Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Eurostat: Με σημαντικές στερήσεις το 14,2% των νέων 15–29 ετών στην Ελλάδα — Στον κίνδυνο της φτώχειας το 26%

Με σημα­ντι­κές υλι­κές και κοι­νω­νι­κές στε­ρή­σεις βρί­σκε­ται αντι­μέ­τω­πο το 6% των νέων ηλι­κί­ας 15–29 ετών στην ΕΕ, σύμ­φω­να με στοι­χεία του 2021 που δημο­σιεύ­ει η Eurostat.

Μετα­ξύ των χωρών της ΕΕ, το υψη­λό­τε­ρο ποσο­στό των νέων που υπέ­στη­σαν σημα­ντι­κές υλι­κές και κοι­νω­νι­κές στε­ρή­σεις το 2021 κατα­γρά­φη­κε στη Ρου­μα­νία (23,1%) και ακο­λου­θούν η Βουλ­γα­ρία (18,7%) και η Ελλά­δα (14,2%). Αντι­θέ­τως, το ποσο­στό αυτό ήταν μικρό­τε­ρο του 3% σε 11 από τα 26 κρά­τη-μέλη της ΕΕ με δια­θέ­σι­μα στοι­χεία και συγκε­κρι­μέ­να στο Λου­ξεμ­βούρ­γο, την Πολω­νία, τη Σου­η­δία, την Κύπρο, την Τσε­χία, την Ολλαν­δία, την Κρο­α­τία, τη Σλο­βε­νία, τη Φιν­λαν­δία, την Αυστρία και την Εσθονία.

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της Eurostat, το 2021 το ποσο­στό των νέων ηλι­κί­ας 15–29 ετών που κιν­δυ­νεύ­ουν από φτώ­χεια έφτα­νε το 20,1%, ένα­ντι 16,8% στον συνο­λι­κό πληθυσμό.

Μετα­ξύ 19 χωρών της ΕΕ, η μεγα­λύ­τε­ρη από­κλι­ση παρα­τη­ρεί­ται στη Δανία (12,3% του συνο­λι­κού πλη­θυ­σμού σε κίν­δυ­νο φτώ­χειας ένα­ντι 25,6% των νέων) και στη Σου­η­δία (15,7% ένα­ντι 24,6%).

Στην Ελλά­δα κοντά στον κίν­δυ­νο της φτώ­χειας βρί­σκε­ται το 26% των νέων, ένα­ντι 19% του συνο­λι­κού πληθυσμού.

Σε οκτώ χώρες της ΕΕ, οι νέοι κιν­δυ­νεύ­ουν λιγό­τε­ρο από τη φτώ­χεια από ό,τι ο πλη­θυ­σμός συνο­λι­κά. Οι πιο αισθη­τές δια­φο­ρές παρα­τη­ρή­θη­καν στη Λετο­νία (23,4% του συνο­λι­κού πλη­θυ­σμού σε κίν­δυ­νο φτώ­χειας σε σύγκρι­ση με το 17% των νέων), στη Μάλ­τα (16,9% ένα­ντι 11,3%), στην Εσθο­νία (20,6% σε σύγκρι­ση με 15,7%) και στην Κρο­α­τία ( 19,2% ένα­ντι 14,7%).

Σημειώ­νε­ται ότι το ποσο­στό κιν­δύ­νου φτώ­χειας είναι, σύμ­φω­να με τη Eurostat, το μερί­διο των ατό­μων με ισο­δύ­να­μο δια­θέ­σι­μο εισό­δη­μα κάτω από το όριο κιν­δύ­νου φτώ­χειας, το οποίο ορί­ζε­ται στο 60% του μέσου εθνι­κού δια­θέ­σι­μου εισο­δή­μα­τος. Αυτός ο δεί­κτης δεν μετρά τον πλού­το ή τη φτώ­χεια, αλλά το χαμη­λό εισό­δη­μα σε σύγκρι­ση με άλλους κατοί­κους μιας χώρας, το οποίο δεν συνε­πά­γε­ται απα­ραί­τη­τα χαμη­λό βιο­τι­κό επίπεδο.

Το ποσο­στό σημα­ντι­κής υλι­κής και κοι­νω­νι­κής στέ­ρη­σης (SMSD) είναι ένας δεί­κτης που δεί­χνει την επι­βε­βλη­μέ­νη έλλει­ψη απα­ραί­τη­των και επι­θυ­μη­τών αντι­κει­μέ­νων για μια επαρ­κή δια­βί­ω­ση. Ο δεί­κτης κάνει διά­κρι­ση μετα­ξύ ατό­μων που δεν μπο­ρούν να αντέ­ξουν οικο­νο­μι­κά ένα συγκε­κρι­μέ­νο αγα­θό, υπη­ρε­σία ή κοι­νω­νι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες. Ορί­ζε­ται ως το ποσο­στό του πλη­θυ­σμού που βιώ­νει ανα­γκα­στι­κή έλλει­ψη του­λά­χι­στον 7 από τα 13 είδη στέ­ρη­σης τόσο σε επί­πε­δο νοι­κο­κυ­ριού, όσο και σε ατο­μι­κό επίπεδο.

Πηγή: 902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο