Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κυκλοφορεί στην Ιταλία το μυθιστόρημα της κόρης του Ντοστογιέφσκι «Η μετανάστρια»

Το μυθι­στό­ρη­μα «Η μετα­νά­στρια» της κόρης του Ρώσου κλασ­σι­κού συγ­γρα­φέα Φιό­ντορ Ντο­στο­γιέφ­σκι, Λιου­μπόφ Ντο­στο­γιέφ­σκα­για θα κυκλο­φο­ρή­σει σύντο­μα στην Ιτα­λία επ’ ευκαι­ρία της επε­τεί­ου των 150 χρό­νων από τη γέν­νη­ση της κόρης του μεγά­λου Ρώσου συγγραφέα.

Η παρου­σί­α­ση του βιβλί­ου της Λιου­μπόφ Ντο­στο­γιέφ­σκα­σγια η οποία υπήρ­ξε η βιο­γρά­φος του πατέ­ρα της, έγι­νε στην αίθου­σα της βιβλιο­θή­κης του ρωσι­κού κέντρου ονό­μα­τι Μπο­ρο­ντι­νά, στην περιο­χή Αλτό Αντίν­τζε με πρω­το­βου­λία του συν­δέ­σμου «Ρους» ο οποί­ος δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στην πόλη Μερά­νο. Η ίδια είχε επι­σκε­φθεί το Μερά­νο του­λά­χι­στον δύο φορές λίγο πριν πεθά­νει στο γει­το­νι­κό Μπαλ­τσά­νο, στο κοι­μη­τή­ριο του οποί­ου αναπαύεται.

Το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος του μυθι­στο­ρή­μα­τος της «Η μετα­νά­στρια», το έγρα­ψε στην Ρώμη και περιέ­χει πολ­λά αυτο­βιο­γρα­φι­κά στοι­χεία. Παράλ­λη­λα όμως περι­γρά­φει διά­φο­ρες ιστο­ρί­ες που βίω­σε κατά την παρα­μο­νή της στην Ιτα­λία, κατα­γρά­φο­ντας τα συναι­σθή­μα­τα που την κυρί­ευαν κατά τους περι­πά­τους της στην αιώ­νια πόλη όπως και τις εντυ­πώ­σεις που τις προ­κα­λού­σε το Κολοσ­σαίο. Το βιβλίο της περιέ­χει μάλι­στα και ένα κεφά­λαιο για τα δει­νά που υπέ­στη­σαν οι πρώ­τοι Χρι­στια­νοί στην αρέ­να του Κολοσ­σαί­ου. Η τελευ­ταία φορά που εκδό­θη­κε το βιβλίο της Λιου­μπόφ Ντο­στο­γιέφ­σκα­για ήταν το 1913.

Το ρωσι­κό κέντρο, που δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στο νότιο Τιρό­λο φέρει το όνο­μα της Ρωσί­δας αρι­στο­κρά­τισ­σας Ναντιέζ­ντα Μπο­ρο­ντι­νά, η οποία κλη­ρο­δό­τη­σε στη ρωσι­κή κοι­νό­τη­τα χρη­μα­τι­κό ποσό, με το οποίο στο Μερά­νο χτί­σθη­κε μια βίλα την οποία επι­σκέ­πτο­νταν Ρώσοι, μετα­ξύ των οποί­ων και μέλη της τσα­ρι­κής οικο­γέ­νειας. Στο Μερά­νο στα τέλη του 19ου αιώ­να είχε δημιουρ­γη­θεί μια σημα­ντι­κή ρωσι­κή κοι­νό­τη­τα και εκεί­νη την περί­ο­δο, χάρη στη σιδη­ρο­δρο­μι­κή του γραμ­μή, είχε συν­δε­θεί με όλες τις ευρω­παϊ­κές μεγά­λες πόλεις, απο­κτώ­ντας την φήμη του θέρε­τρου στις ιτα­λι­κές Άλπεις.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο