Κ. Πελετίδης: Αποδείξαμε τι θα μπορούσε να έχει ο άνθρωπος αν είχαμε σοσιαλισμό

Ο Κώστας Πελε­τί­δης είναι ο δήμαρ­χος της Πάτρας, της τρί­της μεγα­λύ­τε­ρης πόλης της Ελλά­δας. Αν και προ­έρ­χε­ται από το ΚΚΕ εκλέ­χθη­κε με ποσο­στό 63,51% και είναι ο δήμαρ­χος που έδει­ξε στην πρά­ξη τον άλλο δρό­μο μετα­τρέ­πο­ντας την Πάτρα των 34.000 ανέρ­γων σε μια πόλη για όλο το λαό. Εφάρ­μο­σε «σοσια­λι­σμό» στην παρα­λία μετα­τρέ­πο­ντας το παρα­λια­κό μέτω­πο σε ένα μεγά­λο πάρ­κο όπου ο κόσμος μπο­ρεί να απο­λαύ­σει αδά­πα­να το μπά­νιο του, ενώ εξα­σφά­λι­σε την ημε­ρή­σια δια­τρο­φή για όλους τους από­ρους της πόλης, κάνει κατ’ οίκον δια­νο­μή φαγη­τού, καθιέ­ρω­σε κολα­τσιό για όλους τους μαθη­τές κ.α. Την ίδια στιγ­μή το κρά­τος τον έσυ­ρε δύο φορές στα δικα­στή­ρια για παρά­βα­ση καθή­κο­ντος επει­δή δεν παρα­χώ­ρη­σε χώρο του δημαρ­χεί­ου στη Χρυ­σή Αυγή και για­τί δεν έδω­σε στοι­χεία των εργα­ζο­μέ­νων στην κυβέρ­νη­ση για να τους απο­λύ­σει. Ο Κ. Πελε­τί­δης μιλά για όλα αυτά στην «Κυρια­κά­τι­κη Χαραυ­γή» (στον Σπύ­ρο Σωτη­ρί­ου) και προ­α­ναγ­γέλ­λει την επα­να­διεκ­δί­κη­ση της δημαρχίας. 

Ο φυσικός πλούτος μπορεί να γίνει κτήμα των εργαζομένων αδάπανα

– Μια από τις πρώ­τες σας δρά­σεις ως δήμαρ­χος Πάτρας το 2014 ήταν η λήψη μέτρων στή­ρι­ξης των ευά­λω­των ομά­δων της κοι­νω­νί­ας. Μετα­ξύ άλλων εξα­σφα­λί­σα­τε την ημε­ρή­σια δια­τρο­φή για όλους τους από­ρους της πόλης, καθιε­ρώ­σα­τε κολα­τσιό για όλους τους μαθη­τές κ.λπ. Η κοι­νω­νι­κή πρό­νοια όμως δεν είναι στις αρμο­διό­τη­τες της Τοπι­κής Αυτο­διοί­κη­σης, αλλά του κεντρι­κού κράτους…

– Το κεντρι­κό κρά­τος δεν ασχο­λεί­ται με αυτό το κομ­μά­τι. Ουσια­στι­κά ασχο­λού­νται με αυτό φιλαν­θρω­πι­κές οργα­νώ­σεις και αφή­νει στο δήμο να έχει τέτοιες πρό­νοιες. Δίνε­ται αυτή η αρμο­διό­τη­τα στους δήμους με την αντι­δρα­στι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση που έγι­νε το 2010. Μπο­ρούν οι δήμοι να κάνουν αυτές τις δρα­στη­ριό­τη­τες. Το ζήτη­μα όμως είναι πώς και για­τί το κάνουν. Στην πόλη μας υπάρ­χει τερά­στιο ζήτη­μα. Έχου­με 34.000 ανέρ­γους και όπου υπάρ­χει ανερ­γία υπάρ­χει και τερά­στια φτώ­χεια. Εμείς πήρα­με μέτρα προς αυτή την κατεύ­θυν­ση και τα επε­κτεί­να­με. Αυτό το οποίο μας ξεχω­ρί­ζει είναι ότι εμείς δεν τα δίνου­με για να καθη­λώ­σου­με τον εργα­ζό­με­νο σε αυτή την κατά­στα­ση αλλά να έχει ανά­τα­ση, να μπο­ρεί να στα­θεί, να δει τι τον έφε­ρε σε αυτή την κατά­στα­ση και να μπει­μπρο­στά για να ανα­τρέ­ψει αυτή την πορεία και επο­μέ­νως να στα­μα­τή­σου­με να έχου­με ανά­γκη από τρό­φι­μα. Διό­τι το 2018 πάμε στον Άρη, υπάρ­χει τέτοια πρό­ο­δος και εμείς μοι­ρά­ζου­με τρό­φι­μα ή δίνου­με συσσίτια.

