Οι ταινίες της εβδομάδας _στις αίθουσες 🎥από 18 Απρίλη

Εμφύ­λιος Πόλε­μος (Warfare): Δυστο­πι­κός αυτή τη φορά ο γνω­στός μας για τις 28 μέρες μετά (2002) από μηχα­νής (2014) Αφα­νι­σμός (2018) Men (2022) και _κατά τη γνώ­μη μας το καλύ­τε­ρό του Enslaved: Odyssey to the West (2010) ο υπο­ψή­φιος Oscar Alex Garland με τις 22 δια­κρί­σεις και 70 υποψηφιότητες

Ένας οξυ­δερ­κής σκη­νο­θέ­της και σενα­ριο­γρά­φος, υπο­γρά­φει ένα περι­πε­τειώ­δες road movie που τοπο­θε­τεί­ται σε ένα μέλ­λον όπου οι ΗΠΑ βρί­σκο­νται σε εμφύ­λιο πόλε­μο. Σε αυτό το κλί­μα, με καστ πολ­λά υπο­σχό­με­νο καθώς προ­έρ­χε­ται από το πάνω ράφι του Χόλι­γουντ, μια φωτο­ρε­πόρ­τερ (Κίρ­στεν Ντανστ) μαζί με μια μικρή ομά­δα δημο­σιο­γρά­φων, απο­φα­σί­ζουν να δια­σχί­σουν τη χώρα σε μια από­πει­ρα να πάρουν συνέ­ντευ­ξη από τον πρό­ε­δρο, ο οποί­ος βρί­σκε­ται σε έναν υπό πολιορ­κία Λευ­κό Οίκο. Εν μέσω του …2ου Αμε­ρι­κα­νι­κού Εμφυ­λί­ου έρχο­νται αντι­μέ­τω­ποι με πολι­το­φυ­λα­κές διά­φο­ρων πολι­τειών, αλλά και με ψυχε­δε­λι­κές λεγε­ώ­νες, όπως η συμ­μα­χία της Φλό­ρι­ντα και οι Δυτι­κές Δυνά­μεις του Τέξας και της Καλι­φόρ­νια. Εκτός από την Ντανστ, στην ται­νία πρω­τα­γω­νι­στούν ακό­μα οι Βάγκνερ Μόρα (“Narcos”) και η Κέι­λι Σπέ­νι (“Priscilla”). Ανά­με­σα στα πλά­να των δημο­σιο­γρά­φων που φωτο­γρα­φί­ζουν σκο­πευ­τές με στρα­τιω­τι­κές στο­λές, ένα τανκ εκτο­ξεύ­ει πυραύ­λους, ανα­τι­νά­ζο­ντας το Μνη­μείο του Λίνκολν.Με προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό 50 εκα­τομ­μυ­ρί­ων δολα­ρί­ων, το Civil War απο­τε­λεί το πιο ακρι­βό έργο της A24 μέχρι σήμε­ρα. Με λίγα λόγια, φου­του­ρι­στι­κή περι­πέ­τεια, φυσι­κά με _υποτίθεται, πολι­τι­κό-κοι­νω­νι­κό σχό­λιο, μια ακό­μη “αμε­ρι­κα­νιά” _έχουμε δει και καλύτερες

Η Αρπα­γή (le ravissement-the rapture): Γαλ­λι­κό ατμο­σφαι­ρι­κό δρά­μα. Μια αφο­σιω­μέ­νη στη δου­λειά της μαία, φτά­νει στα άκρα στην προ­σπά­θειά της να γίνει μητέ­ρα, όταν παράλ­λη­λα προ­σπα­θεί να δια­χει­ρι­στεί τον πρό­σφα­το χωρι­σμό της, την είδη­ση της εγκυ­μο­σύ­νης της κολ­λη­τής της και την έντα­ση ενός απροσ­δό­κη­του one night stand. Εβδο­μά­δα Κρι­τι­κής Φεστι­βάλ Καν­νών- Βρα­βείο Σενα­ρί­ου SACD
Πώς εκτρο­χιά­στη­κε η ζωή της Λύντια, μιας νεα­ρής μαί­ας αφο­σιω­μέ­νης στη δου­λειά της; Φταί­ει ο πρό­σφα­τος χωρι­σμός της, η εγκυ­μο­σύ­νη της καλύ­τε­ρης φίλης της Σαλο­μέ ή η τυχαία συνά­ντη­ση με τον Μίλος, ένας πιθα­νός νέος έρω­τας; Η Λύντια παγι­δεύ­ε­ται σε μία αλλη­λου­χία ψεμά­των και η ζωή όλων ανατρέπεται.
To ντε­μπού­το της Ιρίς Καλ­τεν­μπάκ με την εκπλη­κτι­κή ερμη­νεία της Χάφ­σια Χερ­ζί. Βρα­βείο σενα­ρί­ου στην Εβδο­μά­δα Κρι­τι­κής των Καν­νών, Βρα­βείο Louis Delluc για την καλύ­τε­ρη πρώ­τη ται­νία της χρο­νιάς στη Γαλ­λία. Α’ Βρα­βείο στο πρό­σφα­το Γαλ­λό­φω­νο Φεστι­βάλ Κινη­μα­το­γρά­φου της Ελλάδας

• Βρα­βείο Σενα­ρί­ου & Βρα­βείο Ερμη­νεί­ας Φεστι­βάλ Τορίνο
• Louis Delluc για την Καλύ­τε­ρη 1^η Γαλ­λι­κή Ται­νία της χρονιάς
• Σενα­ρί­ου & Βρα­βείο Ερμη­νεί­ας στα Lumières
• Υπο­ψή­φια για CÉSAR Καλύ­τε­ρης 1^ης Ται­νί­ας & Ερμηνείας 
  • Φεστι­βάλ Στοκχόλμης
  • Ζυρί­χης
  • Μορέ­λια,
  • Σάο Πάο­λο
  • Αμβούρ­γου
  • Γάν­δης
  • Δια­γω­νι­στι­κό Πρό­γραμ­μα 24^ου Φεστι­βάλ Γαλ­λό­φω­νου Κινηματογράφου

Με την εκπλη­κτι­κή Χαφ­σία Χερζί

Έγρα­ψαν:

«Ένα καθη­λω­τι­κό ντε­μπού­το» Libération \ «H Χαφ­σία Χερ­ζί είναι συναρ­πα­στι­κή» Télérama \ «Μια ται­νία τέλειας μαε­στρί­ας» Le Monde \ «Ένα εντε­λώς ρεα­λι­στι­κό ψυχο­λο­γι­κό θρί­λερ» Le Figaro \ «Χωρίς ποτέ να κρί­νει, η ται­νία γίνε­ται μάρ­τυ­ρας των διά­φο­ρων στα­δί­ων μιας καθο­δι­κής σπεί­ρας όπου υπάρ­χει μια λεπτή γραμ­μή ανά­με­σα στη χει­ρα­γώ­γη­ση αγα­πη­μέ­νων προ­σώ­πων και στην παρα­βί­α­ση της εμπι­στο­σύ­νης, και στην από­γνω­ση που έχει δημιουρ­γη­θεί από την αδια­φο­ρία και την έλλει­ψη προ­σο­χής από τους άλλους. Πρό­κει­ται για ένα είδος ψυχο­λο­γι­κού υπέ­ρη­χου που η Iris Kaltenback δια­χει­ρί­ζε­ται με έξυ­πνες αφη­γη­μα­τι­κές προ­τά­σεις, προ­σφέ­ρο­ντας φαντα­στι­κούς ρόλους στους δύο πρω­τα­γω­νι­στές της». Cineuropa \ «Οι επι­λο­γές της κάνουν την ται­νία Η Αρπα­γή ένα συναρ­πα­στι­κό δρά­μα, και αν αυτό μπο­ρεί να το πετύ­χει με το ντε­μπού­το της, το μέλ­λον είναι λαμπρό για την Ίρις Καλ­τεν­μπακ». ICS \ «Η επι­λο­γή του voice over λει­τουρ­γεί πολύ καλά ως ένας τρό­πος να μετα­φε­ρό­μα­στε σε δια­φο­ρε­τι­κές χρο­νι­κές στιγ­μές των σκέ­ψε­ων και των πρά­ξε­ων των κεντρι­κών χαρα­κτή­ρων. Ένα χαμέ­νο στοι­χείο; Μια λάθος εξή­γη­ση; Ίσως. Ίσως όχι. Συχνά κοντι­νά πλά­να μας δίνουν την ευκαι­ρία να μελε­τή­σου­με τα πρό­σω­πα και να ανα­ρω­τη­θού­με αν θα τα είχα­με κατα­φέ­ρει καλύ­τε­ρα αν βρι­σκό­μα­σταν στη θέση του Μίλος ή της Σαλο­μέ υπό τις ίδιες συν­θή­κες». Screendaily

Μου­σι­κή Le cannibale

Το Περα­σμέ­νο Καλο­καί­ρι: Η ερω­τι­κή επι­στρο­φή της Κατρίν Μπρε­γιά (“Romance”). Ατρό­μη­τη σκη­νο­θέ­τρια που δε φοβά­ται τις προ­κλή­σεις, η Γαλ­λί­δα σκη­νο­θέ­τρια έχει φτιά­ξει το όνο­μά της χάρη σε φιλμ τολ­μη­ρού ερω­τι­σμού που δια­τυ­πώ­νουν περί­πλο­κα όσο και σεξουα­λι­κά φορ­τι­σμέ­να ηθι­κά διλήμ­μα­τα. Από το παρα­πά­νω δίπο­λο δε ξεφεύ­γει η νέα ται­νία της με τίτλο “Το Περα­σμέ­νο Καλο­καί­ρι”, όπου η Λεά Ντρι­κέρ υπο­δύ­ε­ται μια εύπο­ρη δικη­γό­ρο που συνά­πτει παρά­νο­μη σχέ­ση με τον 17χρονο γιο, από προη­γού­με­νο γάμο, του συζύ­γου της.

Σπί­θα στη Θάλασ­σα: Φεστι­βα­λι­κό, νεα­νι­κό υπαρ­ξια­κό δρά­μα από το Βέλ­γιο. Ένας ψαράς χάνει υπό αδιευ­κρί­νι­στες συν­θή­κες τη ζωή του στη Βόρεια Θάλασ­σα. Σιω­πη­λά, η τοπι­κή κοι­νο­τή­τα είναι πεπει­σμέ­νη πως ευθύ­νε­ται ο ίδιος για την τύχη του, καθώς στη βάρ­κα επέ­βαι­ναν δύο επι­πλέ­ον άτο­μα. Κόντρα σε όλους, η κόρη του αδι­κο­χα­μέ­νου άντρα είναι απο­φα­σι­σμέ­νη να απο­δεί­ξει πως ο θάνα­τος του πατέ­ρα της δεν ήταν τυχαί­ος, αλλά απο­τέ­λε­σμα μιας επί­θε­σης ενός άγνω­στου πλά­σμα­τος που μόνο εκεί­νη μπο­ρεί να δει.

Μη Μου Λες Ψέματα

Ρομα­ντι­κές ανη­συ­χί­ες στα γαλ­λι­κά. Ένας συγ­γρα­φέ­ας επι­στρέ­φει στη γενέ­τει­ρά του, το Κονιάκ, για πρώ­τη φορά μετά από 35 χρό­νια. Στην αρχή είναι ανή­συ­χος για το γεγο­νός ότι στρι­μώ­χνε­ται πίσω στην παι­δι­κή ηλι­κία που εγκα­τέ­λει­ψε τόσα χρό­νια πριν, αλλά τα πράγ­μα­τα αλλά­ζουν όταν γνω­ρί­ζει τον Λού­κας, έναν νεα­ρό άνδρα που τον συν­δέ­ει ανα­πά­ντε­χα με το παρελ­θόν του. Ο νεα­ρός άνδρας απο­δει­κνύ­ε­ται ότι είναι ο γιος του πρώ­του έρω­τα του συγ­γρα­φέα, ενός “χαρα­κτή­ρα” που εμφα­νί­ζε­ται σε κάθε του μυθι­στό­ρη­μα. Ξαφ­νι­κά, όλες αυτές οι μακρι­νές ανα­μνή­σεις επι­στρέ­φουν και τον πλημμυρίζουν.

Αμπι­γκέιλ: Horror από τους δημιουρ­γούς του νέου “Scream”. Οταν μία συμ­μο­ρία επί­δο­ξων εγκλη­μα­τιών απά­γουν τη δωδε­κά­χρο­νη μπα­λα­ρί­να και κόρη μιας ισχυ­ρής φιγού­ρας του υπο­κό­σμου, το μόνο που έχουν να κάνουν για να εισπρά­ξουν τα λύτρα αξί­ας 50 εκα­τομ­μυ­ρί­ων δολα­ρί­ων είναι να προ­σέ­χουν το κορί­τσι κατά τη διάρ­κεια της νύχτας. Σ’ ένα από­με­ρο αρχο­ντι­κό, οι απα­γω­γείς αρχί­ζουν να λιγο­στεύ­ουν, ένας-ένας, και ανα­κα­λύ­πτουν με αυξα­νό­με­νο τρό­μο ότι βρί­σκο­νται εγκλω­βι­σμέ­νοι με ένα κάθε άλλο παρά φυσιο­λο­γι­κό μικρό κορίτσι.

Από την κινη­μα­το­γρα­φι­κή κολε­κτί­βα Radio Silence — τη σκη­νο­θε­τι­κή ομά­δα των Ματ Μπε­τι­νέ­λι-Ολπιν και Τάι­λερ Τζι­λέτ που έχουν υπο­γρά­ψει τις σύγ­χρο­νες ται­νί­ες τρό­μου «Είσαι έτοι­μος;», «Scream» (2022) και το περ­σι­νό «Scream VI» — έρχε­ται μία αναι­δής, αιμο­δι­ψής νέα εκδο­χή του βαμπι­ρι­κού είδους! Το σκη­νο­θε­τι­κό δίδυ­μο των Ματ Μπε­τι­νέ­λι — Όλπιν και Τάι­λερ Γκί­λετ (“Είσαι Έτοι­μος;”), το οποίο ευθύ­νε­ται για την επι­τυ­χη­μέ­νη επα­νέ­ναρ­ξη του horror franchise “Scream” (2022), επι­στρέ­φει. Στη νέα ται­νία τους, η υπό­θε­ση περι­στρέ­φε­ται γύρω από μια συμ­μο­ρία επί­δο­ξων εγκλη­μα­τιών οι οποί­οι απα­γά­γουν τη 12χρονη μπα­λα­ρί­να και κόρη μιας πανί­σχυ­ρης μορ­φής του υπο­κό­σμου, από την οποία και ζητούν λύτρα αξί­ας 50 εκα­τομ­μυ­ρί­ων δολα­ρί­ων. Το μόνο που έχουν να κάνουν για να τα εισπρά­ξουν είναι να φυλά­νε το κορί­τσι κατά τη διάρ­κεια της νύχτας. Ωστό­σο, όσο περ­νούν οι ώρες σημειώ­νο­νται αυξα­νό­με­νης έντα­σης βίαια φαι­νό­με­να που εξου­δε­τε­ρώ­νουν έναν-έναν τους εγκλη­μα­τί­ες, οι οποία πια συνει­δη­το­ποιούν πως αυτή δεν είναι μία συνη­θι­σμέ­νη μπα­λα­ρί­να. Μετα­ξύ των πρω­τα­γω­νι­στών του “Άμπι­γκεϊλ” βρί­σκε­ται η Μελί­σα Μπαρ­μπέ­ρα, διά­ση­μη από τη συμ­με­το­χή της στα σύγ­χρο­να “Scream”, ο Τζιαν­κάρ­λο Εσπο­ζί­το (“Breaking Bad”), ο Νταν Στί­βενς (“Ο Πύρ­γος του Ντά­ου­ντον”) και η ανερ­χό­με­νη Κάθριν Νιού­τον (“Ant-Man και Wasp: Κβαντομανία”)

Demon Slayer: Kimetsu No Yaiba — To the Hashira Training

Σίκου­ελ στο διά­ση­μο περι­πε­τειώ­δες anime franchise. Με σκο­πό να γίνει Χασί­ρα, ο Ταν­τζί­ρο ξεκι­νά πει­θαρ­χη­μέ­νη προ­πό­νη­ση υπό την καθο­δή­γη­ση του Χιμε­τζί­μα, ενός Στό­ουν Χασί­ρα. Την ίδια ώρα, ο Μου­ζάν συνε­χί­ζει την ανα­ζή­τη­ση των Νεζού­κο και Ουμπουγιασίκι.

Η Μία και Εγώ: Η Ταινία_ Animation φαντα­σί­ας. Όταν μια κλή­ση για επεί­γου­σα βοή­θεια φωτί­ζει το μαγι­κό βρα­χιό­λι της Μία, μέσω μιας αστρα­φτε­ρής πύλης μετα­φέ­ρε­ται στον κόσμο των μονό­κε­ρων της Σεντο­πί­ας. Εκεί συνα­ντά το μονό­κε­ρο Στόρ­μι και το ξωτι­κό Ίκο οι οποί­οι χρειά­ζο­νται τη Μία για να σώσουν το νησί Λώτους, το οποίο απε­λεί­ται από έναν απο­κρου­στι­κό κακό, τον Τόξορ, ο οποί­ος επι­θυ­μεί να το κατα­κτή­σει χρη­σι­μο­ποιώ­ντας μαύ­ρη μαγεία.

💥💥  Χαίρε Μαρία Je vous salue, Marie

Tου Ζαν-Λικ Γκο­ντάρ 1985: Η παρ­θε­νο­γέ­νε­ση — ή η γυναι­κεία κατά­στα­ση — κατά Γκο­ντάρ, μια ερω­τι­κή, θρη­σκευ­τι­κή, αβάν γκαρντ ται­νία, που προ­κά­λε­σε δια­δη­λώ­σεις από θρη­σκό­λη­πτους στην επο­χή της.

Μια σύγ­χρο­νη μετα­φο­ρά της ιστο­ρί­ας της Παρ­θέ­νου Μαρί­ας και του Ιωσήφ, της σύλ­λη­ψης και της γέν­νη­σης, όπου η Μαρία είναι μια νέα και χαρι­τω­μέ­νη εργα­ζό­με­νη και ο Ιωσήφ ένας νέος που δου­λεύ­ει σε βεν­ζι­νά­δι­κο. Μια ται­νία πάνω στον έρω­τα και τη ζωή, όπου η Μαρία είναι ένα σύμ­βο­λο, η παρ­θε­νιά της σημαί­νει δια­θε­σι­μό­τη­τα, ελευ­θε­ρία, εμπι­στο­σύ­νη στη ζωή και τους φυσι­κούς της νόμους.