Νεοτάκης (Τάκης) Λουκανίδης: από το ορφανοτροφείο της Δράμας σε μια λαμπρή καριέρα

Παλαί­μα­χος διε­θνής ποδο­σφαι­ρι­στής μας, γεν­νη­μέ­νος στο Παρα­νέ­στι της Δρά­μας το 1937. Ξεκί­νη­σε να παί­ζει ποδό­σφαι­ρο στην ΑΕΚ Κομο­τη­νής και το 1955 υπέ­γρα­ψε στη Δόξα Δρά­μας. Στα πέντε χρό­νια του στον σύλ­λο­γο γνω­ρί­ζει στιγ­μές δόξας, που παρό­μοιες δεν είχε ζήσει ως τότε επαρ­χια­κό σωμα­τείο, αφού οι «μαυ­ρα­ε­τοί του Βορ­ρά» φτά­νουν τρεις φορές στον τελι­κό του Κυπέλ­λου Ελλά­δος. Μάλι­στα το 1958 έγι­νε ο μόνος παί­κτης εκτός ΠΟΚ που κλή­θη­κε στην Εθνι­κή Ελλά­δας για το παι­χνί­δι του Κυπέλ­λου Εθνών με την πανί­σχυ­ρη Γαλ­λία των Φοντέν και Κοπά.

Το 1962 μετα­κό­μι­σε στον Πανα­θη­ναϊ­κό με τον οποίο αγω­νί­στη­κε για επτά χρό­νια, κατα­κτώ­ντας τέσ­σε­ρα πρω­τα­θλή­μα­τα και ένα Κύπελ­λο. Μάλι­στα, ήταν μέλος της θρυ­λι­κής ομά­δας του αήτ­τη­του πρω­τα­θλή­μα­τος την σεζόν 1963–64. Σε 142 αγώ­νες στην Α΄ Εθνι­κή με τον Πανα­θη­ναϊ­κό σκό­ρα­ρε 59 φορές και άλλες 12 στο Κύπελλο.

Στο μεσο­διά­στη­μα γνώ­ρι­σε τη σύζυ­γό του, την Άννη, αλλά επει­δή δεν τον ήθε­λαν οι δικοί της ανα­γκά­στη­καν να φύγουν στη Νότια Αφρι­κή το 1965, όπου αγω­νί­στη­κε και εκεί. Έκλει­σε την καριέ­ρα του στον Άρη, με τον οποίο αγω­νί­στη­κε σε 45 αγώ­νες έχο­ντας οκτώ γκολ ενώ κατέ­κτη­σε και το Κύπελ­λο το 1970. Συμ­με­τεί­χε σε 23 αγώ­νες της Εθνι­κής Ελλά­δας (1958–1967) και σκό­ρα­ρε 3 φορές.

Ο Νεο­τά­κης κατα­γό­ταν από αγρο­τι­κή πολύ­τε­κνη οικο­γέ­νεια. Οι γονείς του ονο­μά­ζο­νταν Γιώρ­γος και Χρι­στί­να και είχε άλλα τέσ­σε­ρα αδέλ­φια: τον Θανά­ση που επί­σης υπήρ­ξε σπου­δαί­ος ποδο­σφαι­ρι­στής της Δόξας και του Ολυ­μπια­κού, τον Χαρά­λα­μπο, την Κων­στα­ντία και την Σοφία. Σε ηλι­κία πέντε ετών έχα­σε τον πατέ­ρα του, τον οποίο κρέ­μα­σαν οι βουλ­γα­ρι­κές δυνά­μεις κατο­χής το 1942.

Από τότε η μητέ­ρα τους έγι­νε και πατέ­ρας για τα πέντε παι­διά της. Τους συμπα­ρα­στε­κό­ταν ακό­μα και στο γήπε­δο, στις κερ­κί­δες της θρυ­λι­κής Δόξας. Από το 1947 είχαν μετα­κο­μί­σει στη Δρά­μα σε ένα σπι­τά­κι δύο δωμα­τί­ων και η μάνα του έκα­νε δυο δου­λειές για να ζήσουν. Ωστό­σο, τον μικρό Τάκη ανα­γκά­στη­κε να τον βάλει στο ορφα­νο­τρο­φείο, από όπου βγή­κε πτυ­χιού­χος της Μέσης Γεω­πο­νι­κής Σχο­λής της Κομοτηνής.

⚽  Ξεκίνημα

Ο Τάκης έπαι­ζε μπά­λα στο ορφα­νο­τρο­φείο της Δρά­μας και στη Γεω­πο­νι­κή μπή­κε στην ομά­δα της Σχο­λής ως τερ­μα­το­φύ­λα­κας αρχι­κά και έπει­τα ως μέσος, αμυ­ντι­κός, επι­θε­τι­κός… Σε όποια θέση είχε ανά­γκη η ομά­δα, μπο­ρού­σε να αγωνιστεί.

Υπέ­γρα­ψε το πρώ­το του δελ­τίο το 1953 στην ΑΕΚ Κομο­τη­νής. Τον πρό­τει­νε ένας καθη­γη­τής του, που ήταν στο συμ­βού­λιο της ομά­δας. Όμως, επει­δή δεν σκό­πευε να μεί­νει μόνι­μα στην Κομο­τη­νή, έκα­νε συμ­φω­νία μόλις τελειώ­σει τη σχο­λή να του επι­τρέ­ψουν να πάρει μετα­γρα­φή στη Δόξα Δρά­μας. Δεν τήρη­σαν το λόγο τους και η μετα­γρα­φή έγι­νε με επει­σο­δια­κό τρό­πο, χάρη στην επι­μο­νή και στην ευστρο­φία της μητέ­ρας του.

⚽  Στη Δόξα

Το 1955 υπο­γρά­φει στη Δόξα Δρά­μας, αλλά ένα σπά­σι­μο στο χέρι τον αφή­νει πίσω στις προ­πο­νή­σεις την πρώ­τη χρο­νιά. Τελι­κά με μεγά­λη προ­σπά­θεια κατα­φέρ­νει να παί­ξει στην πρώ­τη ομά­δα, αν και ήταν μόλις 19 χρο­νών. Και τι ομά­δα: Αντώ­νης Γεωρ­γιά­δης, Παρ. Γρη­γο­ριά­δης, Παύ­λος Γρη­γο­ριά­δης, Κοτρί­δης, Ιωάν­νου, Πιστι­κός κι ο αδελ­φός του Θανά­σης. Παράλ­λη­λα, πιά­νει δου­λειά στην Ηλε­κτρι­κή Εται­ρεία της πόλης και εξα­σφα­λί­ζε­ται επαγγελματικά.

Με προ­πο­νη­τή το Νίκο Πάγκα­λο, που διέ­κρι­νε το τερά­στιο χάρι­σμα του Λου­κα­νί­δη να αγω­νί­ζε­ται σε όλες τις θέσεις με επι­τυ­χία, στα πέντε χρό­νια του στη Δόξα γνω­ρί­ζει στιγ­μές δόξας, που παρό­μοιες δεν είχε ζήσει ως τότε επαρ­χια­κό σωμα­τείο. Οι μαυ­ρα­ε­τοί του Βορ­ρά φτά­νουν τρεις φορές στον τελι­κό του Κυπέλ­λου Ελλά­δος. Στον τελι­κό του 1958 στο Στά­διο Καραϊ­σκά­κη κατά του ουσια­στι­κά γηπε­δού­χου Ολυ­μπια­κού αγω­νί­ζε­ται και ο Τάκης. Χάνουν με 1–5, αλλά τον επό­με­νο χρό­νο είναι και πάλι παρό­ντες στον τελι­κό. Αντί­πα­λος ξανά ο Ολυ­μπια­κός. Χάνουν με 1–2 και η Δόξα απο­κτά τον τίτλο της “βασί­λισ­σας χωρίς στέμμα”.

Το 1958 καλεί­ται στην Εθνι­κή ομά­δα, ο μόνος παί­κτης εκτός ΠΟΚ, για το Κύπελ­λο Εθνών. Ντε­μπού­το του αλλά συντρι­βή με 1–7, μια από τις μεγα­λύ­τε­ρες της εθνι­κής ομά­δας. Επί­σης, αγω­νί­ζε­ται στην Εθνι­κή Ενό­πλων κατά τη διάρ­κεια της θητεί­ας του.

⚽  Στον Παναθηναϊκό

Ο Λου­κα­νί­δης προ­σελ­κύ­ει πλέ­ον την προ­σο­χή των ομά­δων του κέντρου. Πρώ­τη ενδια­φέρ­θη­κε η ΑΕΚ το 1959 αλλά 2.000 κόσμος συγκε­ντρώ­θη­κε έξω από τα γρα­φεία της ομά­δας απο­τρέ­πο­ντας τη μετα­γρα­φή. Επί­σης, ενδια­φέρ­θη­κε η ιτα­λι­κή Γιου­βέ­ντους, παρά­γο­ντες της οποί­ας τον είχαν δει να αγω­νί­ζε­ται με την Εθνι­κή Ενόπλων.

Ενδια­φέ­ρε­ται και ο Πανα­θη­ναϊ­κός, με τον οποίο ο παί­κτης τα βρί­σκει… η Δόξα αντι­δρά κι έτσι ο Λου­κα­νί­δης φεύ­γει για ένα χρό­νο στην Κύπρο, στον Α.Π.Ο.Ε.Λ., από όπου σύμ­φω­να με κάποιο κανο­νι­σμό της επο­χής, μπο­ρού­σε στη συνέ­χεια να μετα­γρα­φεί σε οποια­δή­πο­τε ομά­δα επι­θυ­μού­σε. Τελι­κά, το 1961 υπο­γρά­φει στον Πανα­θη­ναϊ­κό, αφού στο μετα­ξύ τον είχαν πλη­σιά­σει και παρά­γο­ντες του Ολυμπιακού.

Στον Πανα­θη­ναϊ­κό αγω­νί­στη­κε ως το 1969, κατα­κτώ­ντας τέσ­σε­ρα πρω­τα­θλή­μα­τα και ένα Κύπελ­λο Ελλά­δος. Υπήρ­ξε μέλος της ομά­δας του Πανα­θη­ναϊ­κού που κατά­κτη­σε το μονα­δι­κό αήτ­τη­το πρω­τά­θλη­μα στην ιστο­ρία του ελλη­νι­κού ποδοσφαίρου.

⚽  Στον Άρη

Η σχέ­ση του με τον Πανα­θη­ναϊ­κό είχε χαλά­σει από το 1967 και ο προ­πο­νη­τής Στέ­φαν Μπό­μπεκ δεν τον χρη­σι­μο­ποιού­σε. Τελι­κά, κατά­φε­ρε να πάρει μετα­γρα­φή στον Άρη, στον οποίο αγω­νί­στη­κε μία σεζόν και έφτα­σε ως την κατά­κτη­ση του Κυπέλ­λου. Ήταν το τέλος μιας λαμπρής καριέ­ρας. Στη συνέ­χεια ασχο­λή­θη­κε επαγ­γελ­μα­τι­κά με πρα­κτο­ρείο ΠΡΟΠΟ που είχε ανοί­ξει στην Κυψέλη.

Την Πέμ­πτη 11-Ιαν- 2018 ο  Τάκης Λου­κα­νί­δης απε­βί­ω­σε σε ηλι­κία 80 ετών, έχο­ντας υπο­στεί έμφραγμα.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από sdna.gr & eu-football.info
Φωτο­γρα­φί­ες από το προ­σω­πι­κό αρχείο του Νίκου Μάλλιαρη