Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ο Δ. Κουτσούμπας με τους απεργούς της «Μαλαματίνα»: «Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε στο πλευρό σας»

Τους απερ­γούς της «Μαλα­μα­τί­να» στο «οχυ­ρό» του αγώ­να τους, έξω από το εργο­στά­σιο της επι­χεί­ρη­σης, επι­σκέ­φθη­κε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, στο πλαί­σιο της διή­με­ρης παρου­σί­ας του στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Εξέ­φρα­σε τη στή­ρι­ξη του ΚΚΕ στον αγώ­να τους που κλεί­νει 50 μέρες απερ­γί­ας, με αίτη­μα την ανά­κλη­ση των απο­λύ­σε­ων και την υπο­γρα­φή ΣΣΕ, τονί­ζο­ντας ότι «το δίκιο των εργα­ζο­μέ­νων της “Μαλα­μα­τί­να” πρέ­πει να λάμψει».

Λίγη ώρα πριν την άφι­ξη της αντι­προ­σω­πεί­ας του ΚΚΕ απο­χώ­ρη­σαν οι δύο κλού­βες των ΜΑΤ που βρί­σκο­νται νυχθη­με­ρόν στο εργο­στά­σιο και άνοι­ξε η πύλη του εργοστασίου.

Οι απερ­γοί επι­φύ­λα­ξαν θερ­μή υπο­δο­χή στην αντι­προ­σω­πεία του ΚΚΕ και ανα­γνώ­ρι­σαν ότι το ΚΚΕ με τις δυνά­μεις τους και τους εκπρο­σώ­πους του τόσο στη Βου­λή αλλά και στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, σε όλους τους φορείς, βρί­σκε­ται στα­θε­ρά στο πλευ­ρό τους, στη­ρί­ζο­ντας τον δύσκο­λο αγώ­να που δίνουν ενά­ντια στην επί­θε­ση εργο­δο­σί­ας, κυβέρ­νη­σης και δυνά­μεις καταστολής.

Ο πρό­ε­δρος του Σωμα­τεί­ου Εργα­ζο­μέ­νων της «Μαλα­μα­τί­να» και πρό­ε­δρος της ΠΟΕΕΠ, Γιάν­νης Φραγ­γί­δης, ενη­μέ­ρω­σε τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το ιστο­ρι­κό της μετά­βα­σης από την προη­γού­με­νη στη νέα ιδιο­κτη­σία και την κλι­μά­κω­ση της επί­θε­σης από τη νέα εργο­δο­σία με απο­λύ­σεις, ατο­μι­κές συμ­βά­σεις, κλεί­σι­μο τμη­μά­των και κορυ­φώ­θη­κε με το χτύ­πη­μα του απερ­για­κού τους αγώ­να με τη στή­ρι­ξη κυβέρ­νη­σης που χρη­σι­μο­ποιεί τις δυνά­μεις κατα­στο­λής για να βάζει καθη­με­ρι­νά στο εργο­στά­σιο τον απερ­γο­σπα­στι­κό μηχα­νι­σμό και να φυλά τις εγκα­τα­στά­σεις της επι­χεί­ρη­σης. Επί­σης ανα­φέρ­θη­κε στη συγκι­νη­τι­κή αλλη­λεγ­γύη που εκφρά­στη­κε από την εργα­τι­κή τάξη της χώρας και τους φορείς του εργα­ζό­με­νου λαού, που όπως είπε τους δίνει δύνα­μη να συνε­χί­σουν πιο αποφασισμένοι.

Ο Γ. Φραγ­γί­δης, ευχα­ρι­στώ­ντας για την πολύ­μορ­φη στή­ρι­ξη του ΚΚΕ, πρό­σφε­ρε στον Δ. Κου­τσού­μπα το μπλου­ζά­κι που τύπω­σαν και δια­κι­νούν στο πλαί­σιο της προ­σπά­θειας να γίνει παντού γνω­στός ο αγώ­νας τους και να εκφρα­στεί και με αυτή τη μορ­φή η στή­ρι­ξη στους απερ­γούς. Ο Δ. Κου­τσού­μπας χαρα­κτή­ρι­σε τιμη­τι­κή την προσφορά.

Στη διάρ­κεια της συνά­ντη­σης της αντι­προ­σω­πεί­ας του ΚΚΕ με τους απερ­γούς, ο διευ­θύ­νων σύμ­βου­λος της επι­χεί­ρη­σης Ν. Κερά­νης ζήτη­σε να συνα­ντή­σει και να ενη­με­ρώ­σει τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τα σχέ­δια της επι­χεί­ρη­σης. Στη συνά­ντη­ση που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μέσα στις εγκα­τα­στά­σεις του εργο­στα­σί­ου, ο Δ. Κου­τσού­μπας επα­νέ­λα­βε τη στή­ρι­ξη του ΚΚΕ στον αγώ­να των απερ­γών και κάλε­σε τον εκπρό­σω­πο της εργο­δο­σί­ας να δώσει λύση στο πρό­βλη­μα προ­χω­ρώ­ντας στην επα­να­πρό­σλη­ψη των απο­λυ­μέ­νων και την υπο­γρα­φή ΣΣΕ με αξιο­πρε­πείς όρους εργασίας.

«Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε στο πλευρό σας»

Στη συνο­μι­λία με τους απερ­γούς ο Δημή­τρης Κου­τσού­μπας ανέ­φε­ρε τα εξής:

«Το ΚΚΕ από την πρώ­τη στιγ­μή είναι στο πλευ­ρό σας, συμπα­ρα­στά­της και αρω­γός σε αυτή τη μεγά­λη προ­σπά­θεια που κάνε­τε και για να έχε­τε δου­λειά και για να ανα­πτυ­χθεί εδώ η περιο­χή, αλλά κυρί­ως για να ζεί­τε περή­φα­να και αξιο­πρε­πώς τις οικο­γέ­νειές σας. Δεν κάνε­τε τίπο­τε άλλο παρά να παρά­γε­τε αυτόν τον πλού­το, τον οποίο τον λυμαί­νο­νται κάποιοι, οι οποί­οι έχουν στα χέρια τους την εξου­σία, το χρή­μα, για να εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται τον εργά­τη που παρά­γει όλο αυτό τον πλού­το. Όπως και στο συγκε­κρι­μέ­νο εργο­στά­σιο που μιλά­με που δίνει το κρα­σά­κι για να πίνει πάλι ο εργα­ζό­με­νος, ο αγρό­της, ο ελλη­νι­κός λαός στην ελεύ­θε­ρη ώρα του, με την οικο­γέ­νειά του, με τους φίλους του στα γλέ­ντια του. Και αυτό εσείς το παράγετε.

Και άρα λοι­πόν το ΚΚΕ με τους βου­λευ­τές του, με τις οργα­νώ­σεις του, τα στε­λέ­χη του ήταν εδώ, αλλά και εγώ δεν θα μπο­ρού­σα να λεί­ψω από αυτήν την υπό­θε­ση και να μην έρθω δια ζώσης να σας δω, αν και τα είπα­με και το προη­γού­με­νο Σάβ­βα­το στο μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο δια­μαρ­τυ­ρί­ας, που είχε οργα­νώ­σει το ΠΑΜΕ, άλλες οργα­νώ­σεις, τα σωμα­τεία, ομο­σπον­δί­ες, σύλ­λο­γοι και φορείς όλης της χώρας με αφορ­μή την επί­σκε­ψη του πρω­θυ­πουρ­γού εδώ στη ΔΕΘ, έτσι ώστε να κάνου­με πάλι πιο εμφα­νές το ζήτη­μα της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑΣ, των εργα­ζο­μέ­νων και την ανά­γκη να επι­λυ­θούν τα δίκαια αιτή­μα­τά σας.

Έχε­τε από­λυ­το δίκιο, έχε­τε τη συμπα­ρά­στα­ση όλης της χώρας. Δεν είναι μόνο η συμπα­ρά­στα­ση του ΚΚΕ, οι προ­σπά­θειες που κάνου­με στη βου­λή, σήμε­ρα, χθες και θα συνε­χί­σου­με με επί­και­ρες ερω­τή­σεις να τους “βομ­βαρ­δί­ζου­με”, έτσι ώστε να ανα­δει­κνύ­ε­ται το πρό­βλη­μα, να συμ­με­τέ­χου­με στους αγώ­νες σας δρα­στή­ρια. Κάθε μέρα βρί­σκο­νται τα στε­λέ­χη μας εδώ. Έτσι κρα­τά­με επί­και­ρο το πρό­βλη­μα, για­τί αυτό που θέλει η κυβέρ­νη­ση όπως και κάθε εξου­σία, είναι να θάψει τον αγώ­να των εργα­ζο­μέ­νων, να μην βλέ­πει η εργα­τι­κή τάξη της χώρας τι τρα­βά­νε εδώ κάποιες εκα­το­ντά­δες εργα­ζό­με­νοι πού βρί­σκο­νται απο­λυ­μέ­νοι, οι οποί­οι έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους.

Και φυσι­κά εδώ — να πού­με και μία μεγά­λη αλή­θεια — έχουν ευθύ­νη όλες οι μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις, προ­ε­τοί­μα­σαν αυτά τα αντερ­γα­τι­κά εκτρώ­μα­τα, ο ένας μετά τον άλλον σιγά-σιγά και φτά­σα­με στο σημείο σήμε­ρα να υπάρ­χει αυτός ο εμβλη­μα­τι­κός αντερ­γα­τι­κός νόμος του Χατζη­δά­κη που τον υλο­ποιούν εδώ. Αν και όπως έμα­θα και με εξέ­πλη­ξε πραγ­μα­τι­κά αυτό το πράγ­μα — τώρα βέβαια στην επο­χή που ζού­με τίπο­τα δεν μας εκπλήσ­σει — η εισαγ­γε­λέ­ας της Θεσ­σα­λο­νί­κης χρη­σι­μο­ποί­η­σε εκεί­νο το νόμο του ανεκ­δι­ή­γη­του του Λάσκα­ρη του 1976, που έλε­γε ότι τελεί­ω­σαν οι αγώ­νες, τελεί­ω­σε η ταξι­κή πάλη, για να χτυ­πή­σει το σωμα­τείο, για να χτυ­πή­σει τους συν­δι­κα­λι­στές και το δίκαιο αγώ­να σας. Και βέβαια επι­στρα­τεύ­ο­ντας τα ΜΑΤ, τον κρα­τι­κό μηχα­νι­σμό, την εργο­δο­σία και όλους τους άλλους μηχα­νι­σμούς εδώ για να χτυ­πή­σει ένα καθό­λα δίκαιο αγώ­να που πρέ­πει εδώ και τώρα να δικαιω­θεί, έπρε­πε χθες να δικαιω­θεί, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.

Εμείς θα επι­μεί­νου­με στην επί­λυ­ση των προ­βλη­μά­των, για­τί ξέρου­με ότι είστε εσείς που παρά­γε­τε αυτό τον πλού­το. Είτε με ανά­πτυ­ξη που λένε είτε με οικο­νο­μι­κή κρί­ση πάντα τα μόνι­μα υπο­ζύ­για είναι οι εργα­ζό­με­νοι. Αυτοί την πλη­ρώ­νουν. Από το να πλη­ρώ­νουν φόρους μέχρι να μειώ­νο­νται οι μισθοί, να μειώ­νο­νται δικαιώ­μα­τα, να υπάρ­χουν ελα­στι­κές εργα­σια­κές σχέ­σεις να κάνουν ό,τι θέλουν οι μεγά­λοι εργο­δό­τες και βεβαί­ως σε αυτό τον αγώ­να θα είμα­στε συνε­χώς στο πλευ­ρό σας.

Οι κυβερ­νή­σεις επι­λύ­ουν ζητή­μα­τα και δυσκο­λί­ες που μπο­ρεί να έχει η εργο­δο­σία, όπως με το κού­ρε­μα του 80% των χρε­ών της προη­γού­με­νης ιδιο­κτη­σί­ας και με από­δο­ση της δυνα­τό­τη­τας σε 240 δόσεις να απο­σβέ­σει τα υπό­λοι­πα ο νέος ιδιο­κτή­της. Όμως για τους εργα­ζό­με­νους, για τα εργα­τι­κά λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά δεν υπάρ­χουν αυτές οι διευ­κο­λύν­σεις, δεν υπάρ­χουν αυτές οι δυνα­τό­τη­τες που δίνει στο μεγά­λο κεφάλαιο.

Αυτό που χρειά­ζε­ται άμε­σα να γίνει είναι να επα­να­προ­σλά­βει όλους τους απο­λυ­μέ­νους, να μην χτύ­πα το συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, για­τί είναι δύνα­μη υγεί­ας για τον τόπο, τον λαό μας, υπε­ρά­σπι­σης των δικαιω­μά­των των εργα­ζο­μέ­νων. Ο εργά­της δεν έχει άλλη δυνα­τό­τη­τα πέρα από τον αγώ­να του, πέρα από το να σηκώ­σει το ανά­στη­μά του, να διεκ­δι­κή­σει, να απερ­γή­σει, να κινη­το­ποι­η­θεί, να κάνει τη δια­δή­λω­ση του, για να επι­λύ­σει τα προ­βλή­μα­τα του. Οι άλλοι έχουν “και το μαχαί­ρι και το πεπό­νι”, αλλά αυτή τη φορά πρέ­πει το δίκιο των εργα­ζο­μέ­νων της “ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑΣ” να λάμψει.

Εμείς θα συνε­χί­σου­με να είμα­στε στο πλευ­ρό σας, ανοι­χτή γραμ­μή να έχου­με για ό,τι χρειά­ζε­στε. Το ΠΑΜΕ, άλλα σωμα­τεία, τα ταξι­κά σωμα­τεία, αυτά που είναι προ­σα­να­το­λι­σμέ­να για το δίκιο των εργα­ζο­μέ­νων, μπο­ρούν να βοη­θή­σουν, χρειά­ζε­στε και οικο­νο­μι­κή στή­ρι­ξη και πολι­τι­κή στή­ρι­ξη και αλλη­λεγ­γύη και ανθρώ­πι­νη συναι­σθη­μα­τι­κή στή­ρι­ξη σε αυτό το δύσκο­λο αγώνα.»

902.gr

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο