«Ήταν μια λαϊ­κό-επα­να­στα­τι­κή πρά­ξη ‑πρό­σθε­σε- που φού­ντω­σε το αντάρ­τι­κο στη χώρα μας, τη φλό­γα της Αντί­στα­σης. Στε­ρέ­ω­σε στο νου και την καρ­διά του αδού­λω­του λαού μας την πεποί­θη­ση πως κανέ­νας εχθρός δεν είναι ανί­κη­τος, πως η δύνα­μη του λαού είναι ανε­ξά­ντλη­τη και γίνε­ται νικη­φό­ρα με την οργά­νω­ση του αγώ­να για το δίκιο του. Φώτι­σε το δρό­μο λαϊ­κών δυνά­με­ων για να πυκνώ­σουν τις γραμ­μές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και να γρά­ψουν τις πιο λαμπρές σελί­δες της λαϊ­κής επα­να­στα­τι­κής πάλης, τη μεγά­λη επο­ποι­ία της Αντί­στα­σης και της λαϊ­κής Απελευθέρωσης».

Ανα­φε­ρό­με­νη στο «σήμε­ρα», η πρό­ε­δρος της ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ, επι­σή­μα­νε ότι «η αστι­κή τάξη, με τις κυβερ­νή­σεις της και τα κόμ­μα­τά της ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, και με τα ακρο­δε­ξιά κόμ­μα­τα, έχει μετα­τρέ­ψει τη χώρα σε προ­κε­χω­ρη­μέ­νο φυλά­κιο του ιμπε­ρια­λι­σμού, σε πεδίο υλο­ποί­η­σης των ΝΑΤΟι­κών σχε­δια­σμών για τη δια­σφά­λι­ση των συμ­φε­ρό­ντων της, ερχό­με­νη σε αντί­θε­ση με το λαϊ­κό αίσθη­μα, με το λαό που ξεση­κώ­νε­ται σε κάθε μεριά της χώρας για την απε­μπλο­κή της από τους πολε­μο­κά­πη­λους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς, για να δικαιω­θεί ο Παλαι­στι­νια­κός λαός, να απε­λευ­θε­ρω­θεί από την 75χρονη Ισραη­λι­νή Κατο­χή, να απο­κτή­σει πατρί­δα» και τόνι­σε ότι: «Η Ελλά­δα εμπλέ­κε­ται άμε­σα στο έγκλη­μα κατά του Παλαι­στι­νια­κού λαού, με την ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση που στέλ­νει τερά­στιες ναυ­τι­κές δυνά­μεις στη Μεσό­γειο, ως στρα­τιω­τι­κή ενί­σχυ­ση του κρά­τους του Ισρα­ήλ, του κρά­τους δολοφόνου».

Ακο­λού­θη­σε χαι­ρε­τι­σμός από τον Βασί­λη Γεωρ­γί­ου, γραμ­μα­τέα του ΤΣ Φθιώ­τι­δας της ΚΝΕ, ο οποί­ος στά­θη­κε στην παρα­κα­τα­θή­κη που αφή­νουν στη νέα γενιά οι αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού, όπως η ΕΑΜι­κή Αντί­στα­ση και η επο­ποι­ία του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλάδας.

Συνε­χί­ζο­ντας εξέ­φρα­σε εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ τον «σεβα­σμό της για τις θυσί­ες και την χωρίς τέλος ανι­διο­τε­λή προ­σφο­ρά των αγω­νι­στών της ΕΑΜι­κής Αντί­στα­σης, των μαχη­τών και μαχη­τριών του θρυ­λι­κού ΕΛΑΣ και των άλλων ΕΑΜι­κών οργα­νώ­σε­ων, της ΕΠΟΝ, του ΕΛΑΝ, της ΟΠΛΑ, της Εθνι­κής Αλλη­λεγ­γύ­ης, καθώς και των αγω­νι­στών του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας, που έδω­σαν σκλη­ρές μάχες σε ιδιαί­τε­ρα δύσκο­λες συν­θή­κες» και τόνισε:

«Ο Γορ­γο­πό­τα­μος δεν ήταν μια στιγ­μή “εθνι­κής ενό­τη­τας”, δεν είναι ένα σύμ­βο­λο “εθνι­κής ομο­ψυ­χί­ας” πολύ απλά για­τί τέτοια δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει. Το σχέ­διο για την ανα­τί­να­ξη της γέφυ­ρας ήταν πραγ­μα­τι των Βρε­τα­νι­κών μυστι­κών υπη­ρε­σιών που επι­δί­ω­ξαν στην αρχή να το υλο­ποι­ή­σουν με τη βοή­θεια του Ζέρ­βα και του ΕΔΕΣ, ωστό­σο δια­πί­στω­σαν ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αδύ­να­το και έτσι ανα­γκά­στη­καν, υπο­χρε­ώ­θη­καν να στρα­φούν προς τον Άρη και τον ΕΛΑΣ(…)

Άρα λοι­πόν ο Γορ­γο­πό­τα­μος είναι μια στιγ­μή που όχι μόνο δεν καταρ­γεί την ταξι­κή συγκρου­ση στην κοι­νω­νία μας αλλά την επι­βε­βαιώ­νει. Χωρίς το λαϊ­κό στρα­τό δεν μπο­ρού­σε καμιά πρά­ξη αντί­στα­σης να γίνει στη χώρα. Αυτό το κατα­λά­βαι­ναν ακό­μα και αυτοί που πολέ­μη­σαν το λαϊ­κό εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό κίνη­μα, τον ΕΛΑΣ, το ΕΑΜ μέχρι θανά­του όπως οι αστοί τύπου Ζέρ­βα και οι Βρε­τα­νοί ιμπεριαλιστές».

“Αντλούμε πολύτιμα και χρήσιμα διδάγματα 
για το σήμερα και το αύριο”

Ανα­φε­ρό­με­νος στην κατά­στα­ση και την καπι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα που βιώ­νει σήμε­ρα η εργα­τι­κή τάξη και ο λαός ο Κύριλ­λος Παπα­σταύ­ρου τόνισε:

«Σήμε­ρα η εργα­τι­κή τάξη, οι λαϊ­κές δυνά­μεις της κοι­νω­νί­ας βιώ­νουν με πολύ­μορ­φο και πολ­λές φορές τρα­γι­κό τρό­πο όπως βλέ­που­με σε μια σει­ρά φυσι­κές — αφύ­σι­κες κατα­στρο­φές, πυρ­κα­γιές, πλημ­μύ­ρες, στο έγκλη­μα στα Τέμπη, την κατά­στα­ση στο σύστη­μα Υγεί­ας, τα ξεπε­ρα­σμέ­να πια όρια ενός κοι­νω­νι­κο- οικο­νο­μι­κού συστή­μα­τος που λει­τουρ­γεί με απο­κλει­στι­κό σκο­πό τη διαιώ­νι­ση και την υπε­ρά­σπι­ση των κερ­δών των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων κερ­δών που απο­τε­λούν κλεμ­μέ­νο κόπο, κλεμ­μέ­νη δου­λειά του εργα­ζό­με­νου λαού. Ενός σαπιου εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος που εμπο­δί­ζει μια σει­ρά επι­τεύγ­μα­τα των επι­στη­μών και της τεχνο­λο­γί­ας να αξιο­ποι­η­θούν με σκο­πό την ικα­νο­ποί­η­ση των εργα­τι­κών ‑λαϊ­κών ανα­γκών. Ενός συστή­μα­τος που η ζωή εκα­τομ­μυ­ρί­ων εργα­ζο­μέ­νων κρέ­με­ται από τις δια­κυ­μάν­σεις της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας αλλο­τε με τη μεγά­λη ανερ­γία σε περιό­δους κρί­σης άλλο­τε με την τερά­στια ακρί­βεια σε συν­θή­κες ανά­πτυ­ξης. Και πάντα οι εργα­ζό­με­νοι να έχουν απώ­λειες σε εισό­δη­μα, σε δικαιώ­μα­τα, να ζούν οι νεό­τε­ρες γενιές σχε­τι­κά σε πιο δυσμε­νείς συν­θή­κες απ’ ό,τι οι παλιό­τε­ρες, να ανα­γκά­ζο­νται να δου­λεύ­ουν ήλιο με ήλιο για να μπο­ρούν να κερ­δί­ζουν τα στοιχειώδη.

Ένα σύστη­μα που γεν­νά ανα­πό­φευ­κτα των ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, έναν αδι­κό πόλε­μο για το μοί­ρα­σμα αγο­ρών, εδα­φών σφαί­ρες επιρροής».

Και πρό­σθε­σε: «Σήμε­ρα είναι και­ρός εργα­ζό­με­νοι, άνθρω­ποι του λαού, παλιοί και νέοι αγω­νι­στές, όσοι έχουν ιστο­ρι­κούς δεσμούς με τις παρα­δό­σεις του εργα­τι­κού λαϊ­κού κινή­μα­τος που πίστε­ψαν ότι μπο­ρούν να αλλά­ξουν τα πράγ­μα­τα με κυβερ­νη­τι­κές εναλ­λα­γές, ότι με μια ψήφο μπο­ρούν να ανα­τρέ­ψουν ό,τι βασα­νί­ζει τη ζωή τους να μην απο­γοη­τευ­τούν από τις εξε­λί­ξεις να μη δια­λέ­ξουν το δρό­μο της παραί­τη­σης και της απο­στρά­τευ­σης. Αυτό που δεν αλλά­ζει είναι ο καπι­τα­λι­σμός. Γι’ αυτό πρέ­πει να αλλά­ξου­με συνο­λι­κά το σύστη­μα, να το ανα­τρέ­ψου­με, να ανα­τρέ­ψου­με την εξου­σία και την οικο­νο­μία του. Αυτό είναι το συμπέ­ρα­σμα των εξελίξεων.

Η ελπί­δα λοι­πόν βρί­σκε­ται εδώ στον δρό­μο της ανα­τρο­πής και της σύγκρου­ση με το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα. Η διέ­ξο­δος είναι να βαδί­σου­με τον δρό­μο της ανα­τρο­πής του. Σε αυτόν τον δρό­μο μπο­ρούν οι σημε­ρι­νές μάχες να σημειώ­νουν νίκες, να δυνα­μώ­νουν οι εργα­τι­κοί λαϊ­κοί αγώ­νες, οι απερ­γί­ες τα μπλό­κα της φτω­χής και μεσαί­ας αγρο­τιάς, οι αγώ­νες της νεο­λαί­ας να μπο­ρούν να χαλά­νε αντι­λαϊ­κά σχέ­δια, να βάζουν εμπό­δια, να συγκε­ντρώ­νουν δυνά­μεις και για τις αυρια­νές μάχες, να γίνο­νται βήμα­τα σε αλλα­γές συσχε­τι­σμών, να δυσκο­λεύ­ουν κυβερνήσεις.

Σε αυτόν τον δρό­μο μπο­ρεί να δυνα­μώ­νει η πεποί­θη­ση ότι υπάρ­χει άλλη διέ­ξο­δος, να δυνα­μώ­νει η αντί­λη­ψη για την ανά­γκη συνο­λι­κής ανα­τρο­πής του συστή­μα­τα να δυνα­μώ­νει η προ­ο­πτι­κή του πραγ­μα­τι­κού μέλ­λο­ντος του σοσια­λι­σμού- κομμουνισμού.

Αυτός είναι ο δρό­μος για τον οποί­ον παλεύ­ει το ΚΚΕ και που χρειά­ζε­ται τη συμπό­ρευ­ση χιλιά­δων εργα­τι­κών λαϊ­κών ανθρώ­πων για να γίνει πρά­ξη. Η ενί­σχυ­ση του Κόμ­μα­τός μας στις πρό­σφα­τες εκλο­γι­κές μάχες είναι ένα ελπι­δο­φό­ρο μήνυ­μα ότι μπο­ρεί να δυνα­μώ­σει ευρύ­τε­ρα στη κοι­νω­νία, ένα ριζο­σπα­στι­κό ρεύ­μα αμφι­σβή­τη­σης που όχι μόνο δεν θα μπαί­νει στο χέρι του συστή­μα­τος και των κομ­μά­των του, αλλά θα παίρ­νει και ανα­τρε­πτι­κά χαρακτηριστικά».

Η εκδή­λω­ση ολο­κλη­ρώ­θη­κε με κατά­θε­ση στε­φά­νων από τον Κύριλ­λο Παπα­σταύ­ρου, εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Κώστα Θεο­δω­ρό­που­λο, Γραμ­μα­τέα της Οργά­νω­σης Ανατ. Στε­ρε­άς — Εύβοιας της ΚΝΕ και την Τού­λα Μητσεα, πρό­ε­δρο της ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ. Επί­σης στε­φά­νια και λου­λού­δια κατέ­θε­σαν εκπρό­σω­ποι των παραρ­τη­μά­των της ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ, ενώ σε κλί­μα συγκί­νη­σης ακο­λού­θη­σε προ­σκλη­τή­ριο νεκρών και τηρή­θη­κε ενός λεπτού σιγή. Επί­σης έγι­νε απαγ­γε­λία του ποι­ή­μα­τος του Βασί­λη Φυτσι­λή, «Ο Γορ­γο­πό­τα­μος» από την Κατε­ρί­να Τσέ­λιου, στέ­λε­χος του ΚΚΕ.

Για την ανα­τί­να­ξη της γέφυ­ρας του Γοργοποτάμου