«Η κυβέρ­νη­ση τορ­πι­λί­ζει τη συναίνεση»
«Σας προ­σφέ­ρου­με συναί­νε­ση και εσείς μας απα­ντή­σα­τε με περιφρόνηση»

Η πρώ­τη φρά­ση είναι ο πρω­το­σέ­λι­δος τίτλος της «Αυγής» την περα­σμέ­νη Τρί­τη. Η δεύ­τε­ρη είναι από­σπα­σμα από την ομι­λία του προ­έ­δρου του ΠΑΣΟΚ στη Βου­λή. Και οι δύο απο­τυ­πώ­νουν με χαρα­κτη­ρι­στι­κό τρό­πο όσα έγι­ναν στη συζή­τη­ση του νομο­σχε­δί­ου για την περι­βό­η­τη επι­στο­λι­κή ψήφο, τη βδο­μά­δα που πέρασε.

Αστι­κά κόμ­μα­τα και επι­τε­λεία εκφρά­ζουν την αγω­νία τους μη χαλά­σει η σού­πα της συναί­νε­σης, που έχει χτι­στεί λιθα­ρά­κι λιθα­ρά­κι και «μετρά­ει» την από κοι­νού υπερ­ψή­φι­ση σημα­ντι­κών για το κεφά­λαιο νομο­σχε­δί­ων, την υπε­ρά­σπι­ση στρα­τη­γι­κών επι­λο­γών του, όπως η εμπλο­κή στα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά σχέ­δια, αλλά και επι­μέ­ρους «συμπρά­ξεις», όπως αυτές που είδα­με στις περ­σι­νές τοπι­κές εκλογές.

Η «ανη­συ­χία» εκφρά­στη­κε με αφορ­μή την αιφ­νι­δια­στι­κή κατά­θε­ση της τρο­πο­λο­γί­ας της κυβέρ­νη­σης στο νομο­σχέ­διο η οποία επε­κτεί­νει την επι­στο­λι­κή ψήφο και στις βου­λευ­τι­κές εκλογές.

Μετά απ’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που μαζί με την Πλεύ­ση Ελευ­θε­ρί­ας είχαν τοπο­θε­τη­θεί θετι­κά κατά τη συζή­τη­ση και ψήφι­ση του νομο­σχε­δί­ου στην Επι­τρο­πή, δήλω­σαν ότι δεν θα το ψηφί­σουν στην Ολο­μέ­λεια, αν και μέχρι τελευ­ταία στιγ­μή έκα­ναν προ­σπά­θεια να πουν το «ναι», βάζο­ντας όρους στην κυβέρ­νη­ση (να απο­σύ­ρει την τρο­πο­λο­γία, να κάνει δεκτές άλλες δικές τους κ.λπ.).
Με αμη­χα­νία και δυσα­ρέ­σκεια αντι­με­τώ­πι­σε την εξέ­λι­ξη και ο αστι­κός Τύπος, κάνο­ντας λόγο για «κακούς χει­ρι­σμούς» και «βια­στι­κές κινή­σεις» της κυβέρνησης.

Από κει και πέρα άρχι­σε ένα γαϊ­τα­νά­κι αλλη­λο­κα­τη­γο­ριών ανά­με­σα στη ΝΔ και στα …προ­δο­μέ­να κόμ­μα­τα για το ποιος υπο­νο­μεύ­ει τη συναί­νε­ση, με την κυβέρ­νη­ση να λέει «φόρα παρ­τί­δα» ότι στό­χος της τρο­πο­λο­γί­ας ήταν να επε­κτεί­νει και να βαθύ­νει τη δεδο­μέ­νη συναί­νε­ση στην επι­στο­λι­κή ψήφο και όχι να την υπο­νο­μεύ­σει, θέλο­ντας να ολο­κλη­ρώ­σει το παρα­πέ­ρα βήμα στη χει­ρα­γώ­γη­ση της ψήφου. Σκο­πό τον οποίο μοι­ρά­ζε­ται άλλω­στε με τους ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ.

Αξιο­ποιώ­ντας τη θετι­κή τους στά­ση απέ­να­ντι στο νομο­σχέ­διο (το ΠΑΣΟΚ είχε υπερ­ψη­φί­σει και το προη­γού­με­νο «για την άρση των περιο­ρι­σμών» στην ψήφο των απο­δή­μων, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκφρά­σει απλώς «επι­φυ­λά­ξεις»), η κυβέρ­νη­ση παρου­σί­α­σε την επι­στο­λι­κή ψήφο ως μια «προ­ο­δευ­τι­κή τομή» με ευρύ­τε­ρη απο­δο­χή, που «διευ­ρύ­νει» τάχα τη δημο­κρα­τία και τη συμ­με­το­χή στις εκλο­γές, ενώ πρό­κει­ται για το ακρι­βώς αντίθετο.

Έτσι, η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία των ΠΑΣΟΚ — ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά η Πλεύ­ση Ελευ­θε­ρί­ας έβα­λαν ξανά πλά­τη για να παρου­σιά­ζο­νται ως «προ­ο­δευ­τι­κές» οι μεταρ­ρυθ­μί­σεις που έχει ανά­γκη το κεφά­λαιο και που στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι βαθιά αντι­δρα­στι­κές και επι­κίν­δυ­νες για τον λαό.

Και για να μην υπάρ­χει αμφι­βο­λία, τις ίδιες μέρες που γινό­ταν ο καβγάς για το ναυά­γιο της συναί­νε­σης στην …«προ­ο­δευ­τι­κή τομή» της επι­στο­λι­κής ψήφου, η κυβέρ­νη­ση έστει­λε τα ΜΑΤ να «απα­γά­γουν» μια συντα­ξιού­χο και τον γιο της, ΑμεΑ, από το σπί­τι τους, για να το παρα­δώ­σουν στον νέο αγο­ρα­στή που προ­έ­κυ­ψε από πλει­στη­ρια­σμό, έρι­ξε χημι­κά και ξύλο σε όσους βρέ­θη­καν εκεί να συμπα­ρα­στα­θούν και ταυ­τό­χρο­να έστει­λε τα ΜΑΤ να επι­τε­θούν στους αγρό­τες που διεκ­δι­κούν μέτρα για την επι­βί­ω­σή τους.

Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους

Ας δού­με όμως πώς εκφρά­ζε­ται μέχρι σήμε­ρα σε πολ­λά και δια­φο­ρε­τι­κά μέτω­πα αυτή η συναί­νε­ση. Πρώ­τα απ’ όλα, θυμί­ζου­με ότι στην προη­γού­με­νη κοι­νο­βου­λευ­τι­κή περί­ο­δο (2019 — 2023) ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφί­σει το 50% των νομο­σχε­δί­ων της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 70%.

Η νέα κυβερ­νη­τι­κή θητεία ξεκί­νη­σε με εξί­σου ψηλά ποσο­στά κοι­νο­βου­λευ­τι­κής συναίνεσης:

• Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προ­λά­βει ήδη να ψηφί­σει 14 νομο­σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης ΝΔ.
• Το ΠΑΣΟΚ έχει προ­λά­βει ήδη να ψηφί­σει το 55% των νομο­σχε­δί­ων που έχει φέρει η κυβέρνηση.
• Από κοντά και τα άλλα κόμ­μα­τα, όπως η Νέα Αρι­στε­ρά, που έκα­νε κοι­νο­βου­λευ­τι­κό ντε­μπού­το ψηφί­ζο­ντας «παρών» σε ευνοϊ­κές ρυθ­μί­σεις για τα διά­φο­ρα «κορά­κια», τους servicers, σε βάρος χρε­ω­μέ­νων λαϊ­κών νοι­κο­κυ­ριών, αλλά και η Πλεύ­ση Ελευ­θε­ρί­ας, που έχει υπερ­ψη­φί­σει 9 νομο­σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης, ενώ σε άλλα 8 τοπο­θε­τή­θη­κε με «παρών».
• Στη­ρί­ζουν από κοι­νού το Ταμείο Ανά­καμ­ψης της ΕΕ, που έχει φέρει ένα σωρό αντι­λαϊ­κά προ­α­παι­τού­με­να και θα φέρει άλλα τόσα. Ανα­φέ­ρου­με χαρα­κτη­ρι­στι­κά το φορο­λο­γι­κό νομο­σχέ­διο που δια­λύ­ει τους μικρούς ελεύ­θε­ρους επαγ­γελ­μα­τί­ες, το νομο­σχέ­διο για το ιδιω­τι­κό χρέ­ος που παρα­δί­δει τα χρε­ω­μέ­να νοι­κο­κυ­ριά έρμαια στις τρά­πε­ζες, στα funds και στους servicers. Μάλι­στα, στο σχε­τι­κό νομο­σχέ­διο το ψήφι­σαν σε ποσο­στό 50% ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
•  Τον περα­σμέ­νο Δεκέμ­βρη ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Βελό­που­λος και το φασι­στι­κό μόρ­φω­μα «Σπαρ­τιά­τες» ψήφι­σαν μαζί τις πολε­μι­κές δαπά­νες του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού, για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ και όχι βέβαια για την άμυ­να της χώρας.
• Όλοι μαζί εξέ­φρα­σαν ευθύς εξαρ­χής τη στή­ρι­ξή τους στο «δικαί­ω­μα του Ισρα­ήλ στην αυτο­ά­μυ­να», που έδι­νε το «πρά­σι­νο φως» για τη δολο­φο­νία χιλιά­δων ακό­μα Παλαιστινίων.
• Συμ­φω­νούν να στα­λεί ελλη­νι­κή φρε­γά­τα στην εμπό­λε­μη ζώνη της Ερυ­θράς Θάλασ­σας για τα συμ­φέ­ρο­ντα του ΝΑΤΟ και των εφο­πλι­στών. Δια­φω­νούν μόνο στο αν θα ηγεί­ται της απο­στο­λής ο …Μανω­λιός (βλέ­πε ΝΑΤΟ) ή κάποιος που θα «φορά­ει τα ρού­χα του αλλιώς» (βλέ­πε ΕΕ).
• Έχουν υπο­γρά­ψει ή έχουν στη­ρί­ξει τις συμ­φω­νί­ες με τις ΗΠΑ για τη μετα­τρο­πή της χώρας σε πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο. Ο καβγάς τους περιο­ρί­ζε­ται στα «ανταλ­λάγ­μα­τα», μέσω της ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρης εμπλο­κής στον πόλε­μο και στον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό σχεδιασμό.
• Δεν δια­φω­νούν με την ίδρυ­ση ιδιω­τι­κών πανε­πι­στη­μί­ων, αλλά κάνουν παζά­ρια για τους «όρους», διευ­κο­λύ­νο­ντας και εδώ την κυβέρ­νη­ση να «χρυ­σώ­σει το χάπι» των μεγά­λων ανα­τρο­πών που φέρ­νει σε φοι­τη­τές — μαθη­τές και στις οικο­γέ­νειές τους το αντι­δρα­στι­κό τερατούργημα.

Το νήμα που τα συνδέει…

Είναι φανε­ρό ότι η συναί­νε­σή τους αφο­ρά στρα­τη­γι­κές επι­λο­γές του κεφα­λαί­ου και γι’ αυτό δεν είναι ούτε τυπι­κή, ούτε συγκυ­ρια­κή. Αντί­θε­τα, εκφρά­ζει ουσια­στι­κή συμ­φω­νία πάνω στα προ­τάγ­μα­τά του, σε μια περί­ο­δο μάλι­στα που οξύ­νο­νται οι αντα­γω­νι­σμοί και μεγα­λώ­νει ο κίν­δυ­νος μιας γενι­κευ­μέ­νης ανά­φλε­ξης στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή, όπως και τα σημά­δια μιας νέας οικο­νο­μι­κής κρίσης.

Στο στόχαστρο αυτής της συναίνεσης
βρίσκονται τα δικαιώματα και οι ανάγκες του λαού, που συνθλίβονται
από την πολιτική του κέρδους.

Νοι­κο­κυ­ριά 🆘 Ένα στα δύο περι­μέ­νει επι­δεί­νω­ση της οικο­νο­μι­κής κατά­στα­σης το 2024

Με προ­βιά «προ­ο­δευ­τι­σμού» και με τη στή­ρι­ξη των άλλων κομ­μά­των, η κυβέρ­νη­ση προ­ω­θεί αντι­δρα­στι­κές αλλα­γές που στό­χο έχουν να θωρα­κί­σουν το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα από μελ­λο­ντι­κές ανα­τα­ρά­ξεις (βλέ­πε ψήφο απο­δή­μων), ενώ ταυ­τό­χρο­να επι­βάλ­λει μονο­θε­μα­τι­κή ατζέ­ντα (όπως με το νομο­σχέ­διο για τον γάμο και την τεκνο­θε­σία ομό­φυ­λων ζευ­γα­ριών) μέσα από την οποία προ­σπα­θεί προ­κλη­τι­κά να εμφα­νι­στεί ως …θεμα­το­φύ­λα­κας των λαϊ­κών δικαιω­μά­των, την ίδια ώρα που με την πολι­τι­κή της τα τσακίζει!

Η άλλη όψη της συναί­νε­σης είναι ο ψευ­το­κα­βγάς που στή­νουν με κάθε αφορ­μή για επι­μέ­ρους πλευ­ρές της κοι­νής στρα­τη­γι­κής τους, όπως αυτές τις μέρες για το λεγό­με­νο κρά­τος δικαί­ου, μετά τη σχε­τι­κή, επι­βα­ρυ­ντι­κή για την κυβέρ­νη­ση έκθε­ση της ΕΕ.

Ευτυ­χώς όμως για τον λαό, δεν παί­ζουν σε άδειο γήπε­δο. Οι δικοί του αγώ­νες, που ξετυ­λί­γο­νται μαζι­κά σε διά­φο­ρα μέτω­πα, είναι που ραγί­ζουν τη βιτρί­να της συναί­νε­σης των αστι­κών κομ­μά­των και ανα­δει­κνύ­ουν τη δύνα­μη της δικής του οργα­νω­μέ­νης πάλης.

Η αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που συναι­νε­τι­κά προ­ω­θούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι παίρ­νει απά­ντη­ση στις απερ­για­κές και άλλες κινη­το­ποι­ή­σεις με τις οποί­ες οι εργα­ζό­με­νοι σε διά­φο­ρους κλά­δους και χώρους δου­λειάς διεκ­δι­κούν ουσια­στι­κές αυξή­σεις σε μισθούς και μερο­κά­μα­τα, υπο­γρα­φή ΣΣΕ, ανθρώ­πι­να ωρά­ρια, μέτρα ενά­ντια στην ακρί­βεια που τους τσα­κί­ζει, σε σύγκρου­ση με το νομι­κό οπλο­στά­σιο που έχτι­σαν όλες οι κυβερ­νή­σεις τα τελευ­ταία χρόνια.

Παίρ­νει απά­ντη­ση στα μπλό­κα και στις αγω­νι­στι­κές διεκ­δι­κή­σεις των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών, ενά­ντια στις εξευ­τε­λι­στι­κές τιμές και στο ξεκλή­ρι­σμά τους από την ΚΑΠ, την οποία υπη­ρε­τούν όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα. Με τον αγώ­να τους ξετι­νά­ζουν και τα συκο­φα­ντι­κά ανα­μα­σή­μα­τα που επι­στρα­τεύ­ουν υπουρ­γοί της κυβέρ­νη­σης και στε­λέ­χη άλλων κομ­μά­των για να υπο­νο­μεύ­σουν τον δίκαιο αγώ­να τους.

Παίρ­νει απά­ντη­ση από τους φοι­τη­τές και τους μαθη­τές, που κατά χιλιά­δες δια­δη­λώ­νουν ενά­ντια στα ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια και στο νομο­σχέ­διο που ετοι­μά­ζε­ται να φέρει η κυβέρ­νη­ση, με τα άλλα κόμ­μα­τα να διε­ξά­γουν την αντι­πα­ρά­θε­ση στους «όρους» και στις «προ­ϋ­πο­θέ­σεις». Ειδι­κά τα στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ σπέρ­νουν αυτα­πά­τες ότι μπο­ρούν να συνυ­πάρ­χουν δημό­σια και …«ποιο­τι­κά» ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια προς όφε­λος των φοι­τη­τών και των λαϊ­κών οικογενειών.

Απεργιακή κλιμάκωση στις 28 Φλεβάρη

Από τη μία λοι­πόν στέ­κει η ουσια­στι­κή συναί­νε­ση ανά­με­σα στα κόμ­μα­τα του κεφα­λαί­ου, από την άλλη ο λαός και οι αγώ­νες του ενά­ντια στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή. Από τη μία η «αγω­νία» των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλων «προ­θύ­μων» να σβή­νουν εστί­ες αγώ­να και διεκ­δί­κη­σης, από την άλλη η οργά­νω­ση και ο συντο­νι­σμός σωμα­τεί­ων και φορέ­ων που προ­ε­τοι­μά­ζουν την απερ­για­κή κλι­μά­κω­ση της 28^ης Φλεβάρη.

Εκεί, στον αγώ­να, είναι που κρί­νε­ται το δίκιο, εκεί που ο λαός παίρ­νει την υπό­θε­ση στα δικά του χέρια. Εκεί θα χρε­ο­κο­πούν και τα καλέ­σμα­τα ενσω­μά­τω­σης στους στό­χους του κεφα­λαί­ου, τα οποία τα κόμ­μα­τά του με μια φωνή απευ­θύ­νουν στους εργαζόμενους.