Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι 26 πλουσιότεροι άνθρωποι έχουν περιουσία ίση με τα εισοδήματα του φτωχότερου μισού της ανθρωπότητας

Η συγκέ­ντρω­ση του πλού­του επι­τα­χύν­θη­κε ακό­μη περισ­σό­τε­ρο το 2018, με 26 δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χους να έχουν πλέ­ον στα χέρια τους περιου­σί­ες που ισού­νται με τα εισο­δή­μα­τα του φτω­χό­τε­ρου μισού της ανθρω­πό­τη­τας, καταγ­γέλ­λει σε έκθε­σή της που δημο­σιο­ποιεί σήμε­ρα η μη κυβερ­νη­τι­κή οργά­νω­ση Oxfam, η οποία προ­τρέ­πει για άλλη μια φορά τα Κρά­τη να φορο­λο­γή­σουν τους πλουσιότερους.

«Το χάσμα που μεγε­θύ­νε­ται μετα­ξύ των πλού­σιων και των φτω­χών πλήτ­τει τον αγώ­να για την κατα­πο­λέ­μη­ση της φτώ­χειας, ζημιώ­νει την οικο­νο­μία και τρο­φο­δο­τεί την οργή σε όλο τον κόσμο», τονί­ζει η Γουί­νι Μπια­νί­μα, εκτε­λε­στι­κή διευ­θύ­ντρια της Oxfam International, στο δελ­τίο Τύπου που συνο­δεύ­ει την έκθε­ση της ΜΚΟ.

   Οι δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χοι του πλα­νή­τη είδαν τον πλού­το τους να αυξά­νε­ται αθροι­στι­κά κατά 12%, ή 2,5 δισεκ. δολά­ρια την ημέ­ρα πέρυ­σι, ενώ τα 3,8 δισεκ. άνθρω­ποι που απο­τε­λούν το φτω­χό­τε­ρο μισό του πλη­θυ­σμού της υφη­λί­ου είδαν τον δικό τους πλού­το να μειώ­νε­ται αθροι­στι­κά κατά 11% ή κατά 500 εκα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια την ημέ­ρα, σύμ­φω­να με την έκθεση.

Οι κυβερ­νή­σεις «πρέ­πει να εξα­σφα­λί­σουν ότι οι επι­χει­ρή­σεις και οι πλου­σιό­τε­ροι θα πλη­ρώ­νουν τους φόρους που τους ανα­λο­γούν», κρί­νει η Μπια­νί­μα. Η Όξφαμ δίνει την έκθε­σή της για τις παγκό­σμιες ανι­σό­τη­τες στη δημο­σιό­τη­τα, όπως συνη­θί­ζει, μία ημέ­ρα πριν αρχί­σει το Παγκό­σμιο Οικο­νο­μι­κό Φόρουμ (World Economic Forum, WEF) που θα διαρ­κέ­σει ως την Παρα­σκευή στο Ντα­βός της Ελβετίας.

Κατά τη ΜΚΟ, η μεθο­δο­λο­γία της οποί­ας — βασί­ζε­ται σε δεδο­μέ­να που συγκε­ντρώ­νουν το περιο­δι­κό Forbes και η τρά­πε­ζα Cr?dit Suisse — αμφι­σβη­τεί­ται από κάποιους οικο­νο­μο­λό­γους, 26 άνθρω­ποι έχουν πλέ­ον στα χέρια τους χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κούς πόρους και περιου­σια­κά στοι­χεία που ισού­νται με τα εισο­δή­μα­τα των φτω­χό­τε­ρων 3,8 δισεκ. κατοί­κων του πλα­νή­τη. Το 2017, η Όξφαμ ανέ­φε­ρε ότι ο λόγος αυτός των δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χων ανερ­χό­ταν σε 43.

Ο πλου­σιό­τε­ρος άνθρω­πος στον κόσμο, ο Τζεφ Μπέ­ζος, ιδρυ­τής και επι­κε­φα­λής της Amazon, είδε την περιου­σία του να αυξά­νε­ται στα 112 δισεκ. δολά­ρια πέρυ­σι. Με άλλα λόγια, «ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός της Αιθιο­πί­ας για τη δημό­σια υγεία αντι­στοι­χεί στο 1% της περιου­σί­ας του», σχο­λιά­ζει η ΜΚΟ.

   Γενι­κά, ο πλού­τος των δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χων σε παγκό­σμιο επί­πε­δο αυξή­θη­κε κατά 900 δισεκ. πέρυ­σι (ήτοι κατά 2,5 δισεκ. την ημέ­ρα). Ο αριθ­μός των δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χων έχει διπλα­σια­στεί από το ξέσπα­σμα της οικο­νο­μι­κής κρί­σης του 2008, τονί­ζει η Όξφαμ, δια­πι­στώ­νο­ντας πως «οι πλού­σιοι επω­φε­λού­νται όχι μόνο από την επέ­κτα­ση της περιου­σί­ας τους, αλλά επί­σης κι από τα χαμη­λό­τε­ρα επί­πε­δα φορο­λό­γη­σης εδώ και δεκα­ε­τί­ες» σε πολ­λά κράτη.

«Εάν η τάση αυτή αντι­στρε­φό­ταν, οι περισ­σό­τε­ρες κυβερ­νή­σεις θα διέ­θε­ταν επαρ­κείς πόρους για να χρη­μα­το­δο­τή­σουν τις κοι­νω­φε­λείς υπη­ρε­σί­ες», προ­σθέ­τει η ΜΚΟ, για την οποία «ο πλού­τος υπο­φο­ρο­λο­γεί­ται» σχε­δόν παντού.

Η Όξφαμ υπο­λο­γί­ζει πως ανά κάθε δολά­ριο φορο­λο­γι­κών εσό­δων, μόλις τα τέσ­σε­ρα σεντς προ­έρ­χο­νταν από τη φορο­λό­γη­ση του πλούτου.

Για τη ΜΚΟ, η οποία εκτι­μά πως οι πλου­σιό­τε­ροι κρύ­βουν από τις φορο­λο­γι­κές αρχές περί­που 7,6 τρι­σε­κα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων ορι­σμέ­νων σε χώρες όπως είναι η Βρα­ζι­λία ή το Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο, «το 10% των φτω­χό­τε­ρων πλη­ρώ­νει πλέ­ον φόρους επί των εσό­δων του ανα­λο­γι­κά πολύ υψη­λό­τε­ρους από ό,τι οι πλουσιότεροι».

Αν και η Όξφαμ ανα­γνω­ρί­ζει ότι ο αριθ­μός των ανθρώ­πων που ζουν σε συν­θή­κες ακραί­ας φτώ­χειας υπο­δι­πλα­σιά­στη­κε από το 1990 ως το 2010 και έκτο­τε μειώ­θη­κε κι άλλο, στα 736 εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους, επι­ση­μαί­νει πως οι φορο­λο­γι­κοί συντε­λε­στές για τα υψη­λά εισο­δή­μα­τα μειώ­θη­καν επί­σης στις πλού­σιες χώρες τις τελευ­ταί­ες δεκαετίες.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο