Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η Χαμάς και η επιλεκτική ευαισθησία της Δύσης – Γράφει ο Σωτήρης Ζιώμας

«Οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες κατα­δι­κά­ζουν απε­ρί­φρα­στα τις απρό­κλη­τες επι­θέ­σεις των τρο­μο­κρα­τών της Χαμάς ενα­ντί­ον ισραη­λι­νών πολι­τών», ανέ­φε­ρε σε ανα­κοί­νω­σή του ο Λευ­κός Οίκος, μετά τη μαζι­κή στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση που εξα­πέ­λυ­σε η Χαμάς στο νότιο Ισραήλ.

«Αυτή η επαί­σχυ­ντη, απρό­κλη­τη και βάρ­βα­ρη επί­θε­ση κατά του Ισρα­ήλ πρέ­πει να αντι­με­τω­πι­στεί με παγκό­σμια κατα­δί­κη και απε­ρί­φρα­στη υπο­στή­ρι­ξη του δικαιώ­μα­τος του εβραϊ­κού κρά­τους στην αυτο­ά­μυ­να», έγρα­ψε σε μήνυ­μά του στην πλατ­φόρ­μα «Χ» (πρώ­ην Twitter) ο γνω­στός αντιεμ­βο­λια­στής υπο­ψή­φιος για την προ­ε­δρία των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Κένε­ντι Τζούνιορ.

«Η απρό­κλη­τη τρο­μο­κρα­τι­κή επί­θε­ση σήμε­ρα και οι δολο­φο­νί­ες αθώ­ων Ισραη­λι­νών πολι­τών απο­τε­λούν μια έντο­νη υπεν­θύ­μι­ση της βιαιό­τη­τας της Χαμάς και των εξτρε­μι­στών που υπο­στη­ρί­ζο­νται από το Ιράν», δήλω­σε ο βου­λευ­τής και υπο­ψή­φιος για την προ­ε­δρία της Βου­λής των Αντι­προ­σώ­πων, Τζιμ Τζόρ­νταν.

Αυτές είναι μόνο μερι­κές από τις δεκά­δες τοπο­θε­τή­σεις που έκα­ναν τις τελευ­ταί­ες ώρες Αμε­ρι­κα­νοί πολι­τι­κοί, γερου­σια­στές και ανα­λυ­τές δυτι­κών μέσων ενη­μέ­ρω­σης, στην προ­σπά­θειά τους να «βαπτί­σουν το κρέ­ας ψάρι» και να παρου­σιά­σουν την επι­χεί­ρη­ση της Χαμάς σαν έναν κεραυ­νό εν αιθρία – σαν μια ακό­μη επε­κτα­τι­κή επέμ­βα­ση που διε­ξά­γε­ται στο βωμό ενός πολέμου.

Πρό­κει­ται για την ίδια μερί­δα ανθρώ­πων –εντός και εκτός συνό­ρων– που, ενώ με περισ­σή ευκο­λία ψέγουν και κατα­δι­κά­ζουν τις ρου­κέ­τες της Χαμάς ανα­γνω­ρί­ζο­ντας το δικαί­ω­μα των Ισραη­λι­νών στην αυτο­ά­μυ­να, δεν ψελ­λί­ζουν ούτε «κιχ» για τους καθη­με­ρι­νούς πυραύ­λους του Ισρα­ήλ ενα­ντί­ον Παλαι­στι­νί­ων αμά­χων σε πόλεις όπως η Τζε­νίν, η Ναμπλούς, η Τουλ­κα­ρέμ και η Ραμάλα.

Άλλω­στε, για όλους αυτούς «δεν υπάρ­χει παλαι­στι­νια­κό έθνος, παλαι­στι­νια­κή ιστο­ρία και παλαι­στι­νια­κή γλώσ­σα». Το δήλω­σε πρό­σφα­τα σε ομι­λία του στο Παρί­σι και ο ακρο­δε­ξιός υπουρ­γός Οικο­νο­μι­κών του Ισρα­ήλ, Μπε­ζα­ζέλ Σμό­τριτς, γνω­στός για την εξτρε­μι­στι­κή του πολι­τι­κή και τις ρατσι­στι­κές, ομο­φο­βι­κές του τοποθετήσεις.

Οι κάθε λογής θια­σώ­τες όλων των απο­χρώ­σε­ων του «στρα­τη­γι­κού εταί­ρου» και κρά­τους-απαρτ­χάιντ δεν έχουν κανέ­να πρό­βλη­μα να παρέ­χουν στή­ρι­ξη στην πιο ρατσι­στι­κή, φοντα­με­ντα­λι­στι­κή και ακρο­δε­ξιά κυβέρ­νη­ση στην ιστο­ρία του Ισρα­ήλ, η οποία έχει εντεί­νει την επι­θε­τι­κό­τη­τά της απέ­να­ντι στους Παλαι­στι­νί­ους ισο­πε­δώ­νο­ντας τις κατοι­κί­ες τους, επε­κτεί­νο­ντας τους παρά­νο­μους οικι­σμούς, υψώ­νο­ντας τερά­στια τεί­χη — φρά­χτες και κρα­τώ­ντας τους σε φυλακές.

Εθε­λο­τυ­φλούν μπρο­στά στην ανε­ξέ­λεγ­κτη δρά­ση ακρο­δε­ξιών εποί­κων που λει­τουρ­γούν ως τάγ­μα­τα θανά­του δολο­φο­νώ­ντας Παλαι­στι­νί­ους με την από­λυ­τη ανο­χή των ισραη­λι­νών αρχών και ξεχνούν ότι πριν από πέντε χρό­νια, στις 30 Μαρ­τί­ου 2018, σε εκεί­νη την ειρη­νι­κή Μεγά­λη Πορεία της Επι­στρο­φής, ο ισραη­λι­νός στρα­τός σκό­τω­σε 214 άοπλους Παλαι­στι­νί­ους και τραυ­μά­τι­σε 36.100 άτο­μα, μετα­ξύ των οποί­ων 8.800 παιδιά.

Αλή­θεια, πόσο «απρό­κλη­τη» μπο­ρεί να είναι μια στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση όταν 2 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι ζουν υπό κατο­χή σε μια έκτα­ση 365 τετρα­γω­νι­κών χιλιο­μέ­τρων γης, όντας απο­κλει­σμέ­νοι εδώ και 15 χρό­νια και όταν το νερό, το ρεύ­μα, τα τρό­φι­μα και τα φάρ­μα­κα εξαρ­τώ­νται από την κυβέρ­νη­ση του Τελ Αβίβ;

Σύμ­φω­να με το Παλαι­στι­νια­κό Κεντρι­κό Γρα­φείο Στα­τι­στι­κής, το Ισρα­ήλ έχει κατα­λά­βει το 85% της ιστο­ρι­κής Παλαι­στί­νης από τότε που ιδρύ­θη­κε το εβραϊ­κό κρά­τος το 1948.

Σε πρό­σφα­τη έκθε­σή του, ο ανε­ξάρ­τη­τος οργα­νι­σμός «Middle East Eye», κατά τη διάρ­κεια του 2022, δια­πί­στω­σε πως οι ισραη­λι­νές δυνά­μεις είχαν σκο­τώ­σει στα κατε­χό­με­να εδά­φη περισ­σό­τε­ρους Παλαι­στι­νί­ους από ό,τι το 2005, όταν και έλη­ξε η δεύ­τε­ρη Ιντι­φά­ντα, ανα­φέ­ρο­ντας 220 νεκρούς Παλαι­στί­νιους (συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων 48 παι­διών), και περί­που 9.000 τραυ­μα­τί­ες στη Δυτι­κή Όχθη.

Από τον πόλε­μο του 1967 και την κατά­λη­ψη των υπο­λοί­πων παλαι­στι­νια­κών εδα­φών από το Ισρα­ήλ μέχρι τώρα, υπο­λο­γί­ζε­ται πως έχουν συλ­λη­φθεί, κρα­τη­θεί ή φυλα­κι­στεί περισ­σό­τε­ροι από 800.000 Παλαι­στί­νιοι από τις ισραη­λι­νές αρχές, μετα­ξύ αυτών, περί τις 17.000 γυναί­κες και 50.000 παι­διά κάτω των 18 ετών, οι περισ­σό­τε­ροι από τους οποί­ους κατη­γο­ρή­θη­καν για πέταγ­μα πέτρας, κατη­γο­ρία που τιμω­ρεί­ται με φυλά­κι­ση έως 20 χρόνια.

Και όλα αυτά, υπό τη δια­κυ­βέρ­νη­ση ενός πρω­θυ­πουρ­γού ο οποί­ος σε παλαιό­τε­ρη ομι­λία του στο Σιω­νι­στι­κό Συνέ­δριο στην Ιερου­σα­λήμ, είχε ξεπλύ­νει τον Αδόλ­φο Χίτλερ για το Ολο­καύ­τω­μα, απο­δί­δο­ντάς το στον τότε Μου­φτή της Ιερου­σα­λήμ, Χατζ Αμίν Αλ Χου­σέι­νι, με το επι­χεί­ρη­μα ότι ο Χίτλερ ήθε­λε απλά να διώ­ξει και όχι να εξο­ντώ­σει τους Εβραίους!

Απέ­να­ντι λοι­πόν στους διά­φο­ρους ισα­πο­στά­κη­δες που εξι­σώ­νουν προ­κλη­τι­κά το θύτη με το θύμα, αυτό που επεί­γει είναι η ενδυ­νά­μω­ση της στή­ρι­ξης και αλλη­λεγ­γύ­ης σε έναν λαό που παλεύ­ει για ελεύ­θε­ρη πατρίδα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο