Κώστας Κατιμερτζόγλου: Στον καιρό της σήψης

ΕΞΗΓΗΣΗΣ ΔΙΑΒΙΒΑΣΤΙΚΟ
ΤΙ ΘΕΛΩ ;

Σας στέλ­νω κάποια ποι­ή­μα­τα. Να επικοινωνήσω.
Δε θέλω να που­λή­σω. Θέλω να εκφραστώ.
Δε θέλω να καθη­συ­χά­σω. Θέλω να αφυπνίσω.
Δε θέλω να κερ­δί­σω. Θέλω να ακουστώ.
Δε θέλω να «πετύ­χω». Θέλω να επαναστατήσω.
Και….. μόνος δεν μπορώ.

ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ

Όσοι εμπο­ρεύ­ο­νται τον πόνο, στον πανι­κό και τις επι­δη­μί­ες επεν­δύ­ουν. Έτσι καθώς τα δόντια των αδύ­να­μων τρί­ζουν απ΄ τα φιλιά του τρό­μου, οι μετο­χές τους τα ύψη παίρ­νουν κυνι­κά. Αθέ­μι­τοι μετα­ξύ τους αντα­γω­νι­στές, ομο­νο­ού­ντες εκδο­ρο­σφα­γείς των ταπει­νών. Με πρό­σχη­μα τον πολι­τι­σμό τους ρευ­στο­ποιούν τα κέρ­δη τους με ιούς και επεμ­βά­σεις. Παρα­σι­τούν ασύ­στο­λα! Η φυσι­κή κατά­λη­ξη της έξης τους .

Αυτο­κρά­το­ρες της Πλη­ρο­φο­ρί­ας και… της Παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης. Στις ειδή­σεις τους, η υπο­κρι­σία αγκα­ζέ με τη συκο­φα­ντία την ημι­μά­θεια βαρ­κά­δα βγά­ζουν στους ωκε­α­νούς της άγνοιας, φορώ­ντας τα πέπλα της αναί­δειας. Χαρί­ζουν στέμ­μα­τα αλη­θεί­ας στους εξω­μό­τες της ταξι­κής πάλης. Από­ψεις και πρά­ξεις ασύμ­φο­ρες για τα συμ­φέ­ρο­ντά τους βαπτί­ζο­νται πτύ­ε­λα προ­πα­γάν­δας και.… προ­σπά­θειες διάρ­ρη­ξης του κοι­νω­νι­κού ιστού. Παρο­ξυ­σμοί ενός κόσμου με χρό­νια νοσή­μα­τα. Δικλεί­δες ασφα­λεί­ας για εγγε­νείς παθογένειες!

Οι αντι­στά­σεις και οι ανα­τρο­πές φίλες δε γίνο­νται με τις κυρώ­σεις της εξου­σί­ας τους…. Η τελευ­ταία μαζί τους θαρ­ρεί πως ξεμπερ­δεύ­ει με παρα­πεμ­πτι­κά βου­λεύ­μα­τα , εξα­γο­ρές συνει­δή­σε­ων, δυνά­μεις κατα­στο­λής και προ­βο­κά­το­ρες. Απλά κερ­δί­ζει παρά­τα­ση της ύπαρ­ξής της. Η κάθαρ­σή της δεν παίρ­νει απο­λυ­μάν­σεις με αντι­ση­πτι­κά, αφού το πλα­δα­ρό κορ­μί της κανι­βα­λί­ζει στα απο­κα­ΐ­δια προ­σφυ­γι­κών καταυ­λι­σμών και ματω­μέ­νων πλεονασμάτων.

Στα χρό­νια της ανά­πτυ­ξης στους νηστι­κούς σερ­βί­ρει κάθε λογής από­βλη­τα σε πιά­τα πορ­σε­λά­νης . Στην κρί­ση φιλάν­θρω­πα συσ­σί­τια και … θεά­μα­τα. Στα χρό­νια της σήψης που­λά εμβό­λια και κερ­νά­ει δακρυ­γό­να . Κρα­δαί­νο­ντας προ­κλη­τι­κά τις απο­δό­σεις μερι­σμά­των γρυ­λί­ζει ότι ο πλού­τος κρα­τά στα χέρια του την επι­βί­ω­ση των σκλά­βων. Στα δύσκο­λα πετά­ει στην τσό­χα τον άσο της προ­σω­πι­κής ευθύ­νης και τον βαλέ της εθνι­κής ομο­ψυ­χί­ας . Πονη­ριές με αβρό­τη­τα για ταξι­κούς συμβιβασμούς.

Οι μύθοι της δεν πεί­θου­νε τους λογι­κούς. Για κάθε τους υπο­χώ­ρη­ση ετοι­μά­ζει κι ένα ικρί­ω­μα. Επι­στρα­τεύ­ει από τα ιερα­τεία πιστούς συμ­μά­χους ομα­δι­κών βια­σμών της νοη­μο­σύ­νης απει­λώ­ντας με τα εξα­πτέ­ρυ­γα της αμαρ­τί­ας και το χαμό­γε­λο της ασι­τί­ας … Προ­βάλ­λει μαζι­κές θερα­πεί­ες με πνιγ­μούς και οβί­δες, εξα­γνί­ζει την καταρ­ρά­κω­ση με το δισκο­πό­τη­ρο της μετάνοιας.

Οι εκβια­σμοί της επι­λέ­γουν ως θύμα­τα τους αλύ­γι­στους επι­ζη­τώ­ντας την ακύ­ρω­ση της επι­μο­νής τους. Οι ασυμ­βί­βα­στοι, σε πεί­σμα των ανα­νη­ψά­ντων, μες στις χλω­μές απο­σκευ­ές τους κρύ­βουν σει­σμούς και θύελλες.
Τότε μια πρό­στυ­χη σελή­νη σέρ­νει τα ψηλο­τά­κου­νά της στα βρό­μι­κα σοκά­κια του εκφο­βι­σμού, «Κόλα­σης και Παρά­δει­σου» γωνία, προ­μη­θεύ­ει συρ­μα­τό­πλεγ­μα τις καρα­ντί­νες των ψευ­δαι­σθή­σε­ων για να συν­θέ­τουν οι όμη­ροι μεμ­ψί­μοι­ρα τρο­πά­ρια σε άυλους μεσ­σί­ες. Ευχα­ρι­στί­ες για­τί κρά­τη­σαν το κεφά­λι τους ακό­μα μία μέρα. Καθέ­νας τους πιστεύ­ει ότι μπο­ρεί να το γλι­τώ­σει . Λογι­κή στρατοπέδου !

Κάθε τους ψαλ­μός και μία ωδή στους δημί­ους τους. Απο­θέ­ω­ση της παρακ­μής ! Αγιο­ποί­η­ση της μαζι­κής εξό­ντω­σης! Αιχ­μά­λω­τες κοι­νω­νί­ες στον βωμό της υπε­ρα­ξί­ας. Τα θαύ­μα­τα σανί­δες σωτη­ρί­ας για τους απελ­πι­σμέ­νους. Εκλο­γι­κεύ­σεις για τις δηλώ­σεις μετα­νοί­ας. Τα βέλη των απε­γνω­σμέ­νων, με ευχές στο­χεύ­ου­νε τα πεφτα­στέ­ρια…. Όμως οι δρό­μοι της Ανά­στα­σης ζητούν Εσταυρωμένους….

Και­ρός οι κολα­σμέ­νοι να βγά­λουν συμπε­ρά­σμα­τα. Η ρήξη τους με τη νομι­μό­τη­τα , σύγκρου­ση με τη νομι­μο­ποί­η­ση της απο­βλά­κω­σή τους Η επί­γνω­ση της μοί­ρας τους, απο­το­ξί­νω­ση από τον εθι­σμό της ταπεί­νω­σης. Η χει­ρα­φέ­τη­σή τους από την εξα­θλί­ω­ση, πυρο­δό­τη­ση της εντρο­πί­ας τους.

Τότε ποιες φυλα­κές και σύνο­ρα θα φυλα­κί­σου­νε τις καται­γί­δες; Την έφο­δο του ποτα­μού στον ουρα­νό ποιος θα αποτρέψει;

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΜΕΡΤΖΟΓΛΟΥ — ΚΑΤΙΓΙΝ

MAΡΤΗΣ 2020