Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μπακογιάννης — Πελετίδης, σημειώσατε 2

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

«Οι δια­μαρ­τυ­ρί­ες για τον στο­λι­σμό της Αθή­νας και το κόστος της Πρω­το­χρο­νιά­τι­κης γιορ­τής είναι κάτι σαν τα κάλα­ντα. Έθι­μο των ημε­ρών. Κάθε χρό­νο τα ίδια. Σε κρι­τι­κή δεν αντέ­χουν. Απά­ντη­ση άλλη δεν αξί­ζουν […] Μακά­ρι να πετύ­χει η γιορ­τή για­τί με την παν­δη­μία ο κόσμος έχει ακό­μη περισ­σό­τε­ρη ανά­γκη για λίγο χαμό­γε­λο στην αλλα­γή του χρό­νου. Κι ας μεί­νουν μίζε­ρα κι ανού­σια κάποιοι να φαρ­μα­κώ­νο­νται από τα λόγια τους».

Ποιός έγρα­ψε τα παρα­πά­νω λόγια; Ο δήμαρ­χος Αθη­ναί­ων Κώστας Μπα­κο­γιάν­νης ως απά­ντη­ση στις – εύλο­γες – επι­κρί­σεις που δέχε­ται για το πολυ­τε­λές, άνευ κοι­νού, πρω­το­χρο­νιά­τι­κο σόου διάρ­κειας 17 λεπτών, με την συμ­με­το­χή γνω­στού καλ­λι­τέ­χνη, που θα κοστί­σει στο λαό της πρω­τεύ­ου­σας πάνω από 200.000 ευρώ. Τόσο κοστο­λο­γεί το «χαμό­γε­λο» του λαού ο δήμαρ­χος Αθη­ναί­ων. Λες και τα προ­βλή­μα­τα των εργα­ζό­με­νων, των άνερ­γων, των συντα­ξιού­χων, της νεο­λαί­ας απα­λύ­νο­νται με πανά­κρι­βες παρά­τες και ανού­σια τηλε­ο­πτι­κά θεάματα.

Η αντί­λη­ψη του κ. Μπα­κο­γιάν­νη δεν απο­τε­λεί κάποια προ­σω­πι­κή ιδιο­τρο­πία. Αντί­θε­τα, απο­τυ­πώ­νει την «λογι­κή» του κόμ­μα­τός του και ευρύ­τε­ρα των αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων. Όσο λιγο­στεύ­ει ο «άρτος» για τον λαό, τόσο αυξά­νε­ται το «θέα­μα» για να εξευ­με­νή­σει, να απο­προ­σα­να­το­λί­σει και να «θρέ­ψει» με αέρα κοπα­νι­στό τις μάζες.

Δεν προ­κα­λεί, επο­μέ­νως, καμία εντύ­πω­ση η αλα­ζο­νι­κή απά­ντη­ση του δημάρ­χου Αθη­ναί­ων. Όταν έχεις γαλου­χη­θεί πολι­τι­κά από τα γεν­νο­φά­σκια σου ως σύγ­χρο­νη Μαρία Αντουα­νέ­τα τότε είναι εύλο­γο να πετάς παντε­σπά­νι σε εκεί­νον που δεν έχει να φάει ψωμί.

Την στιγ­μή λοι­πόν που ο δήμαρ­χος της πρω­τεύ­ου­σας ανα­λώ­νε­ται σε λου­δο­βί­κειες συμπε­ρι­φο­ρές, ένας άλλος δήμαρ­χος, ο κομ­μου­νι­στής δήμαρ­χος της Πάτρας Κώστας Πελε­τί­δης δήλω­νε τα εξής σε συνέ­ντευ­ξή του στην κρα­τι­κή τηλεόραση:

«Έχου­με τρα­γι­κά πράγ­μα­τα. Βρι­σκό­μα­στε στο 2021 και μοι­ρά­ζου­με τρό­φι­μα, συσ­σί­τια», είπε. «Είναι λογι­κό αυτό; Είναι λογι­κό να έχεις τη δυνα­τό­τη­τα να πηγαί­νεις στον Άρη, να εξε­ρευ­νάς το σύμπαν, να έχει φτά­σει η επι­στή­μη και η τεχνι­κή σε τέτοια επί­πε­δα, και να πει­νά­ει ο κόσμος, να γυρί­ζου­με σε μια επο­χή που δια­βά­ζα­με με την γκα­ζό­λα­μπα, οργώ­να­με το χωρά­φι με το μου­λά­ρι, θερί­ζα­με με το δρε­πά­νι, σε εκεί­νη την επο­χή είμαστε;»

Δεν θα μπο­ρού­σε και ο δήμαρ­χος Πατρέ­ων να διορ­γα­νώ­σει φαντα­σμα­γο­ρι­κές εορ­τα­στι­κές φιέ­στες με ποπ σταρς και να καμα­ρώ­νει από τους τηλε­ο­πτι­κούς δέκτες για τα… φωτά­κια, τους πολυ­έ­λαιους και το καλ­λι­τε­χνι­κό υπερ­θέ­α­μα; Ασφα­λώς και θα μπο­ρού­σε. Όμως ο Πελε­τί­δης δεν είναι Μπα­κο­γιάν­νης. Είναι κομ­μου­νι­στής. Από το πρώ­το λεπτό της εκλο­γής του στον δημαρ­χια­κό θώκο στά­θη­κε στο πλευ­ρό των εργα­ζό­με­νων και του λαού της πόλης του, μπρο­στά­ρης της τοπι­κής αυτο­διοί­κη­σης, δίπλα σε αυτούς που τον έχουν πραγ­μα­τι­κά ανάγκη.

Και σήμε­ρα, παρα­μο­νή Χρι­στου­γέν­νων, ο κομ­μου­νι­στής δήμαρ­χος της Πάτρας συμ­με­τεί­χε σε παρά­στα­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας που διορ­γά­νω­σαε το Εργα­τι­κό Κέντρο της πόλης έξω από τα γρα­φεία της ΔΕΔΗΕ, απαι­τώ­ντας την άμε­ση επα­να­σύν­δε­ση του ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος προ­κει­μέ­νου να μην μεί­νει κανέ­να λαϊ­κό σπί­τι χωρίς ρεύμα.

«Κόβουν το ρεύ­μα, κόβουν την ζωή, σε ανθρώ­πους βιο­πα­λαι­στές. Τους έχουν φέρει σε τέτοιο σημείο, που να μην μπο­ρούν να αντα­πο­κρι­θούν στα στοι­χειώ­δη. Αυτό που ζητά­με εμείς, είναι να μην κοπεί το ρεύ­μα σε κανέ­να σπί­τι λαϊ­κής οικο­γέ­νειας και φυσι­κά να μην ισχύ­σει η νέα τιμή του ρεύ­μα­τος που σκο­πό έχει –μαζί με την συνο­λι­κό­τε­ρη ακρί­βεια σε όλα τα βασι­κά είδη δια­βί­ω­σης- την κερ­δο­σκο­πία των πολυ­ε­θνι­κών και γενι­κά όλοι αυτοί που έχουν συμ­φέ­ρον από αυτό το θέμα», δήλω­σε ο Κ. Πελετίδης.

Όλα αυτά την ίδια ώρα που ο συνά­δελ­φός του δήμαρ­χος Αθη­ναί­ων ασχο­λεί­ται με το πως θα προ­σφέ­ρει τηλε­ο­πτι­κό «παντε­σπά­νι» 17 λεπτών σε έναν λαό που, μαζί με την παν­δη­μία, βιώ­νει στο πετσί του τη βαρ­βα­ρό­τη­τα της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής σε όλους τους τομείς της ζωής του.

Να για­τί χρεια­ζό­μα­στε Πελε­τί­δη­δες και όχι Μπακογιάννηδες. 
«Ροβε­σπιέ­ρους» και όχι «Αντουα­νέ­τες».
Σοσια­λι­σμό και όχι βαρβαρότητα.

che guevara 008

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο