Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Νύχτες στη Μόσχα 68+ χρόνια

Σύμ­φω­να με ιστο­ρι­κούς το 1147, έχου­με την πρώ­τη ιστο­ρι­κή κατα­γρα­φή της (πάλαι ποτέ σοβιε­τι­κής πρω­τεύ­ου­σας) Μόσχας (Москва́_ Μασκ­βά όταν ο Γιού­ρι Ντολ­γκο­ρού­κι, πρί­γκη­πας του Ροστόφ, ανα­φέ­ρε­ται στον ομό­λο­γό του στο Νόβγκο­ροντ-Σεβέρ­σκι και τον προ­σκα­λεί στη Μόσχα).
Νυν μία από τις τρεις ομο­σπον­δια­κές πόλεις της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας. Με πλη­θυ­σμό ~13 εκα­τομ κατοί­κους, είναι η μεγα­λύ­τε­ρη πόλη της Ρωσι­κής Ομο­σπον­δί­ας και της Ευρώ­πης. Βρί­σκε­ται στις όχθες του ποτα­μού Μόσκο­βα, παρα­πο­τά­μου του Βόλγα.

Γρά­φει ο \\ Αστέ­ρης Αλα­μπής _Μίδας

Οι “Νύχτες της Μόσχας” είναι μια μπα­λά­ντα  από την ΕΣΔΔ –από τις πολ­λές που πέρα­σε τα σύνο­ρα και έμει­νε για πάντα στην καρ­διά μας, ανε­ξί­τη­λο σημά­δι ανα­πό­λη­σης, νοσταλ­γί­ας και πόνου –“αχ …αν ήξερες_λέει” (αλλά δυστυ­χώς η ιστο­ρία δε γρά­φε­ται με αν).

Οι “Νύχτες της Μόσχας”  ‑αν και πίσω είχε τη θρυ­λι­κή Κατιού­σα Катю́ша, ήταν αγα­πη­μέ­νο των αγω­νι­στών της 10ετίας του 1950, μετα­ξύ αυτών του πατέ­ρα  –μίλα­γε σχε­δόν με δέος για το λυρι­σμό του (μετά από μελέ­τη;; του στί­χου μέσω μεθό­δου της Ρού­σι­κης γλώσ­σας, Νίνα Ποτά­πο­βα, εκδ. “Γνώ­σεις”), τρα­γου­δώ­ντας το σημείο για το ποτά­μι (Речка движется и не движется…) και το αση­μέ­νιο φεγ­γά­ρι (Вся из лунного серебра)

Ούτε θρόι­σμα δεν ακού­γο­νται στον κήπο,
Όλα εδώ ήρε­μα (παγω­μέ­να) μέχρι το πρωί.
Αχ … αν ήξε­ρες τι αγά­πη έχω
για τις Νύχτες της Μόσχας,

Αν ήξε­ρες …
Νύχτες της Μόσχας.

Το ποτά­μι κινεί­ται και δεν κινείται,
Αση­μέ­νιο φεγγάρι…
Το τρα­γού­δι ακού­γε­ται και δεν ακούγεται

Αυτά τα ήσυ­χα βράδια
Το τρα­γού­δι ακού­γε­ται –ίσως κι όχι
Σε αυτά τα ήσυ­χα βράδια…
Για­τί αγά­πη έχεις σκυμ­μέ­νο το κεφάλι;

Στρα­βά, αγαπητέ
Γερ­μέ­νο τόσο χαμηλά…

Δύσκο­λο να σου πω
Αυτά που στην καρ­διά μου έχω φυλαγμένα
Δύσκο­λο να το λες και να μην το λες
Ό,τι στην καρ­διά μου έχεις κλειδώσει

Να! η αυγή αχνοφαίνεται…
Παρα­κα­λώ λοι­πόν να είστε ευγενικοί
Μην ξεχνά­τε έρχε­ται καλοκαίρι

Νύχτες της Μόσχας,
Καλο­και­ρι­νά βρά­δια της Μόσχας
(ευτυ­χία)…

Για την ιστο­ρία αρχι­κά ήταν –λίγο δια­φο­ρε­τι­κό, αν και οι ομοιό­τη­τες υπάρ­χουν Νέβα-Μόσκο­βας, κρύο-πάγος και έρω­τας — “Νύχτες στο Λένιν­γκραντ”, σε στί­χους Mikhail Matusovsky & μου­σι­κή Vasily Solovyov-Sedoi. Το ΥπΠο της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης τους ζητά να κάνουν κάποιες αλλα­γές, ώστε το τρα­γού­δι να ταυ­τι­στεί με τη Μόσχα.

Πρώ­τη ηχο­γρά­φη­ση έγι­νε το 1956, με ερμη­νευ­τή τον Βλα­ντί­μιρ Τρό­σιν (Vladimir Troshin | 1926 2008), έναν νεα­ρό ηθο­ποιό του Θεά­τρου Τέχνης της Μόσχας, για μια σκη­νή σε ντο­κι­μα­ντέρ για τη μεγά­λη αθλη­τι­κή συνά­ντη­ση των λαών της ΕΣΣΔ τη Σπαρ­τα­κιά­δα όπου οι αθλη­τές ξεκου­ρά­ζο­νται στο προ­ά­στια Podmoskovye, της Μόσχας και έγι­νε viral χωρίς promotion χάρη στις ραδιο­φω­νι­κές εκπομπές.

Η μελω­δία έγι­νε το σήμα της ώρας που ηχού­σε κάθε 30 λεπτά στον ραδιο­φω­νι­κό σταθ­μό μου­σι­κής και ειδή­σε­ων Mayak το 1964. Το 2o πρό­γραμ­μα (Маяк  “Mayak” CCCP), με πλη­ρο­φο­ρί­ες και μου­σι­κή όλο το εικο­σι­τε­τρά­ω­ρο, ακου­γό­ταν σε μακρά, μεσαία και βρα­χέα από το 1929 — δεν μετέ­δω­σε, το 1945 ξανάρ­χι­σε να εκπέ­μπει, αργό­τε­ρα και υπερ­βρα­χέα ‑περι­φε­ρεια­κά και τηλε­ο­πτι­κά: από 1η Αυγού­στου 1964 έγι­νε το “πρό­γραμ­μα ενη­μέ­ρω­σης και μου­σι­κής Mayak”

Καθιε­ρω­μέ­νοι, ο συν­θέ­της Vasily Solovyov-Sedoi και ο ποι­η­τής Mikhail Matusovsky έγρα­ψαν το τρα­γού­δι (1955)  με τον τίτλο “Leningradskie Vechera” (“Νύχτες του Λένιν­γκραντ”), αλλά μετά από αίτη­μα του Σοβιε­τι­κού Υπουρ­γεί­ου Πολι­τι­σμού, άλλα­ξαν τον τίτλο. στο “Подмосковные вечера” (κυριο­λε­κτι­κά, “Βρα­διές στα Περί­χω­ρα της Μόσχας”) και έκα­ναν τις αντί­στοι­χες αλλα­γές στους στί­χους. Το 1957, κέρ­δι­σε τόσο το πρώ­το βρα­βείο στο 6ο Παγκό­σμιο Φεστι­βάλ Νεο­λαί­ας και Φοι­τη­τών που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στη Μόσχα όσο και στον διε­θνή δια­γω­νι­σμό τρα­γου­διού. Το τρα­γού­δι εξα­πλώ­θη­κε σε όλο τον κόσμο, κερ­δί­ζο­ντας ιδιαί­τε­ρη δημο­τι­κό­τη­τα στην Κίνα μετά τη μετά­φρα­ση του Xue Fan στα κινέ­ζι­κα. Η δια­σκευή του τρα­γου­διού από τον Van Cliburn, που ερμή­νευ­σε για πρώ­τη φορά ο ίδιος στον Διε­θνή Δια­γω­νι­σμό Τσαϊ­κόφ­σκι το 1958, συνέ­βα­λε στην π;αραπέρα διε­θνή διάδοση.

Το βρε­τα­νι­κό συγκρό­τη­μα τζαζ Kenny Ball και οι Jazzmen του είχαν επι­τυ­χία με το τρα­γού­δι το 1961 –έκδο­ση που έφτα­σε στο νού­με­ρο δύο στο UK Singles Chart, επί­σης δεύ­τε­ρο στο Billboard Hot 100 chart των ΗΠΑ. Το 1962, ηχο­γρα­φή­θη­κε από τους The Chad Mitchell Trio στο δημο­φι­λές άλμπουμ τους με ζωντα­νή εκτέ­λε­ση At the Bitter End στην Kapp Records. Το συγκρό­τη­μα παρου­σί­α­σε το τρα­γού­δι με τους αυθε­ντι­κούς ρωσι­κούς στί­χους του στο αμε­ρι­κα­νι­κό κοι­νό κατά τη διάρ­κεια της επο­χής του Ψυχρού Πολέμου.

Ο Σου­η­δός πια­νί­στας Jan Johansson ηχο­γρά­φη­σε μια τζαζ εκδο­χή του τρα­γου­διού. Ονο­μά­στη­κε «Kvällar i Moskvas Förstäder», κυριο­λε­κτι­κά «Βρά­δια στα προ­ά­στια της Μόσχας» και κυκλο­φό­ρη­σε το 1967.

Το 1999 το γερ­μα­νι­κό heavy metal συγκρό­τη­μα U.D.O. το χρη­σι­μο­ποί­η­σε για το σόλο κιθά­ρας στο τρα­γού­δι “Shout it Out” από το άλμπουμ Holy. Ένα χρό­νο αργό­τε­ρα, οι Scorpions το προ­σάρ­μο­σαν ως εισα­γω­γή της συμ­φω­νι­κής έκδο­σης του τρα­γου­διού τους “Crossfire” — ως μέρος της Deadly Sting Suite — στο άλμπουμ Moment Of Glory. Ο Κινέ­ζος συν­θέ­της Γκάο Πινγκ χρη­σι­μο­ποί­η­σε το τρα­γού­δι το 2003 ως βάση για ένα από τα σοβιε­τι­κά ερω­τι­κά τρα­γού­δια του για φωνη­τι­κό πια­νί­στα –παρα­πέ­μπο­ντας στους παλιούς καλούς και­ρούς, που οι πολι­τι­στι­κές ανταλ­λα­γές μετα­ξύ της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης και της Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας της Κίνας ήταν ιδιαί­τε­ρα έντο­νες. Μια ειδι­κή έκδο­ση για πιά­νο χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε για να συνο­δεύ­σει ρου­τί­να της Ρωσί­δας ρυθ­μι­κής γυμνά­στριας Evgeniya Kanaeva, ολυ­μπιο­νί­κη στους Θερι­νούς Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες του Πεκί­νου το 2008.

Ο Ρώσος ποπ τρα­γου­δι­στής Vitas ηχο­γρά­φη­σε μια εκδο­χή του τρα­γου­διού με τη φωνή του κόντρα τενό­ρου και το ερμή­νευ­σε σε πολ­λά κινε­ζι­κά φεστι­βάλ πριν από την κυκλο­φο­ρία του το 2010. Χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε σε λαϊ­κό στυλ σε συν­δυα­σμό με την Katyusha στο σύν­θε­το το 2012 από την Ουζ­μπέ­κι­κη ρυθ­μι­κή γυμνά­στρια Ulyana Trofimova (ρου­τί­να με μπά­λα) και το 2014 για τη Ρωσί­δα ρυθ­μι­κή γυμνά­στρια Yana Kudryavtseva. Το 2015, η Στρα­τιω­τι­κή Μπά­ντα των Ενό­πλων Δυνά­με­ων της Ρωσι­κής Ομο­σπον­δί­ας πραγ­μα­το­ποί­η­σε δια­σκευή κατά την παρέ­λα­ση ξένων (Αζερ­μπαϊ­τζάν – Αρμε­νία — Λευ­κο­ρω­σία & Καζακ­στάν) τη μέρα της νίκης (Πού­τιν είναι αυτός –γάτα με πέταλα…)

Το 2018, η Αγγλί­δα έφη­βη συν­θέ­της Alma Deutscher προ­σάρ­μο­σε το τρα­γού­δι για πιά­νο –κατά παραγ­γε­λία του Αυστρια­κού Καγκε­λα­ρί­ου Σεμπά­στιαν Κουρτς …για να δια­σκε­δά­σει τον Πού­τιν κατά τη διάρ­κεια επί­σκε­ψης στην Αυστρία. Της έδω­σαν 3 μέρες περι­θώ­ριο και η Deutscher ξεκί­νη­σε με ένα θλι­βε­ρό θρή­νο που μετα­μορ­φώ­θη­κε σε βιεν­νέ­ζι­κο βαλς. Ο Kurz εξή­γη­σε ότι η συγ­χώ­νευ­ση των δύο μου­σι­κών στυλ απει­κό­νι­σε καλά τον δεσμό φιλί­ας μετα­ξύ της Αυστρί­ας και της Ρωσί­ας. Η Deutscher το επα­νέ­λα­βε τη ρύθ­μι­ση ως encore κατά τη διάρ­κεια του ρεσι­τάλ της στο Φεστι­βάλ της Λου­κέρ­νης την ίδια χρονιά.

Οι αμε­ρι­κά­νοι –πάντα στο ύψος τους εμφά­νι­σαν το 2017 σε κυριλ­λι­κή γρα­φή ως …ματαιο­δο­ξία του επει­σο­δί­ου The Big Bang Theory “The Escape Hatch Identification”

-68+χρόνια μετά
ο Μόσκοβας είναι κόκκινος –
όχι από ζωή αλλά από αίμα των λαών της ΕΣΣΔ,
μυρίζοντας Θάνατο

406η μέρα σήμε­ρα, που εξε­λίσ­σε­ται η ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση και εισβο­λή της Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία η οποία ξεκί­νη­σε τα ξημε­ρώ­μα­τα της 24ης Φλε­βά­ρη 2023, έπει­τα από σχε­τι­κό διάγ­γελ­μα του ενός εκ των πρω­ται­τί­ων Βλα­ντι­μίρ Πού­τιν. Ο ίδιος ανα­κοί­νω­σε ότι διέ­τα­ξε τον ρωσι­κό στρα­τό να πραγ­μα­το­ποι­ή­σει “ειδι­κή επι­χεί­ρη­ση”, με πρό­σχη­μα ότι οι ηγέ­τες των αυτο­α­να­κη­ρυγ­μέ­νων «Λαϊ­κών Δημο­κρα­τιών» ζήτη­σαν από τη Μόσχα στρα­τιω­τι­κή βοή­θεια ενά­ντια στην έντα­ση της «ουκρα­νι­κής επιθετικότητα.


“Η τυπι­κή έναρ­ξη του πολέ­μου είναι η απα­ρά­δε­κτη στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση και εισβο­λή της Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία, ωστό­σο το εύφλε­κτο υλι­κό συσ­σω­ρευό­ταν στα­δια­κά εδώ και χρό­νια στην περιοχή.
32 χρό­νια μετά τη διά­λυ­ση της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης και την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού, για την οποία πανη­γύ­ρι­σαν πολ­λοί, επει­δή υπο­τί­θε­ται θα έκα­νε τον κόσμο πιο “ειρη­νι­κό” και “ασφα­λή”, ένας ακό­μη ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος ξεσπά σε ευρω­παϊ­κό έδα­φος, μετά τον πόλε­μο στη Γιου­γκο­σλα­βία και αλλού.

Με ΑΠΟΨΗ!

Η απά­ντη­ση υπέρ των συμ­φε­ρό­ντων του λαού μας δε βρί­σκε­ται στο να συστρα­τευ­θού­με σαν λαός και χώρα με τον ένα ή τον άλλο ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλο. Το δίλημ­μα δεν είναι ΗΠΑ ή Ρωσία, ΝΑΤΟ ή Ρωσία. Η εργα­τι­κή – λαϊ­κή πάλη πρέ­πει να χαρά­ξει αυτο­τε­λή γραμ­μή μακριά από όλα τα αστι­κά και ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια. Μπρο­στά στο νέο έγκλη­μα η απά­ντη­ση μπο­ρεί να είναι μόνο μία:

Όχι στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο. Κυρί­αρ­χοι είναι μόνο οι λαοί που πρέ­πει να κατα­δι­κά­σουν τις αστι­κές τάξεις και κυβερ­νή­σεις των χωρών τους, οι οποί­ες τους οδη­γούν στη σφα­γή, τόσο στην Ουκρα­νία, όσο και στη Ρωσία, παντού. Να στα­μα­τή­σει αμέ­σως η συμ­με­το­χή και εμπλο­κή της Ελλά­δας. Να κλεί­σουν τώρα οι αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κές στρα­τιω­τι­κές βάσεις στη χώρα μας. Να δυνα­μώ­σει η πάλη για απο­δέ­σμευ­ση από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με το λαό νοι­κο­κύ­ρη στον τόπο του” _Αυτά σημειώ­νει μετα­ξύ άλλων σε ανα­κοί­νω­σή του το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Δημο­κρα­τία VS Ολο­κλη­ρω­τι­σμός» στον πόλε­μο της Ουκρανίας
Το «φως» και το «σκό­τος» σε ανα­νε­ω­μέ­νη έκδο­ση
Οταν το «ξέπλυ­μα» των ναζί του Αζόφ περ­νά­ει σε άλλη «πίστα»
Η «πλύ­ση» και το «σιδέ­ρω­μα» της σκέ­ψης στην επι­λο­γή «ληστή»

Τελευ­ταία είδη­ση από 902.gr: ιμπε­ρια­λι­στι­κή σύγκρου­ση στην Ουκρα­νίαΚίε­βο και Ελσίν­κι υπέ­γρα­ψαν δεκα­ε­τή “συμ­φω­νία συνερ­γα­σί­ας για την ασφάλεια”

Αν ήξε­ρες …
Νύχτες της Μόσχας.

Το ποτά­μι κινεί­ται και δεν κινείται,
Αση­μέ­νιο φεγγάρι…
Το τρα­γού­δι ακού­γε­ται και δεν ακούγεται

Αυτά τα ήσυ­χα βράδια
Το τρα­γού­δι ακού­γε­ται –ίσως κι όχι
Σε αυτά τα ήσυ­χα βράδια…
Για­τί αγά­πη έχεις σκυμ­μέ­νο το κεφάλι;

_____________________

🎈  Περισ­σό­τε­ρα + πρω­τό­τυ­πα βίντεο

εδώ  🎥

_____________________

 

 

 

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο