Αγα­πη­τή αναγνώστρια,

Απο­χαι­ρε­τού­με το 2023, ενώ η Παλαι­στί­νη φλέ­γε­ται και ο λαός της σφά­ζε­ται και λιμο­κτο­νεί, ενώ οι γυναί­κες της βιο­πά­λης και οι οικο­γέ­νειες τους υπο­φέ­ρουν από τη φτώ­χεια, τη φορο­λη­στεία, την ακρί­βεια, την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της Υγεί­ας, της Παι­δεί­ας, της Πρό­νοιας, ενώ Βιώ­νουν φυσι­κές κατα­στρο­φές και χάνουν τη ζωή τους για­τί η προ­στα­σία της λογί­ζε­ται κόστος για το κράτος…

Κι όμως εν μέσω όλης της Βαρ­βα­ρό­τη­τας, δια­βά­ζο­ντας στις σελί­δες που ακο­λου­θούν θα πά­ρεις γνώ­ση και δύνα­μη, θα δια­βά­σεις για το δίκιο του Παλαι­στι­νια­κού λαού που τα συμφέρο­ντα του δολο­φο­νι­κού κρά­τους του Ισρα­ήλ, των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ εγκλη­μα­τι­κά στραγ­γα­λί­ζουν, θα ενη­με­ρω­θείς για την προ­σέγ­γι­ση της ΟΓΕ και τις διεκ­δι­κή­σεις της για την πολύ­μορ­φη βία κατά των γυναι­κών, όπως παρου­σιά­στη­καν στην Ημε­ρί­δα που οργά­νω­σε με αφορ­μή την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Εξά­λει­ψης της Βίας κατά των Γυναι­κών, στην οποία συμ­με­τεί­χαν και μίλη­σαν εργα­τι­κά σωμα­τεία, φοι­τη­τι­κοί σύλ­λο­γοι, ενώ­σεις γονέ­ων, ΑμΕΑ και άλλοι φορείς, θα μάθεις για το πολύ σοβα­ρό ζήτη­μα των υπο­με­ταγ­γί­σε­ων που βιώ­νουν εδώ και μήνες οι πάσχο­ντες με μεσο­γεια­κή αναι­μία, όπως και για τις ιδιαί­τε­ρες μαθη­σια­κές ανά­γκες των παι­διών με ανα­πη­ρία και ιδιαί­τε­ρη στή­ρι­ξη που έχουν ανά­γκη, θα γνω­ρί­σεις κάποιους από τους στό­χους των πολυδιαφημισμέ­νων φθη­νών και ευέ­λι­κτων «συντα­γών» της ΕΕ ‑που επί­μο­να προ­ω­θεί η κυβέρ­νη­ση- όπως τις «ντα­ντά­δες της γει­το­νιάς», όπως τα ζητή­μα­τα φρο­ντί­δας ηλι­κιω­μέ­νων που οδη­γούν στην από­γνω­ση τις γυναί­κες του μόχθου.

Αγα­πη­τή φίλη,

Η γνω­ρι­μία με τη ζωή και το έργο μεγά­λων δημιουρ­γών, όπως της χαρά­κτριας Βάσως Κατρά­κη, απο­τε­λεί επί­σης μεγά­λη δύνα­μη για όλες όσες είχαν την τύχη να βρε­θούν στον τόπο που γεν­νή­θη­κε και να γνω­ρί­σουν από κοντά το έργο της, που εξέ­φρα­σε τον μόχθο και τους μεγά­λους αγώ­νες του λαού μας για δίκιο και ελευ­θε­ρία. Αυτή τη δύνα­μη προ­σπα­θού­με να μετα­φέ­ρου­με σε όλες τις ανα­γνώ­στριες μέσα από το ρεπορ­τάζ που θα βρεις στις σελί­δες του δελ­τί­ου μας.

Και μια θεα­τρι­κή παρά­στα­ση μπο­ρεί να δώσει φτε­ρά στα παι­διά μας, όπως και ένα παι­δι­κό παρα­μύ­θι που μας δίνει μια ωραία αφορ­μή να «πετά­ξου­με» μαζί τους σε κόσμους μαγι­κούς με το δελ­τίο μας ως πιλότο…

Και λίγοι στί­χοι φτά­νουν για να σε δυνα­μώ­σουν και να σε κάνουν να νοιώ­σεις τη σημα­σία της αλλη­λεγ­γύ­ης και του συλ­λο­γι­κού αγώ­να, όπως αυτούς του μεγά­λου Παλαι­στί­νιου Ποι­η­τή Μαχ­μούντ Νταρουίς:

Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν χώμα… Ήμου­να φίλος με τους μίσχους του στα­ριού. Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν οργή. Ήμου­να φίλος με τις αλυ­σί­δες. Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν πέτρες. Ήμου­να φίλος με τα ρέμα­τα. Τις μέρες, όταν τα λόγια μου ήταν εξέ­γερ­ση. Ήμου­να φίλος με τους σει­σμούς… Αυτή η γη δεν είναι για πού­λη­μα. Αυτή η γη ανή­κει στο λαό μας. Κάποιοι είναι νεκροί, κάποιοι είναι ζωντα­νοί, αλλά πολ­λοί δεν έχουν ακό­μα γεννηθεί…!

Της Σύντα­ξης _ Καλή ανάγνωση

🇵🇸  Η σκέψη μας και η καρδιά μας
βρίσκεται στο λαό της Παλαιστίνης
στις γυναίκες και τα παιδιά του

Η ΟΓΕ δια­χρο­νι­κά από την ίδρυ­σή της βρί­σκε­ται στον πλευ­ρό του παλαι­στι­νια­κού λαού και ιδιαι­τέ­ρως των γυναι­κών και των παι­διών, στη­ρί­ζο­ντας τον ηρω­ι­κό αγώ­να τους για να ζήσουν σε μια ελεύ­θε­ρη πατρί­δα, με το λαό κυρί­αρ­χο σ’ αυτήν.

Αντι­προ­σω­πεί­ες της ΟΓΕ βρέ­θη­καν στην Παλαι­στί­νη και στις δυο ιντι­φά­ντες, αλλά και σε καρα­βά­νια και απο­στο­λές αλλη­λεγ­γύ­ης, δίπλα στις χιλιο­βα­σα­νι­σμέ­νες γυναί­κες της Παλαι­στί­νης. Οργα­νώ­σα­με εκδη­λώ­σεις συμπα­ρά­στα­σης εδώ στην Ελλά­δα για να φωτί­σου­με το έγκλη­μα που δια­πράτ­τε­ται 75 χρό­νια τώρα σε βάρος του παλαι­στι­νια­κού λαού, αλλά και τις αιτί­ες του. Ενώ­νου­με τη φωνή μας με τις γυναί­κες από κάθε γωνιά του πλα­νή­τη στην Παγκό­σμια Δημο­κρα­τι­κή Ομο­σπον­δία Γυναι­κών για να καταγγείλου­με την ισραη­λι­νή κατο­χή και το δολο­φο­νι­κό κρά­τος του Ισραήλ.

Αυτές τις ημέ­ρες που παρα­κο­λου­θού­με τα φρι­κια­στι­κά εγκλή­μα­τα, τη μεγα­λύ­τε­ρη δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση των κατο­χικών ισραη­λι­νών δυνά­με­ων κατά ενός λαού που ζει σε μια γιγα­ντιαία φυλα­κή, όπως η Γάζα, το κύμα της αλληλεγ­γύης μας δυνα­μώ­νει. Ενώ­νου­με τη φωνή μας ενά­ντια σε αυτήν τη βαρ­βα­ρό­τη­τα, που ακού­γε­ται απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την ανθρω­πό­τη­τα βρο­ντο­φω­νά­ζο­ντας «Λευ­τε­ριά στην Παλαιστίνη».

Το έγκλημα και οι συνέπειες στο λαό

Τους δύο τελευ­ταί­ους μήνες (σσ. το τεύ­χος 4 της ΟΓΕ εκδό­θη­κε μέσα Δεκέμ­βρη 2023) δια­πράτ­τε­ται στην Παλαι­στί­νη ένα στυ­γε­ρό ιμπε­ρια­λι­στι­κό έγκλη­μα. Το κρά­τος του Ισρα­ήλ και η αντι­δρα­στι­κή κυβέρ­νη­ση Νετα­νιά­χου συνε­χί­ζει σφα­γές των προη­γού­με­νων χρό­νων, χτυ­πά­ει με τη στρα­τιω­τι­κή του μηχα­νή τον λαό, τους αμά­χους, τις γυναί­κες τα παι­διά, αφή­νο­ντας πίσω της χιλιά­δες νεκρούς. Έχε μετα­τρέ­ψει τη Γάζα σε “νεκρο­τα­φείο παι­διών”, όπως τόνι­σε η Κάθριν Ράσελ, επι­κε­φα­λής της UNISEF, καθώς κάθε μέρα σκο­τώ­νο­νται εκα­το­ντά­δες παι­διά και την ίδια ώρα χιλιά­δες παι­διά θαμ­μέ­να κάτω από τα ερεί­πια αγνο­ού­νται Η δολο­φο­νι­κή μηχα­νή του Ισρα­ήλ επι­βάλ­λει καθο­λι­κό απο­κλει­σμό στε­ρώ­ντας τους κατοί­κους από νερό, τρό­φι­μα φάρ­μα­κα, ιατρι­κά εφό­δια και ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα. Μετά από πολυ­ή­με­ρο απο­κλει­σμό και δολο­φο­νι­κούς βομ­βαρ­δι­σμούς σε νοσο­κο­μεία, στην καρ­διά της Γάζας, με ισο­πε­δω­μέ­να πάνω από 230.000 σπί­τια και 140 σχο­λεία, προ­χώ­ρη­σε σε ολο­μέ­τω­πη στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση με αερο­πο­ρι­κές και ναυ­τι­κές επι­θέ­σεις με χιλιά­δες νεκρούς και σακα­τε­μέ­νους, ενώ ταυ­τό­χρο­να γεν­νιέ­ται ένα τερά­στιο κύμα προ­σφυ­γιάς και ξερι­ζω­μού. Αντί­στοι­χες κατα­στρο­φές με νεκρούς και τραυ­μα­τί­ες κατα­γρά­φο­νται και στη Δυτι­κή Όχθη, στον Λίβα­νο, στη Συρία. Η Μέση Ανα­το­λή φλέ­γε­ται ένα βήμα από τη χώρα μας.

Η στάση των ΜΜΕ

Μπρο­στά σ’ αυτά τα μεγά­λα εγκλή­μα­τα του ισραη­λι­νού στρα­τού που συνε­χί­ζο­νται με απε­ρί­γρα­πτη βαναυ­σό­τη­τα, το ριζο­σπα­στι­κό γυναι­κείο κίνη­μα βγαί­νει και δίνει τη μάχη της αλή­θειας ενη­με­ρώ­νο­ντας πλα­τιά τις γυναί­κες για όλα αυτά που συμ­βαί­νουν στη μαρ­τυ­ρι­κή γη της Παλαιστίνης.

• Δεν ανε­χό­μα­στε τον άθλιο προ­πα­γαν­δι­στι­κό μηχα­νι­σμό του Ισρα­ήλ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των κυβερνήσε­ων των κρα­τών της λεγά­με­νης «πολι­τι­σμέ­νης Δύσης» που κάνουν ό,τι περ­νά­ει από το χέρι τους για να αθω­ώ­σουν τη βαρ­βα­ρό­τη­τα του ισραη­λι­νού κρά­τους και να ενοχοποιή­σουν την αντί­στα­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού και τη λαϊ­κή αλλη­λεγ­γύη που εκφρά­ζε­ται στον αγώ­να του.
• Δεν θα τους επι­τρέ­ψου­με να κάνουν το μαύ­ρο άσπρο, και το άσπρο μαύ­ρο. Με την καθη­με­ρι­νή μας δρά­ση δεν πρέ­πει να τους αφή­σου­με να συκο­φα­ντή­σουν το δίκαιο αγώ­να του παλαι­στι­νια­κού λαού, να καλ­λιερ­γή­σουν τη λο­γική των ίσων απο­στά­σε­ων ανά­με­σα στο θύτη και το θύμα, να συγκα­λύ­ψουν τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς που υπάρ­χουν πίσω από το Ισρα­ήλ και το Νετανιάχου.
• Γι αυτό επι­διώ­κου­με να φτά­σου­με και να μιλή­σου­με ιδι­αίτερα στους νέους ανθρώ­πους, στις νέες γυναί­κες τους οποί­ους κατά πρώ­το λόγο στο­χεύ­ουν οι μηχα­νι­σμοί της παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης των ΜΜΕ και των ΜΚΔ. Η μεθό­δευ­σή τους από την μία επι­χει­ρεί να δια­γρά­ψει την ιστο­ρία και να σβή­σει από το λεξι­λό­γιο τη λέξη «κατο­χή», ενώ την ίδια στιγ­μή προ­κλη­τι­κά ταυ­τί­ζει την αντί­στα­ση του παλαιστινια­κού λαού με την τρομοκρατία.

Όλοι αυτοί που υπη­ρε­τούν το δίκαιο του ισχυ­ρό­τε­ρου, το δίκαιο των ιμπε­ρια­λι­στών δεν είπαν ούτε μια φορά αυτές τις μέρες πως τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη είναι κατε­χό­με­να από το κρά­τος του Ισρα­ήλ, επι­χει­ρώ­ντας ακό­μα και να νο­μιμοποιήσουν τα απο­τε­λέ­σμα­τα των δια­χρο­νι­κών ισραη­λι­νών επεμ­βά­σε­ων, ακό­μα και του πολέ­μου των 6 ημε­ρών του 1967, που χαρα­κτη­ρί­ζει μέχρι και ο ΟΗΕ παρά­νο­μα, θέλουν να πεί­σουν το λαό μας, όπως και τους λαούς όλου του κόσμου ότι η ιστο­ρία ξεκί­νη­σε στις 7 Οκτώ­βρη με την επί­θε­ση της Χαμάς. Όμως η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν μπο­ρεί να κρυ­φτεί καθώς ο λαός της Παλαι­στί­νης ματώ­νει εδώ και 75 χρόνια.

75 χρόνια σφαγιασμών και κατοχής

Σημα­ντι­κός σταθ­μός για να ξετυ­λί­ξου­με το κου­βά­ρι των εξε­λί­ξε­ων είναι το 1948, χρο­νιά που ξεκί­νη­σε η σφα­γή των Παλαι­στι­νί­ων. Τότε η ΟΗΕ απο­φά­σι­σε την ίδρυ­ση του κρά­τος του Ισρα­ήλ, δίπλα στο κρά­τος της Παλαι­στί­νης. Αντί γι αυτό επι­βλή­θη­κε η κατο­χή από το Ισρα­ήλ που κατα­πά­τη­σε κάθε δικαί­ω­μα του λαού της Παλαι­στί­νης και άρπα­ξε με­γάλο μέρος των Παλαι­στι­νια­κών εδα­φών, ξερι­ζώ­νο­ντας σε πρώ­τη φάση 800.000 και μέχρι σήμε­ρα πάνω από 6 εκατ. Παλαι­στί­νιους από τη γη τους.

Πραγ­μα­το­ποιεί­ται συστη­μα­τι­κά αυτά τα 75 χρό­νια σχε­διασμένη αρπα­γή εδα­φών και ξερί­ζω­μα του λαού. Το Ισρα­ήλ πήρε τον έλεγ­χο 776 παλαι­στι­νια­κών πόλε­ων και χωριών, εκ των οποί­ων 531 κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς και τα υπό­λοι­πα πέρα­σαν στο κατο­χι­κό κράτος.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι μετά τον “πόλε­μο των 6 ημε­ρών”, τον Ιού­νιο του 1967, το Ισρα­ήλ κατέ­χει πλέ­ον έδα­φος διπλά­σιο της έκτα­σης που είχε μέχρι τότε.

Στα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη, που κατέ­λα­βε το Ισρα­ήλ, χτίστη­καν και συνε­χί­ζουν να χτί­ζο­νται μέχρι σήμε­ρα εποι­κι­σμοί, που είναι εργα­λεία επέ­κτα­σης και εδραί­ω­σης της κατο­χής και της κατα­πί­ε­σης ενός ολό­κλη­ρου λαού. Το 60% περί­που της Δυτι­κής Όχθης βρί­σκε­ται στα χέρια των εποί­κων που έχουν πολ­λα­πλα­σια­στεί επτά φορές από το 1993 μέχρι σή­μερα και από 115.000 οι έποι­κοι έφτα­σαν τις 750.000.

Χρό­νο με τον χρό­νο τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη συρρικνώ­νονται. Η Δυτι­κή Όχθη, που στο 60% ελέγ­χε­ται από τις κα­τοχικές δυνά­μεις, έχει περι­κυ­κλω­θεί από το «τεί­χος της ντρο­πής» και κάθε πόλη, γει­το­νιά και χωριό ελέγ­χε­ται από «ζώνες ασφα­λεί­ας» και εκα­το­ντά­δες φυλά­κια («σημεία ελέγ­χου»), όπου Ισραη­λι­νοί στρα­τιώ­τες με παρα­τε­τα­μέ­να όπλα κάνουν τον Βίο των Παλαι­στι­νί­ων αβί­ω­το, συλλαμ­βάνουν, δέρ­νουν, σκο­τώ­νουν, ανά­λο­γα με τα κέφια τους, όπως σκό­τω­σαν δεκά­δες παι­δά­κια που αντι­τά­χθη­καν με τις σφε­ντό­νες στους πάνο­πλους κατακτητές.

Η Λωρί­δα της Γάζας είναι απο­κλει­σμέ­νη και ο λαός υπο­φέ­ρει. Μόνο την περί­ο­δο 2008-2022, έχει δεχτεί για 93 μέρες θανα­τη­φό­ρους ισραη­λι­νούς Βομ­βαρ­δι­σμούς με τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, 6.260 νεκρούς και 22.902 τραυμα­τίες, με τα επί­ση­μα στοιχεία.

Συνο­λι­κά περισ­σό­τε­ροι από εκα­τό χιλιά­δες (100.000!) Παλαι­στί­νιοι έχουν σκο­τω­θεί από τις ισραη­λι­νές στρατι­ωτικές και παρα­στρα­τιω­τι­κές δυνάμεις.

Η βαρ­βα­ρό­τη­τα της ισραη­λι­νής κατο­χής οδή­γη­σε σε με­γάλα κύμα­τα προ­σφύ­γων. Από τα ίδια τα στοι­χεία του ΟΗΕ απο­δει­κνύ­ε­ται πως ο αριθ­μός των εγγε­γραμ­μέ­νων Πα­λαιστίνιων προ­σφύ­γων τον Γενά­ρη του 2020 ήταν περί­που 6,3 εκα­τομ­μύ­ρια, το 30% των οποί­ων ζει σε 58 επί­ση­μους προ­σφυ­γι­κούς καταυ­λι­σμούς, κατα­νε­μη­μέ­νοι σε 10 κα­ταυλισμούς στην Ιορ­δα­νία και σε 9 στη Συρία, 12 στον Λί­βανο, 19 στη Δυτι­κή Όχθη και 8 στη Λωρί­δα της Γάζας. Και ο αριθ­μός αυτός δεν περι­λαμ­βά­νει τους χιλιά­δες μη κατα­γε­γραμ­μέ­νους πρό­σφυ­γες. Χιλιά­δες Παλαι­στί­νιοι κάθε χρό­νο οδη­γού­νται στην προ­σφυ­γιά. Μόνο το 2023, στους 8.820 πρό­σφυ­γες και αιτού­ντες άσυ­λο που έφτα­σαν στην Ελλά­δα, το μεγά­λο μέρος, το 22%, είναι από την Παλαι­στί­νη και ακο­λου­θούν από άλλες χώρες που έχουν πλη­γεί από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και επεμ­βά­σεις, όπως το Αφγα­νι­στάν, η Συρία κ.ά.

Πάνω από 5000 Παλαι­στί­νιοι είναι πολι­τι­κοί κρατού­μενοι στις ισραη­λι­νές φυλα­κές συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων παι­διών, γυναι­κών, ηλι­κιω­μέ­νων, χρό­νια πασχό­ντων και επι­πλέ­ον 1.200 «διοι­κη­τι­κοί κρα­τού­με­νοι», που είναι φυλα­κι­σμέ­νοι χωρίς δίκη. Ας θυμη­θού­με τον αγώ­να που δώσα­με και εμείς οι γυναί­κες της ΟΓΕ για την απελευθέ­ρωση της 1 άχρο­νης Αχεντ Ταμί­μι που κρα­τού­νταν επί μή­νες στις Ισραη­λι­νές φυλα­κές. Από τις αρχές του 2023, οι ισραη­λι­νές δυνά­μεις κατο­χής έχουν συλ­λά­Βει περισσότε­ρους από 5.000 Παλαι­στί­νιους, μετα­ξύ των οποί­ων παι­διά και γυναίκες.

Η αντίσταση των Παλαιστινίων στον κατακτητή

Όσο παρα­μέ­νει η κατο­χή, θα συνε­χί­ζε­ται η αντί­στα­ση των Παλαι­στι­νί­ων, η οποία είναι συνε­χό­με­νη και πολύ­μορ­φη τόσο στη Λωρί­δα της Γάζας. όσο και στη Δυτι­κή όχθη, με πολ­λές εμβλη­μα­τι­κές περιό­δους που η καθη­με­ρι­νή αντί­σταση στον κατα­κτη­τή κλι­μα­κώ­θη­κε, μετα­τρά­πη­κε σε ξε­σηκωμό. Αυτό έγι­νε στην πρώ­τη Ιντι­φά­ντα το 1987, που αντιμετω­πίστηκε από τον ισραη­λι­νό στρα­τό με δολο­φο­νί­ες, μαζι­κές φυλα­κί­σεις και διώ­ξεις, κατε­δα­φί­σεις σπι­τιών και κρά­τη­σε μέχρι τις παρα­μο­νές των «ειρη­νευ­τι­κών συνο­μι­λιών» για την υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας του Όσλο, το 1993. Αυτό έγι­νε και στη δεύ­τε­ρη Ιντι­φά­ντα, το 2000 που διάρ­κε­σε πέντε χρόνια.

Ο παλαι­στι­νια­κός λαός όχι μόνο δεν είναι τρο­μο­κρά­της, όπως ανα­πα­ρά­γουν τα παπα­γα­λά­κια των ιμπε­ρια­λι­στών, αλλά έχει ανα­φαί­ρε­το δικαί­ω­μα και ιστο­ρι­κό καθή­κον να διεκ­δι­κεί τα δικαιώ­μα­τά του και να παλεύ­ει για να ζήσει σε ελεύ­θε­ρη πατρί­δα, χωρίς κατο­χή και κατο­χι­κό στρατεύμα­τα, κυρί­αρ­χος στον τόπο του.

Οι δεκα­ε­τί­ες κατα­πί­ε­σης και εξα­θλί­ω­σης γεν­νούν τη δικαιο­λο­γη­μέ­νη οργή των Παλαι­στι­νί­ων που θα χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν όλα τα μέσα στην ανα­μέ­τρη­ση με το κρά­τος-δολο­φό­νο. Τρο­μο­κρά­της επο­μέ­νως δεν Παλαι­στι­νια­κός λαός, αλλά το κρά­τος του Ισρα­ήλ, ο κατα­κτη­τής, που την πολι­τι­κή του την πλη­ρώ­νει κι ο λαός του Ισρα­ήλ. Δεν είναι τυχαίο ότι σχε­δόν ο μισοί Ισραη­λι­νοί πολί­τες είναι ενα­ντί­ον της βάρ­βα­ρης επί­θε­σης στη Γάζα

Για ακό­μα μία φορά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ χρη­σι­μο­ποιούν την “τρο­μο­κρα­τία” ως πρό­σχη­μα για να εξυ­πη­ρε­τή­σουν τους βρώ­μι­κους σχε­δια­σμούς τους, όπως εξάλ­λου και στη Γιου­γκο­σλα­βία, το Ιράκ, το Αφγα­νι­στάν, τη Συρία, τη Λιβύη.

Το ίδιο κάνει εδώ και δεκα­ε­τί­ες το Ισρα­ήλ προ­βάλ­λο­ντας την παλαι­στι­νια­κή αντί­στα­σή ως “τρο­μο­κρα­τία”. Εξάλ­λου όπως σήμε­ρα κατη­γο­ρεί­ται η Χαμός ως “τρο­μο­κρα­τι­κή οργά­νω­ση”, είχε και στο παρελ­θόν κατη­γο­ρη­θεί η Οργά­νω­ση για την Απε­λευ­θέ­ρω­ση της Παλαι­στί­νης και ο ίδιος ο Για­σέρ Αραφάτ.

Εμείς δεν κρί­νου­με τις παλαι­στι­νια­κές οργα­νώ­σεις με τα κρι­τή­ρια που θέλει το Ισρα­ήλ και το ΝΑΤΟ επει­δή η Χαμάς είναι κόντρα στα συμ­φέ­ρο­ντά τους. Ανε­ξάρ­τη­τα θέση που έχου­με για τη Χαμάς, πρό­κει­ται για μία οργά­νω­ση που συσπει­ρώ­νει μεγά­λο κομ­μά­τι του Παλαι­στι­νια­κού λαού και έχει ανα­δει­χθεί πρώ­τη δύνα­μη στη Λωρί­δα της Γάζας στις εκλο­γές του 2006. Αυτοί που σήμε­ρα προ­σπα­θούν να κρυ­φτούν πίσω από τη Χαμός για να δικαιο­λο­γή­σουν τα ισραη­λι­νό εγκλή­μα­τα κάνουν ότι δεν βλέ­πουν την ανα­κοί­νω­ση της παλαι­στι­νια­κής αρχής ότι είναι δικαί­ω­μα του παλαι­στι­νια­κού λαού να αμυν­θεί από την τρο­μο­κρα­τία των εποί­κων και των δυνά­με­ων κατο­χής. Δεν ξεκί­νη­σε σήμε­ρα ο πόλε­μος, στον όποιο ο ισραη­λι­νός στρα­τός χρη­σι­μο­ποιεί όλα τα βίαια μέσα σφα­γιά­ζο­ντας έναν λαό που δεν σκύ­βει το κεφά­λι, δεν υπο­τάσ­σε­ται. Ο ίδιος ο πόλε­μος είναι μία βαρ­βα­ρό­τη­τα. Η ισραη­λι­νή κατο­χή και βαρ­βα­ρό­τη­τα γεν­νά αντι­κει­με­νι­κά και οργή και αντί­ποι­να και πρά­ξεις αντεκ­δί­κη­σης. Η λογι­κή της εξί­σω­σης του θύτη με το θύμα δίνει κάλυ­ψη στο Ισραήλ.

Ο πραγματικός στόχος

Παρά τα όσα επι­κα­λού­νται ο στό­χος δεν είναι η κατα­στρο­φή της Χαμός. Αν ο στό­χος είναι η Χαμός τότε για­τί στη Δυτι­κή Όχθη που δεν είναι υπό τον έλεγ­χο της Χαμός το Ισρα­ήλ έχει δολο­φο­νή­σει από την αρχή του έτους πάνω από 300 Παλαι­στί­νιους και του­λά­χι­στον 50 παι­διά; Για­τί μετά τις 7 Οκτώ­βρη έχουν συλ­λά­βει οι ισραη­λι­νοί 3.500 Παλαι­στί­νιους στην Δυτ. Οχθη_:

Ο σχε­δια­σμός του κρά­τους του Ισρα­ήλ έχει στό­χο να συ­κοφαντήσει τη λαϊ­κή πάλη και να εντα­φιά­σει ιη λύση των δύο κρα­τών, να διώ­ξει μαζι­κά τους Παλαι­στί­νιους από τα εδά­φη τους, να αρπά­ξει τη Γάζα και τις πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κές πηγές, τους υδρο­γο­νάν­θρα­κες της περιο­χής της Ανα­το­λι­κής Μεσο­γεί­ου και να ελέγ­ξει τους δρό­μους μετα­φο­ράς ενέρ­γειας και εμπορευμάτων.

Μέσα στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων

Οι εξε­λί­ξεις στην Παλαι­στί­νη συν­δέ­ο­νται με τους ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στηρί­ζουν απο­φα­σι­στι­κά το Ισρα­ήλ και γι’ αυτό συμ­με­τέ­χουν ήδη στις πολε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις με αερο­πο­ρι­κές, ναυ­τι­κές και ειδι­κές στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις. Απο­στέλ­λουν μεγά­λα φορ­τία πυραύ­λων στο Ισρα­ήλ, διε­ξά­γουν ηλε­κτρο­νι­κό πόλε­μο, αξιο­ποιούν τα πιο σύγ­χρο­να αερο­πλα­νο­φό­ρα τους. Στηρί­ζουν στην πρά­ξη την κλι­μά­κω­ση προς έναν πιο μεγά­λο πόλε­μο στην περιο­χή. Γι’ αυτό αρνού­νται και κάθε σχέ­διο «κατά­παυ­σης του πυράς» στον ΟΗΕ.

Διό­τι η πολε­μι­κή σύγκρου­ση δεν αφο­ρά μόνο τα σχέ­δια εδα­φι­κής επέ­κτα­σης του Ισρα­ήλ, αλλά την ευρύ­τε­ρη ανα­μέτρηση ΗΠΑ — Κίνας για την πρω­το­κα­θε­δρία στο διε­θνές ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστημα

Θα καθο­ρί­σουν, για παρά­δειγ­μα, αν θα ισχυ­ρο­ποι­η­θεί ο κινε­ζι­κός ή ο αντα­γω­νι­στι­κός ινδι­κός δρό­μος μεταφο­ράς εμπο­ρευ­μά­των απ’ την Ασία στην Ευρώ­πη, που αφο­ρά την επιρ­ροή των ΗΠΑ και της Κίνας στα κρά­τη διέ­λευ­σης αυτών των δρό­μων. Σ’ αυτήν την κατεύ­θυν­ση οι ΗΠΑ στή­ριξαν τις λεγό­με­νες «Συμ­φω­νί­ες του Αβρα­άμ» ανά­με­σα στο ισραη­λι­νό κρά­τος, τα Ηνω­μέ­να Αρα­βι­κά Εμι­ρά­τα, το Μπα­χρέιν, το Μαρό­κο, το Σου­δάν, που προ­ω­θού­νταν και με τη Σαου­δι­κή Αρα­βία το τελευ­ταίο διά­στη­μα. Όχι μόνο επει­δή οι συμ­φω­νί­ες αυτές οδη­γού­σαν στην ενί­σχυ­ση της θέσης του Ισρα­ήλ ως παρα­δο­σια­κού συμ­μά­χου των ΗΠΑ στην περιο­χή, που ήδη έχει σχε­τι­κές συμ­φω­νί­ες με Αίγυ­πτο και Ιορ­δα­νία, αλλά και για­τί οι «Συμ­φω­νί­ες του Αβρα­άμ» συν­δέ­ο­νταν με τους ευρύ­τε­ρους σχε­δια­σμούς τους στην αντι­πα­ρά­θε­ση με την Κίνα, στη μάχη για τα με­ρίδια των αγο­ρών στη Μέση Ανα­το­λή και Ευρώ­πη, όπου εμπλέ­κε­ται ο λεγό­με­νος εμπο­ρι­κός «Ινδι­κός δρό­μος», που ακου­μπά σε Ηνω­μέ­να Αρα­βι­κά Εμι­ρά­τα, Σαου­δι­κή Αρα­βία, Ιορ­δα­νία και Ισρα­ήλ, σε αντα­γω­νι­σμό με τον κινέ­ζι­κο «δρό­μο του μεταξιού».

Η πολε­μι­κή ανα­μέ­τρη­ση θέτει επί­σης μπρο­στά σε κρί­σιμες επι­λο­γές μια σει­ρά από περι­φε­ρεια­κές δυνά­μεις, όπως η Τουρ­κία, η Σαου­δι­κή Αρα­βία και η Αίγυ­πτος, που μέχρι τώρα επι­χει­ρού­σαν να δια­τη­ρή­σουν έναν ενδιά­με­σο ρόλο δια­τη­ρώ­ντας σχέ­σεις συνερ­γα­σί­ας και με το Ισρα­ήλ και τις ΗΠΑ, απ’ τη μια, και με το Ιράν και την Κίνα, απ’ την άλλη. Για την προ­ώ­θη­ση των δικών τους συμ­φε­ρό­ντων δεν είναι τυχαίο ότι το Ιράν και η Τουρ­κία σήμε­ρα εμφανί­ζονται ως “προ­στά­τες” του λαού της Παλαιστίνης.

Δυναμώνουμε την πάλη ενάντια 
στην εμπλοκή της χώρας μας στη σφαγή και  τον πόλεμο

Η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση στη­ρί­ζει την εγκλη­μα­τι­κή επέμ­βαση του Ισρα­ήλ, με τις δολο­φο­νί­ες χιλιά­δων αμά­χων και παι­διών στη Γάζα, εμπλέ­κο­ντας τη χώρα όλο και πιο Βαθιά στα επι­κίν­δυ­να πολε­μι­κά σχέ­δια του ΝΑΤΟ, απ’ την Ουκρα­νία μέχρι τα Βαλ­κά­νια και τη Μέση Ανα­το­λή. Η κυβέρ­νη­ση και όλα τα κόμ­μα­τα του ευρω­α­τλα­ντι­κού τόξου επικαλού­νται το χυδαίο πρό­σχη­μα περί “αυτο­ά­μυ­νας” του Ισρα­ήλ ενώ ξέρουν ότι πρό­κει­ται για γενοκτονία.

Η κατά­πτυ­στη επι­λο­γή της κυβέρ­νη­σης να από­σχει απ’ την ψηφο­φο­ρία του ψηφί­σμα­τος του ΟΗΕ που ζητού­σε την άμε­ση κατά­παυ­ση του πυράς και την ανθρω­πι­στι­κή εκε­χειρία στη Γάζα, το οποίο υπερ­ψή­φι­σαν 120 κρά­τη, είναι μόνο η κορυ­φή του παγόβουνου.

Η Ελλά­δα εμπλέ­κε­ται στρα­τιω­τι­κά στη­ρί­ζο­ντας ενερ­γά τις ΝΑΤΟϊ­κές δυνά­μεις στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο. Στέλ­νει στην φλε­γό­με­νη περιο­χή τις φρε­γά­τες «Ψαρά», «Σαλα­μίς» και «Αιγαί­ον».

Βάζει επί­σης πλά­τη για τον ξερι­ζω­μό και τη μετα­φο­ρά εκτός Γάζας δεκά­δων χιλιά­δων Παλαι­στι­νί­ων με τη δη­μιουργία ενός κατ’ όνο­μα «ανθρω­πι­στι­κού θαλάσ­σιου δι­αδρόμου», με ενδιά­με­σο σταθ­μό την Κύπρο. Στην ουσία, η Ελλά­δα είναι σήμε­ρα ο μεγα­λύ­τε­ρος στυ­λο­βά­της των αμε­ρι­κα­νι­κών αερο­ναυ­τι­κών δυνά­με­ων στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, στη Μέση Ανα­το­λή, στη Βόρεια Αφρι­κή και στα Βαλκάνια.

Ποιος όμως ωφε­λεί­ται από τις στρα­τη­γι­κές σχέ­σεις και τη στρα­τιω­τι­κή συνερ­γα­σία με το Ισρα­ήλ, που φτά­νει ακό­μα και σε ασκή­σεις προ­σο­μοί­ω­σης, για να γίνουν ακό­μα πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κές οι επι­θέ­σεις του ισραη­λι­νού κρά­τους στα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη και να προ­ε­τοι­μα­στεί για πόλε­μο με το Ιράν_;

Το «εθνι­κό συμ­φέ­ρον» στο οποίο ανα­φέ­ρε­ται η κυβέρ­νηση είναι ταυ­τι­σμέ­νο με τα συμ­φέ­ρο­ντα και τα κέρ­δη των εκμε­ταλ­λευ­τών του μόχθου μας. Η ανα­βάθ­μι­ση του ρόλου των ελλη­νι­κών επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων βρί­σκε­ται πίσω από την εμπλο­κή στην ισραη­λι­νή σφα­γή των Παλαιστινί­ων. όπως και στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία, στη συμ­με­το­χή πολε­μι­κών πλοί­ων στις απο­στο­λές ΝΑΤΟ, στη διά­θε­ση των Βάσε­ων της Σού­δας, της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης, της Λάρι­σας και της Μαγνη­σί­ας, στην παρα­χώ­ρη­ση της 112 Πτέ­ρυ­γας Μάχης της Ελευ­σί­νας στους Αμερικανούς.

Η κυβέρ­νη­ση είναι συνέ­νο­χη στο έγκλη­μα και βάζει λαό μας σε μεγά­λους κιν­δύ­νους, καθώς μετα­τρέ­πει τη χώρα μας σε πιθα­νό στό­χο αντι­ποί­νων στην περί­πτω­ση μιας ευρύ­τε­ρης πολε­μι­κής ανα­μέ­τρη­σης. Στη σι του με τον σφα­γέα Νετα­νιά­χου στο Τελ Αβίβ, ο Μητσο­τα­κης προ­σέ­βα­λε τον ελλη­νι­κό λαό που περή­φα­να εκφρά­ζει την αλλη­λεγ­γύη του στον αγώ­να των Παλαι­στί­νιων Εξάλ­λου και η κυβέρ­νη­σή του, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ αρνού­νται να υλο­ποι­ή­σουν την ομό­φω­νη από­φα­ση της ελλη­νι­κής Βου­λής το 2015 για ανα­γνώ­ρι­ση του παλαι­στι­νια­κού κράτους.

Γι αυτό η πιο ισχυ­ρή φωνή συμπα­ρά­στα­σης στην Παλαι­στί­νη μετα­φρά­ζε­ται σήμε­ρα ως απαί­τη­ση να στα­μα­τή­σει κάθε πολι­τι­κή-οικο­νο­μι­κή και στρα­τιω­τι­κή συνερ­γα­σία με το κρά­τος δολο­φό­νο, το Ισρα­ήλ, να επι­στρέ­ψουν όλες οι ελλη­νι­κές φρε­γά­τες από την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, να μη γίνει το αερο­δρό­μιο της Ελευ­σί­νας πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο ΝΑΤΟι­κών στη Μέση Ανα­το­λή, να κλεί­σουν όλες βάσεις, να στα­μα­τή­σει κάθε εμπλο­κή στο μακελειό

Η ΟΓΕ στο πλευρό 
του παλαιστινιακού λαού

Μπρο­στά στη σφα­γή του λαού της Γάζας η σκέ­ψη μας και η καρ­διά μας βρί­σκε­ται στις γυναί­κες και το λαό της Παλαι­στί­νης χρη­σι­μο­ποιώ­ντας τα όπλα της αλλη­λεγ­γύ­ης, της γνώ­σης, της συλ­λο­γι­κής δρά­σης. Η φωνή μας πρέ­πει να φτά­σει στις γυναί­κες του μόχθου, ιδιαί­τε­ρα στις νέες γυναί­κες. Να μην αφή­σου­με να κυριαρ­χή­σουν ψεύ­τι­κα διλήμ­ματα και κάλ­πι­κοι δια­χω­ρι­σμοί. Να μην συμ­βι­βα­στού­με με τίπο­τα λιγό­τε­ρο από την αλή­θεια. Ο αγώ­νας του Παλαι­στι­νια­κού λαού είναι δίκαιος και γι αυτό τον στη­ρί­ζου­με με όλες μας τις δυνά­μεις, μέχρι να απο­κτή­σει τη δική του πατρί­δα στα σύνο­ρα του 1967 με πρω­τεύ­ου­σα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.

Χρο­νο­γρά­φη­μα

Για τις πονε­μέ­νες και ηρωικές
μανά­δες της Παλαιστίνης…

Πόνος είναι να ξεχνά
η γυναί­κα σου ν’ απλώ­σει τα πλυμένα
και να της φτά­νει να μην έχει η σημαία της Παλαιστίνης
τον παρα­μι­κρό λεκέ.

Μαχ­μούνχ Νταρουίς,
Παλαι­στί­νιος ποι­η­τής (1942–2008)

Αχμέτ, Αχμέχ Πού είσαι; Εγώ είμαι, η μαμά σου.

Έλα, βγες. Στα­μά­τη­σαν. Δεν είναι η πρώ­τη φορά που μας βομ­βαρ­δί­ζουν. Πάντα ερχό­σουν. Αχμέτ! Βλέ­πω το
παπού­τσι σου. Έλα Αχμέτ! Πρέ­πει να σε λού­σω, θα είσαι μέσα στα χώμα­τα. Μη μου κρύ­βε­σαι. Πρέ­πει να πλυ­θείς και να δια­βά­σεις. Πρέ­πει να βρω και τα βιβλία σου μέσα στα χαλάσματα.

Έλα να δεις, η λεμο­νιά μας τη γλύ­τω­σε πάλι. Την μπά­λα σου δεν βρί­σκω, θα σου φτιά­ξω άλλη. Κου­ρέ­λια πια, έχου­με πολ­λά. Να δεις τι ωραία που θα γίνει!

Αχμέτ! Έλα μη με τρο­μά­ζεις. Αφού σου λέω, βλέ­πω το παπού­τσι σου. Χάλια έγι­νε. Έλα, δεν άργη­σα πολύ, μη θυμώ­νεις. Έψα­χνα να βρω το φάρ­μα­κό μου.

Αχμέτ, τι θέλεις, να βάλω τα κλά­μα­τα; Όχι, δεν θα κλάψω.

Μην παί­ζεις μαζί μου. Έλα παλιό­παι­δο. Βρή­κα αλεύ­ρι και θα σου φτιά­ξω πιτ­τού­λες. Πάντα σου αρέ­σα­νε οι πιτ­τού­λες μου. θα πάω να βρω και χόρ­τα. Όσα μείνανε.

Αλή­θεια, σου είπα; Η λεμο­νιά μας γλύ­τω­σε, θα σου κάνω και λεμο­νά­δα, σου υπό­σχο­μαι. Την μπά­λα σου μόνο δεν βρί­σκω. Ναι, πρέ­πει να σου κάνω καινούρια.

Δεν θυμά­μαι αν σου το είπα. Η λεμο­νιά μας γλύτωσε.

Αχμέτ! Βλέ­πω το παπού­τσι σου. Τι θέλεις, να με τρο­μά­ξεις και να βάλω τα κλά­μα­τα; Όχι, δεν θα κλάψω.

Αφού σε βλέ­πω. Φαί­νε­ται το παπού­τσι σου Αχμέτ!

Ολυ­μπία Χαλτσοτάκη
Μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