Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μπλέξαμε

Το λέμε συχνά: Οι εξε­λί­ξεις στη διε­θνή κατά­στα­ση δια­μορ­φώ­νο­νται μέσα από ένα κου­βά­ρι συμ­φε­ρό­ντων. Και πράγ­μα­τι περί κου­βα­ριού πρό­κει­ται. Μπλεγ­μέ­νου, περί­πλο­κου, δυσλει­τουρ­γι­κού. Μα πάνω από όλα επι­κίν­δυ­νου. Πρό­κει­ται για μία κατά­στα­ση που εμπε­ριέ­χει συμ­φω­νί­ες, χει­ρα­ψί­ες, πισώ­πλα­τα μαχαι­ρώ­μα­τα, νέες συμ­φω­νί­ες, υπό­γειες δια­φω­νί­ες, παζά­ρια, στη­μέ­να παιχνίδια,
μπό­λι­κο τζό­γο, περισ­σό­τε­ρο πετρέ­λαιο, αγω­γούς και σωλή­νες, προ­ϊ­ό­ντα και δασμούς. Και πάνω από όλα άφθο­νο αίμα. Αυτό είναι το φθη­νό και το απλό σημείο της εξί­σω­σης. Το δίνουν δωρε­άν τα μικρά ανθρω­πά­κια, τα οποία είναι αρκε­τά αδιά­φο­ρα για τα συμ­φέ­ρο­ντα. Εκτός κι αν δημιουρ­γη­θεί προ­σφυ­γι­κή κρί­ση. Τότε έχου­με νέες συμ­φω­νί­ες και νέες επεν­δύ­σεις και νέες δια­πραγ­μα­τεύ­σεις και νέες αγο­ρές όπλων και νέες ΑΟΖ και μια πρέ­ζα φασι­σμού, αλλά από τον ορί­τζι­ναλ. Όχι από τον άλλο που ήδη υπάρ­χει σε λαν­θά­νου­σα μορ­φή σε όλο αυτό το κου­βά­ρι που περι­γρά­φου­με. Μπρο­στά σε αυτά μία επι­λο­γή είναι να οργα­νω­θού­με διε­θνι­στι­κά και να πάρου­με την κατά­στα­ση στα χέρια μας. Η άλλη να τα παί­ξου­με όλα για όλα σε αυτό το παι­χνί­δι χωρίς κανό­νες. Μαντέ­ψε­τε τι γίνε­ται τώρα;

Phg;hQ Xarayg;h / Παλμ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο