα από­σπα­σμα από ποί­η­μα του  Γιώρ­γου Σιδέ­ρη, συντρό­φου σου, στον αγώ­να και τη ζωή.

«Δόξα σε κάθε «ΟΧΙ» και τιμή | σαν το βρο­ντο­φω­νά­ζουν οι λαοί |
Δόξα σε κάθε αντί­στα­ση-
Για κάθε σκλά­βω­μα. — Για κάθε υποταγή.
Δόξα στους ήρω­ες νεκρούς  | στους μαχη­τές και στους απλούς.
Κι όσους λησμό­νη­σαν οι χρόνοι.
Δόξα  Δόξα και τιμή. —  Στο Κόμ­μα των Ηρώ­ων — Των Μαρτύρων -
Των Οδη­γη­τών —  Δόξα Δόξα — Στους αιώνες -
ΔΟΞΑ και ΤΙΜΗ

Καλή   ξεκού­ρα­ση, συνα­γω­νί­στρια και συντρό­φισ­σα Μαρία   κι εμείς θα συνε­χί­σου­με να αγω­νι­ζό­μα­στε για μια κοι­νω­νία όπως εσύ ονειρευόσουν.
Καλό ταξί­δι Μαρία. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο