Οι ενοχές μας

Γρά­φει η \\  Ηλέ­κτρα Στρα­τω­νί­ου //

ΟΙ ΕΝΟΧΕΣ ΜΑΣ

Δεν μπο­ρέ­σα­με να σώσουμε
τίπο­τα απ’ αυτά
που θα ‘πρε­πε να σωθούν!
Μόλις ήχη­σαν οι σει­ρή­νες του νέου αιώνα
ενθου­σια­σμέ­νοι και πανικόβλητοι
φορ­τώ­σα­με στους ώμους μας
κου­ρέ­λια, σκελετούς,
σαβού­ρες, αμαρτίες,
ενο­χές, απο­τυ­χί­ες και κινήσαμε!

Στο Μαρα­θώ­νιο της και­νού­ριας αυγής
τρέ­χα­με μπουλουκιαστά-άτακτα,-
ελπί­ζο­ντας να τερ­μα­τί­σου­με πρώτοι,
τσα­λα­πα­τού­σα­με τους ανήμπορους,
τους γέρους, τα παι­διά που έπεφταν,
τις έγκυ­ες που απέβαλαν,
τις παρ­θέ­νες που προσεύχονταν!
Αλί­μο­νο στο νέο αιώνα!
Οι άνθρω­ποι που θα ζήσουνε
πάλιω­σαν, εκφυ­λί­στη­καν, σάπισαν,
εμείς-εμείς…μόνο εμείς…
δεν έχει χώρο για τους άλλους!!

Φορέ­σα­με στα κεφά­λια μας
στε­φά­νια της φωτιάς
του κεραυ­νού και της θύελλας,
σε ανώ­μα­λο σφι­χτα­γκά­λια­σμα «πηδη­χτή­κα­με»
πανι­κό­βλη­τοι και ενθουσιασμένοι!
Αύριο θα γεννηθούν
τα και­νού­ρια παι­διά μας
σε λάθος τόπο, στο λάθος χρόνο,
από λάθος γονείς!
Άσπρα τα σύννεφα,
κόκ­κι­νο το κρα­σί… τι ευτυχία!
Ξεθώ­ρια­σαν και οι ενο­χές μας…
Τι κι αν δε σώσα­με αυτά
που θα ‘πρε­πε να σωθούν;;
Εμείς… μόνο εμείς… πάντα εμείς…
δεν έχει χώρο για τους άλλους !

Μεσό­γειος της ειρή­νης, του γαλά­ζιου, της αγά­πης, του έρω­τα, του τρα­γου­διού, της ανοι­χτής αγκα­λιάς… Μεσό­γειος με τ΄αρώματα του κρα­σιού και της μαστί­χας, της δάφ­νης, του πεύ­κου και της μυρ­τιάς.… Μεσό­γειος του ονεί­ρου, του παι­διού στο βυζί της μάνας, του ορφα­νού στην ποδιά της για­γιάς, του ξενι­τε­μέ­νου αδερ­φού στο δάκρυ της αγαπημένης…

Ωωω εσύ Μεσόγειος!

Πώς θ’ αντέ­ξεις τόσους ακάρ­φω­τους σταυ­ρούς, τόσα μάτια κλει­στά, τόσα στό­μα­τα ανοι­χτά στην τελευ­ταία τους κραυ­γή βοή­θειας;;; Κι εσύ άνθρω­πε της αγά­πης, πώς θα κοι­μη­θείς ξανά στο κρεβ­βά­τι σου χωρίς να θυμά­σαι “σαπιο­κά­ρα­βα”;;; Πώς θ’ ανα­σαί­νεις λεβά­ντα, χωρίς να σκέ­φτε­σαι το λιβά­νι που δεν βρή­κε μνή­μα να θυμιά­σει;;; Θα φύγει ο και­ρός… θα περάσει… !!

ΠΟΣΟ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗ ΜΕΡΑ
ΠΟΥ ΘΑ ΞΕΘΩΡΙΑΣΟΥΝ ΠΑΛΙ ΟΙ ΕΝΟΧΕΣ ΜΑΣ..!
ΕΜΕΙΣ… ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ… ΓΙΑΤΙ _
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ “ΑΛΛΟΥΣ”…!!!!