Μάριος Πλωρίτης

Ο δημο­σιο­γρά­φος, σκη­νο­θέ­της, μετα­φρα­στής και κρι­τι­κός, ο Μάριος Πλω­ρί­της γεν­νή­θη­κε το 1919 στον Πει­ραιά, από μικρο­α­στι­κή οικο­γέ­νεια. Σπού­δα­σε νομι­κά και πολι­τι­κές επι­στή­μες στο Πανε­πι­στή­μιο Αθη­νών και έκα­νε θεα­τρι­κές σπου­δές στην Αγγλία και στην Αμερική.

Το πνευ­μα­τι­κό του έργο αρχί­ζει μέσα στην κατο­χή με μετα­φρά­σεις έργων για το «Θέα­τρο Τέχνης» του Κάρο­λου Κουν. Το πρώ­το θεα­τρι­κό έργο που μετέ­φρα­σε ήταν το «Ετσι είναι, αν έτσι νομί­ζε­τε» του Πιρα­ντέ­λο. Μέχρι το 1975 μετέ­φρα­σε πάνω από 100 έργα, που ανε­βά­στη­καν από σημα­ντι­κούς θιά­σους και σπου­δαί­ους πρωταγωνιστές.
Για μια 20ετία, από το 1945, έγρα­φε κρι­τι­κή θεά­τρου και κινη­μα­το­γρά­φου στην εφη­με­ρί­δα «Ελευ­θε­ρία». Σαν σκη­νο­θέ­της εμφα­νί­στη­κε το 1952 στη σκη­νή του θιά­σου Λαμπέ­τη — Παπά — Χορν με το έργο «Βαθιά, γαλά­ζια θάλασ­σα». Συνο­λι­κά σκη­νο­θέ­τη­σε πάνω από 30 έργα για διά­φο­ρους θιάσους.

Δια­τέ­λε­σε καθη­γη­τής Δρα­μα­το­λο­γί­ας και Ιστο­ρί­ας Θεά­τρου στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του Κάρο­λου Κουν και πρό­ε­δρος του Ελλη­νι­κού Κέντρου Θεά­τρου, μετα­ξύ πολ­λών άλλων. Από το 1974 συνερ­γα­ζό­ταν με την εφη­με­ρί­δα «Το Βήμα», ενώ είχε και συγ­γρα­φι­κή δραστηριότητα.

Ο Μάριος Πλω­ρί­της πέθα­νε στις 29 Δεκεμ­βρί­ου 2006.