Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θεσσαλονίκη: Καμία εμπλοκή της χώρας στα δολοφονικά σχέδια των ΝΑΤΟ — ΕΕ — Ισραήλ

Το σύν­θη­μα — απαί­τη­ση για «Λευ­τε­ριά στην Παλαι­στί­νη» αντή­χη­σε δυνα­τά και στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, χθες το βρά­δυ, μέσα από τη μεγα­λειώ­δη σε όγκο και συγκλο­νι­στι­κή σε παλ­μό δια­δή­λω­ση αλλη­λεγ­γύ­ης στον παλαι­στι­νια­κό λαό.

Χιλιά­δες λαού πλημ­μύ­ρι­σαν τον χώρο της συγκέ­ντρω­σης μπρο­στά στο Αγαλ­μα Βενι­ζέ­λου και στην οδό Εγνα­τία, βρο­ντο­φω­νά­ζο­ντας «Η Ιστο­ρία έχει μια σωστή πλευ­ρά, με την Παλαι­στί­νη μέχρι τη λευ­τε­ριά» και «Στον ιμπε­ρια­λι­σμό καμιά υπο­τα­γή, η μόνη υπερ­δύ­να­μη είναι οι λαοί».

Στη συγκέ­ντρω­ση, την οποία οργά­νω­σαν η Παλαι­στι­νια­κή Παροι­κία Θεσ­σα­λο­νί­κης, η ΕΔΥΕΘ και εργα­τι­κά σωμα­τεία, συμ­με­τεί­χαν μαζι­κά και οι φοι­τη­τι­κοί σύλ­λο­γοι, δίνο­ντας τον παλ­μό με το μεγά­λο πανό και με τα συν­θή­μα­τά τους.

Τόσο στη συγκέ­ντρω­ση όσο και στη μεγά­λη δια­δή­λω­ση που ακο­λού­θη­σε στους δρό­μους της πόλης, με σταθ­μούς το αμε­ρι­κά­νι­κο προ­ξε­νείο και το υπουρ­γείο Μακε­δο­νί­ας — Θρά­κης, πρω­τα­γω­νί­στη­σε το μεγά­λο μπλοκ της Παλαι­στι­νια­κής Παροι­κί­ας, με τη νέα κυρί­ως γενιά να κρα­τά και να κυμα­τί­ζει τη μεγά­λη σημαία της Παλαι­στί­νης και να φωνά­ζει αδιά­κο­πα συν­θή­μα­τα, απαι­τώ­ντας «Λευ­τε­ριά στην Παλαιστίνη».

Χιλιά­δες λαού και νεο­λαί­ας έδω­σαν το «παρών» συγκρο­τη­μέ­να πίσω από τα πανό των σωμα­τεί­ων, των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων, των Επι­τρο­πών Ειρή­νης και των άλλων φορέ­ων του λαϊ­κού κινήματος.

Κατήγ­γει­λαν την ισραη­λι­νή θηριω­δία, που με τη στή­ρι­ξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δολο­φο­νεί τον παλαι­στι­νια­κό λαό, ο οποί­ος παλεύ­ει για να απο­κτή­σει δική του πατρί­δα, και απαί­τη­σαν καμία συμ­με­το­χή της Ελλά­δας στη σφα­γή στη Γάζα, βρο­ντο­φω­νά­ζο­ντας «Το έγκλη­μα αυτό έχει υπο­γρα­φή — ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ισραηλινοί».

Εξέ­φρα­σαν τη στή­ρι­ξή τους στον υπε­ρή­φα­νο και ηρω­ι­κό λαό της Παλαι­στί­νης, φωνά­ζο­ντας «Στης Γάζας τα συντρίμ­μια που σφίγ­γει ο κλοιός, σηκώ­νει το κεφά­λι ο ήρω­ας λαός». Και τρα­γού­δη­σαν την αλλη­λεγ­γύη όλου του κόσμου, δια­δη­λώ­νο­ντας «Στη Γάζα χτυ­πά­ει του κόσμου η καρ­διά, με την Παλαι­στί­νη μέχρι τη λευτεριά».

