Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πάτος

Απα­σφά­λι­σε ξανά ο γνω­στός Ραν Ταν Πλαν των «Νέων» και διε­ρω­τά­ται από τη στή­λη του — με αφορ­μή την επέ­τειο των Δίδυ­μων Πύρ­γων — πώς αισθά­νο­νται σήμε­ρα όσοι ταυ­τί­στη­καν τότε με τη θέση του ΚΚΕ. Οταν δηλα­δή κυριαρ­χού­σε το «είμα­στε όλοι Αμε­ρι­κα­νοί» και το ΚΚΕ προει­δο­ποιού­σε για τον ασκό του Αιό­λου που άνοι­γε και τους κιν­δύ­νους που παρα­μό­νευαν για τους λαούς. «Πλή­ρως δικαιω­μέ­νοι», είναι η απά­ντη­ση στην ερώ­τη­ση του μέγα ανα­λυ­τή, και είναι αυτο­νό­η­τη για όποιον δεν δια­κο­νεί με την πένα του τον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό ταλι­μπα­νι­σμό. Θα μας έπαιρ­νε ώρες για να θυμί­σου­με τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, από το Αφγα­νι­στάν έως το Ιράκ και από τη Λιβύη έως τη Συρία, που έγι­ναν με πρό­σχη­μα την «κατα­πο­λέ­μη­ση της τρο­μο­κρα­τί­ας» μετά την 11η Σεπτεμ­βρί­ου, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα όμως για τον έλεγ­χο πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών, των δρό­μων του Εμπο­ρί­ου και της Ενέρ­γειας, αφή­νο­ντας πίσω τους χάος και κατα­στρο­φή. Θα χρειά­ζο­νταν σελί­δες ολό­κλη­ρες για να κατα­γρά­ψου­με τα βολι­κά άλλο­θι που προ­σφέ­ρουν απλό­χε­ρα οι διά­φο­ροι Μπιν Λάντεν, τζι­χα­ντι­στές και άλλοι, που απο­δε­δειγ­μέ­να στή­νο­νται και εξο­πλί­ζο­νται από τους ιμπε­ρια­λι­στές ενά­ντια στους λαούς και αξιο­ποιού­νται στις μετα­ξύ τους αντι­πα­ρα­θέ­σεις. Οπως βέβαια θα έπαιρ­νε ώρες για να θυμί­σου­με τους κάθε είδους μηχα­νι­σμούς κατα­στο­λής και φακε­λώ­μα­τος που στή­θη­καν έκτο­τε ενά­ντια στον «εχθρό λαό», με τη «δια­σταλ­τι­κή» ερμη­νεία της τρο­μο­κρα­τί­ας, αξιο­ποιώ­ντας και το βρώ­μι­κο κατα­σκεύ­α­σμα των «δύο άκρων». Το σωστό ερώ­τη­μα λοι­πόν είναι άλλο: Πού βρί­σκε­ται ο πάτος για τους απο­λο­γη­τές τού «είμα­στε όλοι Αμερικανοί»;

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο