Κούβα Πρωτομαγιά 2024: Πάνω από τέσσερα εκατομμύρια, στο πλευρό της επανάστασης 🇨🇺 στις πλατείες του νησιού _μπροστά στις προσκλήσεις και προκλήσεις των καιρών 🎥Φωτο

“Ξημε­ρώ­μα­τα _πριν φέξει και η λαο­θά­λασ­σα σε λεω­φό­ρους, πόλεις και πλα­τεί­ες όπου γιορ­τά­ζε­ται το φεστι­βάλ του παγκό­σμιου προ­λε­τα­ριά­του, που είναι επί­σης υπε­ρά­σπι­ση της αδια­πραγ­μά­τευ­της από­φα­σης του λαού μας να συνε­χί­σει να χτί­ζει το μέλ­λον του, κυρίαρχα”.

Γρά­φει ο \\ Αστέ­ρης Αλα­μπής _Μίδας

Ο Πρώ­τος Γραμ­μα­τέ­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κόμ­μα­τος και Πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας, Miguel Díaz-Canel Bermúdez, βρί­σκε­ται από νωρίς στην πλα­τεία “Tribuna Antimperialista” (σσ. δεί­τε στο τέλος της ανάρ­τη­σης την ιστο­ρία της) για να «γιορ­τά­σει την #1^η Μαΐ­ου _#1DeMayo με τον ακρι­βό μας λαό», όπως έγρα­ψε στο κοι­νω­νι­κό δίκτυο X.

Ο Στρα­τη­γός Raúl Castro Ruz, ηγέ­της της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, είναι επί­σης εκεί, μαζί με άλλες προ­σω­πι­κό­τη­τες της χώρας.

Στην καθιε­ρω­μέ­νη εκδή­λω­ση συμ­με­τέ­χει και ο Ulises Guilarte de Nacimiento, μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου και γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας της Central de Trabajadores de Cuba (Συνο­μο­σπον­δία εργα­τών Κού­βας CTC).

Περισ­σό­τε­ροι από 1.000 συνα­γω­νι­στές από 200 οργα­νώ­σεις αλλη­λεγ­γύ­ης σε όλο τον κόσμο είναι παρό­ντες δίπλα στους Κου­βα­νούς εργάτες.

Cubans rally on Mayday with traditional revolutionary music, along with a message about the devastating effects of the US economic blockade on the island.

Darian Oramas Campo, union leader of the state electricity company workers opens the event attended by President Diaz-Canel… pic.twitter.com/zpMTbGQDmh

— red. (@redstreamnet) May 1, 2024

Η Darian Oramas Campo, μια νέα εργα­ζό­με­νη στον ηλε­κτρι­κό τομέα, μίλη­σε κατά τη διάρ­κεια της κεντρι­κής εκδή­λω­σης για την Παγκό­σμια Ημέ­ρα των Εργα­ζο­μέ­νων, στην Αβά­να, επι­ση­μαί­νο­ντας τις σύγ­χρο­νες προ­κλή­σεις για τον λαό, ο οποί­ος βιώ­νει μια αυστη­ρο­ποί­η­ση του οικο­νο­μι­κού, εμπο­ρι­κού και χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού εμπάρ­γκο των ΗΠΑ στο νησί.

Μπροστά στις προκλήσεις των καιρών

Ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας της CTC, στην κεντρι­κή ομι­λία της εκδή­λω­σης, επε­σή­μα­νε ότι σήμε­ρα χιλιά­δες _ χιλιά­δες, εκα­τομ­μύ­ρια εργα­ζό­με­νοι δια­δη­λώ­νουν σε συγκε­ντρώ­σεις σε όλη τη χώρα δεί­χνο­ντας πως παρα­μέ­νου­με στα­θε­ροί και ενω­μέ­νοι γύρω από την Επα­νά­στα­ση, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νοι τα ιδα­νι­κά της ανε­ξαρ­τη­σί­ας κυριαρ­χί­ας και κοι­νω­νι­κής δικαιοσύνης.
Ανα­φέρ­θη­κε επί­σης στις ιδιαι­τε­ρό­τη­τες του κου­βα­νι­κού κοι­νω­νι­κο­οι­κο­νο­μι­κού πλαι­σί­ου, που χαρα­κτη­ρί­ζε­ται τόσο από τον απο­κλει­σμό των ΗΠΑ όσο και από τις δικές μας εσω­τε­ρι­κές ανεπάρκειες.

Όλα αυτά είχαν αντί­κτυ­πο στις ελλεί­ψεις τρο­φί­μων, στην απώ­λεια της αγο­ρα­στι­κής δύνα­μης των μισθών και των συντά­ξε­ων, περιο­ρί­ζουν την πρό­σβα­ση σε εισ­ρο­ές και πρώ­τες ύλες για τις βιο­μη­χα­νί­ες και επί­σης στο εμπό­ριο και τις ξένες επεν­δύ­σεις… που, ως απο­τέ­λε­σμα και των μέτρων των ΗΠΑ, μας προ­βλη­μα­τί­ζουν για τη ζωή των εργα­ζο­μέ­νων της χώρας.

Ως εκ τού­του, αφιε­ρώ­νου­με αυτή τη μέρα στον ηρω­ι­σμό των Κου­βα­νών εργα­τών, είπε.

Ο Guilarte de Nacimiento επε­σή­μα­νε ότι υπάρ­χουν καλές εμπει­ρί­ες παντού στη χώρα, απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι είναι δυνα­τό να επι­τευ­χθεί παρα­γω­γι­κή απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα, παρά τους περιο­ρι­σμούς των υλι­κών και οικο­νο­μι­κών πόρων. Στο επί­κε­ντρο αυτών βρί­σκε­ται ο άνθρω­πος-λαός, που μας δεί­χνει ότι το ανθρώ­πι­νο υλι­κό είναι ο ασφα­λέ­στε­ρος και πιο στέ­ρε­ος πόρος που έχου­με σήμε­ρα που δεν επι­τρέ­πε­ται να σπαταλάμε.
Τόνι­σε την επεί­γου­σα ανά­γκη εξυ­γί­αν­σης της σοσια­λι­στι­κής κρα­τι­κής επι­χεί­ρη­σης, καθώς και τη δια­σφά­λι­ση της αύξη­σης προ­σφο­ράς αγα­θών και υπη­ρε­σιών, που να επι­τρέ­ψει μεί­ω­ση των τιμών και δια­σφά­λι­ση της επεν­δυ­τι­κής απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας, σε μια δια­δι­κα­σία μόνι­μης σύν­δε­σης με τον μη κρα­τι­κό τομέα της οικο­νο­μί­ας, που απαι­τεί μεγα­λύ­τε­ρη προ­σο­χή και προ­στα­σία των δικαιω­μά­των των εργα­ζο­μέ­νων που την αποτελούν.

Ανα­λαμ­βά­νου­με αυτήν την ανα­πό­φευ­κτη πρό­κλη­ση, εν μέσω των προ­βλέ­ψε­ων της κυβέρ­νη­σης για διόρ­θω­ση στρε­βλώ­σε­ων και ανα­ζω­ο­γό­νη­ση της οικο­νο­μί­ας το 2024, που συμπί­πτει με την οργα­νι­κή δια­δι­κα­σία του XXII Συνε­δρί­ου της CTC. Οι Κου­βα­νοί εργά­τες, με την πεποί­θη­ση πως αυτοί είναι οι κάτο­χοι των θεμε­λιω­δών μέσων παρα­γω­γής, πρέ­πει να ελέγ­χουν και να επο­πτεύ­ουν όλο και περισ­σό­τε­ρο τους πόρους, μέσα και από έναν αδιά­κο­πο αγώ­να ενά­ντια στη δια­φθο­ρά, την απει­θαρ­χία και τις παρανομίες.

Η Παγκό­σμια Ημέ­ρα των Εργα­ζο­μέ­νων συμπί­πτει με τη συνέ­χι­ση του εγκλή­μα­τος κατά του παλαι­στι­νια­κού λαού, από το Ισρα­ήλ. Οι Κου­βα­νοί εργά­τες κατα­δι­κά­ζουν απο­φα­σι­στι­κά και από αυτό το βήμα τις επι­θέ­σεις ενα­ντί­ον χιλιά­δων παι­διών και του λαού της Παλαι­στί­νης συνο­λι­κά, πρόσθεσε.

Και επί­σης ότι το παγκό­σμιο συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα μπο­ρεί πάντα να υπο­λο­γί­ζει στην υπο­στή­ρι­ξη της Κού­βας στη μάχη κατά της ανι­σό­τη­τας και για την εγκα­θί­δρυ­ση μιας πιο δίκαι­ης και ισό­τι­μης διε­θνούς τάξης. Όσο πιο περί­πλο­κες είναι οι συν­θή­κες, τόσο πιο ενι­σχυ­μέ­νη πρέ­πει να είναι η μονά­δα, υπεν­θύ­μι­σε ο Guilarte, ανα­φέ­ρο­ντας τον Στρα­τη­γό (σσ. Raúl Castro Ruz), του οποί­ου η μόνι­μη έκκλη­ση για κοι­νω­νι­κή συνο­χή ήταν η πρό­σκλη­ση με την οποία ολο­κλή­ρω­σε την παρέμ­βα­σή του.

🇨🇺  Η Κούβα “πολλαπλασιάζεται” στις πλατείες

Για άλλη μια φορά το ξημέ­ρω­μα της Πρω­το­μα­γιάς πλημ­μυ­ρί­ζει το Νησί με χρώ­μα­τα, χαρά, αισιο­δο­ξία και κοι­νές βεβαιό­τη­τες. Για άλλη μια φορά η ημε­ρο­μη­νία καλεί και ενώ­νει, ενθαρ­ρύ­νει και δεσμεύ­ε­ται. εξυ­ψώ­νει την αλή­θεια μιας χώρας. Έτσι ξημε­ρώ­νει σήμε­ρα η Κού­βα, που απο­τε­λεί­ται από μια «θάλασ­σα» ανθρώ­πων σε λεω­φό­ρους, πόλεις και πλατείες …

Σε αυτό το πανέ­μορ­φο τοπίο πλή­θους που περι­λαμ­βά­νει παι­διά, νέους, παπ­πού­δες και για­γιά­δες και οικο­γέ­νειες ολό­κλη­ρες, είναι δυνα­τό να παρα­τη­ρή­σει κανείς το μεγα­λείο ενός έθνους που έχει σφυ­ρη­λα­τη­θεί στη στω­ι­κό­τη­τα και την ηρω­ι­κή αντί­στα­ση των παι­διών του απέ­να­ντι στις συνε­χείς “αυτο­κρα­το­ρι­κές” αυτα­πά­τες αυτών που αντι­τί­θε­νται στην ύπαρ­ξη της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης και _μάταια ονει­ρεύ­ο­νται το τέλος της (σσ. ο όρος imperiales “αυτο­κρα­το­ρι­κές”, “αυτο­κρα­το­ρία” κλπ. χρη­σι­μο­ποιεί­ται για τις ΗΠΑ)

Για να δια­τη­ρή­σου­με αυτά τα επι­τεύγ­μα­τα και να υπο­στη­ρί­ξου­με την επεί­γου­σα ανά­γκη για εκ νέου τόνω­ση της εθνι­κής οικο­νο­μί­ας μέσω της συλ­λο­γι­κής δημιουρ­γί­ας, αυτή την Πρω­το­μα­γιά, το αρχι­πέ­λα­γος ανά­βει ξανά σε κάθε έπαλ­ξη, σε κάθε κερ­κί­δα γεμά­τη αφί­σες, πανό και συν­θή­μα­τα που λένε πολ­λά για την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και την ορμή όσων αγα­πούν και ανα­κα­λύ­πτουν, εκεί­νων που δεν τα παρα­τά­νε, παρά τις αντιξοότητες.

Και σε κάθε παρέ­λα­ση που ομορ­φαί­νει τον ορί­ζο­ντα από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη, φίλοι από άλλα γεω­γρα­φι­κά πλά­τη συγ­χω­νεύ­ο­νται στη μάζα του κου­βα­νι­κού προ­λε­τα­ριά­του, ενώ­νο­ντας τις φωνές τους με τις δικές μας, σε δίκαια αιτή­μα­τα ενά­ντια στον εγκλη­μα­τι­κό απο­κλει­σμό μας και τη σιω­νι­στι­κή γενο­κτο­νία που αφαι­ρεί χιλιά­δες ζωές στην Παλαιστίνη.

Σε αυτά τα κίνη­τρα που αγκα­λιά­ζουν την αλλη­λεγ­γύη, μέσα σε τόσο βαθιά ριζω­μέ­νο μίσος, προ­στί­θε­νται τα απο­στάγ­μα­τα ενός εργα­ζό­με­νου λαού που βαδί­ζει με πεποί­θη­ση και προ­σή­λω­ση στην ιστο­ρία του.

Γι’ αυτό –που έχει γίνει σημείο ανα­φο­ράς για πολ­λές χώρες στον κόσμο– ο εορ­τα­σμός της Παγκό­σμιας Ημέ­ρας των Εργα­ζο­μέ­νων είναι μια ζωντα­νή αντα­νά­κλα­ση της Κού­βας που θέλου­με. ενω­μέ­νοι και περισ­σό­τε­ροι από ποτέ σήμε­ρα, σε κάθε πλα­τεία, σε κάθε γωνιά του νησιού της επανάστασης.

Πηγή \\ Granma #1DeMayo

🇨🇺  Πρωτομαγιά με τον Φιντέλ

Η Πρω­το­μα­γιά έχει ιδιαί­τε­ρη σημα­σία για τους Κου­βα­νούς. Σε εκεί­νη την Πλα­τεία της Επα­νά­στα­σης όπου ο Comandante en Jefe Φιντέλ Κάστρο Ρουζ θα ιππεύ­ει αιώ­νια, επι­κε­φα­λής στρα­τευ­μά­των μηχα­νι­κών, αρχι­τε­κτό­νων, για­τρών, φοι­τη­τών, οικο­δό­μων, εργα­τών, γενι­κά των εκα­τομ­μυ­ρί­ων λαού, που ήταν πάντα παρών σε αυτούς τους γιορτασμούς.

Ο Φιντέλ όρι­σε αυτή την ημέ­ρα στις 18 Νοεμ­βρί­ου 1959, στα εγκαί­νια του 10^ου Συνε­δρί­ου του CTC, δηλώνοντας:

«(…)
Η Πρω­το­μα­γιά καθιε­ρώ­θη­κε, χάρη στον θρί­αμ­βο της επα­νά­στα­σής μας την 1^η Ιανουα­ρί­ου, ως κυρί­αρ­χος και καθο­ρι­στι­κός παρά­γο­ντας στην πολι­τι­κή ζωή της χώρας, για­τί ήταν η εργα­τι­κή τάξη που έδω­σε τα πάντα», με τον Ejército Rebelde _ Ανταρ­τι­κό Στρα­τό να δίνει το τελειω­τι­κό χτύ­πη­μα σε εκεί­να τα σχέ­δια, που μέχρι την τελευ­ταία στιγ­μή έδι­να τα πάντα για να στε­ρή­σουν τη νίκη από τον λαό μας, όπως είχε γίνει κι άλλες φορές».

Ο λαός πάντα ύψω­νε τις κου­βα­νι­κές σημαί­ες και υπο­γράμ­μι­ζε στους Κου­βα­νούς επα­να­στά­τες ηγέ­τες, αυτό πού Φιντέλ ανέ­δει­ξε την 1^η Μαΐ­ου 1964:

«Η Επα­νά­στα­σή μας έχει πολ­λά ενδια­φέ­ρο­ντα πράγ­μα­τα, πολ­λές ενδια­φέ­ρου­σες και χρή­σι­μες εμπει­ρί­ες για όλους τους ανθρώ­πους. Πάνω απ’ όλα όμως, η χώρα μας έχει κάτι υπέ­ρο­χο, κάτι που σήμε­ρα, Πρω­το­μα­γιά, εργα­τι­κή γιορ­τή, μπο­ρού­με να δια­κη­ρύ­ξου­με περή­φα­να: Η χώρα μας έχει αυτόν τον λαό, και αυτός ο λαός είναι ό,τι πιο αξιο­θαύ­μα­στο έχει η Επανάσταση!»

Ο ηγέ­της της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης ορί­ζει την έννοια της Επα­νά­στα­σης ασυ­νή­θι­στα την Πρω­το­μα­γιά του 2000 στην Ανοι­χτή Εκδή­λω­ση Νέων, Φοι­τη­τών και Εργα­τών για την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Εργαζομένων:

«Η επα­νά­στα­ση είναι μια αίσθη­ση της ιστο­ρι­κής στιγ­μής. Αλλά­ζει όλα όσα πρέ­πει να αλλά­ξουν. Είναι πλή­ρης ισό­τη­τα και ελευ­θε­ρία. Αντι­με­τω­πί­ζε­ται και μετα­χει­ρί­ζε­ται τους άλλους ως ανθρώ­πι­να όντα. Είναι να χει­ρα­φε­τή­σου­με τον εαυ­τό μας μόνοι μας και με τις δικές μας προ­σπά­θειες _είναι η πρό­κλη­ση ισχυ­ρών κυρί­αρ­χων δυνά­με­ων εντός και εκτός της κοι­νω­νι­κής και εθνι­κής σφαί­ρας. Είναι η υπε­ρά­σπι­ση των αξιών στις οποί­ες πιστεύ­ει κανείς με τίμη­μα οποιασ­δή­πο­τε θυσί­ας. Είναι σεμνό­τη­τα, ανι­διο­τέ­λεια, αλτρουι­σμός, αλλη­λεγ­γύη και ηρω­ι­σμός. Αγω­νί­ζε­ται με θρά­σος, ευφυ­ΐα και ρεα­λι­σμό. Ποτέ δεν λέει ψέμα­τα ούτε παρα­βιά­ζει τις ηθι­κές αρχές. Είναι μια βαθιά πεποί­θη­ση ότι δεν υπάρ­χει δύνα­μη στον κόσμο ικα­νή να συντρί­ψει τη δύνα­μη της αλή­θειας και των ιδε­ών. Η επα­νά­στα­ση είναι ενό­τη­τα, είναι ανε­ξαρ­τη­σία, αγω­νί­ζε­ται για τα όνει­ρά μας για δικαιο­σύ­νη για την Κού­βα και για τον κόσμο, που είναι η βάση του πατριω­τι­σμού μας, του σοσια­λι­σμού μας και του διε­θνι­σμού μας».

Στον προ­βλη­μα­τι­σμό του στις 30 Απρι­λί­ου 2009 με τίτλο «Η Ημέ­ρα των Φτω­χών του Κόσμου» γράφει:

«Ελπί­ζου­με ότι κάθε Πρω­το­μα­γιά χιλιά­δες άνδρες και γυναί­κες από όλες τις γωνιές του πλα­νή­τη θα μοι­ρά­ζο­νται μαζί μας την Παγκό­σμια Ημέ­ρα των Εργα­ζο­μέ­νων, την οποία γιορ­τά­ζου­με εδώ και 50 χρό­νια. Όχι μάταια, πολύ πριν την 1^η Ιανουα­ρί­ου 1959, είχα­με δια­κη­ρύ­ξει ότι η Επα­νά­στα­ση μας θα είναι η Επα­νά­στα­ση των ταπει­νών, από τους ταπει­νούς και για τους ταπει­νούς. Οι επι­τυ­χί­ες της χώρας μας στους τομείς της παι­δεί­ας, της υγεί­ας, της επι­στή­μης, του πολι­τι­σμού και άλλων κλά­δων, και κυρί­ως η δύνα­μη και η ενό­τη­τα του λαού, το απο­δει­κνύ­ουν, παρά τον ανε­λέ­η­το αποκλεισμό».

  🇨🇺  Tribuna Antimperialista José Martí

Πρό­κει­ται για πλα­τεία που βρί­σκε­ται στην πόλη της Αβά­νας της Κού­βας, που χτί­στη­κε κατό­πιν αιτή­μα­τος του Φιντέλ Κάστρο για να πραγ­μα­το­ποιού­νται διά­φο­ρες δρά­σεις, οι οποί­ες θα ήταν κυρί­ως συγκε­ντρώ­σεις και δια­δη­λώ­σεις του κου­βα­νι­κού λαού. Στην πλα­τεία υπάρ­χει ένα άγαλ­μα του José Martí και του παι­διού Elián González. Το έργο ανα­τέ­θη­κε σε μια ομά­δα μηχα­νι­κών της (κρα­τι­κής εννο­εί­ται) la Empresa de Proyecto de Industrias Varias, με επι­κε­φα­λής την πολι­τι­κή μηχα­νι­κό Annia Martínez και υπό τη διεύ­θυν­ση του αρχι­τέ­κτο­να Maikel Menéndez.

Το έργο δια­θέ­τει σύγ­χρο­νη τεχνο­λο­γία ήχου και φωτι­σμού, σχε­δια­σμέ­νο για δρα­στη­ριό­τη­τες πάνω από 10.500 καθή­με­νων + 3.000 όρθιων στο στε­γα­σμέ­νο κομ­μά­τι και πάνω από 100.000 να χρη­σι­μο­ποιούν τους ανοι­χτούς χώρους. Δια­θέ­τει 4 ατσά­λι­να τόξα, τοπο­θε­τη­μέ­να από το μεγα­λύ­τε­ρο προς το μικρό­τε­ρο, ξεκι­νώ­ντας από τη σκη­νή σε κύβους από σκυ­ρό­δε­μα 2Χ2Χ2μ. Έχει ανα­θη­μα­τι­κές πλά­κες που μνη­μο­νεύ­ουν μεγά­λες προ­σω­πι­κό­τη­τες όπως ο Μάλ­κολμ Χ, ο Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ, ο Μαρξ ο Ερνέ­στο Τσε Γκε­βά­ρα κά.

Η έναρ­ξη των εργα­σιών έγι­νε στις 15-Ιαν-2000, η κατα­σκευή πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο πάρ­κο «4^η Ιου­λί­ου», μπρο­στά από το πρώ­ην γρα­φείο συμ­φε­ρό­ντων των ΗΠΑ στην Αβά­να (σημε­ρι­νή Πρε­σβεία ΗΠΑ) και τα εγκαί­νια έγι­ναν την 3‑Α­πρ-2000: παρα­δό­θη­κε σε μόλις 80 ημέρες.

Της Ανά­στα­σης κοντο­ζυ­γώ­νει ο δρόμος