Κ. Μητσοτάκης για τις φωτιές: Με προσχήματα και μετάθεση ευθυνών επιχειρεί να κρύψει την επιλογή της έλλειψης αντιπυρικού σχεδιασμού

Μία σει­ρά προ­σχή­μα­τα και υπεύ­θυ­νους ‑εκτός κυβέρ­νη­σης φυσι­κά- επι­κα­λέ­στη­κε ο Κ. Μητσο­τά­κης μιλώ­ντας στη Βου­λή για τις πυρ­κα­γιές, προ­κει­μέ­νου να κρύ­ψει τις σοβα­ρές και εγκλη­μα­τι­κές ευθύ­νες της κυβέρ­νη­σης για την απου­σία δια­χεί­ρι­σης και προ­στα­σί­ας των δασών, την απου­σία ολο­κλη­ρω­μέ­νου αντι­πυ­ρι­κού σχε­δια­σμού και να δικαιο­λο­γή­σει τις μεγά­λες κατα­στρο­φές που σημειώ­θη­καν φέτος σε Έβρο, Ρόδο, Πάρ­νη­θα κ.α.

Επι­κα­λού­με­νος την «κλι­μα­τι­κή κρί­ση που απει­λεί σε παγκό­σμιο επί­πε­δο», την «ακρό­τη­τα των φαι­νο­μέ­νων με πρω­τό­γνω­ρα χαρα­κτη­ρι­στι­κά», τις υψη­λές θερ­μο­κρα­σί­ες και τους ξηρούς ανέ­μους, ακό­μα και τις βρο­χές του Μάη, ο πρω­θυ­πουρ­γός επι­χεί­ρη­σε να απο­σεί­σει κάθε ευθύ­νη για την παντε­λή έλλει­ψη πρό­λη­ψης, για τον αντι­πυ­ρι­κό σχε­δια­σμό μονό­πλευ­ρα προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο στην κατά­σβε­ση, για τις μεγά­λες ελλεί­ψεις στην Πυρο­σβε­στι­κή, την υπο­βάθ­μι­ση των Δασι­κών Υπη­ρε­σιών και την ανε­πάρ­κεια του κρα­τι­κού μηχανισμού.

Απο­κά­λυ­ψε την πρό­θε­ση της κυβέρ­νη­σής του να παρα­δώ­σει τα δάση σε επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, κάνο­ντας λόγο για «παρα­γω­γι­κή και επι­δο­τού­με­νη αξιο­ποί­η­ση των δασών», ενώ εξή­ρε τον θεσμό των «ανα­δό­χων», που με το πρό­σχη­μα της ανα­συ­γκρό­τη­σης των καμέ­νων στή­νουν «μπίζ­νες» εκα­τομ­μυ­ρί­ων πάνω στα αποκαΐδια.

Φέρ­νο­ντας τα παρα­δείγ­μα­τα των πυρ­κα­γιών σε Χαβάη, Κανα­δά, Ιτα­λία και Ισπα­νία, ισχυ­ρί­στη­κε ότι παρό­μοιες κατα­στρο­φές σημειώ­νο­νται σε «κρά­τη με μεγα­λύ­τε­ρη οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα από την Ελλά­δα», απο­κρύ­πτο­ντας ότι αυτό απο­τε­λεί πολι­τι­κή επι­λο­γή που κάνουν όλα τα καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη για­τί αντι­με­τω­πί­ζουν ως εμπό­ρευ­μα τα δάση και ως «κόστος» τα μέτρα πρό­λη­ψης και προ­στα­σί­ας, που δεν θέλουν να πλη­ρώ­σουν επει­δή δεν έχουν να κερ­δί­ζουν οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμιλοι.

Επι­χει­ρώ­ντας να συνη­θί­σει τον κόσμο στις φυσι­κές κατα­στρο­φές και την ελλι­πέ­στα­τη παρέμ­βα­ση του κρά­τους, ανέ­φε­ρε ότι «υπάρ­χουν όρια στη δια­χεί­ρι­ση της πυρ­κα­γιάς, υπάρ­χουν φωτιές που καμία αντι­πυ­ρι­κή ζώνη δεν μπο­ρεί να τις σταματήσει».

Σε μια προ­σπά­θεια να υπο­βαθ­μί­σει τις μεγά­λες κατα­στρο­φές και το απο­τύ­πω­μά τους στο περι­βάλ­λον, ισχυ­ρί­στη­κε ότι δεν έχουν όλες οι πυρ­κα­γιές την ίδια σημα­σία και επί­πτω­ση στο περι­βάλ­λον, π.χ. στη φωτιά της Ρόδου, από τα δεκά­δες χιλιά­δες στρέμ­μα­τα, μόλις το 10% της κατα­στρο­φής επη­ρε­ά­ζει το περιβάλλον.

Όσον αφο­ρά τις αιτί­ες των πυρ­κα­γιών ανα­φέρ­θη­κε στους εμπρη­σμούς, ουσια­στι­κά φωτο­γρά­φι­σε ως υπεύ­θυ­νους τους χιλιά­δες ξερι­ζω­μέ­νους από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, λέγο­ντας χαρα­κτη­ρι­στι­κά ότι «οι φωτιές εκδη­λώ­θη­καν στις δια­δρο­μές που ακο­λου­θούν οι πρό­σφυ­γες και οι μετα­νά­στες, από αμέ­λεια ή πρό­θε­ση, δεν ξέρου­με», ρίχνο­ντας έτσι νερό στον μύλο των ρατσι­στι­κών αντι­λή­ψε­ων. Στη συνέ­χεια και για να ρίξει στά­χτη στα μάτια του κόσμου, ανέ­φε­ρε ότι το κρά­τος δεν θα ανε­χθεί τους αυτό­κλη­τους σερί­φη­δες που κυνη­γού­σαν μετανάστες.

Υπε­ρα­μύν­θη­κε επί­σης της απο­στο­λής των μηνυ­μά­των 112 με τα οποία ουσια­στι­κά μετα­φέ­ρει στους κατοί­κους την ευθύ­νη για τη διά­σω­ση της ζωής και των σπι­τιών τους, αφού δεν επαρ­κεί ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός για την αντι­με­τώ­πι­ση των πυρκαγιών.

Πηγή: 902.gr