– Ποια είναι σήμε­ρα η κατά­στα­ση στην Πάτρα σε σχέ­ση με το 2014 που είχα­τε ανα­λά­βει τη δημαρχία;

– Εξα­κο­λου­θεί να είναι τερά­στιο το ζήτη­μα της ανερ­γί­ας. Υπάρ­χουν στην Πάτρα 34.000 άνερ­γοι, η μισή πόλη, ενώ από την άλλη οι περισ­σό­τε­ροι εργα­ζό­με­νοι παίρ­νουν πολύ χαμη­λούς μισθούς. Δεν στα­μα­τά αυτή η δια­δι­κα­σία με τα τρό­φι­μα και την υπο­στή­ρι­ξη των εργα­ζο­μέ­νων για­τί η λύση ξεπερ­νά­ει το δήμο. Εμείς συνε­χί­ζου­με να δίνου­με τρό­φι­μα, πρό­γευ­μα στα σχο­λεία για τα παι­διά που δεν μπο­ρούν να έχουν. Αξιο­ποιού­με όλες τις δυνα­τό­τη­τες, αλλά δεν επι­λύ­ε­ται το κεντρι­κό ζήτη­μα που είναι η ανεργία.

– Από την αρχή της θητεί­ας σας ανοί­ξα­τε μέτω­πο με τους επι­χει­ρη­μα­τί­ες στο παρα­λια­κό μέτω­πο της Πάτρας. Γεμί­σα­τε τις παρα­λί­ες με ξαπλώ­στρες για δωρε­άν χρή­ση από τους λουό­με­νους, ζητή­σα­τε την παρα­χώ­ρη­ση του θαλάσ­σιου μετώ­που της πόλης… Τα κρά­τη, όμως, κινού­νται προς την αντί­θε­τη κατεύ­θυν­ση. Τα δίνουν όλα στους ιδιώ­τες. Ξέρουν καλύ­τε­ρα οι ιδιώτες;

– Όχι, απο­δει­κνύ­ε­ται ότι γίνε­ται ακρι­βώς το αντί­θε­το. Αυτοί ξέρουν να βγά­ζουν κέρ­δη. Ο λαός έχει ανά­γκη από χώρους, να βγει έξω και να μπο­ρεί να περ­πα­τή­σει. Όταν κατα­λά­βα­με το θαλάσ­σιο μέτω­πο, το οποίο διεκ­δι­κού­σα­με και στο οποίο ουσια­στι­κά κάνα­με κατά­λη­ψη, και το δια­μορ­φώ­σα­με φτιά­χνο­ντας μια παρα­λια­κή ζώνη δύο χιλιο­μέ­τρων τι δια­φά­νη­κε; Αυτός ο βούρ­κος, το  φιλέ­το» που ήθε­λαν να αξιο­ποι­ή­σουν αυτοί που είχαν το χρή­μα ξαφ­νι­κά έγι­νε ένα κέντρο που πάει η λαϊ­κή οικο­γέ­νεια και κάνει περί­πα­το. Δεν χρειά­ζε­ται μαγα­ζιά διό­τι αυτό που χρειά­ζε­ται ο άλλος είναι να βγει έξω με το παι­δί του να περ­πα­τή­σει. Σκε­φτεί­τε να πάτε σε ένα μέρος με ένα σωρό κρά­χτες που φωνά­ζουν «έλα να αγο­ρά­σεις», εσύ να είσαι άφρα­γκος κι ο περί­πα­τος με την οικο­γέ­νεια να εξε­λι­χτεί σε εφιάλ­τη για­τί στο τέλος θα μαλώ­σεις με τα παι­διά σου για­τί δεν θα έχεις τη δυνα­τό­τη­τα να ικα­νο­ποι­ή­σεις αυτό που ζητούν. Σήμε­ρα σε αυτό το χώρο έχου­με χιλιά­δες κό-
σμο που περ­πα­τούν, βγά­ζουν τα παι­διά τους στις παι­δι­κές χαρές, υπάρ­χουν όργα­να γυμναστικής.

