Κατερίνα Χέλμη, έπαιξε σε μερικές από τις πιο κλασικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου

Η Κατε­ρί­να Χέλ­μη γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να το 1939 και σπού­δα­σε τη δρα­μα­τι­κή τέχνη στη σχο­λή του Εθνι­κού και του θεά­τρου Τέχνης, αλλά τελι­κά απο­φοί­τη­σε από τη σχο­λή του Πέλου Κατσέ­λη κι έγι­νε ευρέ­ως γνω­στή στο ελλη­νι­κό κοι­νό μέσα από ρόλους σε μερι­κές από τις πιο κλα­σι­κές ται­νί­ες του ελλη­νι­κού κινηματογράφου.

Ωστό­σο, όπως η ίδια έχει αφη­γη­θεί, η κινη­μα­το­γρα­φι­κή καριέ­ρα της, μέσα από την οποία αγα­πή­θη­κε ιδιαί­τε­ρα από το κοι­νό, ξεκί­νη­σε από τον Φίνο, ο οποί­ος όταν την είδε στο θέα­τρο να υπο­δύ­ε­ται μια από τις ιερό­δου­λες στα «Κόκ­κι­να Φανά­ρια» του Αλέ­κου Γαλα­νού, σε σκη­νο­θε­σία Αλέ­ξη Δαμια­νού, της πρό­τει­νε να παί­ξει στην ται­νία «Νόμος 4000» του Γιάν­νη Δαλιανίδη.

Η πρώ­τη της εμφά­νι­ση στον κινη­μα­το­γρά­φο πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το 1957 στην ται­νία «Μπαρ­μπα­γιάν­νης ο κανα­τάς», αλλά η μεγα­λύ­τε­ρή της επι­τυ­χία ήταν “Τα κόκ­κι­να φανά­ρια (1963) ‑κινη­μα­το­γρα­φι­κή μετα­φο­ρά του θεα­τρι­κού- σε σκη­νο­θε­σία Βασί­λη Γεωρ­γιά­δη, όπου είπε την ατά­κα «Μην φύγεις, Ντό­ρη, θα φαρ­μα­κω­θώ». Υπήρ­ξε, επί­σης, η αντί­ζη­λος της Αλί­κης Βου­γιου­κλά­κη στην ται­νία «Η αγά­πη μας» (1968) σε σκη­νο­θε­σία Κώστα Καρα­γιάν­νη και έμει­νε στην ιστο­ρία για την ατά­κα «Τσα­κί­σου».

Στη διάρ­κεια της στα­διο­δρο­μί­ας της, συμ­με­τεί­χε σε πάνω από 28 κινη­μα­το­γρα­φι­κές ται­νί­ες, πολ­λές θεα­τρι­κές παρα­στά­σεις αλλά και μερι­κές τηλε­ο­πτι­κές σει­ρές, ενώ είχε ασχο­λη­θεί επί­σης με την συγ­γρα­φή αρκε­τών βιβλίων.

Η Κατε­ρί­να Χέλ­μη πέθα­νε στις 16 Απρι­λί­ου 2023.

Σάπιες ζωές, μυθι­στό­ρη­μα του Ανδρέα Ονουφρίου