Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, τον τελευ­ταίο απο­χαι­ρε­τι­σμό στον σύντρο­φό μας Γιώρ­γη Φαρ­σα­κί­δη απηύ­θυ­νε ο Γενι­κός της Γραμ­μα­τέ­ας, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας.
🎈  Να είσαι σίγου­ρος πως το χρέ­ος σου το έκα­νες σ.φε Γιώρ­γη, τίμη­σες και με το παρα­πά­νω τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ. Καλό σου ταξί­δι πολυα­γα­πη­μέ­νε μας σύντρο­φε».

Ο Γιάν­νης Βασι­λειά­δης, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ, απο­χαι­ρέ­τι­σε τον Γ. Φαρ­σα­κί­δη σημειώ­νο­ντας ότι τα μέλη της Οργά­νω­σης δεν θα ξεχά­σουν τις συμ­με­το­χές του στα Φεστι­βάλ, ακό­μα και όταν τον εγκα­τέ­λει­παν οι δυνά­μεις του, λόγω υγεί­ας. «Δεν θα ξεχά­σου­με όταν, στο 41ο Φεστι­βάλ στην Αθή­να, παρευ­ρέ­θη­κες σε έκθε­ση που είχε πραγ­μα­το­ποι­η­θεί προς τιμήν σου στο Στέ­κι Πολι­τι­σμού (…), αλλά και στο περ­σι­νό Φεστι­βάλ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, όταν σήκω­σες μαζί μας και εσύ τη γρο­θιά σου για να τρα­γου­δή­σου­με τη “Διε­θνή”».

Ανά­φε­ρε ότι στο φετι­νό κεντρι­κό Φεστι­βάλ, η εικα­στι­κή έκθε­ση θα είναι αφιε­ρω­μέ­νη στον Γ. Φαρ­σα­κί­δη. «Θέλου­με οι νέοι και οι νέες, που θα επι­σκε­φτούν το χώρο, να έρθουν σε επα­φή με το έργο σου, να αντλή­σουν και αυτοί δύνα­μη και έμπνευ­ση, όπως εμείς. Για όλους εμάς, τα μέλη της ΚΝΕ, αυτή η έκθε­ση δεν θα ‘ναι μια απλή εικα­στι­κή έκθε­ση, αλλά ζωντα­νές μνή­μες αγώ­νων και θυσιών. Πριν λίγες μέρες μάλι­στα σε επι­σκε­φτή­κα­με αντι­προ­σω­πεία του ΚΣ της ΚΝΕ στο σπί­τι σου, ενώ συχνά όλα αυτά τα χρό­νια ήμα­σταν κοντά σου, ακού­γα­με με συγκί­νη­ση και προ­σο­χή τις ιστο­ρί­ες σου.

Σύντρο­φε Γιώρ­γο, με τον αγώ­να και την τέχνη σου άνοι­ξες και για εμάς, την νέα γενιά ΚΝι­τών, ένα παρά­θυ­ρο για να ατε­νί­ζου­με το μέλ­λον… Και όπως γρά­φει και το ποί­η­μα του Σικε­λια­νού που είχες επι­λέ­ξει να συνο­δεύ­ει κάποια από τις ξυλο­γρα­φί­ες σου:
“Με τον νοτιά, με τον βοριά, Λαλά­τε τη την λευ­τε­ριά. Για να γιο­μί­σει τον αγέ­ρα. Πριν έβγει ο ήλιος, να ‘μαστε έτοι­μοι την νέα να ιδού­με μέρα”. Για να γίνει πρά­ξη αυτή η νέα μέρα, αυτή η νέα κοι­νω­νία, για την οποία και εσύ έδω­σες τη ζωή σου, όλοι εμείς θα συνε­χί­σου­με τον αγώ­να σου, κάτω από την ίδια σημαία, μέχρι την τελι­κή νίκη» (δια­βά­στε εδώ περισ­σό­τε­ρα).

Εκ μέρους της Πανελ­λή­νιας Ένω­σης Αγω­νι­στών Εθνι­κής Αντί­στα­σης — ΔΣΕ, ο Κώστας Σαπρα­νί­δης ανα­φέρ­θη­κε στη μεγά­λη βοή­θεια που έδω­σε ο Γ. Φαρ­σα­κί­δης στην «περι­φέ­ρεια Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, στην οποία, εκτός από εκεί­νο το σπου­δαίο λεύ­κω­μα της Μακρο­νή­σου και βιβλία σου που χάρι­σες, έθε­σες στη διά­θε­σή μας και το πλού­σιο αρχείο σου με φωτο­γρα­φί­ες από τον Άη Στρά­τη, αλλά και της προ­πο­λε­μι­κής περιό­δου από την αρχή της ίδρυ­σης του Κόμ­μα­τός μας. Πολύ­τι­μη η βοή­θειά μας και από τη συνερ­γά­τι­δά σου για τη συγ­γρα­φή πολ­λών από τα βιβλία σου, της συντρό­φισ­σας Άννας».

Κλεί­νο­ντας το χαι­ρε­τι­σμό, σημεί­ω­σε ότι «εμείς τις Εθνι­κής Αντί­στα­σης ‑για όσο μας μένει…- συνε­χί­ζου­με στο δρό­μο, που ως εδώ περ­πα­τή­σα­με μαζί και θα τον συνε­χί­σουν και οι επό­με­νοι από εμάς, που θα την ανα­ζω­πυ­ρώ­σουν την καρ­βου­νιά, θα αλλά­ξουν τον κόσμο. “Θα πάρουν τα όνει­ρα εκδί­κη­ση”» (δια­βά­στε εδώ περισ­σό­τε­ρα).

Ο Γιάν­νης Κατσα­ρός, εκ μέρους του Συν­δέ­σμου Φυλα­κι­σθέ­ντων και Εξο­ρι­σθέ­ντων Αντι­στα­σια­κών 1967 — 1974, απο­χαι­ρέ­τι­σε τον αγω­νι­στή του αντι­δι­κτα­το­ρι­κού αγώ­να, σημειώ­νο­ντας ανά­με­σα σε άλλα: «Στο στρα­τό­πε­δο Λακ­κί της Λέρου, σ’ ένα σύρ­μα — που παλιά λει­τουρ­γού­σε ως παι­δού­πο­λη, τα γνω­στά ανα­μορ­φω­τή­ρια της Φρει­δε­ρί­κης, εκεί το φρα­χτό παλιό κτί­ριο λοι­πόν, στοι­βαγ­μέ­νοι 200 και 300 άνθρω­ποι, σ’ ένα θάλα­μο, γνω­ρί­σα­με και εμείς οι νεό­τε­ροι τότε την πολύ­μορ­φη προ­σω­πι­κό­τη­τα του Γιώργου.

Πρώ­τος στις φάρ­σες, δάσκα­λος στη ζωγρα­φι­κή και την πυρο­γρα­φία, όπου το μισό σχε­δόν στρα­τό­πε­δο με έναν πυρο­γρά­φο στο χέρι σκά­λι­ζε σε ένα κομ­μά­τι κόντρα-πλα­κέ αυτό που προ­σπα­θού­σε να τους μάθει ο Γιώρ­γος. Σκη­νο­θέ­της και σκη­νο­γρά­φος σε μεγά­λα έργα ρεπερ­το­ρί­ου, όπως οι “Πέρ­σες” και άλλα. Ο Γιώρ­γος γενι­κά, ηγού­νταν στην προ­σπά­θεια να ψυχα­γω­γη­θεί ο κόσμος των εξό­ρι­στων, να κρα­τη­θούν όρθιοι να ξεχά­σουν τα βάσα­νά τους ‑έστω για λίγο- όσοι είχαν απρο­στά­τευ­τες οικο­γέ­νειες πίσω. Είχε καθο­ρι­στι­κή συμ­βο­λή στις μου­σι­κές βρα­διές, στις συναυ­λί­ες, ακό­μα και στον Καραγκιόζη.

Σημα­ντι­κές ήταν οι δια­λέ­ξεις του για την Τέχνη και τον Πολι­τι­σμό. Θυμά­μαι μια διά­λε­ξή του με θέμα τη κομ­μα­τι­κό­τη­τα της Τέχνης, που έκα­νε “κομ­μά­τια” και “θρύ­ψα­λα” τις θεω­ρί­ες των ανα­θε­ω­ρη­τών και τις επι­θέ­σεις τους ενά­ντια στο σοσια­λι­στι­κό ρεα­λι­σμό» (δια­βά­στε εδώ περισ­σό­τε­ρα).

«Το ΔΣ του Επι­με­λη­τη­ρί­ου Εικα­στι­κών Τεχνών Ελλά­δος (ΕΕΤΕ) εκφρά­ζει τη λύπη του για το θάνα­το του σπου­δαί­ου αυτού ανθρώ­που, ζωγρά­φου — χαρά­κτη και λογο­τέ­χνη που είχα­με την καλή τύχη να ζήσου­με από κοντά για πολ­λά χρό­νια», ανά­φε­ρε συγκι­νη­μέ­νη η Εύα Μελά στο δικό της απο­χαι­ρε­τι­σμό, σημειώ­νο­ντας ακό­μα: «Ο αγα­πη­μέ­νος συνά­δελ­φός μας, ο φίλος μας, ο Γιώρ­γης μας θα είναι κοντά μας πάντα με τα χαρα­κτι­κά του έργα, με τα βιβλία του, με το παρά­δειγ­μά του. Μα πάνω απ’ όλα θα είναι εδώ η αύρα του, η δύνα­μη που είχε και μετέ­δι­δε γύρω του, να ρου­φά­ει την κάθε στιγ­μή της ζωής με δημιουρ­γι­κό πάθος. Η δύνα­μή του να χαί­ρε­ται κάθε στιγ­μή της ζωής, να ονει­ρεύ­ε­ται και να αγω­νί­ζε­ται» (δια­βά­στε εδώ περισ­σό­τε­ρα).

Πηγή φωτο 902.gr

Γιώργης Φαρσακίδης