«Ντροπή και αίσχος» — Αντιδράσεις φορέων για τις εικόνες στο Ειδικό Σχολείο στον Άγιο Δημήτριο

Την αντί­δρα­ση γονέ­ων και μαθη­τών έχουν προ­κα­λέ­σει οι εικό­νες που από το πρωί κάνουν τον γύρο του δια­δι­κτύ­ου, με την ψευ­δο­ρο­φή που κατέρ­ρευ­σε και τους ορό­φους που πλημ­μύ­ρι­σαν που έγι­ναν, μετά από σπά­σι­μο σωλή­να νερού για τρί­τη συνε­χό­με­νη φορά στο Ειδι­κό Δημο­τι­κό Σχο­λείο για παι­διά με αυτι­σμό στον Άγιο Δημήτριο.

Σε ανα­κοί­νω­σή τους ο Ενιαί­ος Σύλ­λο­γος Γονέ­ων και Κηδε­μό­νων Αμεα Αττι­κής και Νήσων και η Συντο­νι­στι­κή Επι­τρο­πή Αγώ­να Ανα­πή­ρων μιλά­νε για «ντρο­πή και αίσχος».

«Εσείς της κυβέρ­νη­σης και των δήμων που μετρά­τε ευρώ το ευρώ όταν είναι να δώσε­τε για τα σχο­λεία, για τις σχο­λι­κές επι­τρο­πές και είστε γαλα­ντό­μοι όταν είναι να χαρί­σε­τε εκα­τομ­μύ­ρια στους μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες και τους εργο­λά­βους, είστε επι­κίν­δυ­νοι!» ανα­φέ­ρουν και δηλώ­νουν ότι αντι­προ­σω­πεί­ες τους θα παρα­βρε­θούν σήμε­ρα το βρά­δυ στο δημο­τι­κό συμ­βού­λιο του Αγί­ου Δημη­τρί­ου. Παράλ­λη­λα τονί­ζουν ότι απο­κτά ξεχω­ρι­στή σημα­σία η κινη­το­ποί­η­ση τη Δευ­τέ­ρα 24 Απρί­λη στις 4μμ στο δημο­τι­κό συμ­βού­λιο του δήμου Αθή­νας για τα επι­κίν­δυ­να ειδι­κά σχολεία.

Απα­τούν εδώ και τώρα:

• Να κατα­λο­γι­στούν οι ευθύ­νες, να απο­κα­τα­στα­θούν άμε­σα όλες οι ζημιές με όρους πραγ­μα­τι­κής ασφά­λειας για τα παι­διά, για τους εργαζόμενους.

• Να ελεγ­χθούν ΟΛΑ τα ειδι­κά σχο­λεία αν πλη­ρούν τους όρους ασφά­λειας και αντι­σει­σμι­κής προστασίας.

• Να γίνουν οι ανα­γκαί­ες επι­διορ­θώ­σεις, να αντι­κα­τα­στα­θούν τα επι­κίν­δυ­να ειδι­κά σχο­λεία με νέα σύγ­χρο­να και ασφαλή.

• Με βάση ότι τα ειδι­κά σχο­λεία είναι υπε­ρά­ριθ­μα και την ειδι­κή σύν­θε­ση του μαθη­τι­κού πλη­θυ­σμού (παι­διά σε αμα­ξί­δια, νοη­τι­κή στέ­ρη­ση κλπ) να υπάρ­χει συγκε­κρι­μέ­νο σχέ­διο και εκπαί­δευ­ση και επάρ­κεια προ­σω­πι­κού για να μπο­ρεί να αντι­με­τω­πι­στεί μια πυρ­κα­γιά, μια πλημ­μύ­ρα, ένας σεισμός.

Το συμ­βάν κατα­δι­κά­ζει και η «Αγω­νι­στι­κή Συσπεί­ρω­ση Εκπαι­δευ­τι­κών» του ΣΕΠΕ τη περιο­χής, σημειώ­νο­ντας ότι «δεν είναι “τυχαίο” αλλά είναι απο­τέ­λε­σμα της πολι­τι­κής που βλέ­πει σαν κόστος την ανά­γκη για σύγ­χρο­νη, ασφα­λή, επαρ­κή σχο­λι­κή στέ­γη». Προ­σθέ­τει πως «τερά­στιες είναι οι ευθύ­νες τόσο των κυβερ­νή­σε­ων για τη χρό­νια υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση και για την εγκα­τά­λει­ψη των σχο­λι­κών κτι­ρί­ων όσο και της δημο­τι­κής αρχής που προ­σπα­θεί να εφη­συ­χά­σει γονείς και εκπαι­δευ­τι­κούς, προ­τεί­νο­ντας τη λει­τουρ­γία της σχο­λι­κής μονά­δας χωρίς κανέ­να ουσια­στι­κό έλεγ­χο, ακο­λου­θώ­ντας πιστά την κεντρι­κή γραμ­μή της κυβέρνησης.»

Από την πλευ­ρά της, η Συντο­νι­στι­κή Επι­τρο­πή Μαθη­τών Μπρα­χα­μί­ου καταγ­γέλ­λει το απα­ρά­δε­κτο και επι­κίν­δυ­νο περι­στα­τι­κό, που «απο­δει­κνύ­ει για άλλη μια φορά ότι ζού­με από τύχη!! »

Τονί­ζει ότι το συμ­βάν αυτό «ήρθε να προ­στε­θεί στις τρα­γι­κές εικό­νες που έχου­με δει από την αρχή της χρο­νιάς και σε άλλα σχο­λεία της χώρας, με τρα­γι­κό­τε­ρο τον θάνα­το του συμ­μα­θη­τή μας στις Σέρρες».

«Το σχο­λείο, είναι το μέρος που περ­νά­με τη μισή μας μέρα και είναι τρα­γι­κό να πηγαί­νου­με και να φοβό­μα­στε ότι θα πέσει το ταβά­νι να μας πλα­κώ­σει! Δεν θα περι­μέ­νου­με να είμα­στε οι επό­με­νοι!» τονί­ζουν και απαι­τούν να ακου­στούν ΤΩΡΑ τα αιτή­μα­τα για ασφα­λή σχολεία.

Αλγει­νή εντύ­πω­ση προ­κα­λεί η αντι­με­τώ­πι­ση του θέμα­τος από την Ένω­ση Γονέ­ων του Δήμου.

Όπως τονί­ζει η Φωτει­νή Παπα­δό­γιαν­νη, μέλος του Διοι­κη­τι­κού Συμ­βου­λί­ου της Ένω­σης, αν και ζήτη­σε από τα μέλη του ΔΣ της Ένω­σης Γονέ­ων, να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί νωρί­τε­ρα η σημε­ρι­νή συνε­δρί­α­ση του ΔΣ ώστε να παρα­βρε­θούν στο απο­ψι­νό Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο, κατα­θέ­το­ντας και σχε­τι­κό υπό­μνη­μα, η πλειο­ψη­φία του ΔΣ το αρνή­θη­κε, δεί­χνο­ντας με τη στά­ση της ότι δεν αφου­γκρά­ζε­ται την έκδη­λη ανη­συ­χία που υπάρ­χει στους γονείς. Το γεγο­νός αυτό έρχε­ται ως συνέ­χεια, της άρνη­σης της πλειο­ψη­φί­ας των μελών του Δ.Σ. να συνυ­πο­γρά­ψει η Ένω­ση το υπό­μνη­μα που κατέ­θε­σε η Ομο­σπον­δία Γονέ­ων Αττικής.

Πηγή: 902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα