Μούχλιασε

Αφού πρώ­τα …σώθη­κε ο πλα­νή­της με τα χάρ­τι­να καλα­μά­κια και ποτη­ρά­κια που αντι­κα­τέ­στη­σαν τα πλα­στι­κά μιας χρή­σης, αφού οι βιο­μη­χα­νί­ες του κλά­δου έκα­ναν τα κου­μά­ντα τους και ρού­φη­ξαν κέρ­δη τρο­φο­δο­τώ­ντας την αγο­ρά με τα «φιλι­κά» στο περι­βάλ­λον ανα­κυ­κλω­μέ­να υλι­κά, τώρα «σκά­νε» τα επό­με­να επει­σό­δια. Οπως γρά­φε­ται, επι­κίν­δυ­νες χημι­κές ουσί­ες περιέ­χο­νται στα χάρ­τι­να καλα­μά­κια, που δια­λύ­ο­νται στο ρόφη­μα και από εκεί περ­νούν στον ανθρώ­πι­νο οργα­νι­σμό, με άγνω­στες προς το παρόν συνέ­πειες. Αυτό που συζη­τεί­ται τώρα, είναι η από­συρ­σή τους, προ­φα­νώς για να αντι­κα­τα­στα­θούν με τα επό­με­να «φιλι­κά στο περι­βάλ­λον και στον άνθρω­πο» υλι­κά και να αρχί­σει ο ίδιος κύκλος. Την ίδια ώρα, βέβαια, που η ΕΕ και οι κυβερ­νή­σεις της παρου­σιά­ζουν ως «λίρα εκα­τό» για τη διά­σω­ση του περι­βάλ­λο­ντος τα …καλα­μά­κια και τα ποτη­ρά­κια, με την «πρά­σι­νη πολι­τι­κή» τους κάνουν κάρ­βου­νο εκα­τομ­μύ­ρια στρέμ­μα­τα δασών, μετα­τρέ­πουν ορει­νούς όγκους σε κρα­νί­ου τόπο, δηλη­τη­ριά­ζουν τον λαό με την καύ­ση σκου­πι­διών, χωρο­θε­τούν άναρ­χα βιο­μη­χα­νι­κές εγκα­τα­στά­σεις κ.ο.κ. Η πολι­τι­κή τους, που έχει για κρι­τή­ριο την ενί­σχυ­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας, δεν μπο­ρεί να προ­στα­τέ­ψει τον λαό ούτε το φυσι­κό περι­βάλ­λον. Αντί­θε­τα, πότε θα προ­σφέ­ρει και πότε θα απο­σύ­ρει τη στή­ρι­ξη σε συγκε­κρι­μέ­να επι­χει­ρη­μα­τι­κά σχέ­δια και πρό­τζεκτ, πότε θα ανα­πτύσ­σει και πότε θα κατα­στρέ­φει κλά­δους, ανά­λο­γα με τις προ­τε­ραιό­τη­τες της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης. Αυτή η πολι­τι­κή είναι που απε­λευ­θε­ρώ­νει ό,τι πιο «τοξι­κό» για τον άνθρω­πο και το περι­βάλ­λον… Και όσο περισ­σό­τε­ρο μου­χλιά­ζει, τόσο πιο επι­κίν­δυ­νη γίνε­ται, όπως απο­δει­κνύ­ε­ται σε κάθε μεγά­λη «φυσι­κή» και αφύ­σι­κη καταστροφή.