Παράλ­λη­λα τώρα πάμε και σε άλλους χώρους, πάλι εγκα­λού­με­νοι. Πάμε στα αυτό­φω­ρα, μας λένε ότι είναι παρά­νο­μη παρέμ­βα­ση, ότι δεν τηρού­με τους νόμους. Μη τηρώ­ντας τις υπο­δεί­ξεις κάνα­με ένα πάρ­κο δύο χιλιο­μέ­τρων και τώρα πάμε σε μια άλλη περιο­χή και φτιά­χνου­με ένα χώρο που είναι επί­σης βούρ­κος και ξανα­έρ­χο­νται να μας βάλουν πρό­στι­μα και να μας καταγ­γεί­λουν. Απο­δεί­ξα­με ότι ο φυσι­κός πλού­τος μπο­ρεί να γίνει κτή­μα των εργα­ζο­μέ­νων αδά­πα­να και όχι να γίνε­ται αντι­κεί­με­νο εκμετάλλευσης.

– Δηλα­δή σήμε­ρα ο κόσμος μπο­ρεί να απο­λαύ­σει δωρε­άν και τις ξαπλώ­στρες στην παρα­λία της Πάτρας;

Βεβαί­ως. Έχου­με φτιά­ξει ένα μεγά­λο πάρ­κο σε όλη την ακτο­γραμ­μή μας που είναι μεγά­λη, ιδιαί­τε­ρα όμως σε κάποια σημεία μπο­ρείς να πας να κάνεις μπά­νιο αδά­πα­να σε ένα ευχά­ρι­στο περι­βάλ­λον και χωρίς να σκέ­φτε­σαι πόσα χρή­μα­τα έχεις στην τσέ­πη σου.

Απο­δεί­ξε­τε δηλα­δή ότι ένας κομ­μου­νι­στής δήμαρ­χος σε καπι­τα­λι­στι­κό κρά­τος μπο­ρεί να φτιά­ξει σοσια­λι­στι­κές παραλίες;

Απο­δεί­ξα­με τι θα μπο­ρού­σε να έχει ο άνθρω­πος αν είχα­με σοσια­λι­σμό. Είναι κατα­νοη­τό ότι κάνου­με μια παρέμ­βα­ση που ανα­δει­κνύ­ει ότι μπο­ρούν αυτά να γίνουν και είναι εύκο­λο αλλά χρειά­ζε­ται συνο­λι­κή ανα­τρο­πή του συστή­μα­τος. Μπο­ρεί σήμε­ρα να κατα­κτάς αλλά επει­δή το σύστη­μα έχει τη δυνα­τό­τη­τα, μπο­ρεί να στα αφαι­ρέ­σει εύκολα.

– Άρα η «σοσια­λι­στι­κή» Πάτρα μπο­ρεί να ανα­τρα­πεί αύριο;

Βεβαί­ως. Μα είναι κάτι το οποίο στην Πάτρα είναι μέλη­μα πλέ­ον. Δια­τα­ρά­χθη­κε η οικο­νο­μι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα. Πριν αλώ­νι­ζαν, αλλά σήμε­ρα δεν μπο­ρούν να το κάνουν αυτό. Άρα θα ασκή­σουν τη δύνα­μή τους για να ανα­τρέ­ψουν αυτή την κατά­στα­ση. Χαλού­με τα πρό­τυ­πά τους, ιδε­ο­λο­γι­κά, πολι­τι­κά, οικο­νο­μι­κά. Δημιουρ­γού­με άλλες κατευ­θύν­σεις και ζητή­μα­τα, τα οποία βέβαια θα κρι­θούν από τον πατραϊ­κό λαό.

– Δια­βά­ζου­με στον ελλη­νι­κό Τύπο ότι ενό­ψει αυτο­διοι­κη­τι­κών εκλο­γών τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα ανη­συ­χούν για την αυξα­νό­με­νη δημο­τι­κό­τη­τά σας και θέλουν να ανα­κτή­σουν τα σκή­πτρα από το ΚΚΕ στην Πάτρα. Θα επα­να­διεκ­δι­κή­σε­τε το 2019;

– Είμα­στε ένας πολι­τι­κός χώρος που έχου­με συλ­λο­γι­κές δια­δι­κα­σί­ες στην επι­λο­γή των προ­σώ­πων. Δεν έχου­με κατα­λή­ξει ποιος θα είναι ο διεκ­δι­κη­τής, αλλά έτσι όπως είναι τα πράγ­μα­τα δεν τέθη­κε θέμα ότι θα υπάρ­ξει και αλλαγή.

– Γρά­φτη­κε ότι θα είστε υπο­ψή­φιος στις βου­λευ­τι­κές για να ενι­σχυ­θούν τα ποσο­στά του ΚΚΕ.

– Δεν ισχύ­ουν αυτά που γράφονται.

– Αθώ­ος κρι­θή­κα­τε πριν από δύο μήνες, στη δίκη για το αδί­κη­μα της παρά­βα­σης καθή­κο­ντος επει­δή δεν παρα­χω­ρή­σα­τε χώρο του δημαρ­χεί­ου στη Χρυ­σή Αυγή, κατά την προ­ε­κλο­γι­κή περί­ο­δο του 2015. Έξω από το δικα­στή­ριο δηλώ­σα­τε πως: «Θα συνε­χί­σου­με να κάνου­με το χρέ­ος μας, να μη διευ­κο­λύ­νου­με τη δρά­ση της Χρυ­σής Αυγής, τη ναζι­στι­κή της ιδε­ο­λο­γία, από την οποία εκπο­ρεύ­ε­ται ο εγκλη­μα­τι­κός της χαρα­κτή­ρας». Αυτή η δήλω­ση να εκλη­φθεί ως απά­ντη­ση σε όσους δίνουν βήμα έκφρα­σης στα νεο­να­ζι­στι­κά κόμ­μα­τα με το πρό­σχη­μα ότι είναι κοινοβουλευτικά;

– Ακρι­βώς αυτό είναι διό­τι καμου­φλά­ρο­νται πίσω από αυτό το γεγο­νός και ουσια­στι­κά δίνουν βήμα για­τί πιθα­νόν εν μέρει να απο­δέ­χο­νται και κομ­μά­τι αυτής της κατά­στα­σης. Η Χρυ­σή Αυγή είναι χρή­σι­μη για το σύστη­μα. Σε περί­πτω­ση που τα πράγ­μα­τα δεν εξε­λι­χθούν ομα­λά στη δια­κυ­βέρ­νη­ση της χώρας και με κοι­νο­βου­λευ­τι­κό τρό­πο να επι­βά­λουν τη θέλη­σή τους, εάν έχουν τέτοιες δυνα­τό­τη­τες θα τους χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν. Αυτό απο­δεί­χθη­κε ιστο­ρι­κά και στο παρελ­θόν και είναι μια συστη­μι­κή δύνα­μη. Ουδέ­πο­τε εκφρά­στη­καν ενα­ντί­ον εφο­πλι­στών, τρα­πε­ζι­τών. Ασκούν τη δρά­ση τους απέ­να­ντι στα αδύ­να­μα τμή­μα­τα του λαού που είναι οι πρό­σφυ­γες, οι μετα­νά­στες κ.λπ. Για αυτούς που κατέ­χουν τον πλού­το είναι η εναλ­λα­κτι­κή λύση σε περί­πτω­ση που εκτι­μούν ότι τα πράγ­μα­τα ξεφεύ­γουν από τον έλεγ­χο του κεφαλαίου.

– Ένα μήνα πριν την από­φα­ση για τη Χρυ­σή Αυγή κρι­θή­κα­τε και πάλι αθώ­ος σε άλλη υπό­θε­ση και πάλι για το αδί­κη­μα της παρά­βα­σης καθή­κο­ντος. Είχα­τε κατη­γο­ρη­θεί επει­δή δεν δεχτή­κα­τε να δώσε­τε στοι­χεία και φακέ­λους εργα­ζό­με­νων του δήμου που ζητού­σε η κυβέρ­νη­ση για να προ­χω­ρή­σει σε απο­λύ­σεις. Θεω­ρεί­τε ότι επι­χει­ρεί­ται από το κρά­τος η ποι­νι­κο­ποί­η­ση της πολι­τι­κής σας δρά­σης; Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί;

– Το κρά­τος έχει τα όργα­νά του και οτι­δή­πο­τε ξεφεύ­γει από τον έλεγ­χό τους πρέ­πει να το τιθα­σεύ­σουν. Θα πάρουν τα μέτρα τους. Δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση να αφή­σουν να κυριαρ­χή­σει αυτό που κάνου­με εμείς. Ανη­συ­χούν για­τί κατα­λα­βαί­νουν ότι αν αυτό γενι­κευ­θεί θα δημιουρ­γή­σει ζητή­μα­τα. Ας πάρου­με το παρά­δειγ­μα των φακέ­λων… Όταν πορεύ­ε­σαι με το δίκαιο ανα­λαμ­βά­νεις και τις ευθύ­νες σου σαν πολι­τι­κός χώρος. Δεν μπο­ρούν να μας τρο­μο­κρα­τή­σουν με αυτές τις παρεμ­βά­σεις και το γνω­ρί­ζουν. Ουσια­στι­κά θέλουν να τρο­μο­κρα­τή­σουν άλλους που παρα­κο­λου­θούν, και να φοβη­θούν να πρά­ξουν το ίδιο.

– Υπήρ­ξαν και άλλοι δήμαρ­χοι που αρνή­θη­καν να δώσουν τους φακέλους;

– Βεβαί­ως. Υπήρ­χαν και δήμαρ­χοι που δεν ανή­κουν στο ΚΚΕ. Σύρ­θη­καν και αυτοί στα δικα­στή­ρια και αθω­ώ­θη­καν. Σήμε­ρα είναι μεγά­λη η όξυν­ση της ταξι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης. Δεν είμα­στε στην επο­χή που θερί­ζου­με με το δρε­πά­νι και οργώ­νου­με με το μου­λά­ρι. Ο πλού­τος είναι τερά­στιος και ο πλα­νή­της μπο­ρεί να θρέ­ψει οκτώ φορές τον πλη­θυ­σμό του. Επο­μέ­νως χρειά­ζε­ται η αντί­δρα­ση αυτή να κινεί­ται στην κατεύ­θυν­ση, ο δημιουρ­γός που είναι ο εργα­ζό­με­νος να είναι ο αφέ­ντης του παρα­γό­με­νου πλού­του που παρά­γει. Εάν αυτό δεν γίνει, είναι σαφές ότι οι αντι­στά­σεις θα υπάρ­χουν στην από­λυ­τη κυριαρ­χία του συστή­μα­τος και θα είναι και από κομ­μου­νι­στές και από άλλους που ανη­συ­χούν. Αυτό θα πρέ­πει να κατευ­θυν­θεί και να ενω­θούν δυνά­μεις εργα­ζο­μέ­νων, επαγ­γελ­μα­τιών, αυτών που κατα­στρέ­φο­νται, αγρο­τών που ξεκλη­ρί­ζο­νται, για να φτιά­ξου­με μια συμ­μα­χία που θα πάρει την εξου­σία από εκεί­νους που κερ­δί­ζουν από τη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση και είναι αυτοί που κατέ­χουν τον πλούτο.