Η πορεία στα­μά­τη­σε μπρο­στά στο αμε­ρι­κά­νι­κο προ­ξε­νείο, όπου έπε­φταν ομο­βρο­ντία τα συν­θή­μα­τα κατα­δί­κης του ιμπε­ρια­λι­σμού, και συνε­χί­στη­κε με κατεύ­θυν­ση το υπουρ­γείο Μακε­δο­νί­ας — Θρά­κης, όπου κατήγ­γει­λαν τη στά­ση της ελλη­νι­κής κυβέρ­νη­σης, η οποία στη­ρί­ζει το δολο­φο­νι­κό κρά­τος του Ισρα­ήλ και εμπλέ­κει τη χώρα μας στο μακε­λειό στη Μέση Ανα­το­λή. Από εκεί ο Κ. Ηλιού, εκπρό­σω­πος των σωμα­τεί­ων, κάλε­σε σε συνέ­χι­ση και κλι­μά­κω­ση του αγώ­να για απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τη σφα­γή και για δικαί­ω­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού.

Η συγκλο­νι­στι­κή πορεία ολο­κλη­ρώ­θη­κε λίγο μετά, επί της οδού Αγί­ου Δημητρίου.

Θα είμαστε πάντα με το δίκιο των λαών

Νωρί­τε­ρα, στη συγκέ­ντρω­ση στο Αγαλ­μα Βενι­ζέ­λου, εκ μέρους της Παλαι­στι­νια­κής Παροι­κί­ας μίλη­σε ο Σούτ­κι Ασό­κι, ο οποί­ος κατήγ­γει­λε τη δολο­φο­νι­κή πολι­τι­κή του Ισρα­ήλ, που εξο­ντώ­νει τον παλαι­στι­νια­κό λαό εδώ και 75 χρόνια.

Εξέ­φρα­σε τις ευχα­ρι­στί­ες του παλαι­στι­νια­κού στον ελλη­νι­κό λαό, που χρό­νια τώρα στέ­κε­ται αλλη­λέγ­γυος στο πλευ­ρό του, και κατήγ­γει­λε τους ιμπε­ρια­λι­στές, αλλά και τις ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, που στη­ρί­ζουν το ισραη­λι­νό κρά­τος — δολο­φό­νο. Και τόνι­σε ότι ο παλαι­στι­νια­κός λαός «δεν τρο­μά­ζει, ούτε φοβά­ται, αντι­στέ­κε­ται και παλεύ­ει» για το δικαί­ω­μά του να απο­κτή­σει ελεύ­θε­ρη πατρίδα.

Εκ μέρους των συν­δι­κά­των ο Μάριος Καρε­κλάς, πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου Μισθω­τών Τεχνι­κών Μακε­δο­νί­ας, δια­μή­νυ­σε ότι οι εργα­ζό­με­νοι δεν μένουν βου­βοί μπρο­στά στη φρίκη!

Και τόνι­σε: «Είναι βαθιά γελα­σμέ­νοι αν νομί­ζουν ότι εμείς θα στα­μα­τή­σου­με να παλεύ­ου­με. Δεν μπο­ρούν να μας βάλουν στο χέρι! Η σημε­ρι­νή κινη­το­ποί­η­ση τους το τρί­βει στα μού­τρα. Αυτό είναι που πραγ­μα­τι­κά τους φοβίζει.

Τους φοβί­ζει ότι ακό­μα και μέσα στο στό­μα του λύκου, στις ΗΠΑ, προ­ο­δευ­τι­κές δυνά­μεις Ισραη­λι­νών έκα­ναν συμ­βο­λι­κή κατά­λη­ψη του Καπι­τω­λί­ου ζητώ­ντας εκε­χει­ρία, αψη­φώ­ντας τις συλλήψεις.

Τους φοβί­ζει ότι συν­δι­κά­τα όπως των εργα­ζο­μέ­νων στα “Starbucks” στην Αμε­ρι­κή διά­λε­ξαν να τοπο­θε­τη­θούν με τη σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας, παρά τις μηνύ­σεις και τις φοβέ­ρες της εργοδοσίας.

Ομως περισ­σό­τε­ρο απ’ όλα τους φοβί­ζει ότι όλο και περισ­σό­τε­ροι εργα­ζό­με­νοι αμφι­σβη­τούν αυτόν τον δρό­μο που τους έφτα­σε μέχρι εδώ.

Οτι κατα­νο­ούν όλο και περισ­σό­τε­ροι πως η πιο έμπρα­κτη μορ­φή αλλη­λεγ­γύ­ης στους λαούς που τσα­κί­ζο­νται και αγω­νί­ζο­νται είναι η οργά­νω­ση της πάλης των εργα­ζο­μέ­νων μέσα στη χώρα τους.

Είναι η διεκ­δί­κη­ση των εργα­ζο­μέ­νων μέσα από τα σωμα­τεία τους, η ισχυ­ρο­ποί­η­σή τους, για την απε­μπλο­κή της χώρας από τον πόλεμο.

Είναι η πάλη απέ­να­ντι στο κρά­τος, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, απέ­να­ντι στην εργο­δο­σία, για τις δικές μας ζωές και ανάγκες».

Ο Νίκος Ζώκας, πρό­ε­δρος της ΕΔΥΕΘ, ανέ­φε­ρε ότι «από όλες τις πλευ­ρές του πλα­νή­τη οι λαοί στέλ­νουν ένα μήνυ­μα: Να στα­μα­τή­σουν η κατο­χή, η τρο­μο­κρα­τία και οι δολο­φο­νί­ες! Δικαιο­σύ­νη και πατρί­δα για τον παλαι­στι­νια­κό λαό! Αλλη­λεγ­γύη στην ηρω­ι­κή αντί­στα­σή του! Με όλους αυτούς ενώ­νου­με τη φωνή μας.

(…) Θα μας βρί­σκουν απέ­να­ντί τους, θα είμα­στε πάντα στη σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας. Πάντα με το δίκιο των λαών! Μέχρι να απο­κτή­σει τη δική του πατρί­δα και γη ο παλαι­στι­νια­κός λαός, να έχουν τα παι­διά του ειρη­νι­κή ζωή και μέλλον».

Πρό­βα­λε την απαί­τη­ση του λαού μας να μην υπάρ­ξει καμία ανά­μει­ξη της Ελλά­δας στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σφα­γεία, να γυρί­σει άμε­σα η ελλη­νι­κή φρε­γά­τα, να μην υπάρ­ξει καμία ανά­μει­ξη της βάσης της Σού­δας στη σφα­γή της Γάζας.

Τόνι­σε ότι το τέλος της αιμα­το­χυ­σί­ας μπο­ρεί να γίνει πρά­ξη μόνο με τον άμε­σο τερ­μα­τι­σμό της ισραη­λι­νής κατο­χής και τη δημιουρ­γία ενός πραγ­μα­τι­κά ανε­ξάρ­τη­του, ενιαί­ου και βιώ­σι­μου παλαι­στι­νια­κού κρά­τους, στα σύνο­ρα της 4ης Ιου­νί­ου 1967, με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερου­σα­λήμ και τον παλαι­στι­νια­κό λαό πραγ­μα­τι­κό αφέ­ντη στον τόπο του.

Και κατέ­λη­ξε λέγο­ντας: «Χαι­ρε­τί­ζου­με και στη­ρί­ζου­με την κάθε φωνή μέσα στο ίδιο το Ισρα­ήλ που αντι­τί­θε­ται στη βαρ­βα­ρό­τη­τα του ισραη­λι­νού κρά­τους. Εκφρά­ζου­με την αλλη­λεγ­γύη μας στον ισραη­λι­νό λαό, που και αυτός υπο­φέ­ρει από την εγκλη­μα­τι­κή κυβέρ­νη­ση της χώρας του, που τον σέρ­νει σε αυτόν τον άδι­κο και αστα­μά­τη­το πόλε­μο, σε πολέ­μους με άλλους λαούς της περιο­χής, μετα­τρέ­πο­ντάς τον σε θύτη και ταυ­τό­χρο­να σε θύμα.

Δεν έχου­με να χωρί­σου­με τίπο­τε με κανέ­ναν λαό!

Εχου­με κοι­νούς εχθρούς, τους εκμε­ταλ­λευ­τές, τον ιμπε­ρια­λι­σμό και τα εργα­λεία του. Μαζί θα τους νικήσουμε».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο