Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Ουδέποτε είχαμε καμία αυταπάτη για την ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα του κόμματος του κ. Βαρουφάκη «ΜεΡΑ25». Από αυτο εδώ το βήμα σημειώναμε τον Ιούνη του 2019, λίγες μέρες πριν τις εκλογές:
«Είναι σαφές ότι το ΜεΡΑ25 του κ. Βαρουφάκη αποτελεί άλλο ένα κόμμα-ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση εργατικών-λαϊκών μαζών. Ένα κόμμα «μιας χρήσης», φτιαγμένο με τα παλιά φθαρμένα υλικά της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας έτοιμο να αποτελέσει το αναγκαίο πολιτικό συμπλήρωμα μιας αντιλαϊκής κυβέρνησης συνασπισμού».
Πίσω από τον κίβδηλο ριζοσπαστισμό της «δημιουργικής ασάφειας» και των ρητορικών σχημάτων περί ανθρώπινου καπιταλισμού, «Green Deal», «πράσινης οικονομίας», «μεταρρύθμισης» της ΕΕ και κεϊνσιανών οικονομικών μοντέλων ως αντίδοτο στην… «χρεοδουλοπαροικία», κρύβεται η παλιά, ξαναζεσταμένη σούπα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.
Συστατικό στοιχείο αυτής της σούπας ήταν και είναι ο αντικομμουνισμός και η απέχθεια απέναντι στον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε τον 20ο αιώνα. Πριν ένα χρόνο, ο κ. Βαρουφάκης είχε το θράσος να επιτεθεί στο ΚΚΕ χαρακτηρίζοντας το «συντηρητικό κόμμα».
Μόλις χθες, από το βήμα της Βουλής, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΜεΡΑ25 Κλέων Γρηγοριάδης δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον αντικομμουνισμό του, σε ενα λογίδριο που θα ζήλευαν οι Γεωργιάδης και Μπογδάνος.
«Κοιτάξτε, δεν έχω τίποτε ιδιαίτερα κακό με τον καπιταλισμό. Επιβίωσε παγκοσμίως. Σημαίνει ότι από αυτά που επιχειρήσαμε ήταν το καλύτερο λειτουργικά σύστημα, καθώς ο υπαρκτός σοσιαλισμός απεδήχθη ολίγον φασιστοειδής (sic) όταν εφαρμόστηκε». Τάδε έφη ο κ. Κλέων Γρηγοριάδης.
Ο ίδιος βουλευτής του ΜεΡΑ25 που συχνά δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας από το βήμα της Βουλής με αντικυβερνητικές κορώνες και αντισυστημικά τσιτάτα καλώντας τον λαό «να γκρεμίσει την ολιγαρχία», έρχεται όχι μόνο να ξεπλύνει την καπιταλιστική βαρβαρότητα, αλλά και να συκοφαντήσει τον σοσιαλισμό, ρίχνοντας νερό στο μύλο της αισχρής και ανιστόρητης θεωρίας των δύο άκρων.
Προφανώς για τον Κλ. Γρηγοριάδη το «καλύτερο λειτουργικά σύστημα» είναι εκείνο που γεννά και αναπαράγει την φτώχεια, τις τεράστιες ανισότητες, την εκμετάλλευση, την ανεργία, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις κρίσεις και την προσφυγιά. Και, από την άλλη, ο σοσιαλισμός που, όσο εφαρμόστηκε, πέτυχε πρωτοφανείς στην ανθρώπινη ιστορία κοινωνικές κατακτήσεις, καταργώντας την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, απεδήχθη… «ολίγον φασιστοειδής»!
Έκαστοσ εφ’ ω ετάχθη και η σοσιαλδημοκρατία πιστή στο ρόλο της ως δεκανίκι της αστικής εξουσίας. Όσο για την αντικομμουνιστική ξεδιαντροπιά του ΜεΡΑ25, μόνο τούτο θα πούμε: Ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρουν εκείνοι που σ’ όλη τους την πολιτική διαδρομή έμαθαν να βγάζουν φλας αριστερά και να στρίβουν δεξιά.
«Τσε Γκεβάρα, πρεσβευτής της Επανάστασης», του Νίκου Μόττα