«Θέματα Παιδείας»: Με πλούσια και ενδιαφέρουσα ύλη κυκλοφορεί το νέο τεύχος

Με πραγ­μα­τι­κά πλού­σια ύλη και πολύ ενδια­φέ­ρο­ντα άρθρα κυκλο­φο­ρεί το νέο τεύ­χος, αρ. 89 — 92 του περιο­δι­κού «Θέμα­τα Παι­δεί­ας». Οι ενδια­φε­ρό­με­νοι μπο­ρούν να ανα­ζη­τή­σουν το περιο­δι­κό στους κατά τόπους αντα­πο­κρι­τές του, στα βιβλιο­πω­λεία της «Σύγ­χρο­νης Επο­χής» και φυσι­κά στις εκδη­λώ­σεις του 49ου Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή».

Το ειδι­κό θέμα αυτού του τεύ­χους αφο­ρά τη Γλώσ­σα και τη Λογο­τε­χνία στο σχο­λείο. Το περιο­δι­κό συνε­χί­ζει την κρι­τι­κή στα νέα ανα­λυ­τι­κά προ­γράμ­μα­τα σπου­δών στο σχο­λείο που είχε αρχί­σει με το προη­γού­με­νο τεύ­χος του (81 — 88) και είχε κατα­πια­στεί εκεί με τις Φυσι­κές Επι­στή­μες στο σχο­λείο. Στο παρόν τεύ­χος στο επί­κε­ντρο μπαί­νουν η Γλώσ­σα και η Λογο­τε­χνία, ο τρό­πος διδα­σκα­λί­ας τους, τα προ­βλή­μα­τα και οι συνέ­πειες που προ­κύ­πτουν στην έκφρα­ση αλλά και στη διάρ­θρω­ση του λόγου, δηλα­δή της σκέ­ψης, για μαθη­τές και αποφοίτους.

Ξεκι­νώ­ντας με σκέ­ψεις προς μια κρι­τι­κή προ­σέγ­γι­ση της γλωσ­σι­κής διδα­σκα­λί­ας στην Πρω­το­βάθ­μια Εκπαί­δευ­ση, το αφιέ­ρω­μα — που απο­τε­λεί­ται στο πρώ­το μέρος του από πέντε άρθρα — στέ­κε­ται τόσο στις γενι­κές κατευ­θύν­σεις της γλωσ­σι­κής διδα­σκα­λί­ας στη Δευ­τε­ρο­βάθ­μια Εκπαί­δευ­ση, όσο και σε ιδιαί­τε­ρες πλευ­ρές της όπως η διδα­σκα­λία των Αρχαί­ων Ελλη­νι­κών, το μάθη­μα της Γλώσ­σας στο Λύκειο και η διδα­σκα­λία της Λογο­τε­χνί­ας στο Γυμνάσιο.

Στο πλαί­σιο του ειδι­κού θέμα­τος αυτού του τεύ­χους ξεχω­ρί­ζει επί­σης μια ανέκ­δο­τη στη χώρα μας μετά­φρα­ση του Λεβ Σεμιό­νο­βιτς Βιγκό­τσκι με απο­σπά­σμα­τα από το έργο του «Φαντα­σία και δημιουρ­γι­κό­τη­τα στην παι­δι­κή ηλι­κία». Ο μεγά­λος Σοβιε­τι­κός ψυχο­λό­γος Λ. Σ. Βιγκό­τσκι είναι γνω­στός στην Ελλά­δα για το έργο του ιδιαί­τε­ρα πάνω στη γλώσ­σα και τη σκέ­ψη, την ανά­πτυ­ξη του ανθρώ­πι­νου νου μέσα στην κοι­νω­νία. Η μελέ­τη που ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται στα «Θέμα­τα Παι­δεί­ας» επι­κε­ντρώ­νει στον ρόλο της Εκπαί­δευ­σης για την ανά­πτυ­ξη στο παι­δί εκεί­νης της δημιουρ­γι­κό­τη­τας που εκφρά­ζε­ται ιδιαί­τε­ρα με τον λόγο.

Παρα­πέ­ρα, τα «Θέμα­τα Παι­δεί­ας» φιλο­ξε­νούν μια σει­ρά από μελέ­τες, έρευ­νες και προ­βλη­μα­τι­σμούς πάνω σε θέμα­τα που σχε­τί­ζο­νται με την Εκπαί­δευ­ση. Στο πλαί­σιο αυτό συνα­ντού­με ένα κεί­με­νο εργα­σί­ας ομά­δας παι­δα­γω­γών νηπια­γω­γών που απο­τε­λεί την πρώ­τη κρι­τι­κή στο πρό­γραμ­μα σπου­δών που εφαρ­μό­ζε­ται ως τώρα πιλο­τι­κά στα νηπια­γω­γεία. Μια δημο­σί­ευ­ση που έχει αξία για τον γονιό και τον παι­δα­γω­γό προ­σχο­λι­κής ηλι­κί­ας, για να μην αφε­θούν τα παι­διά στον αυτό­μα­το πιλό­το της πιο χυδαί­ας εκδο­χής της σχο­λειο­ποί­η­σης, δηλα­δή της εκγύ­μνα­σης δεξιο­τή­των. Λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη τις συνέ­πειες και των προη­γού­με­νων προ­γραμ­μά­των και οδη­γιών νηπια­γω­γού (στην ίδια κατεύ­θυν­ση κινεί­ται και το νέο πρό­γραμ­μα) τονί­ζει την ανά­γκη να αλλά­ξει η ρότα για να φτά­σου­με στην ανα­γκαία για όλα τα παι­διά ολό­πλευ­ρη και ολο­κλη­ρω­μέ­νη Προ­σχο­λι­κή Αγωγή.

Δημο­σιεύ­ε­ται ακό­μα ολό­κλη­ρη η ομι­λία της Ελέ­νης Μηλια­ρο­νι­κο­λά­κη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύ­θυ­νης του Τμή­μα­τος Πολι­τι­σμού, σχε­τι­κά με τη χρη­σι­μό­τη­τα και τη σημα­σία της λογο­τε­χνί­ας, την ουσια­στι­κή αξία της για τον άνθρω­πο που ανα­δει­κνύ­ε­ται μέσα από το παρά­δειγ­μα της προ­ο­δευ­τι­κής λογο­τε­χνί­ας, η οποία έρχε­ται αντι­μέ­τω­πη με τα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα της ζωής… ακό­μη και σε πεί­σμα των αρχι­κών προ­θέ­σε­ων των δημιουρ­γών της.

«Περί ρομπο­τι­κής, “εκπαί­δευ­σης STEM” και “ψηφια­κού εγγραμ­μα­τι­σμού” στα σχο­λεία», είναι ο τίτλος ενός ακό­μα άρθρου του τρέ­χο­ντος τεύ­χους του περιο­δι­κού, που επι­χει­ρεί μια κρι­τι­κή εξέ­τα­ση της εισό­δου των παρα­πά­νω αντι­κει­μέ­νων στα σχο­λεία, με στό­χο να ωθη­θούν από νωρίς οι μαθη­τές στην από­κτη­ση δεξιο­τή­των, ως αντα­νά­κλα­ση της ταχύ­τα­της αυτο­μα­το­ποί­η­σης στο πλαί­σιο της καπι­τα­λι­στι­κής παρα­γω­γής. Οδη­γού­νται όμως έτσι οι μαθη­τές να προ­σεγ­γί­σουν ολο­κλη­ρω­μέ­να την επι­στή­μη ή τσα­λα­βου­τούν σε στοι­χεία δια­φό­ρων επι­στη­μών με στε­νό χρη­στι­κό χαρα­κτή­ρα; Ποιοι κερ­δί­ζουν τι από αυτά τα πακέ­τα που εισά­γο­νται στα σχο­λεία; Και τελι­κά πού οφεί­λε­ται το λεγό­με­νο ψηφια­κό χάσμα αν όχι στις αγε­φύ­ρω­τες ταξι­κές ανισότητες;

Οι στρα­τη­γι­κές κατευ­θύν­σεις για την Ειδι­κή Αγω­γή, όπως απο­τυ­πώ­νο­νται στα κεί­με­να της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, είναι επί­σης ένα ξεχω­ρι­στό θέμα που εξε­τά­ζε­ται σε αυτό το τεύ­χος του περιο­δι­κού, φωτί­ζο­ντας ότι η κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή μετα­θέ­τει τελι­κά όλη την ευθύ­νη για τις ανά­γκες των ΑμεΑ στους ίδιους και τις οικο­γέ­νειές τους. Να σημειω­θεί ότι η Ειδι­κή Αγω­γή καθί­στα­ται ένα ιδιαί­τε­ρα επί­και­ρο θέμα στη χώρα μας, καθώς πέραν του ότι είναι στο «κόκ­κι­νο», με τις οικο­γέ­νειες παι­διών ΑμεΑ να φτά­νουν συχνά σε από­γνω­ση προ­σπα­θώ­ντας να τα στη­ρί­ξουν, η κυβέρ­νη­ση έχει εξαγ­γεί­λει και μια συνο­λι­κού τύπου νομο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για τον χώρο, που θα την έχου­με το επό­με­νο διά­στη­μα μπρο­στά μας. Συμπλη­ρω­μα­τι­κά στο παρα­πά­νω άρθρο, δε, θα βρού­με σε αυτό το τεύ­χος των «Θεμά­των Παι­δεί­ας» ένα κεί­με­νο ανα­φο­ράς στη μνή­μη του Βόλφ­γκανγκ Γιάν­τζεν (1941 — 2020), ιδρυ­τή της υλι­στι­κής Παι­δα­γω­γι­κής των Αναπήρων.

Η πλού­σια ύλη του περιο­δι­κού είναι ακό­μα διαν­θι­σμέ­νη με ανα­κοι­νώ­σεις, κεί­με­να και άλλα υλι­κά από το εκπαι­δευ­τι­κό μέτω­πο, απ’ όπου ξεχω­ρί­ζει η συνέ­ντευ­ξη με μια εκπαι­δευ­τι­κό γύρω από τις μεγά­λες κινη­το­ποι­ή­σεις στη Γαλ­λία, που μετα­φέ­ρει την κατά­στα­ση στα σχο­λεία της ευρω­παϊ­κής χώρας και τους προ­βλη­μα­τι­σμούς που γεν­νή­θη­καν στους Γάλ­λους εκπαι­δευ­τι­κούς που συνα­ντή­θη­καν με τους άλλους εργαζόμενους.

Ακό­μα, ένα επί­και­ρο ιστο­ρι­κό μήνυ­μα επι­κε­ντρώ­νε­ται στα διδάγ­μα­τα από τη Μικρα­σια­τι­κή Κατα­στρο­φή, ενώ μένο­ντας στο κομ­μά­τι της Ιστο­ρί­ας δημο­σιεύ­ο­νται ακό­μα δύο κεί­με­να ως «παρα­λει­πό­με­να» των 200 χρό­νων από την Επα­νά­στα­ση του 1821. Σημειώ­νε­ται ότι η σύμ­πτυ­ξη της ύλης του περιο­δι­κού τον και­ρό της παν­δη­μί­ας δεν επέ­τρε­ψε τη δημο­σί­ευ­ση όλων των υλι­κών που είχαν συγκε­ντρω­θεί. Ετσι, στο παρόν τεύ­χος δημο­σιεύ­ο­νται ένα αφιέ­ρω­μα στον αγω­νι­στή φιλέλ­λη­να ποι­η­τή Μπάι­ρον και ένα κεί­με­νο που ανα­φέ­ρε­ται στον γνω­στό γραμ­μα­τι­κό του Καραϊ­σκά­κη, Δημή­τριο Αινιάν, που ανα­φέ­ρε­ται στην έννοια λαός ξέχω­ρα από την ευρύ­τε­ρη έννοια έθνος και το πώς ορα­μα­τι­ζό­ταν τη βελ­τί­ω­ση της ζωής αυτού του λαού.

Τέλος, το περιο­δι­κό «βου­τά» με αυτό το τεύ­χος στο λογο­τε­χνι­κό έργο και τη ζωή της σπου­δαί­ας Μαρί­ας Ιορ­δα­νί­δου. Παράλ­λη­λα κάνει διά­φο­ρες βιβλιο­προ­τά­σεις νέων εκδό­σε­ων ποί­η­σης, πεζο­γρα­φί­ας, μελε­τών και παι­δι­κού βιβλί­ου, ενώ δημο­σιεύ­ει και ένα διή­γη­μα.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης