Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λυχνίας σβησθείσης, πάσα γυνή ομοία

Τον και­ρό που ο κυνι­κός φιλό­σο­φος Διο­γέ­νης ο επι­λε­γό­με­νος Κύων ζού­σε στην Κόριν­θο, μεσου­ρα­νού­σε εκεί η περί­φη­μη εταί­ρα Λαΐς η Κοριν­θία.

Ήταν τόσο όμορ­φη που κατά τον Προ­πέρ­τιο “όλη η Ελλά­δα έλιω­νε από πόθο μπρο­στά στην πόρ­τα της” ενώ ο Αρι­σταί­νε­τος γρά­φει πως “τα στή­θια της ήταν σαν κυδώ­νια” και κατά τον Αθή­ναιο πολ­λοί ζωγρά­φοι την είχαν ως πρό­τυ­πο. Δεν ήταν όμως μόνο πανέμορφη.

Ήταν πολύ μορ­φω­μέ­νη, καλ­λιερ­γη­μέ­νη, και πάμπλου­τη. Φυσι­κά είχε σχέ­σεις με τους επι­φα­νέ­στε­ρους και πλου­σιώ­τε­ρους Έλλη­νες, που συνέρ­ρε­αν στην Κόριν­θο για να τη γνωρίσουν.

Ο Διο­γέ­νης στην αρχή δεν έδι­νε καμιά σημα­σία στη Λαϊ­δα και όταν κάποιος φίλος του τον ρώτη­σε για­τί δεν την επι­σκέ­πτε­ται, αυτός απά­ντη­σε “ουκ ωνέ­ο­μαι εγώ δεκα­κι­σχι­λί­ων μίαν μετα­μέ­λειαν”, δηλα­δή δεν αγο­ρά­ζω με δέκα χιλιά­δες δραχ­μές κάτι για το οποίο θα μετα­νιώ­σω. Να σημειω­θεί πως δέκα χιλιά­δες δραχ­μές, ήταν ένα τερά­στιο ποσό.

Η Λαϊ­δα, μαθαί­νο­ντας το περι­στα­τι­κό, πει­ρά­χτη­κε και απο­φά­σι­σε να τιμω­ρή­σει τον φιλό­σο­φο που κατα­φρο­νού­σε τη γοη­τεία της. Κατά­φε­ρε να τον πλη­σιά­σει και του υπο­σχέ­θη­κε μια ερω­τι­κή νύχτα μαζί της, δωρεάν.

Ο Διο­γέ­νης, τι είχε να χάσει, συμ­φώ­νη­σε. Η Λαϊς όμως τον υπο­δέ­χτη­κε σε ένα σκο­τει­νό δωμά­τιο και στη θέση της βρι­σκό­ταν μια κακά­σχη­μη υπη­ρέ­τριά της, από την οποία τελι­κά ο φιλό­σο­φος δέχτη­κε τις θωπεί­ες που του υπο­σχέ­θη­κε η Λαϊς.

Το άλλο πρωί δια­πί­στω­σε το πάθη­μά του, το οποίο η εταί­ρα φρό­ντι­σε να το μάθει όλη η Κόριν­θος. Ο Διο­γέ­νης όμως απτό­η­τος της αντα­πέ­δω­σε στα ίσα, λέγο­ντας “λύχνου σβε­σθέ­ντος, πάσα γυνή Λαΐς”, δηλα­δή: «Στο σκο­τά­δι, όλες οι γυναί­κες σαν τη Λαΐ­δα είναι»!.

Ύστε­ρα όμως από αυτό το επει­σό­διο η Λαϊς, μετα­νοη­μέ­νη, δέχτη­κε και πάλι τον Διο­γέ­νη, αυτή τη φορά η ίδια αυτο­προ­σώ­πως και χωρίς καμιά αμοιβή.…!

 

ΙΔΕΕΣ και «ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ» που άλλα­ξαν το ποδό­σφαι­ρο – Γιάν­νης Γεωργάκης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο