(Ν)ΑΡουραίοι του οπορτουνισμού…

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Με αφορ­μή το 29ο Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο της ΚΝΕ που ξεκι­νά σήμε­ρα στο Στό­μιο της Λάρι­σας, τα θλι­βε­ρά απο­μει­νά­ρια του οπορ­του­νι­σμού (λέγε με ΝΑΡ) έδει­ξαν για άλλη μια φορά την αντι-ΚΚΕ εμπά­θεια τους. 

Σε ανα­κοί­νω­ση της πριν πέντε ημέ­ρες, η νεο­λαία του ΝΑΡ (νεο­λαία Κομ­μου­νι­στι­κή Απε­λευ­θέ­ρω­ση), επι­χεί­ρη­σε να συκο­φα­ντή­σει το Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό διή­με­ρο κάνο­ντας λόγο για… «συν­διορ­γά­νω­ση» του με την Περι­φέ­ρεια Θεσσαλίας!! 

Από τι ενο­χλή­θη­καν οι «φωστή­ρες» της νΚΑ; Από διευ­κο­λύν­σεις σε υπο­δο­μές και χώρους που η ΚΝΕ – η ιστο­ρι­κό­τε­ρη και μαζι­κό­τε­ρη οργά­νω­ση πολι­τι­κής νεο­λαί­ας στη χώρα με παρου­σία 52 χρό­νων — κατά­φε­ρε να απο­σπά­σει από την Περι­φέ­ρεια και τις τοπι­κές αρχές για τη διε­ξα­γω­γή του Διη­μέ­ρου. Διευ­κο­λύν­σεις που – σημειω­τέ­ον – είναι ανα­γκαί­ες για την ορθή τήρη­ση βασι­κών υγειο­νο­μι­κών παρα­μέ­τρων εξαι­τί­ας της πανδημίας. 

Επ’ αυτού, επι­τρέψ­τε μας τρία σχόλια:

1ον, απά­ντη­ση στις αθλιό­τη­τες της νεο­λαί­ας του ΝΑΡ τη δίνουν οι σημε­ρι­νές εικό­νες, με τα αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού περιε­χο­μέ­νου γιγα­ντο­πα­νό της ΚΝΕ που αναρ­τή­θη­καν σε κτί­ρια της Περι­φέ­ρειας Θεσ­σα­λί­ας, του Δημαρ­χεί­ου Λάρι­σας και του Πανεπιστημίου.

2ον, το βασι­κό ερώ­τη­μα που τίθε­ται είναι σε τι απο­σκο­πεί η επί­θε­ση της νΚΑ στο Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο και την ΚΝΕ; Είναι, αν μη τι άλλο, απο­ρί­ας άξιο για­τί επέ­λε­ξαν να ταυ­τι­στούν με μια σει­ρά αντι­δρα­στι­κές φωνές (εκπρό­σω­πος των φασι­στών στο Περιφ. Συμ­βού­λιο Θεσ­σα­λί­ας, κυβερ­νη­τι­κές εφη­με­ρί­δες και σάιτ, δυνά­μεις του ΣΥΡΙΖΑ, κλπ.) που βγή­καν στα κερα­μί­δια ενά­ντια στο Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο; Και όλα αυτά – υπεν­θυ­μί­ζου­με – λίγες μόλις μέρες μετά την ψήφι­ση του κατά­πτυ­στου νόμου για τις δια­δη­λώ­σεις που στο­χο­ποιεί και επι­χει­ρεί να βάλει στο γύψο το εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνημα. 

3ον, δεν προ­κα­λεί καμία εντύ­πω­ση η αντι-ΚΚΕ εμπά­θεια των οπορ­του­νι­στών. Ποιος ξεχνά, για παρά­δειγ­μα, την προ­βο­κα­τό­ρι­κη, επαί­σχυ­ντη προ­ε­κλο­γι­κή αφί­σα των ΑΝΤΑΡΣΥΑ/ΝΑΡ πριν από ένα χρόνο;

Αυτό είναι το απο­τέ­λε­σμα στο οποίο οδη­γού­νται όσοι, κρα­δαί­νο­ντας την σημαία του τυχο­διω­κτι­σμού, έχουν πάρει ορι­στι­κό και αμε­τά­κλη­το δια­ζύ­γιο από το μαρ­ξι­σμό-λενι­νι­σμό. Όσοι, έχο­ντας κάνει κυριο­λε­κτι­κά λάστι­χο τη λενι­νι­στι­κή θεω­ρία του ιμπε­ρια­λι­σμού, που­λά­νε κού­φιο «αντιε­θνι­κι­σμό» και «αντι­ι­μπε­ρια­λι­σμό», συγκα­λύ­πτο­ντας τις αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κές επι­διώ­ξεις στα ελληνοτουρκικά. 

Έκα­στος εφ’ω ετά­χθη. Γι’ αυτούς που κινη­τή­ριος δύνα­μη της πολι­τι­κής τους ύπαρ­ξης ήταν και είναι να μοι­ρά­ζουν στο λαό αυτα­πά­τες περί «μετα­βα­τι­κών προ­γραμ­μά­των» και «φιλο­λαϊ­κής» δια­χεί­ρι­σης του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, ένας και μόνο ρόλος τους αρμό­ζει: Αυτός της ουράς της αστι­κής τάξης.

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.