Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚΕ Ευρωκοινοβούλιο: «Νίπτει τας χείρας της» η Κομισιόν για την καταστροφή μνημείων που τιμούν την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

«Αναρ­μό­δια» δηλώ­νει η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή για τους βαν­δα­λι­σμούς σε μνη­μεία που τιμούν την Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη των Λαών σε όλη την Ευρώ­πη, στην απά­ντη­ση της αρμό­διας Επι­τρό­που Mariya Gabriel στην ερώ­τη­ση που κατέ­θε­σε η Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του ΚΚΕ.

Η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή ενώ ισχυ­ρί­ζε­ται ότι απο­δί­δει… «ύψι­στη σημα­σία στη δια­τή­ρη­ση όλων των μορ­φών πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς» φαί­νε­ται τελι­κά πως δια­κρί­νε­ται από επι­λε­κτι­κές ευαι­σθη­σί­ες

Πώς αλλιώς να εκλη­φθεί το γεγο­νός ότι η ίδια σε άλλες περι­πτώ­σεις κι ανά­λο­γα με τις σκο­πι­μό­τη­τές της εμφα­νί­ζε­ται όχι μόνο «ευαί­σθη­τη» κι «εύθι­κτη» αλλά αυτό­κλη­τα παρου­σιά­ζε­ται ως… καθ’ ύλην αρμό­δια, όχι μόνο σε κρά­τη — μέλη της αλλά και σε τρί­τες χώρες όπου γης; Όμως στην περί­πτω­ση των κατα­στρο­φών των αντι­φα­σι­στι­κών μνη­μεί­ων ούτε που μπή­κε καν στον κόπο να τις κατα­δι­κά­σει. Απο­δει­κνύ­ε­ται έτσι η συνε­νο­χή της στο έγκλη­μα, «κλεί­νο­ντας το μάτι» σε κυβερ­νή­σεις, τοπι­κές αρχές και ναζι­στι­κές συμ­μο­ρί­ες να συνε­χί­σουν τα ανο­σιουρ­γή­μα­τά τους σε βάρος αρι­στουρ­γη­μά­των της παγκό­σμιας πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς στα οποία συγκα­τα­λέ­γο­νται τα αντι­φα­σι­στι­κά μνη­μεία. Η επί­ση­μη ευρω­ε­νω­σια­κή πολι­τι­κή ενθαρ­ρύ­νει και ντε φάκτο επι­χει­ρεί να νομι­μο­ποι­ή­σει τέτοιες ωμό­τη­τες σε βάρος της ιστο­ρι­κής και πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς των ευρω­παϊ­κών λαών επι­κα­λού­με­νη την ανι­στό­ρη­τη ταύ­τι­ση του φρι­κια­στι­κού φασι­σμού με τον σοσια­λι­σμό και την απα­ρά­δε­κτη θεώ­ρη­ση ότι η σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία απο­τε­λεί δήθεν ιστο­ρι­κή συνέ­χεια της ΕΣΣΔ, στο πλαί­σιο της αχα­λί­νω­της ευρω­α­τλα­ντι­κής προ­πα­γάν­δας για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία. Την ώρα που και στη Ρωσία ξανα­γρά­φε­ται από την αστι­κή τάξη η Ιστο­ρία, μετα­ξύ άλλων με κατα­στρο­φή σοβιε­τι­κών μνημείων.

Το μνη­μείο για τους «Ελευ­θε­ρω­τές της Ρίγα» στην πρω­τεύ­ου­σα της Λετονίας.

Κάτω τα χέρια από τα αντιφασιστικά μνημεία που αντιπροσωπεύουν τη σύγχρονη ιστορία της εργατικής — λαϊκής πάλης και συμβολίζουν τη διεθνιστική αλληλεγγύη, τη φιλία των λαών, την ειρήνη.

Η Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη του Κόκ­κι­νου Στρα­τού, τα ηρω­ι­κά κατορ­θώ­μα­τα της ΕΣΣΔ, κι οι αγώ­νες της εργα­τι­κής τάξης σε κάθε χώρα δεν μπο­ρούν να δια­γρα­φούν από τη μνή­μη και τη συνεί­δη­ση των λαών! Ο αγώ­νας ενά­ντια στο φασι­σμό και την καπι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα που τον γεν­νά και τον θρέ­φει συνεχίζεται!

Ακο­λου­θούν τα κεί­με­να της Ερώ­τη­σης της Ευρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής Ομά­δας του ΚΚΕ και της απά­ντη­σης της Ευρω­παϊ­κής Επιτροπής:

«Ερώ­τη­ση με αίτη­μα γρα­πτής απά­ντη­σης E‑003011/2022

Μετά τη διά­λυ­ση της ΕΣΣΔ υλο­ποιεί­ται σχέ­διο κατα­στρο­φών και βαν­δα­λι­σμών μνη­μεί­ων τιμής της μεγά­λης αντι­φα­σι­στι­κής νίκης των λαών σε αρκε­τά κρά­τη μέλη της ΕΕ.

H αντι­κομ­μου­νι­στι­κή, αντι­σο­βιε­τι­κή εκστρα­τεία ενθαρ­ρύ­νε­ται και από την Πρό­ε­δρο της Ευρω­παϊ­κής Επι­τρο­πής, με πρό­σφα­τη απα­ρά­δε­κτη δήλω­σή για τη δήθεν «ημέ­ρα μνή­μης θυμά­των ολο­κλη­ρω­τι­κών καθε­στώ­των» που επι­χει­ρεί να καθιε­ρώ­σει η ΕΕ. Με αυτή επι­χει­ρεί την ανι­στό­ρη­τη εξί­σω­ση του τέρα­τος του φασι­σμού με τον σοσια­λι­σμό και την αβά­σι­μη ταύ­τι­ση της σημε­ρι­νής καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας με τη Σοβιε­τι­κή Ένωση.

Η κατα­στρο­φή από τις αρχές του μεγα­λύ­τε­ρου σε δια­στά­σεις αντι­φα­σι­στι­κού μνη­μεί­ου στη Ρίγα χρειά­στη­κε την κάλυ­ψη ισχυ­ρών αστυ­νο­μι­κών δυνά­με­ων και έγι­νε υπό τις απο­δο­κι­μα­σί­ες βετε­ρά­νων του Β’ Παγκό­σμιου Πολέ­μου και των οικο­γε­νειών τους. Στην πόλη Balvi το συν­δι­κά­το οικο­δό­μων αρνεί­ται να συμ­με­τά­σχει σε ξήλω­μα μνημείων.

Πώς τοπο­θε­τεί­ται η Επιτροπή:

Στο γεγο­νός ότι κορυ­φαί­ας σημα­σί­ας μνη­μεία που αντι­προ­σω­πεύ­ουν τη σύγ­χρο­νη ιστο­ρία της λαϊ­κής πάλης και συμ­βο­λί­ζουν τη διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη, τη φιλία των λαών, την ειρή­νη, κατα­στρέ­φο­νται ή υφί­στα­νται βαν­δα­λι­σμούς από τις αρχές κρα­τών μελών της ΕΕ;

Στο γεγο­νός ότι η ΕΕ με την επί­ση­μη πολι­τι­κή και δηλώ­σεις της ενθαρ­ρύ­νει και ντε φάκτο επι­χει­ρεί να νομι­μο­ποι­ή­σει τέτοιες ωμό­τη­τες σε βάρος της ιστο­ρι­κής και πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς των ευρω­παϊ­κών λαών επι­κα­λού­με­νη την ανι­στό­ρη­τη ταύ­τι­ση του φρι­κια­στι­κού φασι­σμού με τον σοσια­λι­σμό και την απα­ρά­δε­κτη θεώ­ρη­ση ότι η σημε­ρι­νή καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία απο­τε­λεί δήθεν ιστο­ρι­κή συνέ­χεια της ΕΣΣΔ;

Απά­ντη­ση της κ. Gabriel εξ ονό­μα­τος της Ευρω­παϊ­κής Επιτροπής

Η Επι­τρο­πή απο­δί­δει ύψι­στη σημα­σία στη δια­τή­ρη­ση όλων των μορ­φών πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς. Ωστό­σο, η ΕΕ δεν δια­θέ­τει ειδι­κή αρμο­διό­τη­τα στον τομέα αυτό. Η δια­τή­ρη­ση, η συντή­ρη­ση και η προ­ώ­θη­ση όλων των μορ­φών πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς απο­τε­λούν πρω­τί­στως εθνι­κή ευθύνη.

Η από­φα­ση για την απο­μά­κρυν­ση του «Μνη­μεί­ου των Απε­λευ­θε­ρω­τών της Σοβιε­τι­κής Λετο­νί­ας και της Ρίγας από τους Γερ­μα­νούς Φασί­στες Εισβο­λείς» (που είναι επί­σης γνω­στό ως Μνη­μείο της Νίκης), μετά τη ρωσι­κή εισβο­λή του 2022 στην Ουκρα­νία, ανή­κει απο­κλει­στι­κά στις αρμό­διες αρχές της Λετο­νί­ας και στο δημο­τι­κό συμ­βού­λιο της Ρίγας.

Όπως ανα­φέ­ρε­ται στην έκθε­ση εμπει­ρο­γνω­μό­νων των κρα­τών μελών με τίτλο «Participatory governance of cultural heritage (Συμ­με­το­χι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση της πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς)» (2018)[1]: «Κύμα­τα εκσυγ­χρο­νι­σμού, πόλε­μοι, επα­να­στά­σεις, τεχνι­κές εξε­λί­ξεις, μετα­να­στεύ­σεις κ.λπ. επη­ρέ­α­σαν επα­νει­λημ­μέ­να τις χρή­σεις και τις κατα­στρο­φές της πολι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς. Η πολι­τι­στι­κή κλη­ρο­νο­μιά δεν είναι ουδέ­τε­ρη έννοια και διά­φο­ρες ομά­δες έχουν κατά και­ρούς δια­μορ­φώ­σει και διεκ­δι­κή­σει την πολι­τι­στι­κή μας κλη­ρο­νο­μιά […], ενώ η κοι­νω­νία των πολι­τών και το ευρύ κοι­νό έχουν δια­δρα­μα­τί­σει ρόλο που κυμαί­νε­ται από τον ρόλο παθη­τι­κού κοι­νού έως τον ρόλο ενερ­γη­τι­κών πρωταγωνιστών».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο