Οι αυτοάνοσες διαταραχές αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου

Οι ασθε­νείς με κάποια αυτο­ά­νο­ση δια­τα­ρα­χή αντι­με­τω­πί­ζουν σημα­ντι­κά μεγα­λύ­τε­ρο κίν­δυ­νο για την εμφά­νι­ση καρ­διαγ­γεια­κής νόσου, επι­βε­βαιώ­νει μια νέα μεγά­λη διε­θνής επι­δη­μιο­λο­γι­κή έρευ­να. Ο αυξη­μέ­νος κίν­δυ­νος αφο­ρά ιδί­ως τους νεό­τε­ρους ασθε­νείς, κάτι που δεί­χνει ότι οι αυτο­ά­νο­σες παθή­σεις είναι ιδιαί­τε­ρα σημα­ντι­κές για την πρό­κλη­ση πρό­ω­ρης καρ­διαγ­γεια­κής νόσου.

Περί­που το 10% του πλη­θυ­σμού στην Ευρώ­πη και στις ΗΠΑ έχουν δια­γνω­στεί με μία ή περισ­σό­τε­ρες αυτο­ά­νο­σες δια­τα­ρα­χές, όπως ρευ­μα­τοει­δή αρθρί­τι­δα, ψωρί­α­ση, συστη­μι­κή σκλή­ρυν­ση, ερυ­θη­μα­τώ­δη λύκο, δια­βή­τη τύπου 1 κ.α.

Οι ερευ­νη­τές, με επι­κε­φα­λής τη δρ Νατα­λί Κόν­ραντ του Καθο­λι­κού Πανε­πι­στη­μί­ου της Λου­βέν, οι οποί­οι έκα­ναν ανα­κοί­νω­ση στο συνέ­δριο της Ευρω­παϊ­κής Εται­ρεί­ας Καρ­διο­λο­γί­ας στη Βαρ­κε­λώ­νη και σχε­τι­κή δημο­σί­ευ­ση στο ιατρι­κό περιο­δι­κό «The Lancet», βρή­καν ότι οι ασθε­νείς με αυτο­ά­νο­ση πάθη­ση έχουν ‑ανά­λο­γα με τη συγκε­κρι­μέ­νη νόσο- 1,4 έως 3,6 φορές μεγα­λύ­τε­ρο κίν­δυ­νο για εμφά­νι­ση καρ­διαγ­γεια­κής νόσου, σε σχέ­ση με τους ανθρώ­πους χωρίς αυτο­ά­νο­ση δια­τα­ρα­χή. Ο αυξη­μέ­νος κίν­δυ­νος είναι ανά­λο­γος της αύξη­σης του καρ­διαγ­γεια­κού κιν­δύ­νου, λόγω ύπαρ­ξης δια­βή­τη τύπου 2.

Η μελέ­τη εκτι­μά ότι ως ομά­δα οι 19 αυτο­ά­νο­σες δια­τα­ρα­χές που μελε­τή­θη­καν, ευθύ­νο­νται για το 6% περί­που των καρ­διαγ­γεια­κών περι­στα­τι­κών. Ο κίν­δυ­νος δεν αφο­ρά μόνο την κλασ­σι­κή στε­φα­νιαία νόσο, αλλά όλο το καρ­διαγ­γεια­κό φάσμα, όπως καρ­διο­πά­θειες λόγω λοί­μω­ξης, φλεγ­μο­νή καρ­διάς, θρομ­βο­εμ­βο­λι­κές και εκφυ­λι­στι­κές παθή­σεις της καρ­διάς κ.α. Ο κίν­δυ­νος είναι ιδιαί­τε­ρα αυξη­μέ­νος στους ασθε­νείς έως 55 ετών με αυτο­ά­νο­σες παθήσεις.

Κατά μέσο όρο ο κίν­δυ­νος καρ­διαγ­γεια­κής νόσου για τους ασθε­νείς με αυτο­ά­νο­ση δια­τα­ρα­χή ήταν 1,56 φορές μεγα­λύ­τε­ρος ένα­ντι εκεί­νων χωρίς αυτο­ά­νο­σο πρό­βλη­μα. Όσες περισ­σό­τε­ρες αυτο­ά­νο­σες δια­τα­ρα­χές έχει κάποιος, τόσο αυξά­νε­ται ο καρ­διαγ­γεια­κός κίν­δυ­νος. Ανά­με­σα στις αυτο­ά­νο­σες δια­τα­ρα­χές με τον μεγα­λύ­τε­ρο καρ­διαγ­γεια­κό κίν­δυ­νο είναι η σκλή­ρυν­ση, η νόσος Άντι­σον, ο λύκος και ο δια­βή­της τύπου 1.

Οι ερευ­νη­τές ανέ­φε­ραν ότι, από πλευ­ράς παθο­φυ­σιο­λο­γί­ας, οι υπο­κεί­με­νοι μηχα­νι­σμοί για τη σχέ­ση αυτο­ά­νο­σων δια­τα­ρα­χών και καρ­διαγ­γεια­κού κιν­δύ­νου δεν έχουν ακό­μη κατα­νοη­θεί καλά. Η κυρί­αρ­χη υπό­θε­ση, όπως είπαν, είναι ότι η χρό­νια και συστη­μι­κή φλεγ­μο­νή, που είναι ο κοι­νός παρο­νο­μα­στής στις αυτο­ά­νο­σες δια­τα­ρα­χές, μπο­ρεί να πυρο­δο­τή­σει διά­φο­ρες καρ­διαγ­γεια­κές παθήσεις.

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας