Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μάχιμη, 100% λαϊκή αντιπολίτευση με ισχυρό ΚΚΕ και σε δήμους — Περιφέρειες

Του Νίκου Σοφια­νού

Η εκλο­γι­κή ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ είναι δεί­κτης ανό­δου του κύρους που έχει κατα­κτή­σει το Κόμ­μα στην εργα­τι­κή τάξη και σε όλο τον λαό, πρω­το­στα­τώ­ντας σε εμβλη­μα­τι­κούς αγώ­νες και κινη­το­ποι­ή­σεις. Μέσα σε έναν αρνη­τι­κό πολι­τι­κό συσχε­τι­σμό, που παρα­μέ­νει, εκφρά­ζε­ται πλέ­ον μια δυνα­μι­κή ανό­δου της πολι­τι­κής επιρ­ρο­ής του Κόμ­μα­τος, η οποία δεν περιο­ρί­ζε­ται στην εκλο­γι­κή του επιρροή.

Στη σημα­ντι­κή πολι­τι­κή μάχη των δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών εκλο­γών που είναι μπρο­στά μας, έχου­με τη δυνα­τό­τη­τα να εκφρα­στεί μια ενι­σχυ­μέ­νη συσπεί­ρω­ση εργα­τι­κών, νεα­νι­κών, λαϊ­κών δυνά­με­ων στα ψηφο­δέλ­τια της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» πανελ­λα­δι­κά, σε Περι­φέ­ρειες και δήμους.

Απευ­θύ­νου­με κάλε­σμα συμπό­ρευ­σης και κοι­νής δρά­σης. Απέ­να­ντι στην απο­γο­ή­τευ­ση, στη μοι­ρο­λα­τρία και τον συμ­βι­βα­σμό που καλ­λιερ­γούν ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνά­μεις, να συνα­ντη­θού­με στον δρό­μο της σύγκρου­σης με την πολι­τι­κή του συστή­μα­τος, τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ, τις δεσμεύ­σεις στο ΝΑΤΟ.

Η προ­γραμ­μα­τι­κή σύγκλι­ση που υπάρ­χει στην κεντρι­κή πολι­τι­κή σκη­νή, στους δήμους και τις Περι­φέ­ρειες γίνε­ται κυριο­λε­κτι­κά ταύ­τι­ση. Δεν υπάρ­χουν δια­κρί­σεις στην εφαρ­μο­γή της κυρί­αρ­χης πολι­τι­κής από δημο­τι­κές ή περι­φε­ρεια­κές αρχές που ανή­κουν στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ ή σε δήθεν ανε­ξάρ­τη­τους υπο­ψη­φί­ους που όμως ακου­μπούν σε αυτά τα κόμματα.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κές: Η επι­λο­γή του ΣΥΡΙΖΑ να δημο­σιο­ποι­ή­σει τη στή­ρι­ξη του υπο­ψη­φί­ου της ΝΔ, Ανδ. Παχα­του­ρί­δη, στον τρί­το μεγα­λύ­τε­ρο δήμο της Αττι­κής, στο Περι­στέ­ρι. Η σύμπλευ­ση στην Και­σα­ρια­νή (μαζί ΠΑΣΟΚ — ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ) με τον σημε­ρι­νό δήμαρ­χο, για να αντι­με­τω­πι­στεί η δυνα­τό­τη­τα η Και­σα­ρια­νή να ξανα­γί­νει κόκ­κι­νη. Η σύμπλευ­ση που έχου­με καταγ­γεί­λει στην Πάτρα, όπου εδώ και 9 χρό­νια τον δήμο διοι­κούν οι κομ­μου­νι­στές με τον Κώστα Πελε­τί­δη, που η δρά­ση, το έργο και η παρου­σία τους κάνουν δυνα­τή τη συνέ­χεια, τη νέα επα­νε­κλο­γή. Γι’ αυτό μαζεύ­τη­καν οι τρεις τους πριν τις εκλο­γές, γι’ αυτό προ­σπα­θούν να υπο­νο­μεύ­σουν τη δημο­τι­κή αρχή.

Αυτή η τάση θα γενι­κευ­τεί και τώρα, μετε­κλο­γι­κά, συν­δυά­ζε­ται με τις διερ­γα­σί­ες που θα γίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον χώρο της παλιάς σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, του ΠΑΣΟΚ. Θα δού­με σχή­μα­τα υπο­τί­θε­ται αυτο­διοι­κη­τι­κά, στο όνο­μα ότι επι­λέ­γου­με τους ικα­νούς, τα οποία όμως είναι ταυ­τι­σμέ­να με την κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή που υλο­ποιεί­ται στους δήμους, θα εκφρά­ζουν ευρύ­τε­ρες συγκλίσεις.

Αλλά και επι­λο­γές σκο­πι­μό­τη­τας, όπως: «Να συντα­χθού­με με έναν δήμαρ­χο που φαί­νε­ται ότι θα κερ­δί­σει, ώστε να συμ­με­τέ­χου­με στη νομή της δημο­τι­κής εξου­σί­ας». Για­τί είναι πολ­λές οι αρμο­διό­τη­τες, πολυ­πλό­κα­μες οι δομές, μεγά­λες οι δυνα­τό­τη­τες για εξαρ­τή­σεις, για χει­ρα­γω­γή­σεις, μέσα από τη διοί­κη­ση των δήμων.

Αντιλαϊκή σύγκλιση σε «στέρεο» έδαφος

Η κοι­νή πολι­τι­κή στην οποία ταυ­τί­ζο­νται δημιουρ­γή­θη­κε από συνε­χό­με­νες θεσμι­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις των κυβερ­νή­σε­ων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, οι οποί­ες στη­ρί­χθη­καν και υλο­ποι­ή­θη­καν από θέσεις διοί­κη­σης, από τους δημάρ­χους τους και σε επί­πε­δο κάθε δήμου και Περι­φέ­ρειας, αλλά και σε επί­πε­δο των κεντρι­κών οργά­νων, της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ.

Είναι η πολι­τι­κή ότι η χρη­μα­το­δό­τη­ση των δήμων θα γίνε­ται με ίδια έσο­δα, δηλα­δή με επι­πλέ­ον φορο­λε­η­λα­σία του δημό­τη και με ταυ­τό­χρο­νη συρ­ρί­κνω­ση των ΚΑΠ, οι οποί­οι απο­δί­δο­νται με βάση τους φόρους που ήδη πλη­ρώ­νει ο κόσμος ως ποσο­στό στους δήμους. Η κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση λοι­πόν συνε­χώς μειώ­νε­ται — συρ­ρι­κνώ­νε­ται και τα κενά καλύ­πτο­νται από την έντα­ση των ιδί­ων εσό­δων, των ιδί­ων πόρων, δηλα­δή τη βαριά φορο­λό­γη­ση των δημοτών.

Η αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα στις παρε­χό­με­νες υπη­ρε­σί­ες, χωρίς να συν­δυά­ζο­νται οι αρμο­διό­τη­τες που δίνο­νται — ιδιαί­τε­ρα στους δήμους — με πόρους και με προ­σω­πι­κό. Αρα, να ανοί­γει ο δρό­μος για την επι­πλέ­ον πλη­ρω­μή για οτι­δή­πο­τε παρέ­χε­ται από την πλευ­ρά των δήμων και των υπη­ρε­σιών τους.

Η στή­ρι­ξη των επι­χει­ρη­μα­τι­κών σχε­δί­ων όπως αυτά δια­μορ­φώ­νο­νται σε κάθε περιο­χή μέσα από τα ευρω­παϊ­κά προ­γράμ­μα­τα, μέσα από το μοί­ρα­σμα της «πίτας» δηλα­δή το οποίο γίνε­ται και συν­δυά­ζε­ται με τους στό­χους και τις επι­χει­ρη­μα­τι­κές επι­διώ­ξεις σε κάθε Περι­φέ­ρεια και δήμο.

Η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση λει­τουρ­γιών, υπη­ρε­σιών, τομέ­ων που είναι στην ευθύ­νη των δήμων, μέσα από τη συρ­ρί­κνω­ση του προ­σω­πι­κού, μέσα από την άλω­ση των εργα­σια­κών σχέ­σε­ων, μέσα από στρα­τιές εργα­ζο­μέ­νων ορι­σμέ­νου χρό­νου, των συμ­βα­σιού­χων, οι οποί­οι ουσια­στι­κά εναλ­λάσ­σο­νται κατά δια­στή­μα­τα, καλύ­πτο­ντας προ­σω­ρι­νά ανά­γκες και αφή­νο­ντας ουσια­στι­κά πεδίο επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης σε ιδιω­τι­κές εταιρείες.

Μόνο η «Λαϊκή Συσπείρωση» απέναντι στη δημοτική αρχή Μπακογιάννη

Στον δήμο της Αθή­νας, απέ­να­ντι στον κυβερ­νη­τι­κό δήμαρ­χο, τον Κ. Μπα­κο­γιάν­νη, και απέ­να­ντι στην πολύ­μορ­φη και πολύ­πλευ­ρη στή­ρι­ξή του, ουσια­στι­κά επί τέσ­σε­ρα χρό­νια βρε­θή­κα­με εμείς, η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση», με θέσεις μαχη­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, με διεκ­δι­κή­σεις, προ­τά­σεις, παρεμ­βά­σεις παρου­σί­α­σης στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο των διεκ­δι­κή­σε­ων κατοί­κων, φορέ­ων, σωματείων.

Ασκώ­ντας συνε­χή πίε­ση για λύση συγκε­κρι­μέ­νων προ­βλη­μά­των, πιέ­ζο­ντας για να καλυ­φθούν ανά­γκες των δημο­τών, απαι­τώ­ντας λύσεις στα προ­βλή­μα­τα των σχο­λεί­ων, των παι­δι­κών σταθ­μών, των ελεύ­θε­ρων χώρων, των κοι­νω­νι­κών δομών του δήμου.

Η παρέμ­βα­σή μας πρό­βα­λε τις δια­φο­ρε­τι­κές ιεραρ­χή­σεις για τις ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών οικο­γε­νειών, καταγ­γέλ­λο­ντας και κατα­ψη­φί­ζο­ντας την πολι­τι­κή της διοί­κη­σης Μπα­κο­γιάν­νη. Μια πολι­τι­κή που, έχο­ντας τη συναί­νε­ση των παρα­τά­ξε­ων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, υπη­ρε­τεί το μοντέ­λο μιας πόλης — του­ρι­στι­κού πάρ­κου και ταυ­τό­χρο­να κάθε είδους επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στους χώρους του Πολι­τι­σμού, της Εστί­α­σης, της ψυχα­γω­γί­ας και της εξυ­πη­ρέ­τη­σης των τουριστών.

Το ΠΑΣΟΚ πραγ­μα­τι­κά συν­διοί­κη­σε τον δήμο, στη­ρί­ζο­ντας σχε­δόν το σύνο­λο των επι­λο­γών της διοί­κη­σης Μπα­κο­γιάν­νη. Μια συγκυ­βέρ­νη­ση που εκφρά­στη­κε και με συν­διοί­κη­ση σε κρί­σι­μους τομείς, με στε­λέ­χη του σε φορείς του δήμου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στή­ρι­ξε όλες τις βασι­κές επι­λο­γές της διοί­κη­σης Μπα­κο­γιάν­νη. Είναι ένα θέμα που πρέ­πει να ανα­δεί­ξου­με περισ­σό­τε­ρο. Οταν λέμε ότι στή­ρι­ξε όλες τις βασι­κές επι­λο­γές, εννοούμε:

Στή­ρι­ξε και ψήφι­σε την περί­φη­μη διπλή ανά­πλα­ση στον Βοτα­νι­κό, που ουσια­στι­κά δια­μορ­φώ­νει έναν υπερ­το­πι­κό χώρο μεγά­λου εμπο­ρι­κού — επι­χει­ρη­μα­τι­κού πάρ­κου, αξιο­ποιώ­ντας τα ακί­νη­τα του Βωβού που ανή­κουν στις συστη­μι­κές τρά­πε­ζες και το γήπε­δο για την ΠΑΕ Πανα­θη­ναϊ­κός, δηλα­δή για μια ανώ­νυ­μη εται­ρεία, χτί­ζο­ντάς το ο δήμος και το κρά­τος με δικά τους χρή­μα­τα και παρα­χω­ρώ­ντας το για χρή­ση ενός αιώ­να στην ανώ­νυ­μη εται­ρεία και στους επό­με­νους ιδιο­κτή­τες της.

Ψήφι­σαν τον «Μεγά­λο Περί­πα­το», γνω­στό και ως …μεγά­λο ναυά­γιο, που μετέ­τρε­ψε μια βασι­κή αρτη­ρία της πόλης σε εργο­τά­ξιο για 4 χρό­νια. Αυτό το έργο δεί­χνει τις κοι­νές τους προ­τε­ραιό­τη­τες και ιεραρ­χή­σεις, για τις οποί­ες δαπα­νή­θη­καν εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ. Μάλι­στα στή­ρι­ξαν τον «Μεγά­λο Περί­πα­το» με την αρχι­κή του μορ­φή, δηλα­δή με την πεζο­δρό­μη­ση της Αθη­νάς, που απο­τρά­πη­κε, με την πεζο­δρό­μη­ση της Ερμού έως την Ασω­μά­των, που απο­τρά­πη­κε, και με την περί­κλει­στη Πλά­κα, που επί­σης απο­τρά­πη­κε, πρω­το­στα­τώ­ντας στις αντι­δρά­σεις η «Λαϊ­κή Συσπείρωση».

Ψήφι­σαν τον χαρα­κτη­ρι­σμό της Αθή­νας ως πόλης — πρό­τυ­που του­ρι­στι­κού προ­ο­ρι­σμού, με από­φα­ση Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου. Αυτό πρα­κτι­κά δίνει τη δυνα­τό­τη­τα στις επεν­δύ­σεις στον χώρο των ξενο­δο­χεί­ων (πέραν των 400 ξενο­δο­χεί­ων που ήδη υπάρ­χουν στην Αθή­να), αλλά και της πλατ­φόρ­μας του AirBnB, να εντάσ­σο­νται στους επεν­δυ­τι­κούς νόμους, να φορο­α­παλ­λάσ­σο­νται, να έχουν φτη­νό­τε­ρο δανει­σμό από τρά­πε­ζες, να φορο­ε­λα­φρύ­νο­νται κ.λπ. Ουσια­στι­κά, και αυτοί απέ­να­ντι στο πρό­βλη­μα του AirBnB στην Αθή­να σηκώ­ναν τα χέρια ψηλά. Γενι­κές κου­βέ­ντες, αλλά όταν το θέμα έμπαι­νε σε συγκε­κρι­μέ­να μέτρα τα οποία μπο­ρούν να βάλουν φραγ­μό ή του­λά­χι­στον να δια­μορ­φώ­σουν έσο­δα για τον δήμο, ώστε να μπο­ρεί να υλο­ποι­ή­σει άλλες ιεραρ­χή­σεις, άλλες προ­τε­ραιό­τη­τες, ουσια­στι­κά δεν έπαιρ­ναν θέση.

Συμ­με­τέ­χουν μαζί με τον Κ. Μπα­κο­γιάν­νη και το ΠΑΣΟΚ στην εκτέ­λε­ση ενός μεγά­λου κομ­μα­τιού έργων που «τρέ­χουν» στην Αθή­να μέσα από την ΕΑΤΑ. Δηλα­δή μέσα από μία ανα­πτυ­ξια­κή εται­ρεία η οποία δεν ελέγ­χε­ται από το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο, προ­σλαμ­βά­νει κόσμο, κλεί­νει δου­λειές και ουσια­στι­κά «τρέ­χει» όλα τα προ­γράμ­μα­τα έξω και πέρα από το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο Αθή­νας ή από τη λογο­δο­σία σε αυτό.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κή η ταύ­τι­σή τους στην πολι­τι­κή δια­χεί­ρι­σης των ναρ­κω­τι­κών. Για­τί όταν μιλά­με για τα ναρ­κω­τι­κά στην Αθή­να μιλά­με για ένα σοβα­ρό πρό­βλη­μα, με εναλ­λασ­σό­με­νες πιά­τσες, με πίε­ση στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα των κατοί­κων, αλλά και με εγκα­τά­λει­ψη εκα­το­ντά­δων συναν­θρώ­πων μας που είναι τοξι­κο­ε­ξαρ­τη­μέ­νοι, μέσα από το κυρί­αρ­χο μοντέ­λο της «δια­χεί­ρι­σης της βλά­βης», που φυσι­κά δεν είναι δική τους πατέ­ντα αλλά της ΕΕ. Θεσμο­θε­τώ­ντας τον Χώρο Επο­πτευό­με­νης Χρή­σης στην οδό Καπο­δι­στρί­ου, που δημιουρ­γεί υπο­τί­θε­ται συν­θή­κες υγιει­νής για να κάνει ο χρή­στης τη χρή­ση του, αφού αγο­ρά­σει φυσι­κά πρώ­τα από τον έμπο­ρο, νομι­μο­ποιώ­ντας με αυτόν τον τρό­πο την πιά­τσα. Μάλι­στα ψήφι­σαν από κοι­νού 800.000 ευρώ για 5 βανά­κια τα οποία θα γυρ­νά­νε στις πιά­τσες της Αθή­νας για να μπαί­νουν οι χρή­στες να κάνουν τη χρή­ση τους με ασφά­λεια. Αυτή είναι η απά­ντη­ση στο καθε­στώς της πιά­τσας, που το έχουν νομι­μο­ποι­ή­σει και με επι­σκέ­ψεις μάλι­στα από την Πρό­ε­δρο της Δημο­κρα­τί­ας, για να δεί­ξου­με ότι είμα­στε ευαί­σθη­τοι και ότι αγα­πά­με τον συνάν­θρω­πό μας, ουσια­στι­κά νομι­μο­ποιώ­ντας την ανε­ξέ­λεγ­κτη χρή­ση, τη δια­κί­νη­ση, το εμπό­ριο σε περιο­χές της Αθήνας.

Αλλο ένα κομ­βι­κό ζήτη­μα στο οποίο είναι ταυ­τι­σμέ­νοι — που δεν είναι δευ­τε­ρεύ­ον, είναι σημα­ντι­κό στη λογι­κή τη φορο­μπη­χτι­κή — αφο­ρά τη συμ­φω­νία τους στην ελεγ­χό­με­νη στάθ­μευ­ση, στο κυνή­γι των προ­στί­μων. Προ­ϋ­πο­λο­γί­ζουν και ψηφί­ζουν μαζί να εισπράτ­το­νται 10 εκατ. ευρώ ετη­σί­ως — από την ελεγ­χό­με­νη στάθ­μευ­ση 3 εκατ. ευρώ και τα υπό­λοι­πα 7 εκατ. ευρώ από πρό­στι­μα κάθε είδους σε μηχα­νά­κια και αυτο­κί­νη­τα στην Αθή­να. Ενώ ανοί­γει η «δου­λειά» με τη γενί­κευ­ση των σταθ­μών φόρ­τι­σης ηλε­κτρι­κών αυτο­κι­νή­των που ήδη λει­τουρ­γούν στην Αθή­να πει­ρα­μα­τι­κά σε 25 σημεία, στα οποία η εται­ρεία δεν πλη­ρώ­νει τίπο­τα στον δήμο. Προ­βλέ­πο­νται το επό­με­νο διά­στη­μα — και αυτό το πρό­γραμ­μα «τρέ­χει» για­τί έχει σχέ­ση με την «πρά­σι­νη μετά­βα­ση» — περί­που 500 σημεία στην Αθή­να για φόρ­τι­ση ηλε­κτρι­κών αυτο­κι­νή­των, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Φορομπηξία στον λαό, απαλλαγές και «στραβά μάτια» στις μεγάλες επιχειρήσεις

Ορι­σμέ­να επι­πλέ­ον στοι­χεία και σημεία από τις θέσεις μας και την κρι­τι­κή μας στη λει­τουρ­γία του δήμου, με αφορ­μή μια γενι­κευ­μέ­νη συζή­τη­ση για τον προϋπολογισμό:

Οταν καταγ­γέλ­λου­με τη φορο­μπη­χτι­κή πολι­τι­κή της διοί­κη­σης Μπα­κο­γιάν­νη, σημαί­νει για τους δημό­τες της Αθή­νας 200 εκατ. ευρώ τον χρό­νο, τα οποία πλη­ρώ­νουν με κάθε είδους φορο­λο­γία. Το μεγα­λύ­τε­ρο κομ­μά­τι αφο­ρά τα αντα­πο­δο­τι­κά τέλη και τους συντε­λε­στές που έχει δια­μορ­φώ­σει, αλλά μέσα σε αυτό εντάσ­σο­νται και μια σει­ρά άλλες φοροει­σπρα­κτι­κές λει­τουρ­γί­ες, όπως για παρά­δειγ­μα η προ­α­να­φε­ρό­με­νη για την ελεγ­χό­με­νη στάθ­μευ­ση. Αυτή η πολι­τι­κή της φορο­λε­η­λα­σί­ας απευ­θύ­νε­ται κατά κύριο λόγο στη λαϊ­κή, στην εργα­τι­κή οικο­γέ­νεια, στους εργα­ζό­με­νους και στους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους της πόλης, για­τί συν­δυά­ζε­ται με απρο­κά­λυ­πτη φορο­λο­γι­κή ασυ­λία των μεγά­λων επι­χει­ρή­σε­ων, της βιο­μη­χα­νί­ας του Του­ρι­σμού που λυμαί­νε­ται κυριο­λε­κτι­κά την πόλη.

Τα έσο­δα από τους ξενο­δό­χους ετη­σί­ως προ­βλέ­πο­νται — όχι εισπράτ­το­νται — να είναι 1 εκατ. ευρώ. Αυτό είναι το τέλος που υπο­χρε­ω­τι­κά πλη­ρώ­νουν όλοι οι πελά­τες των ξενο­δο­χεί­ων για κάθε δια­νυ­κτέ­ρευ­ση, είναι το 0,5%, ο φόρος παρε­πι­δη­μού­ντων. Αυτόν τον φόρο, που τον εισπράτ­τουν οι ξενο­δό­χοι, δεν τον απο­δί­δουν στον δήμο. Στη συζή­τη­ση στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο παρα­δέ­χτη­καν ότι 6 εκατ. του­ρί­στες για τους οποί­ους μιλά­νε, και το δια­φη­μί­ζουν κιό­λας, σημαί­νουν πάνω από 10 εκατ. ευρώ για τον δήμο της Αθή­νας. Από αυτά υπο­λο­γί­ζουν να εισπρά­ξουν 1 εκατ. ευρώ και αυτά που εισπράτ­τουν μέχρι τώρα είναι 700.000 ευρώ κάθε χρό­νο. Είναι η φορο­α­συ­λία την οποία καταγ­γέλ­λου­με συχνά και απά­ντη­ση δεν παίρνουμε.

Ειδι­κά από το AirBnB δεν εισπράτ­τει τίπο­τα ο δήμος, και στην πρό­τα­σή μας για φορο­λό­γη­σή τους σαν επαγ­γελ­μα­τι­κή στέ­γη επί­σης σηκώ­νουν τα χέρια ψηλά. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι όταν μιλά­με για το AirBnB, μιλά­με για μια πλατ­φόρ­μα όπου τα περί­που 12.000 δια­με­ρί­σμα­τα στο 70% — 80% ανή­κουν πλέ­ον σε εται­ρεί­ες, και όχι σε αυτόν που νοι­κιά­ζει ένα ή δύο σπί­τια για να έχει ένα επι­πλέ­ον εισόδημα.

Από τους κρα­τι­κούς φορείς, επι­πλέ­ον, ο δήμος δεν εισπράτ­τει τίπο­τα σε σχέ­ση με τα αντα­πο­δο­τι­κά τέλη, ενώ χαρα­κτη­ρι­στι­κό είναι ότι περί­που 350 εται­ρεί­ες, μετα­φο­ρι­κές, logistics κ.λπ., που βρί­σκο­νται στον Βοτα­νι­κό και στον Ελαιώ­να, επί­σης δεν πλη­ρώ­νουν τίπο­τα στον δήμο.

Ορι­σμέ­να άλλα παρα­δείγ­μα­τα για να κατα­νο­εί­ται και το μέγε­θος της φορο­μπη­ξί­ας: Ο Αθη­ναί­ος πλη­ρώ­νει μέσω λογα­ρια­σμών ηλε­κτρι­κού στον δήμο 50 ευρώ περισ­σό­τε­ρα από όσα πλη­ρώ­νει ο Πατρι­νός. Ο επαγ­γελ­μα­τί­ας Αθη­ναί­ος πλη­ρώ­νει στον δήμο 200 — 300 ευρώ περισ­σό­τε­ρα από όσα πλη­ρώ­νει ένας Πατρι­νός επαγ­γελ­μα­τί­ας αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νος. Στην Αθή­να πλη­ρώ­νου­με 0,50 — 6 ευρώ τις 3 ώρες την ελεγ­χό­με­νη στάθ­μευ­ση, στην Πάτρα 0,30 ευρώ μαζί με 2.000 δωρε­άν θέσεις στάθ­μευ­σης. Είναι παρα­δείγ­μα­τα που απο­δει­κνύ­ουν σε έναν κόσμο ότι μπο­ρού­με και αλλιώς. Μπο­ρεί να υλο­ποι­η­θεί μια δια­φο­ρε­τι­κή πολι­τι­κή, η οποία θα προ­σπα­θεί να παίρ­νει από τους λίγους και να ελα­φρύ­νει τους πολλούς.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό — και το τονί­ζα­με στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο — ότι τα καλο­και­ρι­νά camps του δήμου της Αθή­νας απευ­θύ­νο­νται σε 660 παι­διά με αντί­τι­μο 30 ευρώ ανά παι­δί, μαζί με έναν χυμό ή ένα σάντουιτς, όταν στην Πάτρα έχου­με 1.200 παι­διά εντε­λώς δωρε­άν με γεύ­μα και με πρω­ι­νό. Είναι παρα­δείγ­μα­τα για να κλο­νί­ζουν έναν κόσμο που είναι στη λογι­κή ότι «τέλος πάντων τι μπο­ρεί να γίνει;». Πολ­λά μπο­ρούν να γίνουν, πολ­λές ιεραρ­χή­σεις να αλλά­ξουν, άλλες προ­τε­ραιό­τη­τες να μπουν, ώστε να δια­μορ­φώ­σεις τη δυνα­τό­τη­τα ανά­σας, μικρής νίκης, τη δυνα­τό­τη­τα έστω ένας κόσμος να μην πιέ­ζε­ται και από φορο­μπη­χτι­κές δημο­τι­κές αρχές.

Αυτές είναι οι δικές μας θέσεις, όταν λέμε ότι παλεύ­ου­με από θέσεις λαϊ­κής αντι­πο­λί­τευ­σης — κυρί­ως για­τί είμα­στε αντι­πο­λί­τευ­ση στους δήμους. Αλλά τις ίδιες θέσεις έχου­με και εκεί που διοι­κού­με. Αυτό το κάνου­με πρά­ξη όχι σε κάποιον μικρό δήμο, αλλά στον τρί­το μεγα­λύ­τε­ρο δήμο της χώρας.

Ο κυβερ­νη­τι­κός δήμαρ­χος απο­δέ­χε­ται τη συρ­ρί­κνω­ση του μόνι­μου προ­σω­πι­κού και την πλή­ρη υπο­στε­λέ­χω­ση των κρί­σι­μων υπη­ρε­σιών που αφο­ρούν την καθη­με­ρι­νή πιε­στι­κή ζωή των Αθη­ναί­ων. Εχου­με ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις άμε­σες με ανα­θέ­σεις σε εται­ρεί­ες και εργο­λά­βους του πρα­σί­νου (33 εκατ. ευρώ), με μία εται­ρεία που ουσια­στι­κά παίρ­νει όλη τη δου­λειά. Του ηλε­κτρο­φω­τι­σμού, που με 53 εκατ. ευρώ ανέ­λα­βε — και με μεγά­λη χρο­νο­κα­θυ­στέ­ρη­ση — την αντι­κα­τά­στα­ση των φωτι­στι­κών σωμά­των με Led. Της οδο­ποι­ί­ας με 21 εκατ. ευρώ για να καλυ­φθεί μόλις το 30% των οδο­στρω­μά­των της Αθή­νας, χωρίς να λένε τι θα γίνει με το υπό­λοι­πο 70%. Ενώ με συμ­βά­σεις εκα­τομ­μυ­ρί­ων γίνε­ται η φύλα­ξη δια­φό­ρων δομών που έχουν τα νομι­κά πρό­σω­πα του δήμου. Η υπο­στε­λέ­χω­ση είναι ιδιαί­τε­ρα έντο­νη στις κοι­νω­νι­κές δομές του δήμου. Χαρα­κτη­ρι­στι­κά, στον ΚΥΑΔΑ, που απευ­θύ­νε­ται σε άστε­γους, εξαρ­τη­μέ­νους, άπο­ρους, το 85% των εργα­ζο­μέ­νων είναι με ελα­στι­κές σχέ­σεις εργασίας.

Ιεραρ­χή­σα­με τις διεκ­δι­κή­σεις για την ανά­γκη των ελεύ­θε­ρων χώρων, για τη δια­μόρ­φω­ση χώρων πρα­σί­νου, ανα­ψυ­χής, αθλη­τι­σμού, πολι­τι­σμού. Εχου­με δεκά­δες κωδι­κούς στον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για απαλ­λο­τριώ­σεις εκτά­σε­ων, για αγο­ρές κτι­ρί­ων και για τεχνι­κά έργα, οι οποί­οι είναι μηδε­νι­κοί από χρο­νιά σε χρο­νιά. Δεν καλύ­πτο­νται δηλα­δή από τους προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς του δήμου και παρα­μέ­νουν «χώροι προς απαλ­λο­τρί­ω­ση». Οι εικό­νες από τις γει­το­νιές μάς δίνουν πολ­λά χαρα­κτη­ρι­στι­κά παρα­δείγ­μα­τα. Δια­φη­μί­ζουν «πάρ­κα τσέ­πης», όταν για άλλη μια χρο­νιά 56 οικό­πε­δα — ελεύ­θε­ροι χώροι δεν απαλ­λο­τριώ­νο­νται, ενώ 14 πλα­τεί­ες περι­μέ­νουν εδώ και χρό­νια την ανάπλαση.

Εχουν επί­σης μηδε­νι­κές προ­βλέ­ψεις για ήδη απαλ­λο­τριω­μέ­νους χώρους από τον δήμο που έχουν ήδη πλη­ρω­θεί και έχουν αφε­θεί στην εγκα­τά­λει­ψη, έχουν μετα­τρα­πεί σε σκου­πι­δό­το­πους. Εχου­με χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­δεί­ξει ότι εκτά­σεις 100 στρεμ­μά­των στην πόλη που έχουν απαλ­λο­τριω­θεί και που τις έχου­με παρου­σιά­σει στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο, διεκ­δι­κώ­ντας, τις έχουν σε εγκα­τά­λει­ψη. Χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανα­φέ­ρου­με το πάρ­κο της Γκρά­βας, το οικο­λο­γι­κό πάρ­κο στον Ποδο­νί­φτη, τους λαχα­νό­κη­πους, την έκτα­ση δηλα­δή των 9 στρεμ­μά­των στη Λένορ­μαν που έχουν κατα­πα­τη­θεί και που επα­νει­λημ­μέ­να ανα­γκά­στη­καν, μετά τις παρεμ­βά­σεις μας, να διώ­ξουν τον κατα­πα­τη­τή, που όμως παρα­μέ­νει. Την ίδια ώρα, τον Λόφο του Στρέ­φη τον φυλά­νε τα ΜΑΤ και 9 στρέμ­μα­τα χώρου χαρα­κτη­ρι­σμέ­νου στην Ακα­δη­μία Πλά­τω­να παρα­μέ­νουν κατα­πα­τη­μέ­να και οι κατα­πα­τη­τές εξα­κο­λου­θούν να κάνουν δουλειές.

Η κύρια επέν­δυ­ση στον δήμο της Αθή­νας είναι η εμπο­ρι­κή αξιο­ποί­η­ση των κτι­σμά­των Βωβού που ανή­κουν στις τρά­πε­ζες και το γήπε­δο της ανώ­νυ­μης εται­ρεί­ας. Μιλά­με για 260 εκατ. ευρώ από πρό­γραμ­μα δημο­σί­ων επεν­δύ­σε­ων, από προ­γράμ­μα­τα του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης και από χρή­μα­τα του δήμου, τα οποία φεύ­γουν κομ­μά­τι — κομ­μά­τι, με μια σει­ρά απαλ­λο­τριώ­σεις απα­ραί­τη­τες για να υλο­ποι­η­θεί το όρα­μα του ιδιο­κτή­τη της ΠΑΕ και των συστη­μι­κών τρα­πε­ζών στον Βοτα­νι­κό. Μιλά­με συγκε­κρι­μέ­να για επι­χο­ρη­γή­σεις επεν­δύ­σε­ων, δάνεια, απαλ­λο­τριώ­σεις, σε αυτό το συνο­λι­κό ποσό, από το οποίο τα 123 εκατ. ευρώ αφο­ρούν το γήπε­δο, το οποίο — όπως σημειώ­θη­κε και πιο πάνω — θα το φτιά­ξουν ο δήμος και το κρά­τος και θα το δώσουν στην ανώ­νυ­μη εται­ρεία για 100 χρό­νια για δική της χρή­ση, με τις σουί­τες, με τα κατα­στή­μα­τα, με το πάρ­κινγκ, με τη χρή­ση του χώρου, με μόνη υπο­χρέ­ω­ση να το συντη­ρεί. Μιλά­με για μία λεό­ντειο συμ­φω­νία την οποία καταγ­γεί­λα­με, που προ­βλέ­πει, όταν φτια­χτεί το γήπε­δο, με έξο­δα του δήμου να γκρε­μι­στεί το γήπε­δο της Λεω­φό­ρου Αλε­ξάν­δρας και να δια­μορ­φω­θούν εκεί κτί­σμα­τα περί­που 1000 τ.μ. που θα περι­λαμ­βά­νουν μου­σείο, χώρους εστί­α­σης και θέσεις για την εται­ρεία στο μελ­λο­ντι­κό υπό­γειο πάρ­κινγκ κ.λπ. Δηλα­δή μιλά­με για μια συμ­φω­νία που τα δώσα­νε όλα! Και αυτό το σκάν­δα­λο το δια­φη­μί­ζουν και το ψηφί­σαν μαζί ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ.

Μεγαλώνουν οι δυνατότητες για τη δική μας δυναμική

Δια­μορ­φώ­σα­με μια δυνα­μι­κή απέ­να­ντι στη διοί­κη­ση Μπα­κο­γιάν­νη της ΝΔ αυτά τα τέσ­σε­ρα χρό­νια. Διεκ­δι­κού­με την άνο­δο των ποσο­στών και της επιρ­ρο­ής μας. Μεγα­λώ­νουν οι δυνα­τό­τη­τες για τη δική μας δυνα­μι­κή, για τη δική μας προ­σπά­θεια, στον δήμο και στην Περιφέρεια.

Οπως απέ­να­ντι στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ το ΚΚΕ είναι η δύνα­μη που εγγυά­ται μάχι­μη, συνε­πή, 100% λαϊ­κή αντι­πο­λί­τευ­ση, έτσι και απέ­να­ντι στον δήμαρ­χο της ΝΔ στην Αθή­να και στον περι­φε­ρειάρ­χη της κυβέρ­νη­σης η απά­ντη­ση είναι: Μαζί με το ΚΚΕ, με τους υπο­ψη­φί­ους και τους συν­δυα­σμούς της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης», για να μη μετρά­με χαμέ­νες τετρα­ε­τί­ες για τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα στον δήμο της Αθή­νας και στην Περι­φέ­ρεια Αττικής.

* μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υπο­ψή­φιου δημάρ­χου Αθή­νας με τη «Λαϊ­κή Συσπείρωση»

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη του Σαββατοκύριακου»

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο