Θέλει η «ΕφΣΥΝ» να κρυφτεί, αλλά ο αντικομμουνισμός δεν την αφήνει…

Θέλει η «ΕφΣΥΝ» να κρυ­φτεί, αλλά ο αντι­κομ­μου­νι­σμός δεν την αφήνει.

Το ‘χου­με δει πολ­λές φορές στο παρελ­θόν με άρθρα συντα­κτών της εφη­με­ρί­δας. Ο μαν­δύ­ας του «αρι­στε­ρού-προ­ο­δευ­τι­κού» εντύ­που (όπως θέλει να λέγε­ται η «ΕφΣΥΝ») κρύ­βει από κάτω μπό­λι­κο και δηλη­τη­ριώ­δη αντικομμουνισμό.

Τελευ­ταίο κρού­σμα τέτοιου ύπου­λου — πλην όμως ξεκά­θα­ρου — αντι­κομ­μου­νι­σμού εντο­πί­ζε­ται σε πρό­σφα­το άρθρο του Τάσου Κωστό­που­λου το οποίο ανα­φέ­ρε­ται στους τόπους εξο­ρί­ας, φυλα­κί­σε­ων και μαρ­τυ­ρί­ου κομ­μου­νι­στών, προ­ο­δευ­τι­κών ανθρώ­πων και αγω­νι­στών, με επί­κε­ντρο το νησά­κι της Γαύδου.

Το περιε­χό­με­νο του άρθρου αναμ­φί­βο­λα ενδια­φέ­ρον, με παρά­θε­ση πηγών και ιστο­ρι­κών πλη­ρο­φο­ριών. Ουδείς μπο­ρεί να δια­φω­νή­σει. Αλλού βρί­σκε­ται το ζήτημα.

Ανά­με­σα από εκα­το­ντά­δες τίτλους που θα μπο­ρού­σε να σκε­φτεί και να επι­λέ­ξει ο συντά­κτης της «ΕφΣΥΝ», εκεί­νος επέ­λε­ξε τον εύγλωτ­το τίτλο «Η Σιβη­ρία του ελλη­νι­κού Νότου»! Σε ένα άρθρο με θέμα τους εξο­ρι­σμέ­νους, φυλα­κι­σμέ­νους και εκτε­λε­σμέ­νους κομ­μου­νι­στές και αγω­νι­στές της αρι­στε­ράς, ο Κωστό­που­λος επέ­λε­ξε έναν τίτλο με σαφή αντι­κομ­μου­νι­στι­κή, αντι­σο­βιε­τι­κή αναφορά.

Είναι πλέ­ον συνη­θι­σμέ­νο σε πλη­θώ­ρα κει­μέ­νων της «Εφη­με­ρί­δας των Συντα­κτών» να ανα­πα­ρά­γο­νται — άλλες φορές άμε­σα, άλλες έμμε­σα — τα φαι­δρά και χιλιοει­πω­μέ­να αντι­κομ­μου­νι­στι­κά στε­ρε­ό­τυ­πα περί «στα­λι­νι­σμού», «γκου­λάγκ», για τα «σοβιε­τι­κά καθε­στώ­τα», κλπ.

Δεν πάει άλλω­στε και­ρός που μέχρι και την Κού­βα έπια­σαν στο στό­μα τους ανα­δη­μο­σιεύ­ο­ντας — με αφορ­μή την κυκλο­φο­ρία ενός βιβλί­ου — τις γνω­στές εμε­τι­κές ψευ­δο­λο­γί­ες που κατα­σκευά­ζουν και δια­κι­νουν οι υπη­ρε­σί­ες της κυβέρ­νη­σης των ΗΠΑ.

Όσο «αρι­στε­ρή» κολώ­νια κι’ αν βάλουν, η αντι­κομ­μου­νι­στι­κή δυσω­δία δεν κρύ­βε­ται. Το είπα­με άλλω­στε και στην αρχή:

Θέλει η «ΕφΣΥΝ» να κρυ­φτεί, αλλά ο αντι­κομ­μου­νι­σμός δεν την αφήνει.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα