Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μία μέρα στο Χαϊδάρι με το δήμαρχο Μιχάλη Σελέκο

Δημο­τι­κές εκλο­γές 2019:  «Ένα βρά­δι στο Χαϊ­δά­ρι» ήταν ο τίτλος ενός δίσκου του Βαγ­γέ­λη Περ­πι­νιά­δη με δώδε­κα τρα­γού­δια, που κυκλο­φό­ρη­σε στη δεκα­ε­τία του 1960. Ο δίσκος ακού­στη­κε και σε χωριά χωρίς ρεύ­μα απ’ τα πικ-απ με τις μπα­τα­ρί­ες. Εκτός απ’ «Τα νέα της Αλε­ξάν­δρας» ‑μια αλη­θι­νή ιστο­ρία με φονι­κό- στη μνή­μη κάποιων παι­διών απο­τυ­πώ­θη­κε το εξώ­φυλ­λο του δίσκου που έγρα­φε για τους φορ­τη­γα­τζή­δες, οι οποί­οι –κάπως έτσι έγρα­φε- που έφτα­ναν στα ταβερ­νεία του Χαϊ­δα­ρί­ου, πριν κατα­λή­ξουν στη Λαχαναγορά.

Αργό­τε­ρα, στη Μετα­πο­λί­τευ­ση, οι ίδιοι νέοι, τότε θα μάθουν για το Χαϊ­δά­ρι της Κατο­χής και θα βρουν το νήμα σύν­δε­σης με τις ηρω­ι­κές παρα­δό­σεις της ΕΑΜι­κής Αντί­στα­σης. Θα μάθουν για τον τόπο εκτέ­λε­σης του ιστο­ρι­κού στε­λέ­χους του ΚΚΕ Νίκου Πλου­μπί­δη. Θα πανη­γυ­ρί­σουν και για τον εκλο­γή του πρώ­του κομ­μου­νι­στή δημάρ­χου, του Δημή­τρη Σκαμπά. 

Και τώρα ώρι­μοι, πια, θα ξανα­δια­βά­σουν την ιστο­ρία μέσα απ’ το «τελευ­ταίο σημεί­ω­μα» της ται­νί­ας του Παντε­λή Βούλ­γα­ρη. Όπως ο Μιχά­λης Σελέ­κος. Ο κομ­μου­νι­στής δήμαρ­χος την τελευ­ταία τετρα­ε­τία, και για πάνω από 20 χρό­νια δημο­τι­κός σύμ­βου­λος στο Χαϊδάρι.

«Ίσως αδι­κή­σα­με και τον εαυ­τό μας για­τί δεν προ­βά­λα­με το έργο μας» μας είπε ένα μεση­μέ­ρι στο δημαρ­χείο στο Χαϊ­δά­ρι. Παρών πριν ξεκι­νή­σει η συνέ­ντευ­ξη, ένας συντα­ξιού­χος που ανή­κει σε άλλο πολι­τι­κό χώρο. «Να ξέρεις είμα­στε μαζί σου. Εκτι­μού­με τα καθα­ρά χέρια σας στη δια­χεί­ρι­ση του δημό­σιου χρή­μα­τος» τον διαβεβαίωσε.
Καλύ­τε­ρα όμως ο λόγος στον ίδιο το Μιχά­λη Σελέκο.

***

– Κύριε δήμαρ­χε, ευχα­ρι­στού­με που σε μια πολύ απαι­τη­τι­κή χρο­νι­κή περί­ο­δο, λίγες ημέ­ρες πριν τις εκλο­γές μας δεχτή­κα­τε για να μιλή­σου­με για τις εκλο­γές. Η χρο­νι­κή συγκυ­ρία της κου­βέ­ντας μας επι­βά­λει ένα ερώ­τη­μα: Είστε κοντά 5 χρό­νια δήμαρ­χος στην πόλη σας, σε τι ωφε­λή­θη­καν οι δημό­τες; Και το ερώ­τη­μα δεν είναι μόνο τι κάνα­τε εσείς, αλλά τι κάνα­τε εσείς που δε θα το έκα­νε ένας άλλος δήμαρχος.

Κι εγώ σας ευχα­ρι­στώ για την δυνα­τό­τη­τα που μου δίνε­τε να μιλή­σω για κάποια θέμα­τα μπρο­στά στις δημο­τι­κές εκλο­γές, βέβαια το θέμα είναι ότι δεν πρέ­πει ο κόσμος να συζη­τά­ει λίγες μέρες πριν τις εκλο­γές. Θα πρέ­πει στη διάρ­κεια όλης της θητεί­ας της δημαρ­χια­κής να παρα­κο­λου­θεί τα γεγο­νό­τα, συμ­με­τέ­χει, όσο μπο­ρεί να επη­ρε­ά­ζει τις εξε­λί­ξεις και εμείς αυτό από την πρώ­τη μέρα που ανα­λά­βα­με, προ­σπα­θή­σα­με να το κάνου­με πρά­ξη. Δηλα­δή οργα­νώ­σα­με λαϊ­κές συνε­λεύ­σεις σε κάθε γει­το­νιά, είχα­με επα­φές με τους συλ­λό­γους, με τους κατοί­κους, είχα­με ανοι­κτές όλες τις πόρ­τες του δημαρ­χεί­ου, κάτι που είναι πολύ σημα­ντι­κό για να υπάρ­χει αυτή η αμφί­δρο­μη σχέ­ση μετα­ξύ της δημο­τι­κής αρχής και των πολι­τών. Κι ένα από τα βασι­κά που κατα­φέ­ρα­με και πετύ­χα­με και κάνει και την δια­φο­ρά σε σχέ­ση με προη­γού­με­νες δημο­τι­κές αρχές είναι αυτό. Δηλα­δή ξεκι­νάω από αυτό που είναι βασι­κό στοι­χείο για εμάς: Δηλα­δή η επα­φή με τον κόσμο, να αφου­γκρά­ζε­σαι τις αγω­νί­ες του κόσμου, τα προ­βλή­μα­τα που έχει και βέβαια προ­σπα­θείς να δίνεις λύσεις. Το δεύ­τε­ρο πράγ­μα που είδα­με απ’ την αρχή είναι το πώς μπο­ρείς σ’ ένα δήμο που λει­τουρ­γεί σ’ ένα ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο και θεσμι­κό και οικο­νο­μι­κό με τερά­στιες περι­κο­πές με προ­σπά­θεια από το κρά­τος να ελέγ­ξει από­λυ­τα, να καθο­δη­γή­σει τους δήμους και να τους στρέ­ψει σε μια αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, πόσο εσύ μπο­ρείς και έχεις τα περι­θώ­ρια να κάνεις κάποια πράγ­μα­τα που να ξεφύ­γεις απ’ αυτόν τον έλεγ­χο αυτού του αστι­κού κρά­τους και να δώσεις τη δική σου πολι­τι­κή το δικό σου στίγ­μα με πρά­ξεις και ενέρ­γειες που θα προ­σφέ­ρουν κάτι διαφορετικό.

– Για πες μας μερι­κές απ’ αυτές

Δηλα­δή, αυτό που θέλουν να κάνουν τους δήμους είναι έναν μηχα­νι­σμό φορο­μπη­χτι­κό ο οποί­ος θα βλέ­πει τον πολί­τη σαν πελά­τη και θα του που­λά­ει κάθε υπη­ρε­σία που θα προ­σφέ­ρει ο δήμος, βλέ­πουν το δήμο σαν ένα μέσο να περά­σουν ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις βασι­κών τομέ­ων του δήμου όπως η καθα­ριό­τη­τα, η αυτε­πι­στα­σία, το πρά­σι­νο… Σ’ εμάς εδώ είχαν περά­σει σε ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση οι παι­δι­κοί σταθ­μοί, ο πολι­τι­σμός, το κολυμ­βη­τή­ριο, προ­σπα­θούν να περά­σουν αυτή τη λογι­κή ότι «τι να κάνου­με αν δεν μπο­ρεί να γίνει…» του εφι­κτού, αν δεν μπο­ρούν να γίνουν πολ­λά πράγ­μα­τα ας δού­με μόνο την καθα­ριό­τη­τα κι εντά­ξει κι ας μην ασχο­λη­θού­με με μεγα­λύ­τε­ρα θέμα­τα. Επί­σης, η λογι­κή των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων εργα­σί­ας προς τους εργα­ζό­με­νους, έχου­με τέτοια φαι­νό­με­να και οι δήμοι ήτα­νε… από τους δήμους ξεκί­νη­σαν οι ελα­στι­κές σχέ­σεις εργα­σί­ας με τα τοπι­κά σύμ­φω­να απα­σχό­λη­σης αν θυμά­στε εφαρ­μό­στη­καν στους δήμους για πρώ­τη φορά. Δηλα­δή γενι­κά μια αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή… και τι κάνα­με εμείς να σας πω έτσι με δυο λόγια. Πρώ­τα-πρώ­τα προ­σπα­θή­σα­με να ελα­φρύ­νου­με με διά­φο­ρους τρό­πους το ήδη πετσο­κομ­μέ­νο εισό­δη­μα των εργα­ζο­μέ­νων, του λαού μας, δηλα­δή των ανέρ­γων ελα­φρύ­νο­ντας διά­φο­ρες κατη­γο­ρί­ες όπως είναι για παρά­δειγ­μα η κατάρ­γη­ση των τρο­φεί­ων στους παι­δι­κούς σταθ­μούς ή η μεί­ω­ση δημο­τι­κών τελών σε πολ­λές κατη­γο­ρί­ες συναν­θρώ­πων μας οι οποί­οι έχουν μεγά­λη ανάγκη.

Δεύ­τε­ρο, ότι κομ­μά­τι του δήμου είχε ιδιω­τι­κο­ποι­η­θεί το επα­να­φέ­ρα­με στο δήμο και βέβαια έχει λήξει αυτή η ιστο­ρία, πρέ­πει όλα να είναι δημό­σια αγαθά…

– Δηλα­δή ξανα­πή­ρα­τε το κολυμβητήριο…

…Το κολυμ­βη­τή­ριο, τον πολι­τι­σμό και τους παι­δι­κούς σταθμούς…

– Ο πολι­τι­σμός τι είναι;

Είναι όλα τα τμή­μα­τα και οι διά­φο­ρες δρά­σεις του πολι­τι­σμού όπου μαθαί­νει ο κόσμος μου­σι­κή, χορό, εικαστικά…

– Δηλα­δή, διδά­σκο­νται όλα αυτά χωρίς να πλη­ρώ­νει ο κόσμος; 

Αυτά, λοι­πόν, όλα είχαν περά­σει σε ιδιώ­τες. Τώρα τι κάνου­με; Να φαντα­στεί­τε ότι στο μου­σι­κό τμή­μα του δήμου, όταν το παρα­λά­βα­με είχε 270 μέλη. Αυτή τη στιγ­μή έχει δύο χιλιά­δες μέλη. Κι έχου­με ανα­πτύ­ξει και πολ­λά νέα τμή­μα­τα: Φωτο­γρα­φία, πιλά­τες, χαρα­κτι­κή, πηλό και πάρα πολ­λά άλλα τα οποία δεν υπήρ­χαν. Στους παι­δι­κούς σταθ­μούς που ήταν ένα μεγά­λο κομ­μά­τι που αφο­ρά χιλιά­δες οικο­γέ­νειες όταν ανα­λά­βα­με τι γινό­ταν; Είχαν δοθεί σε ΚΙΝΣΕΠ, δηλα­δή σε ιδιώ­τες, είχαν πανά­κρι­βα τρο­φεία, δηλα­δή για να πάει ένα παι­δά­κι σε παι­δι­κό σταθ­μό έπρε­πε να πλη­ρώ­σει από 75 μέχρι 250 ευρώ το παι­δί, κάθε μήνα και επί­σης, υπήρ­χε προ­σω­πι­κό, δηλα­δή εκπαι­δευ­τι­κό προ­σω­πι­κό το οποίο ήταν με πεντά­μη­νες συμ­βά­σεις οι οποί­ες ανα­νε­ώ­νο­νταν αφού μένα­νε κάποιους μήνες στην ανερ­γία ή απο­λυό­ταν το προ­σω­πι­κό και παίρ­να­νε κάποια άλλα παι­διά και με μισθούς, που είναι βασι­κό­τα­το, πεί­νας κυριο­λε­κτι­κά. Ένα ανα­λώ­σι­μο, δηλα­δή, προ­σω­πι­κό χωρίς δικαιώ­μα­τα, όπου οι εργα­ζό­με­νοι ήταν πολι­τι­κοί ώρι­μοι, αξιο­ποιού­σαν αυτά τα παι­διά, τους εργα­ζό­με­νους όπως θέλα­νε και με μισθούς όπως είπα­με με τις ελα­στι­κές σχέ­σεις, πείνας.

Εμείς λοι­πόν, καταρ­γή­σα­με τα τρο­φεία, έχου­με προ­σω­πι­κό μέσω των προ­γραμ­μά­των του ΕΣΠΑ τα οποία ανα­νε­ώ­νο­νται κάθε χρό­νο και πρέ­πει να σας πω κι είναι πρώ­τη φορά τώρα που το λέω, για­τί προ­χθές μάθα­με την από­φα­ση του δικα­στη­ρί­ου, είμα­στε ο πρώ­τος δήμος πανελ­λα­δι­κά που με από­φα­ση του δημο­τι­κού συμ­βου­λί­ου στη­ρί­ξα­με μια αγω­γή που είχαν οι εργα­ζό­με­νοι στους παι­δι­κούς σταθ­μούς και βγή­κε δικα­στι­κή από­φα­ση θετι­κή, πρω­τό­δι­κη δικα­στι­κή από­φα­ση την οποία θα την κάνου­με δεκτή σαν δημο­τι­κό συμ­βού­λιο και θα μονι­μο­ποι­η­θεί όλο αυτό το προσωπικό.

– Πόσοι είναι αυτοί οι εργαζόμενοι;

Είναι 56 εργα­ζό­με­νοι. Είναι πάρα πολύ σημα­ντι­κό αυτό, είναι από­φα­ση πιλό­τος και δεί­χνει ότι όταν μια δημο­τι­κή αρχή θέλει και το παλεύ­ει και συμπα­ρα­στέ­κε­ται με κάθε τρό­πο στους εργα­ζό­με­νους μπο­ρεί να πετύ­χει κάποια πράγ­μα­τα. Άλλοι δήμοι, βέβαια, σε καμία περί­πτω­ση και το ξέρε­τε κι έχου­με πάρα πολ­λά παρα­δείγ­μα­τα δεν υλο­ποιούν πρω­τό­δι­κες απο­φά­σεις οι οποί­ες είναι προς όφε­λος των εργα­ζο­μέ­νων. Εμείς απ’ όταν ανα­λά­βα­με, με πρω­τό­δι­κες απο­φά­σεις μονι­μο­ποι­ή­σα­με προ­σω­πι­κό, οδη­γούς, σχο­λι­κούς φύλα­κες, άλλους εργα­ζό­με­νους που είχαν θετι­κές απο­φά­σεις, δώσα­με το επί­δο­μα των 176 ευρώ που ελά­χι­στοι δήμοι το έχουν δώσει, μόνο οι δήμοι που διοι­κεί η Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση έχει δώσει αυτά τα χρήματα…

– Κάτω όμως στην είσο­δο, υπάρ­χει μια καταγ­γε­λία του σωμα­τεί­ου γι αυτό…

Είναι απα­ρά­δε­κτη αυτή η καταγ­γε­λία, δεν είναι του σωμα­τεί­ου, είναι της δεύ­τε­ρης παρά­τα­ξης, η πλειο­ψη­φία του σωμα­τεί­ου στη­ρί­ζει τις επι­λο­γές της δημο­τι­κής αρχής, είναι συγκε­κρι­μέ­νη παρά­τα­ξη η οποία πρό­σκει­ται στο Πασοκ και λέει το εξής: Ότι καθυ­στε­ρή­σα­με να δώσου­με την τελευ­ταία δόση –δεν το ανα­φέ­ρουν βέβαια– την τελευ­ταία δόση των 176 ευρώ, που θα δοθεί σε λίγες μέρες. Παράλ­λη­λα όμως εμείς δώσα­με, που δεν έχει δώσει σχε­δόν κανέ­νας δήμος σε όλη την Ελλά­δα, δώσα­με τα επι­δό­μα­τα 13ου και 14ου μισθού αυτές τις μέρες. Και πήγα­με, λίγο μετά την τελευ­ταία δόση των 176, προ­κει­μέ­νου να δοθούν οι 13ος και 14ος μισθοί που, όπως σας είπα, δεν έχουν δοθεί σχε­δόν πουθενά.

– Δηλα­δή η δημο­τι­κή αρχή Χαϊ­δα­ρί­ου πλη­ρώ­νει τα δώρα Χρι­στου­γέν­νων, Πάσχα και επί­δο­μα άδειας…

Ακρι­βώς!

– Για να συνο­ψί­σου­με, μισό λεπτό, με οδη­γό ορι­σμέ­νες πρω­τό­δι­κες απο­φά­σεις έχε­τε νομι­μο­ποι­ή­σει μέχρι στιγ­μής κάποιες κατη­γο­ρί­ες εργα­ζο­μέ­νων, όπως είναι οδη­γοί, στην καθα­ριό­τη­τα κλπ, τα λέω καλά;

Ναι, ναι…

– Και τώρα υπάρ­χει μια νέα από­φα­ση που δικαιώ­νει 56 εργαζόμενους…

Πενή­ντα έξι εργα­ζό­με­νους στους παι­δι­κούς σταθ­μούς και επί­σης, πολύ σημα­ντι­κή, μονα­δι­κή από­φα­ση, η πρώ­τη από­φα­ση πανελ­λα­δι­κά που δικαιώ­νει 13 εργα­ζό­με­νους με οχτά­μη­να προ­γράμ­μα­τα μέσω ΟΑΕΔ.

– Αυτοί πού εργάζονται; 

Σε διά­φο­ρες υπη­ρε­σί­ες, κυρί­ως σε παι­δι­κούς σταθ­μούς και στην κοι­νω­νι­κή υπηρεσία.

-Όταν λέτε τους δικαιώνει; 

Πρω­τό­δι­κα μετα­τρέ­πο­νται οι συμ­βά­σεις τους – αυτό που ζητού­σαν, σε αορί­στου χρό­νου, δηλα­δή μονι­μο­ποί­η­ση ουσιαστικά.

–Αυτή η από­φα­ση για τους 56 και τους 13 που τους δικαιώ­νει, σημαί­νει πως μετα­τρέ­πο­νται σε αορί­στου χρόνου;

Ακρι­βώς!

selekos4

– Ανα­φερ­θή­κα­τε στην κατάρ­γη­ση των τρο­φεί­ων. Με βάσει τους αριθ­μούς που μας δώσα­τε, ένας εργα­ζό­με­νος γλι­τώ­νει ένα σημα­ντι­κό χρη­μα­τι­κό ποσό που αντι­στοι­χεί και σε τρεις μισθούς. Ή αλλιώς εξοι­κο­νο­μεί το ποσό για το πετρέ­λαιο του χει­μώ­να κια καλύ­πτει και κάποιες άλλες ανε­λα­στι­κές ανά­γκες. Με το κολυμ­βη­τή­ριο, το οποίο πήρα­τε από τον ιδιώ­τη και επα­να­φέ­ρα­τε στο δήμο, πώς ωφε­λεί­τε ο δημό­της; Και το ρωτώ για­τί το κολυμ­βη­τή­ριο είναι στις προ­τε­ραιό­τη­τες των γονιών για τα παι­διά τους. Τόσο για την άθλη­ση των παι­διών όσο και την εξοι­κεί­ω­σή τους μιας και είμα­στε μια χώρα που τη «βρέ­χει» η θάλασσα.

Για όλες τις ηλι­κί­ες και για λόγους υγεί­ας. Στο κολυμ­βη­τή­ριο έρχο­νται όλες οι ηλι­κί­ες. Στην τρί­τη ηλι­κία, για παρά­δειγ­μα, γίνο­νται ειδι­κά προ­γράμ­μα­τα κλπ. Χρη­σι­μο­ποιούν το κολυμ­βη­τή­ριο άτο­μα με ειδι­κές ανά­γκες. Το χρη­σι­μο­ποιούν και οι ομά­δες. Είναι ένα κολυμ­βη­τή­ριο καλό από όλες τις από­ψςις. Δεν αρκεί να έχεις ένα κολυμ­βη­τή­ριο που δε θα έχει καθα­ρό νερό, κατάλ­λη­λη θερ­μο­κρα­σία, καθα­ρά απο­δυ­τή­ρια. Πρέ­πει να υπάρ­χει όλο το πακέ­το. Εμείς προ­σπα­θή­σα­με, και με πάρα μα πάρα πολ­λές δυσκο­λί­ες τα κατα­φέ­ρα­με όλα αυτά, να είναι οι συν­θή­κες όλες πάρα πολύ καλές και να παίρ­νου­με συγ­χα­ρη­τή­ρια και από την κολυμ­βη­τι­κή ομο­σπον­δία και από άλλους φορείς.

Όσον αφο­ρά το κόστος δεν έχου­με καταρ­γή­σει εντε­λώς τις συν­δρο­μές για τον εξής λόγο: Για­τί, δυστυ­χώς, τον αθλη­τι­σμό και τον πολι­τι­σμό το κρά­τος τα έχει στις αντα­πο­δο­τι­κές υπη­ρε­σί­ες. Για να σου επι­τρέ­ψει να προ­σλά­βεις προ­σω­πι­κό θα πρέ­πει να δικαιο­λο­γή­σεις έσο­δα έξο­δα. Δηλα­δή προ­σλαμ­βά­νω και πλη­ρώ­νω το προ­σω­πι­κό με αυτό το ποσό και παράλ­λη­λα εισπράτ­τω συν­δρο­μές. Είναι υπο­χρε­ω­τι­κό, δια­φο­ρε­τι­κά δε σου εγκρί­νει τις συμ­βά­σεις εργα­σί­ας για τους εργα­ζό­με­νους. Εμείς έχου­με μειώ­σει στο μισό τις συν­δρο­μές και έχου­με εξαι­ρέ­σει αρκε­τές κατη­γο­ρί­ες εργα­ζο­μέ­νων. Η αφε­τη­ρία μας είναι πώς θα ωφε­λη­θεί ο δημό­της γι’ αυτό κρα­τά­με χαμη­λά τη συνδρομή.

– Και τα δημο­τι­κά τέλη καταρ­γή­σα­τε για κάποιες κατη­γο­ρί­ες των δημο­τών σας

Σε άτο­μα με ειδι­κές ανά­γκες, πολύ­τε­κνους, τρί­τε­κνους,. Να δεί­τε όμως την αναλ­γη­σία της κυβέρ­νη­σης. Πήρα­με από­φα­ση για πολύ μεγά­λη μεί­ω­ση στους άνερ­γους και στους νέους επαγ­γελ­μα­τί­ες οι οποί­οι ανοί­γουν ένα μαγα­ζά­κι στην πόλη μας, μέχρι 100 τετρα­γω­νι­κά, δηλα­δή για τους μικρούς επαγ­γελ­μα­τί­ες. Μας επέ­στρε­ψε την από­φα­ση χωρίς να την εγκρί­νει. Δηλα­δή, δε μας επέ­τρε­ψε να προ­χω­ρή­σου­με στη μεί­ω­ση. Πρέ­πει να έχε­τε υπό­ψη ότι οποια­δή­πο­τε από­φα­ση εγκρί­νε­ται από την απο­κε­ντρω­μέ­νη διοί­κη­ση. Δε μα έδω­σε τη δυνα­τό­τη­τα να μειώ­σου­με τα τέλη στους ανθρώ­πους που δεν έχουν εισό­δη­μα, στους άνερ­γους και τους νέες επι­χει­ρη­μα­τί­ες που βιώ­νουν τόσες δυσκολίες.

– Κύριε δήμαρ­χε, είστε κομ­μου­νι­στής. Σας ακούω να λέτε συνε­χώς (όπως και τους άλλους κομ­μου­νι­στές δημάρ­χους) ότι όντας δήμαρ­χος θα είστε αντι­πο­λί­τευ­ση, στην κυβέρ­νη­ση, στην Περι­φέ­ρεια κλπ. Δημιουρ­γεί­ται το ερώ­τη­μα στο δημό­τη. Πόσο ωφέ­λι­μος για την πόλη του μπο­ρεί να είναι ένας δήμαρ­χος που κατά το κοι­νώς λεγό­με­νο δε θα τα έχει καλά με την κυβέρ­νη­ση και την περι­φέ­ρεια; Σκέ­φτε­ται ο δημό­της «Όσο καλύ­τε­ρα τα έχει ο δήμαρ­χος με την κεντρι­κή εξου­σία, τόσο καλύ­τε­ρα και για εμάς και για την πόλη μας».

Αυτή είναι μια λογι­κή που χρη­σι­μο­ποιού­σαν παλαιό­τε­ρα οι κυβερ­νη­τι­κοί υπο­ψή­φιοι και έλε­γαν ψηφί­στε εμάς που θα τα έχου­με καλά με την κυβέρ­νη­ση και θα ωφε­λη­θού­με. Ξέρε­τε όμως, η κυβέρ­νη­ση τους προ­σκυ­νη­μέ­νους, αυτούς που σκύ­βουν το κεφά­λι, μη νομί­ζε­ται ότι τους κάνει τα χατί­ρια. Περισ­σό­τε­ρο φοβά­ται αυτούς οι οποί­οι παλεύ­ουν, πιέ­ζουν. Για παρά­δειγ­μα, εμείς αν δεν βγαί­να­με στο δρό­μο και δεν πιέ­ζα­με δε θα ξεκι­νού­σε το αντι­πλημ­μυ­υρ­κιό έργο στη Λεω­φό­ρο Καβά­λας. Όμως βγή­κα­με στο δρό­μο, κινη­το­ποι­η­θή­κα­με, κάνα­με συγκε­ντρώ­σεις στην περι­φέ­ρεια, το πετύ­χα­με. Με αγώ­νες κερ­δί­ζεις αρκε­τά πράγ­μα­τα. Να αντι­στρέ­ψου­με όμως το ερώ­τη­μα. Δε θα έπρε­πε να είμα­στε αντι­πο­λί­τευ­ση σε μια πολι­τι­κή που έφε­ρε τους δήμους και την κοι­νω­νία σε αυτή την κατά­στα­ση; Έπρε­πε να λέμε ναι στα μέτρα που παίρ­νο­νται και είναι σε βάρος των εργα­ζο­μέ­νων; Να πού­με ναι στην ανυ­παρ­ξία έργων για αντι­πλημ­μυ­ρι­κή θωρά­κι­ση όταν εδώ πνί­γε­ται η περιο­χή και οι γύρω περιο­χές. Έχου­με τερά­στια προ­βλή­μα­τα. Το 2015 μπή­κα­με σε κατά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης. Ή να μη μιλή­σου­με για αντι­πυ­ρι­κή προ­στα­σία, για αντι­σει­σμι­κή, για έργα υπο­δο­μών που υπάρ­χουν ανά­γκες, για τα σχο­λεία; Θα έπρε­πε να συμπο­λι­τευ­τού­με με την κυβέρ­νη­ση και την Περι­φέ­ρεια στην ανυ­παρ­ξία και έργων και χρη­μα­το­δό­τη­σης και των περι­κο­πών, και στην αδια­φο­ρία να κάνουν κάτι για να ανα­κου­φι­στεί ο λαός;  Δε θα έπρε­πε να παλέ­ψου­με για την ανερ­γία, για την Υγεία, για τα νοσο­κο­μεία που έχου­με στην περιο­χή μας και αντι­με­τω­πί­ζουν τόσα προβλήματα;

Για εμάς είναι τιμη­τι­κό που είμα­στε αντι­πο­λί­τευ­ση σε μια τέτοια πολι­τι­κή που οδη­γεί το λαό στην εξα­θλί­ω­ση και τους κατοί­κους των πόλε­ων να αντι­με­τω­πί­ζουν τόσα προβλήματα.

– Η τοπι­κή διοί­κη­ση έχει κατα­στεί βρα­χί­ω­νας της κεντρι­κής διοί­κη­σης. Μπο­ρεί ο δήμος να είναι αντι­πο­λί­τευ­ση σε αυτή την πολι­τι­κή τη στιγ­μή που σε χρη­σι­μο­ποιεί σαν βρα­χί­ο­να της;

Σας είπα και πριν κάποια παρα­δείγ­μα­τα. Ο Κλει­σθέ­νης σε καθο­δη­γεί. Σου λέει για παρά­δειγ­μα κάνε συμπρά­ξεις μέσω ΣΔΙΤ με τον ιδιω­τι­κό τομέα για να κάνεις έργα. Εμείς δεν το κάνου­με αυτό. Δεν αντι­πο­λι­τευό­μα­στε τις οδη­γί­ες και αυτά που επι­βάλ­λουν; Εκμε­ταλ­λευό­μα­στε όσο μπο­ρού­με τις δυνα­τό­τη­τες που έχει ο δήμος μέσω της  αυτε­πι­στα­σί­ας να κάνου­με έργα δικά μας ή μελέ­τες χωρίς να βάλου­με στη μέση εργο­λά­βους ή οποιουσ­δή­πο­τε άλλους. Δεν είναι αυτά αντι­πο­λί­τευ­ση; Αν δεν αμφι­σβη­τή­σει και δεν πας κόντρα σε αυτά που σου επι­βάλ­λουν τότε κάνεις αντι­πο­λί­τευ­ση στο λαό. Δηλα­δή βάζεις το λαό στο περι­θώ­ριο, στη γωνία, αυτό που θέλουν να κάνουν. Εμείς δε θα γίνου­με ένα γρα­νά­ζι σε αυτή την πολι­τι­κή. Αν ήταν να γίνου­με γρα­νά­ζι, θα καθό­μα­σταν σπί­τι μας και δε θα συμ­με­τεί­χα­με. Προ­σπα­θού­με. Δε λέμε ότι θα αλλά­ξουν όλα, ότι είμα­στε μια σοσια­λι­στι­κή νησί­δα μέσα σε ένα τέτοιο κρά­τος. Σε καμία περί­πτω­ση.  Προ­σπα­θού­με όμως, με μικρές νίκες, με μικρές κατα­κτή­σεις να δεί­ξου­με στον κόσμο ότι υπάρ­χει και μία άλλη προ­ο­πτι­κή. Μπο­ρεί να πιστέ­ψει στη δύνα­μή του ότι μπο­ρεί να αλλά­ξει κάποια πράγ­μα­τα και παράλ­λη­λα να του βάλου­με το ζήτη­μα ότι πρέ­πει να αλλά­ξει ριζι­κά αυτή η πολι­τι­κή για να μην υπάρ­χουν αυτά τα προ­βλή­μα­τα. Αν δεν αλλά­ξουν οι συσχε­τι­σμοί δεν πρό­κει­ται να κάνου­με οτι­δή­πο­τε, όμως δε θα μεί­νου­με με σταυ­ρω­μέ­να χέρια.

– Από ό,τι μας λέτε και φαί­νε­ται, έχε­τε ξεπε­ρά­σει την κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή σε ό,τι αφο­ρά τα προ­βλή­μα­τα του λαού, έχε­τε αντι­με­τω­πί­σει όσο μπο­ρού­σα­τε αρκε­τά από αυτά. Ποια ήταν η βοή­θεια που είχα­τε από την Περι­φέ­ρεια; Να υπεν­θυ­μί­σω ότι η Περι­φέ­ρεια έχει κατα­βάλ­λει 150 εκα­τομ­μύ­ρια για τον περι­βάλ­λο­ντα χώρο του Ιδρύ­μα­τος Σταύ­ρου Νιάρ­χου, ή ακό­μη 30 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ για το γήπε­δο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλα­δέλ­φεια. Βοη­θά η Περι­φέ­ρεια τους δήμους προς την κατεύ­θυν­ση της επί­λυ­σης προ­βλη­μά­των των πόλε­ων και των τοπι­κών κοινωνιών;

Αυτό είναι ένα πολύ σημα­ντι­κό ερώ­τη­μα και ουσια­στι­κό. Η Περι­φέ­ρεια αξιο­λο­γεί και από τη θέση της θέλει να βοη­θή­σει και το μεγά­λο κεφά­λαιο, για παρά­δειγ­μα τα 170 εκα­τομ­μύ­ρια στο Ιδρυ­μα Σταύ­ρος Νιάρ­χος για τη δια­μόρ­φω­ση του Φαλη­ρι­κού Όρμου και μάλι­στα με δια­δι­κα­σί­ες εξπρές. Όταν εμείς παλεύ­ου­με για να κάνου­με αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα χρό­νια τώρα, και το παλεύ­ου­με με αγώ­νες και καθη­με­ρι­νή προ­σπά­θεια, και δεν μπο­ρούν να ξεμπλο­κά­ρουν για χρό­νια ολό­κλη­ρα, στο Φαλη­ρι­κό Όρμο γι’ αυτό το έκτρω­μα που γίνε­ται — εκεί θα έχου­με και άλλα φαι­νό­με­να που θα τα πλη­ρώ­σει η περιο­χή αργό­τε­ρα με το κλεί­σι­μο του παρα­λια­κού μετώ­που — εκεί και έδω­σε λεφτά και ξεπε­ρά­στη­καν κι όλες οι δυσκο­λί­ες και χωρίς προ­βλή­μα­τα. Εμείς για μια πεζο­γέ­φυ­ρα, που είναι απα­ραί­τη­τη, σκο­τώ­νε­ται ο κόσμος, έχου­με δύο χρό­νια που έχει μπλο­κά­ρει από μία ένστα­ση που έκα­ναν δύο πολί­τες, απέ­να­ντι στην ασφά­λεια 70.000 κατοί­κων της πόλης. Έχου­με μπλο­κά­ρει δύο χρό­νια με τις γρα­φειο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, και εκεί αμέ­σως λύθη­καν όλα. Εδώ φαί­νε­ται και η επι­λο­γή, ο προ­σα­να­το­λι­σμός που έχει η Περιφέρεια.

Για το γήπε­δο της ΑΕΚ, με αυτά τα χρή­μα­τα θα μπο­ρού­σα­με να φτιά­ξου­με δεκά­δες γήπε­δα που έχει ανά­γκη ο κόσμος στις γει­το­νιές, ώστε τα παι­διά να μπο­ρούν να αθλη­θούν. Εμείς το παλεύ­ου­με για να πάρου­με χρή­μα­τα. Εμείς πήρα­με από την περι­φέ­ρεια χρή­μα­τα για να αλλά­ξου­με το χλο­ο­τά­πη­τα στο γήπε­δο, όμως με δια­δι­κα­σί­ες χρο­νο­βό­ρες και τερά­στιο αγώ­να. Δυστυ­χώς είναι θέμα επι­λο­γών. Τι επι­λέ­γει να κάνει η Περι­φέ­ρεια η οποία δια­χει­ρί­ζε­ται πολύ μεγά­λα ποσά, τερά­στια κον­δύ­λια, τα οποία κον­δύ­λια βέβαια έχουν κοπεί από τους δήμους. Παλαιό­τε­ρα αυτά τα δια­χει­ρί­ζο­νταν οι δήμοι. Τώρα δόθη­καν στην Περι­φέ­ρεια και αξιο­λο­γεί η Περι­φέ­ρεια πού θα τα δώσει, τι έργα θα γίνουν, ποιες είναι οι προ­τε­ραιό­τη­τες. Και βλέ­πε­τε τώρα τη συζή­τη­ση που γίνε­ται. Ποιες ήταν οι προ­τε­ραιό­τη­τες της Περι­φέ­ρειας; Να κάνει γρή­γο­ρα τα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα ή να κάνει γρή­γο­ρα για το Ιδρυ­μα Σταύ­ρος Νιάρ­χος και την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των συμ­φε­ρό­ντων στο παρα­λια­κό μέτω­πο. Στη μία περί­πτω­ση πνί­γο­νται άνθρω­ποι, στην άλλη απο­κο­μί­ζουν τερά­στια κέρ­δη τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμφέροντα.

– Έχου­με και στην περιο­χή σας ένα σχε­τι­κό παρά­δειγ­μα, που δεί­χνει τα τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα αυτού του προ­σα­να­το­λι­σμού. Τους νεκρούς στη Μάν­δρα εξαι­τί­ας της ανυ­παρ­ξί­ας αντι­πλημ­μυ­ρι­κών έργων και το ανα­πτυ­ξια­κό συνέ­δριο στην Ελευ­σί­να λίγο μετά, για να προ­ω­θή­σουν την ανάπτυξη…

… ανά­πτυ­ξη σε εισα­γω­γι­κά βέβαια, προς όφε­λος ποιών; 

– Ο Δήμος σας φιλο­ξε­νεί περί­που 3.000 πρό­σφυ­γες. Είναι βάρος για την πόλη; Τι κάνα­τε γι’ αυτούς;

Ποτέ ο πρό­σφυ­γας και ο μετα­νά­στης δεν είναι βάρος και δεν πρέ­πει να είναι βάρος για μια πόλη και για τους πολί­τες. Είναι άνθρω­ποι που έφυ­γαν διωγ­μέ­νοι, κυνη­γη­μέ­νοι από τις χώρες τους, βομ­βαρ­δι­σμέ­νοι, με θύμα­τα στη δια­δρο­μή μέχρι να φτά­σουν εδώ. Επει­δή από την πρώ­τη ημέ­ρα που ήρθαν οι πρό­σφυ­γες στην πόλη μας — δύο χρό­νια και δύο μήνες από την ημέ­ρα που ήρθαν — βρε­θή­κα­με δίπλα τους, τους έχω γνω­ρί­σει. Έχουν χάσει στη δια­δρο­μή παι­διά, γονείς, αδέλ­φια κλπ. Οι μισοί μπο­ρεί να είναι εδώ και οι άλλοι μισοί σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώ­πης. Έχουν αφή­σει πίσω, στον τόπο τους θύμα­τα, έχουν χάσει τα πάντα από τους βομ­βαρ­δι­σμούς. Είναι πλη­γω­μέ­νοι άνθρω­ποι, σωμα­τι­κά και ψυχι­κά και οι ζωές τους κατε­στραμ­μέ­νες. Εμείς, στο Χαϊ­δά­ρι, από την πρώ­τη στιγ­μή δεχτή­κα­με με τον καλύ­τε­ρο τρό­πο τους πρό­σφυ­γες και πρέ­πει να σας πω ότι αντα­πο­κρί­θη­κε όλη η κοι­νω­νία — βέβαια χρειά­στη­κε η παρέμ­βα­ση της δημο­τι­κής αρχής, ήταν κατα­λυ­τι­κή, όπως και διά­φο­ρων φορέ­ων. Όλοι έβα­λαν ένα λιθα­ρά­κι. Δεν έχου­με κανέ­να πρό­βλη­μα με το κέντρο φιλο­ξε­νί­ας. Πολ­λά παι­διά φιλο­ξε­νού­νται ήδη στα σχο­λεία του δήμου μας και είτε έχουν εντα­χθεί στα κανο­νι­κά τμή­μα­τα είτε έγι­ναν τμή­μα­τα έντα­ξης στα σχο­λεία. Έχου­με κάνει πολ­λές εκδη­λώ­σεις και στο κέντρο φιλο­ξε­νί­ας και στο δημαρ­χείο. Έχου­με στεί­λει και στέλ­νου­με πολύ μεγά­λη βοή­θεια στο Κέντρο Φιλο­ξε­νί­ας. Το βασι­κό σε αυτή την περί­πτω­ση είναι να μην το δού­με σαν μόνι­μη λύση, σαν απο­θή­κη να στοι­βά­ξεις τόσες χιλιά­δες ανθρώ­πι­νες ψυχές, σε ένα χώρο ακα­τάλ­λη­λο. Είναι μια πλατ­φόρ­μα τσι­με­ντέ­νια και τώρα που μπαί­νει καλο­καί­ρι δε θα μπο­ρεί να στα­θεί άνθρω­πος από τη ζέστη. Να φαντα­στεί­τε ότι θα συζη­τη­θούν τα αιτή­μα­τα — ανθρώ­πων που ήρθαν από τη Μόρια και φιλο­ξε­νού­νται στο Σκα­ρα­μα­γκά — το 2021.  Και ανα­φέ­ρο­μαι στα αιτή­μα­τα για μετε­γκα­τά­στα­ση, για συνέ­νω­ση οικο­γε­νειών, τα οποία έχουν πάρει ημε­ρο­μη­νία συζή­τη­σης από τη σχε­τι­κή επι­τρο­πή το 2021. Σκε­φτεί­τε την ψυχο­λο­γία αυτών των ανθρώ­πων που έχουν ζήσει στο Κέντρο Φιλο­ξε­νί­ας δύο χρό­νια και πρέ­πει να ζήσουν άλλα δύο και με την αγω­νία αν θα γίνει δεκτό το αίτη­μά τους. Εδώ υλο­ποιεί­ται από­λυ­τα η πολι­τι­κή της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, περί δημιουρ­γί­ας — όχι χώρων φιλο­ξε­νί­ας, εμείς το λέμε έτσι - χώρων εγκλω­βι­σμού, απο­θή­κες ψυχών, χωρίς να δίνουν καμία ελπίδα.

Βέβαια πρέ­πει ως λαός να δού­με και να παλέ­ψου­με να αντι­με­τω­πι­στούν και οι αιτί­ες που δημιουρ­γούν τα μετα­να­στευ­τι­κά και προ­σφυ­γι­κά κύμα­τα. Δεν μπο­ρεί όλοι να κάνουν τις αθώ­ες περι­στέ­ρες και να δεί­χνουν φιλεύ­σπλα­χνα αισθή­μα­τα και από την άλλοι να ψηφί­ζουν κόμ­μα­τα τα οποία στη­ρί­ζουν την πολι­τι­κή των πολέ­μων, της εκμε­τάλ­λευ­σης, της αδι­κί­ας. Ο κόσμος πρέ­πει να δει το πρό­βλη­μα συνολικά.

– Και εσείς στο Χαϊ­δά­ρι έχε­τε παρα­λια­κό μέτω­πο, το Σκα­ρα­μα­γκά. Υπάρ­χουν για εκεί επι­χει­ρη­μα­τι­κά σχέ­δια. Από ό,τι διά­βα­σα, υπάρ­χουν υπο­σχέ­σεις σε επι­χει­ρη­μα­τί­ες και για το χώρο που μετα­φέρ­θη­κε η Δημο­τι­κή Βιβλιο­θή­κη (ένα από τα σημα­ντι­κά έργα που έχε­τε υλο­ποι­ή­σει). Όπως επι­χει­ρη­μα­τι­κό ενδια­φέ­ρον υπάρ­χει και για άλλους ελεύ­θε­ρους χώρους

Το Χαϊ­δά­ρι είναι στη δυτι­κή πύλη της Αθή­νας και έχει πολύ μεγά­λη έκτα­ση. Έχου­με τη θάλασ­σα του Σκα­ρα­μα­γκά, όλο το παρα­λια­κό μέτω­πο που φτά­νει μέχρι το Πέρα­μα. Έχου­με τους δύο ορει­νούς όγκους. Το Όρος Αιγά­λεω και το Ποι­κί­λο Όρος. Έχου­με το χώρο του Στρα­το­πέ­δου, 3.000 στρέμ­μα­τα και το Άλσος του Δαφ­νιού. Μεγά­λοι χώροι, οι οποί­οι έχουν ανοί­ξει την όρε­ξη δια­φό­ρων επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων. Ιδιαί­τε­ρα για το Σκα­ρα­μα­γκά, όπου υπάρ­χουν διά­φο­ρα σχέ­δια για το πώς θα τον εκμε­ταλ­λευ­τούν αλλά και για τους ορει­νούς όγκους μετ΄ακαι το τελευ­ταίο ρυθ­μι­στι­κό σχέ­διο που πέρα­σε και αλλά­ζει τη χρή­ση σε ορι­σμέ­να σημεία και εκεί μπαί­νουν πολ­λά ζητή­μα­τα. Και βέβαια το μεγά­λο θέμα, τι θα γίνει με την απο­μά­κρυν­ση του στρα­το­πέ­δου και πώς θα αξιο­ποι­η­θούν, σε εισα­γω­γι­κά, όλοι αυτοί οι χώροι. Μπο­ρεί να γίνει ακό­μη και μία πόλη, 3.000 στρέμ­μα­τα είναι έκτα­ση ίση με αρκε­τών δήμων στην Αττική.

Εμείς έχου­με πει από την αρχή κατη­γο­ρη­μα­τι­κά ότι δε θα πρέ­πει να χαθεί ούτε μία πιθα­μή δημό­σιας γης και πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί όλος ο φυσι­κός πλού­τος προς όφε­λος του λαού. Συνο­λι­κά και όχι μόνο του Χαϊ­δα­ρί­ου. Και αυτό το λέμε πάντα. Δεν ανα­φε­ρό­μα­στε μόνο στο Χαϊ­δά­ρι αλλά σε όλη την Αττι­κή. Μην ξεχνά­τε ότι παλιά ο Σκα­ρα­μα­γκάς ήταν ένας τόπος ανα­ψυ­χής όχι μόνο για το Χαϊ­δά­ρι αλλά για όλη την Αθήνα.

Δυστυ­χώς υπάρ­χουν διά­φο­ρα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και κατα­πα­τη­τές. Δίνου­με αγώ­να και με το Δήμο Πετρού­πο­λης για­τί υπάρ­χει η Μονή Κλει­στών και η Μητρό­πο­λη Λαμί­ας που διεκ­δι­κούν χιλιά­δες στρέμ­μα­τα στο ποι­κί­λο Όρος και φτά­νουν μέχρι το Σκα­ρα­μα­γκά με βού­λα των σουλ­τά­νων και των μπέ­η­δων. Δυστυ­χώς υπάρ­χει σήμε­ρα και και το έχου­με καταγ­γεί­λει πολ­λές φορές, μιοα προ­σπά­θεια που εκφρά­ζε­ται με τη στή­ρι­ξη που έχει ένας συν­δυ­υα­σμός —  να «αξιο­ποι­η­θεί» το λιμά­νι του Σκα­ρα­μα­γκά από κάποιον εφο­πλι­στή. Αυτό εμείς το απο­τρέ­ψα­με και θα το απο­τρέ­ψου­με και στο μέλ­λον. Δεν υπάρ­χει καμία περί­πτω­ση να υλο­ποι­η­θεί. Παράλ­λη­λα διεκ­δι­κού­με και το κομ­μά­τι το παρα­λια­κό το οποίο αυτή τη στιγ­μή στε­γά­ζει και το κέντρο φιλο­ξε­νί­ας προ­σφύ­γων, όπου έχουν γίνει παρά­νο­μες επι­χω­μα­τώ­σεις από τα Ναυ­πη­γεία. Είναι δημό­σια γη και ανή­κει στο δήμο. Αυτά όμως ακό­μη δεν έχουν παρα­χω­ρη­θεί στο Δήμο. Υπάρ­χουν υπο­σχέ­σεις, διεκ­δι­κού­με και αν πάρου­με κι αυτό το κομ­μά­τι γης τότε θα μπο­ρού­με να μιλά­με για μία πολύ μεγά­λη ανά­πλα­ση και με τέτοια χρή­ση του χώρου — ήπιες δρά­σεις — που θα δώσει μια άλλη πνοή στην περιοχή.

Ένα χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα, επει­δή ανα­φερ­θή­κα­τε στη Δημο­τι­κή Βιβλιο­θή­κη που για εμάς είναι ένα εμβλη­μα­τι­κό έργο: Η Βιβλιο­θή­κη πήγε σε έναν χώρο ο οποί­ος είναι κατα­πλη­κτι­κός για να μπο­ρέ­σει να λει­τουρ­γή­σει και σαν ανα­γνω­στή­ριο και να μπο­ρέ­σουν να ανα­πτυ­χθούν 32.000 τόμοι βιβλί­ων — από 5.000 που ήταν μέχρι τώρα σε μια πολύ μικρή βιβλιο­θή­κη που είχα­με. Να υπάρ­χει παι­δι­κό τμή­μα βιβλιο­θή­κης, να γίνο­νται εκδη­λώ­σεις. Αυτόν το χώρο, τον τόσο όμορ­φο, μία παρά­τα­ξη ψήφι­σε κατά να γίνει βιβλιο­θή­κη, λέγο­ντας ότι υπάρ­χουν και φερέγ­γυοι επι­χει­ρη­μα­τί­ες οι οποί­οι θα μπο­ρού­σαν να αξιο­ποι­ή­σουν το χώρο. Αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγ­μα κάποιων που θέλουν να κερ­δί­σουν το δήμο — για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση αλλό­τριων συμ­φε­ρό­ντων — του πώς βλέ­πουν την παρου­σία τους στη διοί­κη­ση του δήμου.

Υπάρ­χει μια έμφα­ση — λεκτι­κά αλλά και ως δρά­ση — από συν­δυα­σμούς όχι μόνο στο Δήμο σας σε δρά­σεις αλλη­λεγ­γύ­ης που τις παρου­σιά­ζουν ως απά­ντη­ση σε όλη τη ζοφε­ρή κατά­στα­ση που βιώ­νει ο λαός. Εσείς ως δήμος έχε­τε σχε­τι­κές δράσεις;

Εμείς έχου­με Κοι­νω­νι­κή Υπη­ρε­σία η οποία έχει κάνει πάρα που­λά. Όμως πρέ­πει να διευ­κρι­νί­σου­με ότι δεν πρέ­πει να εφη­συ­χα­ζό­μα­στε και να λέμε αφού υπάρ­χει Κοι­νω­νι­κή Υπη­ρε­σία στο δήμο, δεν πρέ­πει να βλέ­που­με τις κρα­τι­κές κοι­νω­νι­κές δομές που αυτές θα πρέ­πει να ενι­σχυ­θούν. Όπως για παρά­δειγ­μα τα νοσο­κο­μεία της περιο­χής. Εδώ έχου­με το Αττι­κό που είναι το τρί­το νοσο­κο­μείο στη χώρα μας, έχου­με τα δύο ψυχια­τρι­κά ιδρύ­μα­τα, Δρο­μο­κα­ΐ­τειο και Δαφ­νί, έχου­με το Λοι­μο­δών που είναι ακρι­βώς στα όρια του δήμου. Υπάρ­χει η υπο­χρέ­ω­ση του κρά­τους και στην υγειο­νο­μι­κή περί­θαλ­ψη και στο φτη­νό φάρ­μα­κο για να μην ανα­γκά­ζε­σαι να έχεις κοι­νω­νι­κό φαρ­μα­κείο και στη στή­ρι­ξη των ατό­μων με ειδι­κές ανά­γκες όπου υπάρ­χει τερά­στιο έλλειμ­μα και προ­σπα­θούν διά­φο­ροι φορείς όπως και ο δήμος. Θα πρέ­πει οι κρα­τι­κές δομές να υπάρ­χουν, να έχουν ενιαίο χαρακτήρα,μ να έχουν επι­στη­μο­νι­κό προ­σω­πι­κό, προ­βλέ­ψεις για την πρό­λη­ψη, την απο­κα­τά­στα­ση, κάτι που στην ολό­τη­τά του ο δήμος δεν μπο­ρεί να κάνει.

Ο δήμος τι κάνει με την Κοι­νω­νι­κή Υπη­ρε­σία. Προ­σπα­θού­με να δώσου­με μία ανά­σα στους συναν­θρώ­πους μας που είναι άνερ­γοι ή άπο­ροι, μέσω του κοι­νω­νι­κού παντο­πω­λεί­ου, των τρο­φί­μων που δίνου­με και του φαγη­τού. Έχου­με κοι­νω­νι­κό φαρ­μα­κείο. Έχου­με ένα κέντρο για άτο­μα με ειδι­κές ανά­γκες, και μάλι­στα από τα ελά­χι­στα που υπάρ­χουν σε δήμους ανά την Ελλά­δα, με εξει­δι­κευ­μέ­νους επι­στή­μο­νες. Για­τί δεν είναι το ζήτη­μα να έχεις αυτά τα παι­διά σε ένα χώρο, αλλά να τους δώσεις τη δυνα­τό­τη­τα, να τους βελ­τιώ­σεις, με φυσιο­θε­ρα­πευ­τή, εργο­θε­ρα­πευ­τή, λογο­θε­ρα­πευ­τή. Να έχουν δασκά­λους που θα τους διδά­ξουν πηλό, χορό τρα­γού­δι, θεα­τρι­κό παι­χνί­δι και άλλες τέτοιες δρά­σεις για να απα­σχο­λού­νται αλλά και να βελ­τιώ­νε­ται η κατά­στα­σή τους. Έχου­με κάνει κέντρο για τους ηλι­κιω­μέ­νους, για την άνοια. Έχου­με κέντρο αιμο­δο­σί­ας, κάνου­με πολ­λές ενη­με­ρω­τι­κές εκδη­λώ­σεις για διά­φο­ρες αρρώ­στιες,. Γρά­φου­με φάρ­μα­κα με τους για­τρούς που έχου­με, στους ηλι­κιω­μέ­νους που δεν μπο­ρούν να στη­θούν στις ουρές του ΙΚΑ. Σε ένα ΙΚΑ που απο­δυ­να­μώ­νε­ται καθη­με­ρι­νά και ιδιαί­τε­ρα μετά τη λήξη των συμ­βά­σε­ων του μισού ιατρι­κού προ­σω­πι­κού. Από την 1/1/2019 έχει μεί­νει το μισό προ­σω­πι­κό στο ΙΚΑ. ΤΟΜΥ τα λένε σήμε­ρα, αλλά αλλά­ζουν ονο­μα­σί­ες μόνο. Αλλά­ζουν και φτω­χαί­νουν. Έχουν μειω­θεί οι ειδι­κό­τη­τες των για­τρών που υπη­ρε­τούν. Έχουν κλεί­σει πολ­λά ΙΚΑ, έχουν συρ­ρι­κνω­θεί. Αυτό είναι ένα θέμα. Η πρω­το­βάθ­μια φρο­ντί­δα Υγεί­ας, η δευ­τε­ρο­βάθ­μια και η τρι­το­βάθ­μια θα έπρε­πε να έχουν μια ενιαία αρχή η οποία θα τα ελέγ­χει, θα βλέ­πει τις ανά­γκες, να έχου­με Κέντρα Υγεί­ας αστι­κού τύπου σε όλες τις περιο­χές. Ένα ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο για την υγεία του λαού, ο οποί­ος αυτή τη στιγ­μή υπο­φέ­ρει, προ­σπα­θεί να κλεί­σει ένα ραντε­βού και κάνει κάποιους μήνες. Όταν χρειά­ζε­ται να νοση­λευ­τεί βρί­σκε­ται σε ράν­τζα όπως στο Αττι­κό Νοσο­κο­μείο που έχου­με ράν­τζα σε όλους τους δια­δρό­μους. Έχου­με έλλει­ψη ιατρι­κού και νοση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού. Είναι απί­στευ­το, να πεθαί­νουν συνάν­θρω­ποί μας για­τί δεν υπάρ­χουν μονά­δες εντα­τι­κής θερα­πεί­ας, και να έχου­με πλή­ρως εξο­πλι­σμέ­νη πτέ­ρυ­γα ΜΕΘ και λόγω έλλει­ψης προ­σω­πι­κού να μην μπο­ρεί να λειτουργήσει

selekos2

– Αυτά τα χρό­νια δημαρ­χια­κής θητεί­ας σίγου­ρα δεν πέρα­σαν απα­ρα­τή­ρη­τα. Από­δει­ξη το πλή­θος των επι­θέ­σε­ων που δεχτή­κα­τε. Επί­θε­σης από όλους τους πολι­τι­κούς χώρους, από όλες τις δημο­τι­κές παρα­τά­ξεις. Ακό­μη ακό­μη, αντι­κεί­με­νο κρι­τι­κής έγι­νε δώρο σας προς τους αρι­στεύ­σα­ντες μαθη­τές (από την εφη­με­ρί­δα ΕΣΤΙΑ), ένα εξαι­ρε­τι­κό βιβλίο — διη­γή­μα­τα, του συνα­δέλ­φου Τάσου Αυγε­ρι­νού για τη μετεμ­φυ­λιο­πο­λε­μι­κή περί­ο­δο. Η πιο πρό­σφα­τη είναι η επί­θε­ση από τη συν­δι­κα­λι­στι­κή μαφία και στην οποία λίγο πριν ανα­φερ­θή­κα­τε. Θέλου­με το σχό­λιό σας.

Θα ήταν περί­ερ­γο αν δε δεχό­μα­σταν επι­θέ­σεις. Δε θα δεχό­μα­σταν επι­θέ­σεις αν δεν τους «μπαί­να­με στη μύτη», αν δεν ήμα­σταν αντί­θε­τοι σε αυτή την πολι­τι­κή. Για εμάς είναι τιμή ότι δεχό­μα­στε τέτοιες επι­θέ­σεις. Και ο κόσμος ξέρει τι είναι αυτές οι επι­θέ­σεις, η λάσπη, η παρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση και όλος αυτός ο συρ­φε­τός που έχει βγει τελευ­ταία  και είτε πλη­ρώ­νε­ται είτε έχει άλλα συμ­φέ­ρο­ντα — για­τί έχου­με και τέτοια πράγ­μα­τα στο Χαϊ­δά­ρι — αυτό εμάς δε μας ενο­χλεί. Ίσα ίσα μας δυνα­μώ­νει περισ­σό­τε­ρο και θα συνε­χί­σου­με με μεγα­λύ­τε­ρο πείσμα.

Σε σχέ­ση με το βιβλίο του Τάσου Αυγε­ρι­νού, πραγ­μα­τι­κά ένα πολύ καλό βιβλίο που ανα­φέ­ρε­ται με τις σπον­δυ­λω­τές ιστο­ρί­ες του στην επο­χή μετά τον εμφύ­λιο, βγή­κε η ΕΣΤΙΑ να γρά­ψει ότι οι κομ­μου­νι­στές θέλουν να δια­βρώ­σουν τις ψυχές των μαθη­τών. Σαν δήμος τα Χρι­στού­γεν­να δίνου­με στους επι­τυ­χό­ντες σε ΑΕΙ-ΤΕΙ ένα δώρο, και έχου­με επι­λέ­ξει να δίνου­με βιβλία. Δώσα­με πέντε βιβλία στα παι­διά και ένα εξ αυτών ήταν τα διη­γή­μα­τα του Τάσου Αυγε­ρι­νού. Δεν περι­μέ­να­με άλλη αντί­δρα­ση από την ΕΣΤΙΑ. Θέλουν τη λήθη, να μη γνω­ρί­ζει η νέα γενιά τι συνέ­βη εκεί­νη την ερί­ο­δο. Να δια­γρά­ψουν την ιστο­ρία και να την ακυ­ρώ­σουν. Αυτή είναι η προ­σπά­θεια που γίνε­ται. Τους ενό­χλη­σε για­τί πάρα πολ­λά παι­διά θα μάθουν την πραγ­μα­τι­κή ιστο­ρία του τόπου μας.

– Από αντι­πο­λί­τευ­ση πώς πάτε; Αρι­στε­ρή και δεξιά

Αντι­πο­λί­τευ­ση αρι­στε­ρή δεν υπάρ­χει. Είναι πλή­ρως ενσω­μα­τω­μέ­νη στη δεξιά. Αντι­πο­λί­τευ­ση δεν υπάρ­χει για­τί δεν μπο­ρούν να μας αντι­πο­λι­τευ­θούν σε ουσια­στι­κά ζητή­μα­τα. Μας κάνα­νε μέχρι τώρα αντι­πο­λί­τευ­ση για την καθα­ριό­τη­τα, για­τί είχα­με ένα υπαρ­κτό πρό­βλη­μα λόγω έλλει­ψης μέσων. Δεν είχα­με απορ­ριμ­μα­το­φό­ρα, σκού­πα, κάδους. Δεν είχα­με καθό­λου τα μέσα για την καθα­ριό­τη­τα της πόλης όπως επί­σης και προ­σω­πι­κό. Ατό το πρό­βλη­μα το λύσα­με, ήδη εδώ και μήνες η πόλη είναι πεντα­κά­θα­ρη. Προ­σπα­θούν να βρουν επι­μέ­ρους ζητή­μα­τα για να μας αντι­πο­λι­τευ­θούν. Ουσια­στι­κά δεν έχουν να μας πού­νε κάτι σε όλα όσα ανα­φερ­θή­κα­με. Μας λένε ότι είμα­στε μονο­λι­θι­κοί, είμα­στε κομ­μου­νι­στές, δε θέλου­με να συνερ­γα­στού­με με κανέ­ναν. Εμείς αυτό που απα­ντά­με είναι ότι προ­σπα­θού­με να λύσου­με τα προ­βλή­μα­τα των πολι­τών και πάνω σε αυτό θα κρι­θού­με όλοι. Στα προ­βλή­μα­τα του κόσμου, τα οποία επι­λύ­ου­με, δεν έχουν να μας προ­σά­ψουν κάτι.

– Είμα­στε σε έναν δήμο με βαριά ιστο­ρι­κή κλη­ρο­νο­μιά. Εδώ ήταν η απο­θή­κη ψυχών — όπως χαρα­κτή­ρι­σε το Στρα­τό­πε­δο Χαϊ­δα­ρί­ου ο Θέμος Κορ­νά­ρος — απ’ όπου οι Γερ­μα­νοί έπαιρ­ναν κομ­μου­νι­στές κρα­τού­με­νους για να τους εκτε­λέ­σουν ως αντί­ποι­να στη δρά­ση των ανταρ­τών του ΕΛ.ΑΣ. Μια κόκ­κι­νη γραμ­μή αίμα­τος το συν­δέ­ει με την Και­σα­ρια­νή. Το Χαϊ­δά­ρι (όπως και η Και­σα­ρια­νή) είναι ένα παγκό­σμιο σύμ­βο­λο αντι­φα­σι­στι­κού αγώ­να και ένας τόπος μαρ­τυ­ρί­ου των κομ­μου­νι­στών. Μάλι­στα εδώ είναι ο τόπος που εκτε­λέ­στη­κε και μια εμβλ­μα­τι­κή μορ­φή του ΚΚΕ, ο Νίκος Πλου­μπί­δης.  Έχει γίνει κάτι για την ανά­δει­ξη αυτής της ιστο­ρι­κό­τη­τας, προ­γραμ­μα­τί­ζε­τε κάτι;

Είμα­στε λίγες ημέ­ρες μετά από τις εκδη­λώ­σεις που κάναμε

Στο Χαϊ­δά­ρι λει­τουρ­γού­σε το μεγα­λύ­τε­ρο στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης των Βαλ­κα­νί­ων. Πέρα­σαν από αυτό παρα­πά­νω από 22.000 αγω­νι­στές. Ανά­με­σά τους οι 200 κομ­μου­νι­στές που εκτε­λέ­στη­καν στην Και­σα­ρια­νή την Πρω­το­μα­γιά του 1944. Ήταν ένα στρα­τό­πε­δο κολα­στή­ριο, πολύ σκλη­ρό στρα­τό­πε­δο, για­τί ήθε­λαν να περά­σουν το μήνυ­μα, σε μια περί­ο­δο που δυνά­μω­νε η Αντί­στα­ση, προς το λαό, αν έχε­τε τέτοια δρά­ση θα έχε­τε την τύχη των κρα­τού­με­νων του στρα­το­πέ­δου, οι οποί­οι είτε πήγαι­ναν για εκτέ­λε­ση είτε οδη­γού­νταν στα στρα­τό­πε­δα της Ευρώ­πης όπου η τύχη τους ήταν γνωστή.

Εμείς, μαζί με το Δήμο Και­σα­ρια­νής που μας ενώ­νει αυτή η κόκ­κι­νη γραμ­μή αίμα­τος, θυσί­ας και ελπί­δας για­τί τόσα χρό­νια μετά η μνή­μη είναι ζωντα­νή, τα τελευ­ταία χρό­νια διορ­γα­νώ­νου­με διά­φο­ρες εκδη­λώ­σεις. Υπάρ­χει πάρα πολύς κόσμος που παρα­κο­λου­θεί τις εκδη­λώ­σεις και γνω­ρί­ζει την ιστο­ρία. Έχω ξενα­γή­σει πάρα πολ­λά σχο­λεία στο χώρο του στρα­το­πέ­δου και άλλους συλ­λό­γους και μεγα­λύ­τε­ρους ανθρώ­πους και δια­πι­στώ­νω το μεγά­λο ενδια­φέ­ρον της νέας γενιάς για να μάθει για την ιστο­ρία του τόπου μας. Συνέ­βα­λε και η ται­νία του Παντε­λή Βούλ­γα­ρη «Το τελευ­ταίο σημεί­ω­μα» (πολύ σημα­ντι­κή τανία) .

Εμείς προ­σπα­θού­με να ανα­δεί­ξου­με το Μπλοκ 15, το κτή­ριο — φυλα­κή απ’ όπου έφευ­γαν οι κρα­τού­με­νοι για εκτέ­λε­σε, από αυτό έφυ­γαν και οι 200. Αίτη­μά μας είναι να απο­δο­θεί στο δήμο, έχει χαρα­κτη­ρι­στεί ως χώρος ιστο­ρι­κής μνή­μης, και να γίνει στο Μπλοκ 15 το Μου­σείο της Εθνι­κής Αντί­στα­σης. Παράλ­λη­λα, είναι ήδη προς υλο­ποί­η­ση ένα σχέ­διο για τη δημιουρ­γία του Μου­σείο της Εθνι­κής Αντί­στα­σης σε χώρο που βρί­σκε­ται στο Παλα­τά­κι. Έχει συγκε­ντρω­θούν πολ­λά υλι­κά και είμα­στε στις τελευ­ταί­ες πινε­λιές ώστε να λει­τουρ­γή­σει εκεί ο χώρος.

Έχου­με βέβαια και το μνη­μείο του Νίκου Πλου­μπί­δη που εκτε­λέ­στη­κε σε μια ρεμα­τιά στο Δαφ­νί, σε μια περιο­χή δηλα­δή της πόλης μας. Εκεί κάνου­με εκδη­λώ­σεις κάθε χρόνο.

– Κύριε δήμαρ­χε, έχε­τε μακρά παρου­σία στην Τοπι­κή Αυτο­διοί­κη­ση, κοντά ττρεις δεκα­ε­τί­ες ως δημο­τι­κός σύμ­βου­λος και τα τελευ­ταία χρό­νια ως δήμαρχος. 

Από το 1990 είμαι δημο­τι­κός σύμβουλος

– Ξέρε­τε πολύ καλά την Τοπι­κή Αυτο­διοί­κη­ση αλλά και τα προ­βλή­μα­τα του δήμου σας. Είστε και ιδιαί­τε­ρα αγα­πη­τός από τους δημό­τες και δίπλα τους. Τι έχε­τε σχε­διά­σει για την επό­με­νη θητεία, αν εκλεγείτε; 

Η δική μου δρά­ση δεν είναι ανε­ξάρ­τη­τη από τη δρά­ση του κόμ­μα­τος στο οποίο ανή­κω, το ΚΚΕ. Εγώ είμαι ένας στρα­τιώ­της όπως όλα τα μέλη του κόμ­μα­τος και όπου χρε­ω­θώ κάνω αυτό που πρέ­πει. Έχω μια καλή παρου­σία στο Χαϊ­δά­ρι και μαζί με τη γνώ­ση των προ­βλη­μά­των, μας έδω­σαν την δυνα­τό­τη­τα να ανα­λά­βου­με τη διοί­κη­ση του δήμου.

Για το επό­με­να διά­στη­μα έχου­με πολ­λά πράγ­μα­τα να κάνου­με. Τα όνει­ρά μας ξεφεύ­γουν από το στε­νό ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο της λει­τουρ­γί­ας του δήμου. Κυρί­ως θέλου­με να βοη­θή­σου­με όσο μπο­ρού­με τους συναν­θρώ­πους μας που έχουν ανά­γκη. Καθη­με­ρι­νά γίνο­μαι δέκτης πολ­λών ιστο­ριών ανθρώ­πων που βιώ­νουν τις δυσκο­λί­ες της ζωής, την ανερ­γία, την ανέ­χεια, τη φτώ­χεια, ανθρώ­πων που δεν έχουν τη δυνα­τό­τη­τα να πλη­ρώ­σουν τους λογα­ρια­σμούς,. Να σας πω ότι επα­να­συν­δέ­ου­μαι το ρεύ­μα σε σπί­τια συμπο­λι­τών μας, έχου­με πάρει από­φα­ση να μη βγει κανέ­να σπί­τι συμπο­λί­τη μας σε πλει­στη­ρια­σμό και άλλες παρό­μοιες δρά­σεις που δεν έχου­με ανα­φέ­ρει. Κυρί­ως θα δού­με αυτό, να βοη­θή­σου­με τους συμπο­λί­τες μας που έχουν ανά­γκη, όσο μπο­ρού­με. Και δεύ­τε­ρον να λύσου­με προ­βλή­μα­τα υπο­δο­μών. Ήδη τα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά, που είναι για την πόλη μεγά­λο πρό­βλη­μα, έχουν μπει σε μία τρο­χιά επί­λυ­σης, αλλά υπάρ­χουν και άλλα θέμα­τα ου απα­σχο­λούν την πόλη και τους δημό­τες και θα προ­σπα­θή­σου­με με τη συμ­με­το­χή, με την κοι­νή πορεία με τους κατοί­κους και τους μαζι­κούς φορείς — με τους οποί­ους έχου­με πολύ καλή συνερ­γα­σία — να κάνου­με το καλύ­τε­ρο κάτω από τις πολύ δύσκο­λες συν­θή­κες που έχουν δια­μορ­φω­θεί για τη λει­τουρ­γία των δήμων.

– Για τον πολι­τι­σμό τι κατα­θέ­τει η λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση, και να πού­με ότι το Χαϊ­δά­ρι είναι πολυτραγουδισμένο

Υπάρ­χουν πάνω από δέκα τρα­γού­δια για το Χαϊ­δά­ρι. Κάποια στιγ­μή τα μέτρη­σα και βρή­κα έντε­κα τρα­γού­δια που ανα­φέ­ρο­νται στο Χαϊ­δά­ρι από διά­φο­ρους συν­θέ­τες. Δεν είναι μόνο αυτό. Έχει πολύ μεγά­λη πολι­τι­στι­κή αρχαιο­λο­γι­κή κλη­ρο­νο­μιά η πόλη μας. Το Χαϊ­δά­ρι έχει το μεγα­λύ­τε­ρο μήκος της αρχαί­ας Ιερά Οδού. Έχου­με το ιερό της Αφρο­δί­της στην Αφαία, που είναι πολύ σημα­ντι­κό μνη­μείο, τη μονή Δαφ­νιού που είναι στα εκα­τό βυζα­ντι­νά μνη­μεία της UNESCO. Έχου­με το παλα­τά­κι που είναι πολύ σημα­ντι­κό ιστο­ρι­κό κτή­ριο. Το Μπλοκ 15 και το Στρα­τό­πε­δο με την ιστο­ρι­κή του αξία. Το Χαϊ­δά­ρι έχει πολύ πλού­σια προϊ­στο­ρία και σύγ­χρο­νη ιστο­ρία. Εμάς μας ενδια­φέ­ρει ο πολι­τι­σμός, θέλου­με ο κόσμος να συμ­με­τέ­χει, να έχει ο άνθρω­πος μια κουλ­τού­ρα, να επι­διώ­κει και την πνευ­μα­τι­κή του ανά­τα­ση, κάνου­με αρκε­τά πράγ­μα­τα για τον πολι­τι­σμό. Σας ανέ­φε­ρα και πριν για τη δου­λειά στα πολι­τι­στι­κά τμή­μα­τα και την ανά­πτυ­ξη από 270 σε 2.000 ανθρώ­πους. Έχου­με πολ­λα­πλα­σιά­σει τα τμή­μα­τα, έχουν ξεκι­νή­σει τμή­μα­τα με νέες δρα­στη­ριό­τη­τες. Κάνου­με διά­φο­ρες εκδη­λώ­σεις και στο Αμφι­θέ­α­τρο και στα ανοι­χτά θέα­τρα που δια­θέ­του­με και με θιά­σους γνω­στού και συναυ­λί­ες αλλά και με ερα­σι­τε­χνι­κά σχή­μα­τα. Υπάρ­χει πολι­τι­στι­κή άνθι­ση στην πόλη μας και αυτή θέλου­με να την συνε­χί­σου­με και να την ενι­σχύ­σου­με το επό­με­νο διάστημα

– Ποια τα κρι­τή­ρια ψήφου που πρέ­πει να έχει ο δημό­της πηγαί­νο­ντας στις 26 Μαΐ­ου στις κάλπες;

Πηγαί­νο­ντας κάποιος στις κάλ­πες πρέ­πει να σκε­φτεί πολύ καλά ποιοι θα πανη­γυ­ρί­σουν και ποιοι θα στε­να­χω­ρη­θούν με το απο­τέ­λε­σμα. Αν το απο­τέ­λε­σμα ενι­σχύ­σει τις δυνά­μεις του ευρω­μο­νό­δρο­μου, δηλα­δή όλους αυτούς που πίνουν νερό στο όνο­μα της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης με τα τόσα προ­βλή­μα­τα που δημιούρ­γη­σε στους λαούς, τότε πιστεύω θα έχει αδι­κή­σει τον ίδιο του τον εαυ­τό, θα είναι ένα βόλι κατά του εαυ­τού του. Και σε σχέ­ση με τις δημο­τι­κές εκλο­γές, η Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση πρέ­πει να ενι­σχυ­θεί, θα πρέ­πει οι δημό­τες να μας δώσουν τη δυνα­τό­τη­τα να ξανα­διοι­κή­σου­με το δήμο. Αυτά τα πέντε χρό­νια έδω­σαν πολ­λά πράγ­μα­τα στην πόλη μας. Πιθα­νόν να αδι­κή­σα­με και τους εαυ­τούς μας για­τί δεν τα έχου­με προ­βάλ­λει όσο θα έπρεπε.

Κλεί­νο­ντας να πω ότι δεν μπο­ρεί να ξεχω­ρί­σει κάποιος την ψήφο του και να ψηφί­σει στις κάλ­πες τρία δια­φο­ρε­τι­κά πράγ­μα­τα, για­τί όλα είναι αλλη­λέν­δε­τα. Δηλα­δή το τι θα γίνει στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση, το τι δυνά­μεις θα υπάρ­χουν και πώς ο λαός θα έχει μια δυνα­τό­τε­ρη φωνή εκεί, τι θα γίνει στην κυβέρ­νη­ση και τι θα γίνει στο Δήμο, πλέ­κο­νται μετα­ξύ τους, και η απά­ντη­ση θα πρέ­πει να είναι ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ και της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης για να δυνα­μώ­σει η ελπί­δα ότι κάτι μπο­ρεί να αλλά­ξει σε αυτό τον τόπο.

– Κύριε δήμαρ­χε, σας ευχα­ρι­στού­με για τη φιλο­ξε­νία και τη συνέντευξη

Και εγώ σας ευχαριστώ.

(Τη συνέ­ντευ­ξη πήραν οι Κακα­βά­νης Ηρα­κλής, Γιώρ­γος Μου­σγάς, Στέ­λιος Κανά­κης. Οι φωτο­γρα­φί­ες είναι του Στέ­λιου Κανάκη)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο