Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Θεέ μου τη δεύτερη φορά…»

Ο ΚΡΕΤΙΝΟΣ μονολογεί ///

Ήταν το βρά­δυ της Κυρια­κής, 25.10.2020, που ο Αλέ­ξης Τσί­πρας, πρό­ε­δρος του ΣΥΡΙ­ΖΑ-Προ­ο­δευ­τι­κής Συμ­μα­χί­ας, αγό­ρευε από το βήμα της Βου­λής για την πρό­τα­ση μομ­φής κατά του υπουρ­γού Οικο­νο­μι­κών Χρή­στου Σταϊ­κού­ρα, που κατά­θε­σε ο ίδιος και το κόμ­μα του. 

Σε κάποια στιγ­μή ο Αλέ­ξης Τσί­πρας με τη προ­σποι­η­τι­κή ΣΥΡΙ­ΖΑί­ι­κη έμφα­ση τόνι­σε: «Δεσμευό­μα­στε στον ελλη­νι­κό λαό: Ο πρώ­τος νόμος που θα καταρ­γη­θεί μόλις επα­νέλ­θου­με στη δια­κυ­βέρ­νη­ση του τόπου, θα είναι αυτός.
Το πρώ­το που θα κάνου­με τη δεύ­τε­ρη φορά, θα είναι να πάρου­με τα κλει­διά της οικο­νο­μί­ας από το παρα­σι­τι­κό κεφά­λαιο. Και η δεύ­τε­ρη φορά να το ξέρε­τε και για εμάς και για εσάς και κυρί­ως για το λαό, θα είναι τελεί­ως δια­φο­ρε­τι­κά τα πράγματα».

«Με ένα άρθρο ή πολ­λά άρθρα, θα είναι ρε Μεγά­λε;» ανα­ρω­τή­θη­κε φωνα­χτά ο Κρετίνος.

Θυμή­θη­κε ο Κρε­τί­νος εκεί­νη την αλή­στου μνή­μης δέσμευ­ση του Τσί­πρα πριν τις εκλο­γές του 2015 ότι θα καταρ­γή­σει τα μνη­μό­νια με ένα νόμο και με ένα άρθρο. Μια δέσμευ­ση, που ανά­με­σα στα άλλα, κατέ­λη­ξε στο τρί­το μνη­μό­νιο, το ίδιο επα­χθές όσα και τα δύο προη­γού­με­να μνημόνια.

«Άρα­γε η σύντα­ξη του ενός άρθρου είναι πολύ δυσκο­λό­τε­ρη απ’ τη σύντα­ξη των πολ­λών άρθρων, και γι’ αυτό ο πρό­ε­δρος να μην προ­χώ­ρη­σε σε λεπτο­μέ­ρειες;» σκέ­φτη­κε ο Κρε­τί­νος και χαμογέλασε.

Ο Κρε­τί­νος κόλη­σε σε εκεί­νη τη φρά­ση του Τσί­πρα για τη «δεύ­τε­ρη φορά». Στο μυα­λό του ήχη­σε η φωνή του αξέ­χα­στου Στέ­λιου Καζαν­τζί­δη στο τρα­γού­δι «Δε θα ξαν΄ αγα­πή­σω (Το μερ­τι­κό μου απ’ τη χαρά)». Πήγε στο κομπιού­τερ και άκου­σε στο youtube τους κατα­πλη­κτι­κούς στί­χους του Λευ­τέ­ρη Παπα­δό­που­λου σε μου­σι­κή του –επί­σης αξέ­χα­στου- Μάνου Λοΐ­ζου. Το ρεφραίν του τρα­γου­διού είναι: «Θεέ μου τη δεύ­τε­ρη φορά/ που θα ‘ρθω για να ζήσω,/ όσο η καρ­διά κι αν αγαπά/ δεν θα ξαναγαπήσω».

Μόλις τελεί­ω­σε το τρα­γού­δι ο Κρε­τί­νος σκά­ρω­σε αμέ­σως μια παραλ­λα­γή: «Θεέ μου τη δεύ­τε­ρη φορά αν σε ξαναψηφίσω/ καμιά, δεν πρέ­πει μου, φορά, για να ξανα­μι­λή­σω!».  Τεκ­μη­ρί­ω­σε, μάλι­στα, αυτή την παραλ­λα­γή επι­κα­λού­με­νος τη σοφία του Μενάν­δρου, ο οποί­ος έλε­γε: «“Το δις εξα­μαρ­τείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού”. Δηλα­δή “το να κάνει κανείς το ίδιο λάθος δύο φορές δεν είναι γνώ­ρι­σμα σοφού άνδρα”».

Και ο Κρε­τί­νος τελεί­ω­σε τους συλ­λο­γι­σμούς του με το ερώ­τη­μα: «Τώρα που και οι δημο­σκο­πή­σεις δεί­χνουν ότι ο Ελλη­νι­κός λαός θεω­ρεί σε ποσο­στό 53% ότι το ΚΚΕ είναι το πιο αξιό­πι­στο κόμ­μα, για­τί να μην το εκφρά­σει, όπο­τε κι αν γίνουν οι εκλο­γές, και στην κάλ­πη;»

belogiannis ploumpidis banner

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο