Δημοτικές εκλογές 2019: «Ένα βράδι στο Χαϊδάρι» ήταν ο τίτλος ενός δίσκου του Βαγγέλη Περπινιάδη με δώδεκα τραγούδια, που κυκλοφόρησε στη δεκαετία του 1960. Ο δίσκος ακούστηκε και σε χωριά χωρίς ρεύμα απ’ τα πικ-απ με τις μπαταρίες. Εκτός απ’ «Τα νέα της Αλεξάνδρας» ‑μια αληθινή ιστορία με φονικό- στη μνήμη κάποιων παιδιών αποτυπώθηκε το εξώφυλλο του δίσκου που έγραφε για τους φορτηγατζήδες, οι οποίοι –κάπως έτσι έγραφε- που έφταναν στα ταβερνεία του Χαϊδαρίου, πριν καταλήξουν στη Λαχαναγορά.
Αργότερα, στη Μεταπολίτευση, οι ίδιοι νέοι, τότε θα μάθουν για το Χαϊδάρι της Κατοχής και θα βρουν το νήμα σύνδεσης με τις ηρωικές παραδόσεις της ΕΑΜικής Αντίστασης. Θα μάθουν για τον τόπο εκτέλεσης του ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ Νίκου Πλουμπίδη. Θα πανηγυρίσουν και για τον εκλογή του πρώτου κομμουνιστή δημάρχου, του Δημήτρη Σκαμπά.
Και τώρα ώριμοι, πια, θα ξαναδιαβάσουν την ιστορία μέσα απ’ το «τελευταίο σημείωμα» της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη. Όπως ο Μιχάλης Σελέκος. Ο κομμουνιστής δήμαρχος την τελευταία τετραετία, και για πάνω από 20 χρόνια δημοτικός σύμβουλος στο Χαϊδάρι.
«Ίσως αδικήσαμε και τον εαυτό μας γιατί δεν προβάλαμε το έργο μας» μας είπε ένα μεσημέρι στο δημαρχείο στο Χαϊδάρι. Παρών πριν ξεκινήσει η συνέντευξη, ένας συνταξιούχος που ανήκει σε άλλο πολιτικό χώρο. «Να ξέρεις είμαστε μαζί σου. Εκτιμούμε τα καθαρά χέρια σας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος» τον διαβεβαίωσε.
Καλύτερα όμως ο λόγος στον ίδιο το Μιχάλη Σελέκο.
***
– Κύριε δήμαρχε, ευχαριστούμε που σε μια πολύ απαιτητική χρονική περίοδο, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές μας δεχτήκατε για να μιλήσουμε για τις εκλογές. Η χρονική συγκυρία της κουβέντας μας επιβάλει ένα ερώτημα: Είστε κοντά 5 χρόνια δήμαρχος στην πόλη σας, σε τι ωφελήθηκαν οι δημότες; Και το ερώτημα δεν είναι μόνο τι κάνατε εσείς, αλλά τι κάνατε εσείς που δε θα το έκανε ένας άλλος δήμαρχος.
Κι εγώ σας ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου δίνετε να μιλήσω για κάποια θέματα μπροστά στις δημοτικές εκλογές, βέβαια το θέμα είναι ότι δεν πρέπει ο κόσμος να συζητάει λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Θα πρέπει στη διάρκεια όλης της θητείας της δημαρχιακής να παρακολουθεί τα γεγονότα, συμμετέχει, όσο μπορεί να επηρεάζει τις εξελίξεις και εμείς αυτό από την πρώτη μέρα που αναλάβαμε, προσπαθήσαμε να το κάνουμε πράξη. Δηλαδή οργανώσαμε λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά, είχαμε επαφές με τους συλλόγους, με τους κατοίκους, είχαμε ανοικτές όλες τις πόρτες του δημαρχείου, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για να υπάρχει αυτή η αμφίδρομη σχέση μεταξύ της δημοτικής αρχής και των πολιτών. Κι ένα από τα βασικά που καταφέραμε και πετύχαμε και κάνει και την διαφορά σε σχέση με προηγούμενες δημοτικές αρχές είναι αυτό. Δηλαδή ξεκινάω από αυτό που είναι βασικό στοιχείο για εμάς: Δηλαδή η επαφή με τον κόσμο, να αφουγκράζεσαι τις αγωνίες του κόσμου, τα προβλήματα που έχει και βέβαια προσπαθείς να δίνεις λύσεις. Το δεύτερο πράγμα που είδαμε απ’ την αρχή είναι το πώς μπορείς σ’ ένα δήμο που λειτουργεί σ’ ένα ασφυκτικό πλαίσιο και θεσμικό και οικονομικό με τεράστιες περικοπές με προσπάθεια από το κράτος να ελέγξει απόλυτα, να καθοδηγήσει τους δήμους και να τους στρέψει σε μια αντιλαϊκή πολιτική, πόσο εσύ μπορείς και έχεις τα περιθώρια να κάνεις κάποια πράγματα που να ξεφύγεις απ’ αυτόν τον έλεγχο αυτού του αστικού κράτους και να δώσεις τη δική σου πολιτική το δικό σου στίγμα με πράξεις και ενέργειες που θα προσφέρουν κάτι διαφορετικό.
– Για πες μας μερικές απ’ αυτές
Δηλαδή, αυτό που θέλουν να κάνουν τους δήμους είναι έναν μηχανισμό φορομπηχτικό ο οποίος θα βλέπει τον πολίτη σαν πελάτη και θα του πουλάει κάθε υπηρεσία που θα προσφέρει ο δήμος, βλέπουν το δήμο σαν ένα μέσο να περάσουν ιδιωτικοποιήσεις βασικών τομέων του δήμου όπως η καθαριότητα, η αυτεπιστασία, το πράσινο… Σ’ εμάς εδώ είχαν περάσει σε ιδιωτικοποίηση οι παιδικοί σταθμοί, ο πολιτισμός, το κολυμβητήριο, προσπαθούν να περάσουν αυτή τη λογική ότι «τι να κάνουμε αν δεν μπορεί να γίνει…» του εφικτού, αν δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα ας δούμε μόνο την καθαριότητα κι εντάξει κι ας μην ασχοληθούμε με μεγαλύτερα θέματα. Επίσης, η λογική των ελαστικών σχέσεων εργασίας προς τους εργαζόμενους, έχουμε τέτοια φαινόμενα και οι δήμοι ήτανε… από τους δήμους ξεκίνησαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας με τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης αν θυμάστε εφαρμόστηκαν στους δήμους για πρώτη φορά. Δηλαδή γενικά μια αντιλαϊκή πολιτική… και τι κάναμε εμείς να σας πω έτσι με δυο λόγια. Πρώτα-πρώτα προσπαθήσαμε να ελαφρύνουμε με διάφορους τρόπους το ήδη πετσοκομμένο εισόδημα των εργαζομένων, του λαού μας, δηλαδή των ανέργων ελαφρύνοντας διάφορες κατηγορίες όπως είναι για παράδειγμα η κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς ή η μείωση δημοτικών τελών σε πολλές κατηγορίες συνανθρώπων μας οι οποίοι έχουν μεγάλη ανάγκη.
Δεύτερο, ότι κομμάτι του δήμου είχε ιδιωτικοποιηθεί το επαναφέραμε στο δήμο και βέβαια έχει λήξει αυτή η ιστορία, πρέπει όλα να είναι δημόσια αγαθά…
– Δηλαδή ξαναπήρατε το κολυμβητήριο…
…Το κολυμβητήριο, τον πολιτισμό και τους παιδικούς σταθμούς…
– Ο πολιτισμός τι είναι;
Είναι όλα τα τμήματα και οι διάφορες δράσεις του πολιτισμού όπου μαθαίνει ο κόσμος μουσική, χορό, εικαστικά…
– Δηλαδή, διδάσκονται όλα αυτά χωρίς να πληρώνει ο κόσμος;
Αυτά, λοιπόν, όλα είχαν περάσει σε ιδιώτες. Τώρα τι κάνουμε; Να φανταστείτε ότι στο μουσικό τμήμα του δήμου, όταν το παραλάβαμε είχε 270 μέλη. Αυτή τη στιγμή έχει δύο χιλιάδες μέλη. Κι έχουμε αναπτύξει και πολλά νέα τμήματα: Φωτογραφία, πιλάτες, χαρακτική, πηλό και πάρα πολλά άλλα τα οποία δεν υπήρχαν. Στους παιδικούς σταθμούς που ήταν ένα μεγάλο κομμάτι που αφορά χιλιάδες οικογένειες όταν αναλάβαμε τι γινόταν; Είχαν δοθεί σε ΚΙΝΣΕΠ, δηλαδή σε ιδιώτες, είχαν πανάκριβα τροφεία, δηλαδή για να πάει ένα παιδάκι σε παιδικό σταθμό έπρεπε να πληρώσει από 75 μέχρι 250 ευρώ το παιδί, κάθε μήνα και επίσης, υπήρχε προσωπικό, δηλαδή εκπαιδευτικό προσωπικό το οποίο ήταν με πεντάμηνες συμβάσεις οι οποίες ανανεώνονταν αφού μένανε κάποιους μήνες στην ανεργία ή απολυόταν το προσωπικό και παίρνανε κάποια άλλα παιδιά και με μισθούς, που είναι βασικότατο, πείνας κυριολεκτικά. Ένα αναλώσιμο, δηλαδή, προσωπικό χωρίς δικαιώματα, όπου οι εργαζόμενοι ήταν πολιτικοί ώριμοι, αξιοποιούσαν αυτά τα παιδιά, τους εργαζόμενους όπως θέλανε και με μισθούς όπως είπαμε με τις ελαστικές σχέσεις, πείνας.
Εμείς λοιπόν, καταργήσαμε τα τροφεία, έχουμε προσωπικό μέσω των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ τα οποία ανανεώνονται κάθε χρόνο και πρέπει να σας πω κι είναι πρώτη φορά τώρα που το λέω, γιατί προχθές μάθαμε την απόφαση του δικαστηρίου, είμαστε ο πρώτος δήμος πανελλαδικά που με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου στηρίξαμε μια αγωγή που είχαν οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς και βγήκε δικαστική απόφαση θετική, πρωτόδικη δικαστική απόφαση την οποία θα την κάνουμε δεκτή σαν δημοτικό συμβούλιο και θα μονιμοποιηθεί όλο αυτό το προσωπικό.
– Πόσοι είναι αυτοί οι εργαζόμενοι;
Είναι 56 εργαζόμενοι. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό, είναι απόφαση πιλότος και δείχνει ότι όταν μια δημοτική αρχή θέλει και το παλεύει και συμπαραστέκεται με κάθε τρόπο στους εργαζόμενους μπορεί να πετύχει κάποια πράγματα. Άλλοι δήμοι, βέβαια, σε καμία περίπτωση και το ξέρετε κι έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα δεν υλοποιούν πρωτόδικες αποφάσεις οι οποίες είναι προς όφελος των εργαζομένων. Εμείς απ’ όταν αναλάβαμε, με πρωτόδικες αποφάσεις μονιμοποιήσαμε προσωπικό, οδηγούς, σχολικούς φύλακες, άλλους εργαζόμενους που είχαν θετικές αποφάσεις, δώσαμε το επίδομα των 176 ευρώ που ελάχιστοι δήμοι το έχουν δώσει, μόνο οι δήμοι που διοικεί η Λαϊκή Συσπείρωση έχει δώσει αυτά τα χρήματα…
– Κάτω όμως στην είσοδο, υπάρχει μια καταγγελία του σωματείου γι αυτό…
Είναι απαράδεκτη αυτή η καταγγελία, δεν είναι του σωματείου, είναι της δεύτερης παράταξης, η πλειοψηφία του σωματείου στηρίζει τις επιλογές της δημοτικής αρχής, είναι συγκεκριμένη παράταξη η οποία πρόσκειται στο Πασοκ και λέει το εξής: Ότι καθυστερήσαμε να δώσουμε την τελευταία δόση –δεν το αναφέρουν βέβαια– την τελευταία δόση των 176 ευρώ, που θα δοθεί σε λίγες μέρες. Παράλληλα όμως εμείς δώσαμε, που δεν έχει δώσει σχεδόν κανένας δήμος σε όλη την Ελλάδα, δώσαμε τα επιδόματα 13ου και 14ου μισθού αυτές τις μέρες. Και πήγαμε, λίγο μετά την τελευταία δόση των 176, προκειμένου να δοθούν οι 13ος και 14ος μισθοί που, όπως σας είπα, δεν έχουν δοθεί σχεδόν πουθενά.
– Δηλαδή η δημοτική αρχή Χαϊδαρίου πληρώνει τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα άδειας…
Ακριβώς!
– Για να συνοψίσουμε, μισό λεπτό, με οδηγό ορισμένες πρωτόδικες αποφάσεις έχετε νομιμοποιήσει μέχρι στιγμής κάποιες κατηγορίες εργαζομένων, όπως είναι οδηγοί, στην καθαριότητα κλπ, τα λέω καλά;
Ναι, ναι…
– Και τώρα υπάρχει μια νέα απόφαση που δικαιώνει 56 εργαζόμενους…
Πενήντα έξι εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς και επίσης, πολύ σημαντική, μοναδική απόφαση, η πρώτη απόφαση πανελλαδικά που δικαιώνει 13 εργαζόμενους με οχτάμηνα προγράμματα μέσω ΟΑΕΔ.
– Αυτοί πού εργάζονται;
Σε διάφορες υπηρεσίες, κυρίως σε παιδικούς σταθμούς και στην κοινωνική υπηρεσία.
-Όταν λέτε τους δικαιώνει;
Πρωτόδικα μετατρέπονται οι συμβάσεις τους – αυτό που ζητούσαν, σε αορίστου χρόνου, δηλαδή μονιμοποίηση ουσιαστικά.
–Αυτή η απόφαση για τους 56 και τους 13 που τους δικαιώνει, σημαίνει πως μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου;
Ακριβώς!
– Αναφερθήκατε στην κατάργηση των τροφείων. Με βάσει τους αριθμούς που μας δώσατε, ένας εργαζόμενος γλιτώνει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό που αντιστοιχεί και σε τρεις μισθούς. Ή αλλιώς εξοικονομεί το ποσό για το πετρέλαιο του χειμώνα κια καλύπτει και κάποιες άλλες ανελαστικές ανάγκες. Με το κολυμβητήριο, το οποίο πήρατε από τον ιδιώτη και επαναφέρατε στο δήμο, πώς ωφελείτε ο δημότης; Και το ρωτώ γιατί το κολυμβητήριο είναι στις προτεραιότητες των γονιών για τα παιδιά τους. Τόσο για την άθληση των παιδιών όσο και την εξοικείωσή τους μιας και είμαστε μια χώρα που τη «βρέχει» η θάλασσα.
Για όλες τις ηλικίες και για λόγους υγείας. Στο κολυμβητήριο έρχονται όλες οι ηλικίες. Στην τρίτη ηλικία, για παράδειγμα, γίνονται ειδικά προγράμματα κλπ. Χρησιμοποιούν το κολυμβητήριο άτομα με ειδικές ανάγκες. Το χρησιμοποιούν και οι ομάδες. Είναι ένα κολυμβητήριο καλό από όλες τις απόψςις. Δεν αρκεί να έχεις ένα κολυμβητήριο που δε θα έχει καθαρό νερό, κατάλληλη θερμοκρασία, καθαρά αποδυτήρια. Πρέπει να υπάρχει όλο το πακέτο. Εμείς προσπαθήσαμε, και με πάρα μα πάρα πολλές δυσκολίες τα καταφέραμε όλα αυτά, να είναι οι συνθήκες όλες πάρα πολύ καλές και να παίρνουμε συγχαρητήρια και από την κολυμβητική ομοσπονδία και από άλλους φορείς.
Όσον αφορά το κόστος δεν έχουμε καταργήσει εντελώς τις συνδρομές για τον εξής λόγο: Γιατί, δυστυχώς, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό το κράτος τα έχει στις ανταποδοτικές υπηρεσίες. Για να σου επιτρέψει να προσλάβεις προσωπικό θα πρέπει να δικαιολογήσεις έσοδα έξοδα. Δηλαδή προσλαμβάνω και πληρώνω το προσωπικό με αυτό το ποσό και παράλληλα εισπράττω συνδρομές. Είναι υποχρεωτικό, διαφορετικά δε σου εγκρίνει τις συμβάσεις εργασίας για τους εργαζόμενους. Εμείς έχουμε μειώσει στο μισό τις συνδρομές και έχουμε εξαιρέσει αρκετές κατηγορίες εργαζομένων. Η αφετηρία μας είναι πώς θα ωφεληθεί ο δημότης γι’ αυτό κρατάμε χαμηλά τη συνδρομή.
– Και τα δημοτικά τέλη καταργήσατε για κάποιες κατηγορίες των δημοτών σας
Σε άτομα με ειδικές ανάγκες, πολύτεκνους, τρίτεκνους,. Να δείτε όμως την αναλγησία της κυβέρνησης. Πήραμε απόφαση για πολύ μεγάλη μείωση στους άνεργους και στους νέους επαγγελματίες οι οποίοι ανοίγουν ένα μαγαζάκι στην πόλη μας, μέχρι 100 τετραγωνικά, δηλαδή για τους μικρούς επαγγελματίες. Μας επέστρεψε την απόφαση χωρίς να την εγκρίνει. Δηλαδή, δε μας επέτρεψε να προχωρήσουμε στη μείωση. Πρέπει να έχετε υπόψη ότι οποιαδήποτε απόφαση εγκρίνεται από την αποκεντρωμένη διοίκηση. Δε μα έδωσε τη δυνατότητα να μειώσουμε τα τέλη στους ανθρώπους που δεν έχουν εισόδημα, στους άνεργους και τους νέες επιχειρηματίες που βιώνουν τόσες δυσκολίες.
– Κύριε δήμαρχε, είστε κομμουνιστής. Σας ακούω να λέτε συνεχώς (όπως και τους άλλους κομμουνιστές δημάρχους) ότι όντας δήμαρχος θα είστε αντιπολίτευση, στην κυβέρνηση, στην Περιφέρεια κλπ. Δημιουργείται το ερώτημα στο δημότη. Πόσο ωφέλιμος για την πόλη του μπορεί να είναι ένας δήμαρχος που κατά το κοινώς λεγόμενο δε θα τα έχει καλά με την κυβέρνηση και την περιφέρεια; Σκέφτεται ο δημότης «Όσο καλύτερα τα έχει ο δήμαρχος με την κεντρική εξουσία, τόσο καλύτερα και για εμάς και για την πόλη μας».
Αυτή είναι μια λογική που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα οι κυβερνητικοί υποψήφιοι και έλεγαν ψηφίστε εμάς που θα τα έχουμε καλά με την κυβέρνηση και θα ωφεληθούμε. Ξέρετε όμως, η κυβέρνηση τους προσκυνημένους, αυτούς που σκύβουν το κεφάλι, μη νομίζεται ότι τους κάνει τα χατίρια. Περισσότερο φοβάται αυτούς οι οποίοι παλεύουν, πιέζουν. Για παράδειγμα, εμείς αν δεν βγαίναμε στο δρόμο και δεν πιέζαμε δε θα ξεκινούσε το αντιπλημμυυρκιό έργο στη Λεωφόρο Καβάλας. Όμως βγήκαμε στο δρόμο, κινητοποιηθήκαμε, κάναμε συγκεντρώσεις στην περιφέρεια, το πετύχαμε. Με αγώνες κερδίζεις αρκετά πράγματα. Να αντιστρέψουμε όμως το ερώτημα. Δε θα έπρεπε να είμαστε αντιπολίτευση σε μια πολιτική που έφερε τους δήμους και την κοινωνία σε αυτή την κατάσταση; Έπρεπε να λέμε ναι στα μέτρα που παίρνονται και είναι σε βάρος των εργαζομένων; Να πούμε ναι στην ανυπαρξία έργων για αντιπλημμυρική θωράκιση όταν εδώ πνίγεται η περιοχή και οι γύρω περιοχές. Έχουμε τεράστια προβλήματα. Το 2015 μπήκαμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ή να μη μιλήσουμε για αντιπυρική προστασία, για αντισεισμική, για έργα υποδομών που υπάρχουν ανάγκες, για τα σχολεία; Θα έπρεπε να συμπολιτευτούμε με την κυβέρνηση και την Περιφέρεια στην ανυπαρξία και έργων και χρηματοδότησης και των περικοπών, και στην αδιαφορία να κάνουν κάτι για να ανακουφιστεί ο λαός; Δε θα έπρεπε να παλέψουμε για την ανεργία, για την Υγεία, για τα νοσοκομεία που έχουμε στην περιοχή μας και αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα;
Για εμάς είναι τιμητικό που είμαστε αντιπολίτευση σε μια τέτοια πολιτική που οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση και τους κατοίκους των πόλεων να αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα.
– Η τοπική διοίκηση έχει καταστεί βραχίωνας της κεντρικής διοίκησης. Μπορεί ο δήμος να είναι αντιπολίτευση σε αυτή την πολιτική τη στιγμή που σε χρησιμοποιεί σαν βραχίονα της;
Σας είπα και πριν κάποια παραδείγματα. Ο Κλεισθένης σε καθοδηγεί. Σου λέει για παράδειγμα κάνε συμπράξεις μέσω ΣΔΙΤ με τον ιδιωτικό τομέα για να κάνεις έργα. Εμείς δεν το κάνουμε αυτό. Δεν αντιπολιτευόμαστε τις οδηγίες και αυτά που επιβάλλουν; Εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε τις δυνατότητες που έχει ο δήμος μέσω της αυτεπιστασίας να κάνουμε έργα δικά μας ή μελέτες χωρίς να βάλουμε στη μέση εργολάβους ή οποιουσδήποτε άλλους. Δεν είναι αυτά αντιπολίτευση; Αν δεν αμφισβητήσει και δεν πας κόντρα σε αυτά που σου επιβάλλουν τότε κάνεις αντιπολίτευση στο λαό. Δηλαδή βάζεις το λαό στο περιθώριο, στη γωνία, αυτό που θέλουν να κάνουν. Εμείς δε θα γίνουμε ένα γρανάζι σε αυτή την πολιτική. Αν ήταν να γίνουμε γρανάζι, θα καθόμασταν σπίτι μας και δε θα συμμετείχαμε. Προσπαθούμε. Δε λέμε ότι θα αλλάξουν όλα, ότι είμαστε μια σοσιαλιστική νησίδα μέσα σε ένα τέτοιο κράτος. Σε καμία περίπτωση. Προσπαθούμε όμως, με μικρές νίκες, με μικρές κατακτήσεις να δείξουμε στον κόσμο ότι υπάρχει και μία άλλη προοπτική. Μπορεί να πιστέψει στη δύναμή του ότι μπορεί να αλλάξει κάποια πράγματα και παράλληλα να του βάλουμε το ζήτημα ότι πρέπει να αλλάξει ριζικά αυτή η πολιτική για να μην υπάρχουν αυτά τα προβλήματα. Αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί δεν πρόκειται να κάνουμε οτιδήποτε, όμως δε θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια.
– Από ό,τι μας λέτε και φαίνεται, έχετε ξεπεράσει την κυβερνητική πολιτική σε ό,τι αφορά τα προβλήματα του λαού, έχετε αντιμετωπίσει όσο μπορούσατε αρκετά από αυτά. Ποια ήταν η βοήθεια που είχατε από την Περιφέρεια; Να υπενθυμίσω ότι η Περιφέρεια έχει καταβάλλει 150 εκατομμύρια για τον περιβάλλοντα χώρο του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου, ή ακόμη 30 εκατομμύρια ευρώ για το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Βοηθά η Περιφέρεια τους δήμους προς την κατεύθυνση της επίλυσης προβλημάτων των πόλεων και των τοπικών κοινωνιών;
Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ερώτημα και ουσιαστικό. Η Περιφέρεια αξιολογεί και από τη θέση της θέλει να βοηθήσει και το μεγάλο κεφάλαιο, για παράδειγμα τα 170 εκατομμύρια στο Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τη διαμόρφωση του Φαληρικού Όρμου και μάλιστα με διαδικασίες εξπρές. Όταν εμείς παλεύουμε για να κάνουμε αντιπλημμυρικά έργα χρόνια τώρα, και το παλεύουμε με αγώνες και καθημερινή προσπάθεια, και δεν μπορούν να ξεμπλοκάρουν για χρόνια ολόκληρα, στο Φαληρικό Όρμο γι’ αυτό το έκτρωμα που γίνεται — εκεί θα έχουμε και άλλα φαινόμενα που θα τα πληρώσει η περιοχή αργότερα με το κλείσιμο του παραλιακού μετώπου — εκεί και έδωσε λεφτά και ξεπεράστηκαν κι όλες οι δυσκολίες και χωρίς προβλήματα. Εμείς για μια πεζογέφυρα, που είναι απαραίτητη, σκοτώνεται ο κόσμος, έχουμε δύο χρόνια που έχει μπλοκάρει από μία ένσταση που έκαναν δύο πολίτες, απέναντι στην ασφάλεια 70.000 κατοίκων της πόλης. Έχουμε μπλοκάρει δύο χρόνια με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, και εκεί αμέσως λύθηκαν όλα. Εδώ φαίνεται και η επιλογή, ο προσανατολισμός που έχει η Περιφέρεια.
Για το γήπεδο της ΑΕΚ, με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαμε να φτιάξουμε δεκάδες γήπεδα που έχει ανάγκη ο κόσμος στις γειτονιές, ώστε τα παιδιά να μπορούν να αθληθούν. Εμείς το παλεύουμε για να πάρουμε χρήματα. Εμείς πήραμε από την περιφέρεια χρήματα για να αλλάξουμε το χλοοτάπητα στο γήπεδο, όμως με διαδικασίες χρονοβόρες και τεράστιο αγώνα. Δυστυχώς είναι θέμα επιλογών. Τι επιλέγει να κάνει η Περιφέρεια η οποία διαχειρίζεται πολύ μεγάλα ποσά, τεράστια κονδύλια, τα οποία κονδύλια βέβαια έχουν κοπεί από τους δήμους. Παλαιότερα αυτά τα διαχειρίζονταν οι δήμοι. Τώρα δόθηκαν στην Περιφέρεια και αξιολογεί η Περιφέρεια πού θα τα δώσει, τι έργα θα γίνουν, ποιες είναι οι προτεραιότητες. Και βλέπετε τώρα τη συζήτηση που γίνεται. Ποιες ήταν οι προτεραιότητες της Περιφέρειας; Να κάνει γρήγορα τα αντιπλημμυρικά έργα ή να κάνει γρήγορα για το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων στο παραλιακό μέτωπο. Στη μία περίπτωση πνίγονται άνθρωποι, στην άλλη αποκομίζουν τεράστια κέρδη τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
– Έχουμε και στην περιοχή σας ένα σχετικό παράδειγμα, που δείχνει τα τραγικά αποτελέσματα αυτού του προσανατολισμού. Τους νεκρούς στη Μάνδρα εξαιτίας της ανυπαρξίας αντιπλημμυρικών έργων και το αναπτυξιακό συνέδριο στην Ελευσίνα λίγο μετά, για να προωθήσουν την ανάπτυξη…
… ανάπτυξη σε εισαγωγικά βέβαια, προς όφελος ποιών;
– Ο Δήμος σας φιλοξενεί περίπου 3.000 πρόσφυγες. Είναι βάρος για την πόλη; Τι κάνατε γι’ αυτούς;
Ποτέ ο πρόσφυγας και ο μετανάστης δεν είναι βάρος και δεν πρέπει να είναι βάρος για μια πόλη και για τους πολίτες. Είναι άνθρωποι που έφυγαν διωγμένοι, κυνηγημένοι από τις χώρες τους, βομβαρδισμένοι, με θύματα στη διαδρομή μέχρι να φτάσουν εδώ. Επειδή από την πρώτη ημέρα που ήρθαν οι πρόσφυγες στην πόλη μας — δύο χρόνια και δύο μήνες από την ημέρα που ήρθαν — βρεθήκαμε δίπλα τους, τους έχω γνωρίσει. Έχουν χάσει στη διαδρομή παιδιά, γονείς, αδέλφια κλπ. Οι μισοί μπορεί να είναι εδώ και οι άλλοι μισοί σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης. Έχουν αφήσει πίσω, στον τόπο τους θύματα, έχουν χάσει τα πάντα από τους βομβαρδισμούς. Είναι πληγωμένοι άνθρωποι, σωματικά και ψυχικά και οι ζωές τους κατεστραμμένες. Εμείς, στο Χαϊδάρι, από την πρώτη στιγμή δεχτήκαμε με τον καλύτερο τρόπο τους πρόσφυγες και πρέπει να σας πω ότι ανταποκρίθηκε όλη η κοινωνία — βέβαια χρειάστηκε η παρέμβαση της δημοτικής αρχής, ήταν καταλυτική, όπως και διάφορων φορέων. Όλοι έβαλαν ένα λιθαράκι. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με το κέντρο φιλοξενίας. Πολλά παιδιά φιλοξενούνται ήδη στα σχολεία του δήμου μας και είτε έχουν ενταχθεί στα κανονικά τμήματα είτε έγιναν τμήματα ένταξης στα σχολεία. Έχουμε κάνει πολλές εκδηλώσεις και στο κέντρο φιλοξενίας και στο δημαρχείο. Έχουμε στείλει και στέλνουμε πολύ μεγάλη βοήθεια στο Κέντρο Φιλοξενίας. Το βασικό σε αυτή την περίπτωση είναι να μην το δούμε σαν μόνιμη λύση, σαν αποθήκη να στοιβάξεις τόσες χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές, σε ένα χώρο ακατάλληλο. Είναι μια πλατφόρμα τσιμεντένια και τώρα που μπαίνει καλοκαίρι δε θα μπορεί να σταθεί άνθρωπος από τη ζέστη. Να φανταστείτε ότι θα συζητηθούν τα αιτήματα — ανθρώπων που ήρθαν από τη Μόρια και φιλοξενούνται στο Σκαραμαγκά — το 2021. Και αναφέρομαι στα αιτήματα για μετεγκατάσταση, για συνένωση οικογενειών, τα οποία έχουν πάρει ημερομηνία συζήτησης από τη σχετική επιτροπή το 2021. Σκεφτείτε την ψυχολογία αυτών των ανθρώπων που έχουν ζήσει στο Κέντρο Φιλοξενίας δύο χρόνια και πρέπει να ζήσουν άλλα δύο και με την αγωνία αν θα γίνει δεκτό το αίτημά τους. Εδώ υλοποιείται απόλυτα η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περί δημιουργίας — όχι χώρων φιλοξενίας, εμείς το λέμε έτσι - χώρων εγκλωβισμού, αποθήκες ψυχών, χωρίς να δίνουν καμία ελπίδα.
Βέβαια πρέπει ως λαός να δούμε και να παλέψουμε να αντιμετωπιστούν και οι αιτίες που δημιουργούν τα μεταναστευτικά και προσφυγικά κύματα. Δεν μπορεί όλοι να κάνουν τις αθώες περιστέρες και να δείχνουν φιλεύσπλαχνα αισθήματα και από την άλλοι να ψηφίζουν κόμματα τα οποία στηρίζουν την πολιτική των πολέμων, της εκμετάλλευσης, της αδικίας. Ο κόσμος πρέπει να δει το πρόβλημα συνολικά.
– Και εσείς στο Χαϊδάρι έχετε παραλιακό μέτωπο, το Σκαραμαγκά. Υπάρχουν για εκεί επιχειρηματικά σχέδια. Από ό,τι διάβασα, υπάρχουν υποσχέσεις σε επιχειρηματίες και για το χώρο που μεταφέρθηκε η Δημοτική Βιβλιοθήκη (ένα από τα σημαντικά έργα που έχετε υλοποιήσει). Όπως επιχειρηματικό ενδιαφέρον υπάρχει και για άλλους ελεύθερους χώρους
Το Χαϊδάρι είναι στη δυτική πύλη της Αθήνας και έχει πολύ μεγάλη έκταση. Έχουμε τη θάλασσα του Σκαραμαγκά, όλο το παραλιακό μέτωπο που φτάνει μέχρι το Πέραμα. Έχουμε τους δύο ορεινούς όγκους. Το Όρος Αιγάλεω και το Ποικίλο Όρος. Έχουμε το χώρο του Στρατοπέδου, 3.000 στρέμματα και το Άλσος του Δαφνιού. Μεγάλοι χώροι, οι οποίοι έχουν ανοίξει την όρεξη διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων. Ιδιαίτερα για το Σκαραμαγκά, όπου υπάρχουν διάφορα σχέδια για το πώς θα τον εκμεταλλευτούν αλλά και για τους ορεινούς όγκους μετ΄ακαι το τελευταίο ρυθμιστικό σχέδιο που πέρασε και αλλάζει τη χρήση σε ορισμένα σημεία και εκεί μπαίνουν πολλά ζητήματα. Και βέβαια το μεγάλο θέμα, τι θα γίνει με την απομάκρυνση του στρατοπέδου και πώς θα αξιοποιηθούν, σε εισαγωγικά, όλοι αυτοί οι χώροι. Μπορεί να γίνει ακόμη και μία πόλη, 3.000 στρέμματα είναι έκταση ίση με αρκετών δήμων στην Αττική.
Εμείς έχουμε πει από την αρχή κατηγορηματικά ότι δε θα πρέπει να χαθεί ούτε μία πιθαμή δημόσιας γης και πρέπει να χρησιμοποιηθεί όλος ο φυσικός πλούτος προς όφελος του λαού. Συνολικά και όχι μόνο του Χαϊδαρίου. Και αυτό το λέμε πάντα. Δεν αναφερόμαστε μόνο στο Χαϊδάρι αλλά σε όλη την Αττική. Μην ξεχνάτε ότι παλιά ο Σκαραμαγκάς ήταν ένας τόπος αναψυχής όχι μόνο για το Χαϊδάρι αλλά για όλη την Αθήνα.
Δυστυχώς υπάρχουν διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα και καταπατητές. Δίνουμε αγώνα και με το Δήμο Πετρούπολης γιατί υπάρχει η Μονή Κλειστών και η Μητρόπολη Λαμίας που διεκδικούν χιλιάδες στρέμματα στο ποικίλο Όρος και φτάνουν μέχρι το Σκαραμαγκά με βούλα των σουλτάνων και των μπέηδων. Δυστυχώς υπάρχει σήμερα και και το έχουμε καταγγείλει πολλές φορές, μιοα προσπάθεια που εκφράζεται με τη στήριξη που έχει ένας συνδυυασμός — να «αξιοποιηθεί» το λιμάνι του Σκαραμαγκά από κάποιον εφοπλιστή. Αυτό εμείς το αποτρέψαμε και θα το αποτρέψουμε και στο μέλλον. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υλοποιηθεί. Παράλληλα διεκδικούμε και το κομμάτι το παραλιακό το οποίο αυτή τη στιγμή στεγάζει και το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων, όπου έχουν γίνει παράνομες επιχωματώσεις από τα Ναυπηγεία. Είναι δημόσια γη και ανήκει στο δήμο. Αυτά όμως ακόμη δεν έχουν παραχωρηθεί στο Δήμο. Υπάρχουν υποσχέσεις, διεκδικούμε και αν πάρουμε κι αυτό το κομμάτι γης τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μία πολύ μεγάλη ανάπλαση και με τέτοια χρήση του χώρου — ήπιες δράσεις — που θα δώσει μια άλλη πνοή στην περιοχή.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, επειδή αναφερθήκατε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη που για εμάς είναι ένα εμβληματικό έργο: Η Βιβλιοθήκη πήγε σε έναν χώρο ο οποίος είναι καταπληκτικός για να μπορέσει να λειτουργήσει και σαν αναγνωστήριο και να μπορέσουν να αναπτυχθούν 32.000 τόμοι βιβλίων — από 5.000 που ήταν μέχρι τώρα σε μια πολύ μικρή βιβλιοθήκη που είχαμε. Να υπάρχει παιδικό τμήμα βιβλιοθήκης, να γίνονται εκδηλώσεις. Αυτόν το χώρο, τον τόσο όμορφο, μία παράταξη ψήφισε κατά να γίνει βιβλιοθήκη, λέγοντας ότι υπάρχουν και φερέγγυοι επιχειρηματίες οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν το χώρο. Αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα κάποιων που θέλουν να κερδίσουν το δήμο — για την εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων — του πώς βλέπουν την παρουσία τους στη διοίκηση του δήμου.
Υπάρχει μια έμφαση — λεκτικά αλλά και ως δράση — από συνδυασμούς όχι μόνο στο Δήμο σας σε δράσεις αλληλεγγύης που τις παρουσιάζουν ως απάντηση σε όλη τη ζοφερή κατάσταση που βιώνει ο λαός. Εσείς ως δήμος έχετε σχετικές δράσεις;
Εμείς έχουμε Κοινωνική Υπηρεσία η οποία έχει κάνει πάρα πουλά. Όμως πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν πρέπει να εφησυχαζόμαστε και να λέμε αφού υπάρχει Κοινωνική Υπηρεσία στο δήμο, δεν πρέπει να βλέπουμε τις κρατικές κοινωνικές δομές που αυτές θα πρέπει να ενισχυθούν. Όπως για παράδειγμα τα νοσοκομεία της περιοχής. Εδώ έχουμε το Αττικό που είναι το τρίτο νοσοκομείο στη χώρα μας, έχουμε τα δύο ψυχιατρικά ιδρύματα, Δρομοκαΐτειο και Δαφνί, έχουμε το Λοιμοδών που είναι ακριβώς στα όρια του δήμου. Υπάρχει η υποχρέωση του κράτους και στην υγειονομική περίθαλψη και στο φτηνό φάρμακο για να μην αναγκάζεσαι να έχεις κοινωνικό φαρμακείο και στη στήριξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες όπου υπάρχει τεράστιο έλλειμμα και προσπαθούν διάφοροι φορείς όπως και ο δήμος. Θα πρέπει οι κρατικές δομές να υπάρχουν, να έχουν ενιαίο χαρακτήρα,μ να έχουν επιστημονικό προσωπικό, προβλέψεις για την πρόληψη, την αποκατάσταση, κάτι που στην ολότητά του ο δήμος δεν μπορεί να κάνει.
Ο δήμος τι κάνει με την Κοινωνική Υπηρεσία. Προσπαθούμε να δώσουμε μία ανάσα στους συνανθρώπους μας που είναι άνεργοι ή άποροι, μέσω του κοινωνικού παντοπωλείου, των τροφίμων που δίνουμε και του φαγητού. Έχουμε κοινωνικό φαρμακείο. Έχουμε ένα κέντρο για άτομα με ειδικές ανάγκες, και μάλιστα από τα ελάχιστα που υπάρχουν σε δήμους ανά την Ελλάδα, με εξειδικευμένους επιστήμονες. Γιατί δεν είναι το ζήτημα να έχεις αυτά τα παιδιά σε ένα χώρο, αλλά να τους δώσεις τη δυνατότητα, να τους βελτιώσεις, με φυσιοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, λογοθεραπευτή. Να έχουν δασκάλους που θα τους διδάξουν πηλό, χορό τραγούδι, θεατρικό παιχνίδι και άλλες τέτοιες δράσεις για να απασχολούνται αλλά και να βελτιώνεται η κατάστασή τους. Έχουμε κάνει κέντρο για τους ηλικιωμένους, για την άνοια. Έχουμε κέντρο αιμοδοσίας, κάνουμε πολλές ενημερωτικές εκδηλώσεις για διάφορες αρρώστιες,. Γράφουμε φάρμακα με τους γιατρούς που έχουμε, στους ηλικιωμένους που δεν μπορούν να στηθούν στις ουρές του ΙΚΑ. Σε ένα ΙΚΑ που αποδυναμώνεται καθημερινά και ιδιαίτερα μετά τη λήξη των συμβάσεων του μισού ιατρικού προσωπικού. Από την 1/1/2019 έχει μείνει το μισό προσωπικό στο ΙΚΑ. ΤΟΜΥ τα λένε σήμερα, αλλά αλλάζουν ονομασίες μόνο. Αλλάζουν και φτωχαίνουν. Έχουν μειωθεί οι ειδικότητες των γιατρών που υπηρετούν. Έχουν κλείσει πολλά ΙΚΑ, έχουν συρρικνωθεί. Αυτό είναι ένα θέμα. Η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας, η δευτεροβάθμια και η τριτοβάθμια θα έπρεπε να έχουν μια ενιαία αρχή η οποία θα τα ελέγχει, θα βλέπει τις ανάγκες, να έχουμε Κέντρα Υγείας αστικού τύπου σε όλες τις περιοχές. Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την υγεία του λαού, ο οποίος αυτή τη στιγμή υποφέρει, προσπαθεί να κλείσει ένα ραντεβού και κάνει κάποιους μήνες. Όταν χρειάζεται να νοσηλευτεί βρίσκεται σε ράντζα όπως στο Αττικό Νοσοκομείο που έχουμε ράντζα σε όλους τους διαδρόμους. Έχουμε έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Είναι απίστευτο, να πεθαίνουν συνάνθρωποί μας γιατί δεν υπάρχουν μονάδες εντατικής θεραπείας, και να έχουμε πλήρως εξοπλισμένη πτέρυγα ΜΕΘ και λόγω έλλειψης προσωπικού να μην μπορεί να λειτουργήσει
– Αυτά τα χρόνια δημαρχιακής θητείας σίγουρα δεν πέρασαν απαρατήρητα. Απόδειξη το πλήθος των επιθέσεων που δεχτήκατε. Επίθεσης από όλους τους πολιτικούς χώρους, από όλες τις δημοτικές παρατάξεις. Ακόμη ακόμη, αντικείμενο κριτικής έγινε δώρο σας προς τους αριστεύσαντες μαθητές (από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ), ένα εξαιρετικό βιβλίο — διηγήματα, του συναδέλφου Τάσου Αυγερινού για τη μετεμφυλιοπολεμική περίοδο. Η πιο πρόσφατη είναι η επίθεση από τη συνδικαλιστική μαφία και στην οποία λίγο πριν αναφερθήκατε. Θέλουμε το σχόλιό σας.
Θα ήταν περίεργο αν δε δεχόμασταν επιθέσεις. Δε θα δεχόμασταν επιθέσεις αν δεν τους «μπαίναμε στη μύτη», αν δεν ήμασταν αντίθετοι σε αυτή την πολιτική. Για εμάς είναι τιμή ότι δεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις. Και ο κόσμος ξέρει τι είναι αυτές οι επιθέσεις, η λάσπη, η παραπληροφόρηση και όλος αυτός ο συρφετός που έχει βγει τελευταία και είτε πληρώνεται είτε έχει άλλα συμφέροντα — γιατί έχουμε και τέτοια πράγματα στο Χαϊδάρι — αυτό εμάς δε μας ενοχλεί. Ίσα ίσα μας δυναμώνει περισσότερο και θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερο πείσμα.
Σε σχέση με το βιβλίο του Τάσου Αυγερινού, πραγματικά ένα πολύ καλό βιβλίο που αναφέρεται με τις σπονδυλωτές ιστορίες του στην εποχή μετά τον εμφύλιο, βγήκε η ΕΣΤΙΑ να γράψει ότι οι κομμουνιστές θέλουν να διαβρώσουν τις ψυχές των μαθητών. Σαν δήμος τα Χριστούγεννα δίνουμε στους επιτυχόντες σε ΑΕΙ-ΤΕΙ ένα δώρο, και έχουμε επιλέξει να δίνουμε βιβλία. Δώσαμε πέντε βιβλία στα παιδιά και ένα εξ αυτών ήταν τα διηγήματα του Τάσου Αυγερινού. Δεν περιμέναμε άλλη αντίδραση από την ΕΣΤΙΑ. Θέλουν τη λήθη, να μη γνωρίζει η νέα γενιά τι συνέβη εκείνη την ερίοδο. Να διαγράψουν την ιστορία και να την ακυρώσουν. Αυτή είναι η προσπάθεια που γίνεται. Τους ενόχλησε γιατί πάρα πολλά παιδιά θα μάθουν την πραγματική ιστορία του τόπου μας.
– Από αντιπολίτευση πώς πάτε; Αριστερή και δεξιά
Αντιπολίτευση αριστερή δεν υπάρχει. Είναι πλήρως ενσωματωμένη στη δεξιά. Αντιπολίτευση δεν υπάρχει γιατί δεν μπορούν να μας αντιπολιτευθούν σε ουσιαστικά ζητήματα. Μας κάνανε μέχρι τώρα αντιπολίτευση για την καθαριότητα, γιατί είχαμε ένα υπαρκτό πρόβλημα λόγω έλλειψης μέσων. Δεν είχαμε απορριμματοφόρα, σκούπα, κάδους. Δεν είχαμε καθόλου τα μέσα για την καθαριότητα της πόλης όπως επίσης και προσωπικό. Ατό το πρόβλημα το λύσαμε, ήδη εδώ και μήνες η πόλη είναι πεντακάθαρη. Προσπαθούν να βρουν επιμέρους ζητήματα για να μας αντιπολιτευθούν. Ουσιαστικά δεν έχουν να μας πούνε κάτι σε όλα όσα αναφερθήκαμε. Μας λένε ότι είμαστε μονολιθικοί, είμαστε κομμουνιστές, δε θέλουμε να συνεργαστούμε με κανέναν. Εμείς αυτό που απαντάμε είναι ότι προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματα των πολιτών και πάνω σε αυτό θα κριθούμε όλοι. Στα προβλήματα του κόσμου, τα οποία επιλύουμε, δεν έχουν να μας προσάψουν κάτι.
– Είμαστε σε έναν δήμο με βαριά ιστορική κληρονομιά. Εδώ ήταν η αποθήκη ψυχών — όπως χαρακτήρισε το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου ο Θέμος Κορνάρος — απ’ όπου οι Γερμανοί έπαιρναν κομμουνιστές κρατούμενους για να τους εκτελέσουν ως αντίποινα στη δράση των ανταρτών του ΕΛ.ΑΣ. Μια κόκκινη γραμμή αίματος το συνδέει με την Καισαριανή. Το Χαϊδάρι (όπως και η Καισαριανή) είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο αντιφασιστικού αγώνα και ένας τόπος μαρτυρίου των κομμουνιστών. Μάλιστα εδώ είναι ο τόπος που εκτελέστηκε και μια εμβλματική μορφή του ΚΚΕ, ο Νίκος Πλουμπίδης. Έχει γίνει κάτι για την ανάδειξη αυτής της ιστορικότητας, προγραμματίζετε κάτι;
Είμαστε λίγες ημέρες μετά από τις εκδηλώσεις που κάναμε
Στο Χαϊδάρι λειτουργούσε το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Βαλκανίων. Πέρασαν από αυτό παραπάνω από 22.000 αγωνιστές. Ανάμεσά τους οι 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944. Ήταν ένα στρατόπεδο κολαστήριο, πολύ σκληρό στρατόπεδο, γιατί ήθελαν να περάσουν το μήνυμα, σε μια περίοδο που δυνάμωνε η Αντίσταση, προς το λαό, αν έχετε τέτοια δράση θα έχετε την τύχη των κρατούμενων του στρατοπέδου, οι οποίοι είτε πήγαιναν για εκτέλεση είτε οδηγούνταν στα στρατόπεδα της Ευρώπης όπου η τύχη τους ήταν γνωστή.
Εμείς, μαζί με το Δήμο Καισαριανής που μας ενώνει αυτή η κόκκινη γραμμή αίματος, θυσίας και ελπίδας γιατί τόσα χρόνια μετά η μνήμη είναι ζωντανή, τα τελευταία χρόνια διοργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που παρακολουθεί τις εκδηλώσεις και γνωρίζει την ιστορία. Έχω ξεναγήσει πάρα πολλά σχολεία στο χώρο του στρατοπέδου και άλλους συλλόγους και μεγαλύτερους ανθρώπους και διαπιστώνω το μεγάλο ενδιαφέρον της νέας γενιάς για να μάθει για την ιστορία του τόπου μας. Συνέβαλε και η ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Το τελευταίο σημείωμα» (πολύ σημαντική τανία) .
Εμείς προσπαθούμε να αναδείξουμε το Μπλοκ 15, το κτήριο — φυλακή απ’ όπου έφευγαν οι κρατούμενοι για εκτέλεσε, από αυτό έφυγαν και οι 200. Αίτημά μας είναι να αποδοθεί στο δήμο, έχει χαρακτηριστεί ως χώρος ιστορικής μνήμης, και να γίνει στο Μπλοκ 15 το Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης. Παράλληλα, είναι ήδη προς υλοποίηση ένα σχέδιο για τη δημιουργία του Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης σε χώρο που βρίσκεται στο Παλατάκι. Έχει συγκεντρωθούν πολλά υλικά και είμαστε στις τελευταίες πινελιές ώστε να λειτουργήσει εκεί ο χώρος.
Έχουμε βέβαια και το μνημείο του Νίκου Πλουμπίδη που εκτελέστηκε σε μια ρεματιά στο Δαφνί, σε μια περιοχή δηλαδή της πόλης μας. Εκεί κάνουμε εκδηλώσεις κάθε χρόνο.
– Κύριε δήμαρχε, έχετε μακρά παρουσία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κοντά ττρεις δεκαετίες ως δημοτικός σύμβουλος και τα τελευταία χρόνια ως δήμαρχος.
Από το 1990 είμαι δημοτικός σύμβουλος
– Ξέρετε πολύ καλά την Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και τα προβλήματα του δήμου σας. Είστε και ιδιαίτερα αγαπητός από τους δημότες και δίπλα τους. Τι έχετε σχεδιάσει για την επόμενη θητεία, αν εκλεγείτε;
Η δική μου δράση δεν είναι ανεξάρτητη από τη δράση του κόμματος στο οποίο ανήκω, το ΚΚΕ. Εγώ είμαι ένας στρατιώτης όπως όλα τα μέλη του κόμματος και όπου χρεωθώ κάνω αυτό που πρέπει. Έχω μια καλή παρουσία στο Χαϊδάρι και μαζί με τη γνώση των προβλημάτων, μας έδωσαν την δυνατότητα να αναλάβουμε τη διοίκηση του δήμου.
Για το επόμενα διάστημα έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε. Τα όνειρά μας ξεφεύγουν από το στενό ασφυκτικό πλαίσιο της λειτουργίας του δήμου. Κυρίως θέλουμε να βοηθήσουμε όσο μπορούμε τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Καθημερινά γίνομαι δέκτης πολλών ιστοριών ανθρώπων που βιώνουν τις δυσκολίες της ζωής, την ανεργία, την ανέχεια, τη φτώχεια, ανθρώπων που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τους λογαριασμούς,. Να σας πω ότι επανασυνδέουμαι το ρεύμα σε σπίτια συμπολιτών μας, έχουμε πάρει απόφαση να μη βγει κανένα σπίτι συμπολίτη μας σε πλειστηριασμό και άλλες παρόμοιες δράσεις που δεν έχουμε αναφέρει. Κυρίως θα δούμε αυτό, να βοηθήσουμε τους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη, όσο μπορούμε. Και δεύτερον να λύσουμε προβλήματα υποδομών. Ήδη τα αντιπλημμυρικά, που είναι για την πόλη μεγάλο πρόβλημα, έχουν μπει σε μία τροχιά επίλυσης, αλλά υπάρχουν και άλλα θέματα ου απασχολούν την πόλη και τους δημότες και θα προσπαθήσουμε με τη συμμετοχή, με την κοινή πορεία με τους κατοίκους και τους μαζικούς φορείς — με τους οποίους έχουμε πολύ καλή συνεργασία — να κάνουμε το καλύτερο κάτω από τις πολύ δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί για τη λειτουργία των δήμων.
– Για τον πολιτισμό τι καταθέτει η λαϊκή Συσπείρωση, και να πούμε ότι το Χαϊδάρι είναι πολυτραγουδισμένο
Υπάρχουν πάνω από δέκα τραγούδια για το Χαϊδάρι. Κάποια στιγμή τα μέτρησα και βρήκα έντεκα τραγούδια που αναφέρονται στο Χαϊδάρι από διάφορους συνθέτες. Δεν είναι μόνο αυτό. Έχει πολύ μεγάλη πολιτιστική αρχαιολογική κληρονομιά η πόλη μας. Το Χαϊδάρι έχει το μεγαλύτερο μήκος της αρχαίας Ιερά Οδού. Έχουμε το ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία, που είναι πολύ σημαντικό μνημείο, τη μονή Δαφνιού που είναι στα εκατό βυζαντινά μνημεία της UNESCO. Έχουμε το παλατάκι που είναι πολύ σημαντικό ιστορικό κτήριο. Το Μπλοκ 15 και το Στρατόπεδο με την ιστορική του αξία. Το Χαϊδάρι έχει πολύ πλούσια προϊστορία και σύγχρονη ιστορία. Εμάς μας ενδιαφέρει ο πολιτισμός, θέλουμε ο κόσμος να συμμετέχει, να έχει ο άνθρωπος μια κουλτούρα, να επιδιώκει και την πνευματική του ανάταση, κάνουμε αρκετά πράγματα για τον πολιτισμό. Σας ανέφερα και πριν για τη δουλειά στα πολιτιστικά τμήματα και την ανάπτυξη από 270 σε 2.000 ανθρώπους. Έχουμε πολλαπλασιάσει τα τμήματα, έχουν ξεκινήσει τμήματα με νέες δραστηριότητες. Κάνουμε διάφορες εκδηλώσεις και στο Αμφιθέατρο και στα ανοιχτά θέατρα που διαθέτουμε και με θιάσους γνωστού και συναυλίες αλλά και με ερασιτεχνικά σχήματα. Υπάρχει πολιτιστική άνθιση στην πόλη μας και αυτή θέλουμε να την συνεχίσουμε και να την ενισχύσουμε το επόμενο διάστημα
– Ποια τα κριτήρια ψήφου που πρέπει να έχει ο δημότης πηγαίνοντας στις 26 Μαΐου στις κάλπες;
Πηγαίνοντας κάποιος στις κάλπες πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά ποιοι θα πανηγυρίσουν και ποιοι θα στεναχωρηθούν με το αποτέλεσμα. Αν το αποτέλεσμα ενισχύσει τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, δηλαδή όλους αυτούς που πίνουν νερό στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα τόσα προβλήματα που δημιούργησε στους λαούς, τότε πιστεύω θα έχει αδικήσει τον ίδιο του τον εαυτό, θα είναι ένα βόλι κατά του εαυτού του. Και σε σχέση με τις δημοτικές εκλογές, η Λαϊκή Συσπείρωση πρέπει να ενισχυθεί, θα πρέπει οι δημότες να μας δώσουν τη δυνατότητα να ξαναδιοικήσουμε το δήμο. Αυτά τα πέντε χρόνια έδωσαν πολλά πράγματα στην πόλη μας. Πιθανόν να αδικήσαμε και τους εαυτούς μας γιατί δεν τα έχουμε προβάλλει όσο θα έπρεπε.
Κλείνοντας να πω ότι δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος την ψήφο του και να ψηφίσει στις κάλπες τρία διαφορετικά πράγματα, γιατί όλα είναι αλληλένδετα. Δηλαδή το τι θα γίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το τι δυνάμεις θα υπάρχουν και πώς ο λαός θα έχει μια δυνατότερη φωνή εκεί, τι θα γίνει στην κυβέρνηση και τι θα γίνει στο Δήμο, πλέκονται μεταξύ τους, και η απάντηση θα πρέπει να είναι ενίσχυση του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης για να δυναμώσει η ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει σε αυτό τον τόπο.
– Κύριε δήμαρχε, σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία και τη συνέντευξη
Και εγώ σας ευχαριστώ.
(Τη συνέντευξη πήραν οι Κακαβάνης Ηρακλής, Γιώργος Μουσγάς, Στέλιος Κανάκης. Οι φωτογραφίες είναι του Στέλιου Κανάκη)