Γεια σας. Παιδιά!
Τι κάνατε αυτό το καλοκαίρι; Πόσες ιστορίες και εμπειρίες έχετε να διηγηθείτε στους φίλους σας; Θα στείλετε κάποια και σ’ εμάς;

Καθώς το φθι­νό­πω­ρο έρχε­ται… ένα ολο­καί­νου­ριο τεύ­χος του «κόκ­κι­νου Αερό­στα­του» ξεκι­νά­ει το ταξί­δι του για να σας παρα­σύ­ρει μαζί του στις πιο ξεχω­ρι­στές συναυ­λί­ες, δρά­σεις και παι­χνί­δια στα Φεστι­βάλ ΚΝΕ-Οδη­γη­τή σε όλη τη χώρα.

• • Από τον “Βιτρού­βιο άνθρω­πο” στους …εργά­τες σε όλο τον κόσμο αγω­νί­ζο­νται και διεκδικούν…
  • Μαζί… Θα γυρί­σου­με 50 χρό­νια πριν στα χρό­νια της Χού­ντας και της εξέγερ­σης του Πολυτεχνείου.
  • Θα μάθου­με να σχε­διά­ζου­με το ανθρώ­πι­νο σώμα.
  • Θα προ­ε­τοι­μά­σου­με ένα παγκό­σμιο ταξί­δι για να γνω­ρί­σου­με και να συζη­τή­σου­με με εργα­ζό­με­νους από διά­φο­ρες χώρες κι άλλα πολλά…
  • [email protected]

Με το πρώ­το κου­δού­νι οι μαθη­τές θα επι­στρέ­ψουν στις τάξεις με το μυα­λό τους γεμά­το από τις εικό­νες των μεγά­λων κατα­στρο­φών που άφη­σαν πίσω τους οι μεγά­λες πυρ­κα­γιές του προη­γού­με­νου δια­στή­μα­τος, αλλά και οι πολύ πρό­σφα­τες πλημ­μύ­ρες. Με τερά­στιες εκτά­σεις καμέ­νες ή πλημ­μυ­ρι­σμέ­νες, με σπί­τια και περιου­σί­ες να έχουν κατα­στρα­φεί, με οικο­γέ­νειες να θρη­νούν νεκρούς ανθρώ­πους τους, αντι­κει­με­νι­κά και στα σχο­λεία αυτά τα φαι­νό­με­να θα μπουν στο επί­κε­ντρο των συζητήσεων.

Και πώς μιλάει ένας δάσκαλος ή ένας γονιός στα παιδιά, πώς αντιμετωπίζει τα αμέτρητα «γιατί» τους, πώς συμβάλλει ώστε να μην κυριαρχήσει μέσα τους ο φόβος ότι ο άνθρωπος είναι τάχα «αδύναμος» απέναντι στις «θεομηνίες»;

Το «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το», το περιο­δι­κό που επι­με­λεί­ται η Δια­τμη­μα­τι­κή Επι­τρο­πή της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρό­τε­ρες ηλι­κί­ες της νεο­λαί­ας, είναι πολύ­τι­μος «οδη­γός» γι’ αυτή τη συζή­τη­ση. Με στό­χο να ενι­σχύ­ε­ται η αυτο­πε­ποί­θη­ση και η εμπι­στο­σύ­νη των παι­διών στη δύνα­μη του ανθρώ­που να ορί­ζει τη ζωή του, να παρεμ­βαί­νει στη φύση με ωφέ­λι­μο τρό­πο, να προ­λαμ­βά­νει ακραία και­ρι­κά φαι­νό­με­να, να παίρ­νει έγκαι­ρα μέτρα προ­στα­σί­ας της ανθρώ­πι­νης ζωής και περιου­σί­ας, των ζώων, του φυσι­κού πλού­του. Για­τί η εξέ­λι­ξη της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας είναι τέτοια που επι­τρέ­πει στον άνθρω­πο πολ­λά, αρκεί να βγει από τη μέση το ατο­μι­κό κέρ­δος και να μπει το συλλογικό.

Σε πολ­λά τεύ­χη του, παλιό­τε­ρα και νεό­τε­ρα, το περιο­δι­κό έχει κάνει σχε­τι­κά αφιε­ρώ­μα­τα, όπως στο τεύ­χος 24 που μιλά­ει για «φυσι­κές κατα­στρο­φές», «ακραία και­ρι­κά φαι­νό­με­να» και μελέ­τες για τους κιν­δύ­νους που αυξά­νο­νται και τις αιτί­ες τους, για το τι σημαί­νει σεβα­σμός στο περι­βάλ­λον. Αντί­στοι­χα, στο τεύ­χος 21 παρου­σί­α­σε ανταλ­λα­γή γραμ­μά­των με μικρούς ανα­γνώ­στες του με αφορ­μή τις κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές τότε στη Βόρεια Εύβοια, ενώ στο τεύ­χος 22 παρου­σί­α­σε το φαι­νό­με­νο της φυσι­κής ανα­γέν­νη­σης των δασών και τα απα­ραί­τη­τα μέτρα πρό­λη­ψης και δασο­προ­στα­σί­ας. Στο τεύ­χος 8 επί­σης, στη στή­λη «Τα χέρια είναι εργα­λεία και δημιουρ­γούν» προ­τεί­νει μια έξυ­πνη χει­ρο­τε­χνία με τίτλο «Η πόλη που θα ήθε­λα να ζω», που βοη­θά­ει να ανοί­ξει η συζή­τη­ση για την πόλη που έχου­με ανά­γκη να ζού­με σήμε­ρα, για τους χώρους και τις υπο­δο­μές της.

Έτοιμοι; Απογειωνόμαστε!!

• 49^ο Φεστι­βάλ ΚΝΕ — Οδηγητή
• Ο φασι­σμός, οι φασί­στες κι ΕΜΕΙΣ
• Οι εργά­τες σε όλο τον κόσμο αγω­νί­ζο­νται και διεκδικούν!
• Ο «Βιτρού­βιος άνθρωπος»
• Πολυ­τε­χνείο: Μια φαντα­στι­κή ιστο­ρία για πραγ­μα­τι­κά γεγονότα
• Παι­δι­κή κατα­σκή­νω­ση Καλή σχο­λι­κή χρονιά!
• Κόμικ,
• Νέα των φίλων του «κόκ­κι­νου Αερόστατου»,
• Το ημε­ρο­λό­γιο ενός απορημένου,
• χει­ρο­τε­χνί­ες, παι­χνί­δια, ζώα — φύση — περιβάλλον,
• σπα­ζο­κε­φα­λιές, ανέκ­δο­τα, επι­στή­μη και πολ­λά ακόμα…
• Α… ΝΑΙ!! και αυτο­κόλ­λη­τες ετι­κέ­τες “κόκ­κι­νο Αερόστατο”

🏃🏻 απ’ όλη την Ελλά­δα Άρχι­σαν να φτά­νουν στην παι­δι­κή κατα­σκή­νω­ση στο Νεστόριο!
🏃🏻στα Λιπά­σμα­τα Δρα­πε­τσώ­νας Έπαι­ξαν, χόρε­ψαν, συμ­με­τεί­χαν σε αθλη­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες και δια­σκέ­δα­σαν με την ψυχή τους στην καλο­και­ρι­νή γιορ­τή για παι­διά και γονείς!
Αφού ασκή­θη­καν και κολύ­μπη­σαν στην πισί­να ακολουθώ­ντας τις οδη­γί­ες γυμνά­στριας και προ­πο­νη­τή κολύμ­βη­σης, συζή­τη­σαν για τον αθλη­τι­σμό σήμερα.
🏃🏻στη Χαλ­κι­δι­κή
Παι­διά μεταλ­λω­ρύ­χων και άλλα γνώ­ρι­σαν μέσα από πει­ρά­μα­τα τα ορυ­κτά της περιο­χής (χρυ­σό, αμέ­θυ­στο κά).
🏃🏻Επί­σης επι­σκέ­φθη­καν το πάρ­κο του Αρι­στο­τέ­λη και έμα­θαν παί­ζο­ντας για φυσι­κούς νόμους όπως η ηχώ και η φυγοκέντριση.

“Μικροί αντάρτες στα πιο σπουδαία βουνά”

Οι κατα­σκη­νω­τές της παι­δι­κής κατα­σκή­νω­σης έγι­ναν «μικροί αντάρ­τες στα πιο σπου­δαία βου­νά», όπως έλε­γε και ένα από τα συν­θή­μα­τα τους και περ­πά­τη­σαν συγκρο­τη­μέ­να, με στα­θε­ρό ρυθ­μό και φωνά­ζο­ντας δυνα­τά συν­θή­μα­τα ως το χώρο της μεγά­λης εκδή­λω­σης για τα εγκαί­νια του υπαί­θριου μου­σεί­ου της Νοσο­κο­μειού­πο­λης του ΔΣΕ στο Γράμμο.
Πλη­σιά­ζο­ντας τον χώρο της έκθε­σης οι σύντρο­φοι τους μίλη­σαν για το μεγα­λείο του ΔΣΕ, για τους για­τρούς και τις νοσο­κό­μες του λαϊ­κού στρα­τού που έδι­ναν τα πάντα για να για­τρεύ­ουν του άρρω­στους και τους τραυ­μα­τί­ες, για να συνε­χί­σουν να μάχο­νται για τη ζωή!

Φτά­νο­ντας στον χώρο, ανά­με­σα στα μεγά­λα δέντρα, όλα όσα είχαν ακού­σει μέρες τώρα άρχι­σαν να απο­κτούν υπό­στα­ση… Εδώ βρι­σκό­ταν ένας θάλα­μος. «Τώρα μπο­ρεί να είναι κάποιες πέτρες, αλλά φαντα­στεί­τε ήταν πολύ ψηλό­τε­ροι οι τοί­χοι και καλυ­πτό­ταν η ορο­φή με φύλ­λα για να μην γίνουν ορα­τοί από τον κυβερ­νη­τι­κό στρα­τό…». Στα ταμπλό της έκθε­σης κοντο­στέ­κο­νται… Δια­βά­ζουν, ρωτά­νε, σκέ­φτο­νται… Και στη συνέ­χεια η φωνή τους σμί­γει με τους μεγαλύτερους…

Αξί­ζει να σημειω­θεί ότι πριν την ανα­χώ­ρη­ση τους για τον Γράμ­μο συζή­τη­σαν για την ιστο­ρία του ΔΣΕ, ενώ οι ομα­δάρ­χες τους, τους μοί­ρα­σαν ένα φυλ­λά­διο ειδι­κό για τη Νοσο­κο­μειού­πο­λη, που με εύλη­πτο τρό­πο τους βοη­θού­σε να κατα­λά­βουν και το είχαν και σαν «οδη­γό» ανε­βαί­νο­ντας προς τον χώρο της μόνι­μης έκθεσης.

• Στην παι­δι­κή κατα­σκή­νω­ση μαζί με την ΚΝΕ συνα­ντη­θή­κα­με για ακό­μη μια χρο­νιά οι φίλα κόκ­κι­νου Αερό­στα­του απ’ όλη την Ελλά­δα… και περά­σα­με υπέροχα!
• Με τις πολύ­τι­μες συμ­βου­λές του έμπει­ρου οδη­γού βου­νού, Θωμά Ντα­ού­τη και χωρι­σμένοι σε ομά­δες, περ­πα­τή­σα­με ένα πανέ­μορ­φο μονο­πά­τι στους πρό­πο­δες του Γράμ­μου και φτά­σα­με στους καταρ­ρά­κτες της Τσούκας!
• Πίσω στην κατα­σκή­νω­ση παί­ξα­με και κατα­σκευά­σα­με ό,τι μπο­ρείς να φαντα­στείς , με φυσι­κά υλι­κά στα Παι­χνί­δια Δάσους και κάνα­με βου­τιές στα νερά του ποτα­μού Αλιάκμονα!
• Επι­σκε­φτή­κα­με τον προϊ­στο­ρι­κό οικι­σμό του Δισπη­λιού και είδα­με το βιβλίο “Κι όμως, κινεί­ται…’’ να ζωντα­νεύ­ει μπρο­στά στα μάτια μας!
• Φωνά­ζο­ντας συν­θή­μα­τα περ­πα­τή­σα­με ως τη νοσο­κο­μειού­πο­λη του ΔΣΕ στον Γράμ­μο. Εκεί μάθα­με για τους για­τρούς και τις νοσο­κό­μες του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού που έδι­ναν τα πάντα για να για­τρεύ­ουν του άρρω­στους και τους τραυ­μα­τί­ες ώστε να συνε­χί­σουν να μάχο­νται για τη ζωή!
• Με αυτο­σχέ­δια χωνιά βρο­ντο­φω­νά­ξα­με από μια ψηλή κορφή
• Για μας, λοι­πόν, το πιο εκπλη­κτι­κό, πιο επι­βλη­τι­κό, πιο μυστη­ρια­κό και πιο μεγά­λο ήταν του ΔΣΕ  παι­διά που πολε­μή­σα­νε και χάθη­καν στον Γράμμο.
• Είν’ τα σκο­τά­δια μας να γίνουν ένα φως, μες στο σκο­τά­δι αυτό να ρίξου­με μια λάμψη!

Δια­σκευή Μικρόκοσμου
σε μου­σι­κή Θ. Μικρού­τσι­κου και στί­χους Ν. Χικμέτ

Ήρθα­με τώρα εμείς εδώ
μες τα βου­νά, μέσα στις πέτρες και τα χώμα­τα _
ήρθα­με, στή­σα­με σκηνές,
για να τιμή­σου­με αυτούς που κοκ­κι­νί­σα­νε τα χώματα.
Να, το λοι­πόν, για­τί θα συνε­χί­ζου­με τους αγώνες,
τις πορεί­ες και τα κόκ­κι­να συνθήματα.
Θα πείτε
είμα­στε πολύ μικροί, μα τα πιστεύω μας μεγάλα.
Ε, το λοιπόν,
όσο μικροί κι αν είμαστε,
την ιστο­ρία μας εμείς καλά την ξέρουμε.

Είμα­στε οι πολ­λοί. Είμα­στε οι δυνατοί. -
Είμα­στε ο και­νού­ριος κόσμος και κλεί­νου­με μέσα μας τη δύναμη
που έχει η ζωή για να τρα­βά μπροστά.
Έτσι, 75 χρό­νια μετά, οι πλα­γιές του Γράμ­μου αντή­χη­σαν ξανά
με λόγια μαχη­τών του ΔΣΕ, με λόγια
του μεγά­λου Γάλ­λου κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή Πολ Ελυάρ που
βρέ­θη­κε το 1949 στον Γράμ­μο και με τηλε­βόα απευ­θύνθηκε απέναντι,
στους φαντά­ρους του αστι­κού / στρατού…

Με το ανα­μνη­στι­κό που χαρί­σα­με στον γραμ­μα­τέα του Κεντρι­κού Συμ­βου­λί­ου της ΚΝΕ, Θοδω­ρή Κωτσα­ντή, για να τους ευχα­ρι­στή­σου­με για την φιλο­ξε­νία τους τα είπα­με όλα:

“Εμπνε­ό­μα­στε από τους αγώ­νες σας!
Χαι­ρό­μα­στε με τις νίκες σας!
Πετά­με μαζί ως την έφο­δο στον ουρανό!

Συγκι­νη­τι­κή στιγ­μή, με τους μικρούς φίλους του “Κόκ­κι­νου Αερόστατου”

Το χθες ενώ­θη­κε με το παρόν και το μέλ­λον που είναι σίγου­ρο σε ένα ξεχω­ρι­στό και πολύ συγκι­νη­τι­κό στιγ­μιό­τυ­πο που εκτυ­λί­χθη­κε στην καρ­διά της Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κής Κατα­σκή­νω­σης της ΚΝΕ.
Με τα αντάρ­τι­κα τρα­γού­δια να ακού­γο­νται δυνα­τά η παι­δι­κή κατα­σκή­νω­ση του κόκ­κι­νου Αερό­στα­του, τα εκα­το­ντά­δες παι­διά από όλες τις γωνιές της Ελλά­δας που έσμι­ξαν αυτές τις μέρες στον Γράμ­μο έφτα­σαν με παλ­μό και πολ­λή “φασα­ρία” στην κεντρι­κή σκηνή.

Η άφι­ξη τους έγι­νε δεκτή με ενθου­σια­σμό από τους χιλιά­δες κατα­σκη­νω­τές και επι­σκέ­πτες να σηκώ­νο­νται όρθιοι με χει­ρο­κρο­τή­μα­τα και ένα ζεστό χαμό­γε­λο. Παίρ­νουν τη θέση τους στη σκη­νή αφιε­ρώ­νο­ντας το τρα­γού­δι της φετι­νής κατα­σκή­νω­σης σε όλους όσους έδω­σαν το “παρών” αυτές τις μέρες στο Νεστό­ριο τιμώ­ντας τον θρυ­λι­κό αγώ­να του ΔΣΕ και ευχα­ρι­στώ­ντας την ΚΝΕ που για 11η χρό­νια φιλο­ξε­νεί την παι­δι­κή κατα­σκή­νω­ση. Με μου­σι­κή υπό­κρου­ση τον “Μικρό­κο­σμο” του Θάνου Μικρού­τσι­κου τρα­γου­δούν δίνο­ντας υπό­σχε­ση για τα σκο­τά­δια που θα γίνουν φως!

Οι γροθιές υψώνονται,
τα χειροκροτήματα δυναμώνουν κρατώντας τον ρυθμό
και πολλά μάτια δακρύζουν…

Στη συνέ­χεια, τα παι­διά καλούν τον γραμ­μα­τέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδω­ρή Κωτσα­ντή δίνο­ντας του μια ζωγρα­φιά με ένα κόκ­κι­νο Αερό­στα­το να ταξι­δεύ­ει ψηλά στον ουρα­νό γρά­φο­ντας: «Εμπνε­ό­μα­στε από τους αγώ­νες μας. Χαι­ρό­μα­στε με τις νίκες σας. Πετά­με μαζί σας ως την έφο­δο στον ουρα­νό. Παι­δι­κή κατα­σκή­νω­ση του κόκ­κι­νου Αερό­στα­του Νεστό­ριο 2023».
Με το σύν­θη­μα, «Αγώ­νας, Γνώ­ση, Τόλ­μη και Αντο­χή εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζι­κή» να ακού­γε­ται δυνα­τά ο Θοδω­ρής Κωτσα­ντής, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ σημεί­ω­σε: «Να πού­με ένα μεγά­λο μπρά­βο σε όλους τους συντρό­φους και τις συντρό­φισ­σες που βοή­θη­σαν στη λει­τουρ­γία της παι­δι­κής κατα­σκή­νω­σης και ένα μεγά­λο χει­ρο­κρό­τη­μα στους μικρούς φίλους του κόκ­κι­νου Αερό­στα­του, στους αυρια­νούς συντρό­φους μας».

The Checklist

• Είναι OK να κάνω λάθη
• Eίναι OK να είμαι διαφορετικός,
• Να χαμο­γε­λάω στους άλλους.
• Να μη φοβάμαι,
• Να τολ­μάω
• Να μάθω όσο πιο πολ­λά μπορώ
• Να ρωτάω «για­τί»
• Να βοη­θάω τους άλλους,
• Να κάνω νέους φίλους
• Να γυμνά­ζο­μαι
• Να μειώ­σω το σκρο­λά­ρι­σμα στο ίντερνετ,
• Να δια­βά­σω του­λά­χι­στον 2 εξω­σχο­λι­κά βιβλία
• Να δω θέατρο
• Να ετοι­μά­σω κυρια­κά­τι­κο πρω­ι­νό στην οικο­γέ­νεια μου
• Να πηγαί­νω στις συνα­ντή­σεις των φίλων του “κόκ­κι­νου Αερό­στα­του” στη γει­το­νιά μου
• Να μάθω τα πάντα γύρω από ένα ιστο­ρι­κό γεγονός,
• Να ράψω ένα κουμπί
• Να λύσω έναν μαθη­μα­τι­κό γρίφο,
• Να μάθω τις σημαί­ες των χωρών της Ευρώπης,
• Να κάνω ένα πεί­ρα­μα φυσικής
• Να ταξι­νο­μή­σω τα τεύ­χη του “κόκ­κι­νου Αερόστατου
• Να κάνω πάρ­τι έκπλη­ξη σε ένα φίλο.
• Να διεκ­δι­κώ αυτά που μου αξίζουν,
• Να είμαι ο εαυ­τός μου

Φεστιβάλ ΚΝΕ ΟΔΗΓΗΤΗ
Με το ΚΚΕ για τον σοσιαλισμό, για να «γενούνε τα σκοτάδια λάμψη»
Σκέφτεσαι ότι μπορούν τα σκοτάδια να γίνουν λάμψη;

Στεί­λε μας ό,τι σχε­δί­α­σες, έγρα­ψες ή ζωγρά­φι­σες στο [email protected]
Ο Ναζίμ Χικ­μέτ (1902–1963) ήταν …

• Το 49ο Φεστι­βάλ ΚΝΕ — Οδη­γη­τή ξεκι­νά το «ταξί­δι» του σε όλη τη χώρα
• θα περά­σει από νησιά και χωριά, μικρές και μεγά­λες πόλεις για να φτά­σει στην Αθή­να 21–22-23 Σεπ στο πάρ­κο Τρίτση.
• Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ έχουν ξεκι­νή­σει τις ετοι­μα­σί­ες! Σκέ­φτο­νται,  συζη­τά­νε, σχε­διά­ζουν πώς θα κάνουν ακό­μα πιο ωραίο το μεγα­λύ­τε­ρο το Φεστι­βάλ, τη μεγα­λύ­τε­ρη συνά­ντη­ση νέων σε όλη τη χώρα!
• Με μερά­κι και συντρο­φι­κό­τη­τα, όλοι μαζί φτιά­χνου­με πολ­λές κόκ­κι­νες πολι­τεί­ες με εικό­νες από το όμορ­φο μέλ­λον για το οποίο παλεύουμε!
• Εκεί θα σε περι­μέ­νουν παι­χνί­δια του Αερό­στα­του” μου­σι­κές εκδη­λώ­σεις, παρα­στά­σεις, ανα­μνή­σεις και νέες ανακαλύψεις…
• Έλα να συνα­ντη­θού­με ξανά, να γιορ­τά­σου­με, να δια­σκε­δά­σου­με, να δημιουργήσουμε!
• Και Στεί­λε μας τις φωτο­γρα­φί­ες που έβγα­λες από το Φεστι­βάλ της περιο­χής σου.
• Ποια ήταν η δική σου αγα­πη­μέ­νη στιγμή;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ 0 ΦΑΣΙΣΜΟΣ;

Ο φασι­σμός προ­σπα­θεί να καλύ­ψει τις ταξι­κές δια­φο­ρές ανά­με­σα στους πολ­λούς που δου­λεύ­ουν και ζουν φτω­χι­κά και στους λίγους που εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται τους πολ­λούς για να κερ­δί­ζουν τερά­στια πλού­τη. Προ­βάλ­λει το “έθνος”, τη χώρα κατα­γω­γής του καθε­νός μας, ως το πιο σημα­ντι­κό κρι­τή­ριο που ενώ­νει ή χωρί­ζει τους ανθρώ­πους. Έτσι, στο­χεύ­ει να ενώ­νει ψεύ­τι­κα τους πλού­σιους και τους φτω­χούς ενός έθνους, το οποίο υπο­τί­θε­ται είναι «ανώ­τε­ρο», «καλύ­τε­ρο» από άλλα έθνη και φυλές. Ο φασι­σμός χρη­σι­μο­ποιεί την ωμή βία, την κατα­πί­ε­ση, την ταπεί­νω­ση, το έγκλη­μα κατά της ζωής. ,
Ο φασι­σμός προ­έρ­χε­ται από την ιτα­λι­κή λέξη fascismo

Ο φασι­σμός γεν­νή­θη­κε μέσα στην κοι­νω­νία που ζού­με σήμε­ρα, δηλα­δή τον καπι­τα­λι­σμό.  Γεν­νή­θη­κε για να προ­στα­τεύ­σει την εξου­σία, τη δύνα­μη των λίγων επά­νω στους πολ­λούς. Όσο οι αδι­κί­ες της κοι­νω­νί­ας μεγά­λω­ναν, τόσο οι επα­να­στα­τι­κές φωνές για αλλα­γή έκα­ναν την εμφά­νι­ση τους. Τότε ο φασι­σμός αξιο­ποι­ή­θη­κε για να απο­προ­σα­να­το­λί­σει τους λαούς από τον πραγ­μα­τι­κό εχθρό, να τρο­μο­κρα­τή­σει τις επα­να­στα­τι­κές φωνές και να επι­τε­θεί στους οργα­νω­μέ­νους εργά­τες που παλεύ­ουν για να ανα­τρέ­ψουν τον σημε­ρι­νό άδι­κο κόσμο!

Σήμε­ρα σε όλη την Ευρώ­πη υπάρ­χουν και δρουν φασι­στι­κές οργα­νώ­σεις και κόμ­μα­τα. Άλλο­τε δρουν πιο φανε­ρά και εκλέ­γο­νται ακό­μα και βου­λευ­τές, δήμαρ­χοι κ.ά. κι άλλο­τε πιο κρυ­φά, ακό­μα και μέσα σε οπα­δούς ομά­δων. Άλλες φορές, πάλι, κρύ­βο­νται σαν τη μού­χλα στα υπό­γεια και περι­μέ­νουν το «σύν­θη­μα» από τα αφε­ντι­κά τους.

Στις 18 Σεπτεμ­βρί­ου του 2013 οι φασί­σιες της Χρυ­σής Αυγής δολο­φό­νη­σαν τον αντι­φα­σί­στα ράπερ Παύ­λο Φύσ­σα (Killah Ρ) στο Κερα­τσί­νι. Ο Παύ­λος ήταν γνω­στός για τις ιδέ­ες του: μιλού­σε γι’ αυτές μέσα από τη μου­σι­κή του κι όχι μόνο. Όταν δολο­φο­νή­θη­κε ήταν 34 ετών. Η μητέ­ρα του Παύ­λου, Μάγδα, τιμώ­ντας τη μνή­μη του γιου της, ίδρυ­σε τον «Σύλ­λο­γο Πολι­τι­σμού Παύ­λος Killah Ρ Φύσσας».
Η Μάγδα Φύσ­σα έγι­νε η μητέ­ρα όλων όσων αγω­νι­ζό­μα­στε ενά­ντια στον φασι­σμό και το σάπιο σύστη­μα που τον γεννά.

Ο φασισμός στην ιστορία

Στον Β’ Παγκό­σμιο πόλε­μο το φασι­στι­κό στρα­τό­πε­δο της Γερ­μα­νί­ας, της Ιτα­λί­ας κι άλλων χωρών κατα­κτού­σε τη μία χώρα μετά την άλλη. Όμως ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης μαζί με τα αντάρ­τι­κα κινή­μα­τα κι άλλων χωρών κατά­φε­ραν να τους νικήσουν!

Ο Μετα­ξάς ήταν φίλος με το φασι­στι­κό καθε­στώς του Μου­σο­λί­νι και θαύ­μα­ζε τη ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία του Χίτλερ. Μου­σο­λί­νι, Χίτλερ και Μετα­ξάς είχαν τις ίδιες      φασι­στι­κές ιδέες.

Στις γει­το­νιές μας, στα σχο­λεία μας δεν υπάρ­χει ούτε φόβος, ούτε χώρος για τους φασί­στες. Με γνώ­ση, τόλ­μη, δύνα­μη και συλ­λο­γι­κό­τη­τα σπά­με τον τσα­μπου­κά τους, “καθα­ρί­ζου­με” την μαυ­ρί­λα που φέρ­νουν, κάνου­με τα σκο­τά­δια φως. Αγω­νι­ζό­μα­στε για έναν κόσμο που οι φασί­στες δεν έχουν θέση, για έναν κόσμο όμορ­φο και δίκαιο για όλους!

Φτιά­ξε κι εσύ το δικό σου αντι­φα­σι­στι­κό σκί­τσο, αφί­σα, κολ­λάζ ή ποί­η­μα και φέρ’ το στο 49^ο Φεστι­βάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ, στον χώρο του κόκ­κι­νου Αερόστατου.

• Διά­βα­σε το ποί­η­μα «Ο φασι­σμός» του Μπ. Μπερχτ
• Άκου το τρα­γού­δι «Αφιε­ρω­μέ­νο» των Κοι­νών Θνητών
• Δες την ται­νία «Ο Μεγά­λος Δικτά­τωρ» του Τσάρ­λι Τσάπλιν

Το ημερολόγιο ενός απορημένου
Κάθε τέλος μία νέα αρχή

Έκλει­σαν χα σχο­λεία. Μα, τα συναι­σθή­μα­τα μου είναι ανά­μει­κτα… θα μου λεί­ψουν οι συμ­μα­θη­τές μου, τα παι­χνί­δια στην αυλή, ακό­μη και η δασκά­λα θα μου λεί­ψει. Αλλά μην της το πεί­τε!! Βέβαια, κάποιους συμ­μα­θη­τές μου θα τους έχω στο summer camp… Αλλά τη Μυρ­τώ όχι, δυστυ­χώς. Μην αρχί­σε­τε, τώρα, τις απο­ρί­ες ποια είναι η Μυρ­τώ. Η Μυρ­τώ είναι η Μυρ­τώ και Εγώ είμαι Εγώ (κάπου το έχω ακού­σει αυτό…). Από την άλλη, περι­μέ­νω πώς και πώς να φύγω για δια­κο­πές, να τελειώ­σει το camp και να μεί­νει μόνο το summer

Στις διακοπές 🤔  να διαβάσουμε κανένα βιβλίο ή 🙃  μόνο να σκρολάρουμε;

Β΄γύρος
Κι όταν λέω γύρος, μην πάει το μυα­λό σας σε σου­βλά­κια. Σκε­φτεί­τε κάλ­πες. Μια φορά δεν ήταν αρκε­τή φαί­νε­ται. Έτσι ξανα­ψη­φί­σα­με. Ναι! Ναι! Καλά διά­βα­σες. Φυσι­κά, και ψήφι­σα. Μπή­κα στο παρα­βάν με τη μαμά. Και με τον μπα­μπά …και με τη για­γιά … και με το θείο (για να ρίξω πολ­λές ψήφους).

• Και ψήφι­σα το κόμ­μα που μπο­ρεί να απα­ντή­σει σε όλες μου τις απορίες.
• Μετά το καλο­καί­ρι θα έχου­με ξανά εκλο­γές, λέει, για δημάρ­χους και περι­φε­ρειάρ­χες αυτή τη φορά.
• Απο­ρία
  • Εσείς έχε­τε δει το σύν­θη­μα; “για τις ανά­γκες των πολ­λών όχι για χα κέρ­δη των λίγων”; δίπλα στο κόκ­κι­νο γαρύφαλλο;
• «Ε το λοι­πόν, όσο μικροί κι αν είμα­στε, την ιστο­ρία μας εμείς καλά την ξέρουμε!»

Μόλις γύρι­σα από την κατα­σκή­νω­ση του κόκ­κι­νου Αερό­στα­του στο Διή­με­ρο της ΚΝΕ και δεν μπο­ρώ να στα­μα­τή­σω να το τραγουδώ.
Τo έγρα­ψαν κάτι κορί­τσια από τον Πει­ραιά και το τρα­γου­δή­σα­με όλοι μαζί. Αυτή ήταν η αγα­πη­μέ­νη μου στιγ­μή σε  όλη την κατασκήνωση.

“Καμένη γη”

Όχι, δεν είναι ο τίτλος κάποιου μυθι­στο­ρή­μα­τος που δια­βά­ζω για το καλο­καί­ρι, ούτε ο τίτλος κάποιας ται­νί­ας με ειδι­κά εφέ.. είναι η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Πολύ μεγά­λες φωτιές καί­νε σε όλη τη χώρα: στη Ρόδο, στην Εύβοια, στο βόλο, στην Αττι­κή… Λυπά­μαι τόσο πολύ για τα δάση που καί­γο­νται, για τους ανθρώ­πους που κιν­δυ­νεύ­ουν αβο­ή­θη­τοι, για τα ζωά­κια που χάνουν το σπί­τι τους! Όχι, δε φταί­ει μόνο η κλι­μα­τι­κή αλλα­γή που οι πυρ­κα­γιές καί­νε ανε­ξέ­λεγ­κτα. Φταί­ει ότι δεν υπάρ­χει πρό­λη­ψη και φρο­ντί­δα για τα δάση. Δεν υπάρ­χουν πυρο­σβε­στι­κά μέσα και πυρο­σβέ­στες. Το μόνο που κάνει η κυβέρ­νη­ση^- είναι τα μηνύ­μα­τα που μας στέλ­νει «“Προ­σο­χή κίν­δυ­νος! Τρέξ­τε να σωθεί­τε!». Μάλ­λον όχι το μόνο: φρο­ντί­ζει επί­σης μετά τις φωτιές να ξεπου­λά­ει την καμέ­νη γη δε επι­χει­ρη­μα­τί­ες για να βγά­λουν κι άλλα κέρδη…

Πτώση Canadair

“Παντού βλέ­πω αυτή την είδη­ση. Ήρω­ες… ήρω­ες οι πιλό­τοι» ακούω να λένε στην τηλε­ό­ρα­ση. Ανα­ρω­τιέ­μαι εάν ήθε­λαν να γίνουν «ήρω­ες». Ανα­ρω­τιέ­μαι εάν είναι ηρω­ι­κό να ξυπνά­ει κάποιος το πρωί για να πάει στη δου­λειά του και να μη γυρί­ζει ποτέ. Οι πιλό­τοι πέθα­ναν άδι­κα. Αυτό τελι­κά που τους έκα­νε ήρω­ες είναι ότι προ­σπα­θού­σαν να σβή­σουν τη φωτιά με ένα «γερα­σμέ­νο» και παλιό αεροσκάφος.

Οι παρα­λί­ες ανή­κουν στις πετσέ­τες; Είναι δυνα­τόν να πλη­ρώ­νεις για να κάθε­σαι στην παρα­λία; Ποιον πλη­ρώ­νεις και γιατί;
Τα μαγα­ζιά κατα­πα­τούν όλη την παρα­λία… βάζουν ξαπλώ­στρες, ομπρέ­λες ακό­μα και ολό­κλη­ρα σαλο­νά­κια στή­νουν προ­κει­μέ­νου να «που­λή­σουν» μια θέση. Οι παρα­λί­ες πρέ­πει να είναι ελεύ­θε­ρες, να πηγαί­νου­με να βάζου­με την πετσέ­τα μας, να καθό­μα­στε & με παγκά­κια και ξαπλώ­στρες, να κάνου­με το ντους μας χωρίς να πλη­γώ­νου­με τίπο­τα. Να χαι­ρό­μα­στε ελεύ­θε­ρα το νερό, τον ήλιο, την άμμο, το τοπίο.

Απο­ρία ημέ­ρας: Είδα αυτή τη φωτο­γρα­φία… Άρα­γε είναι από κάποια παρα­λία της χωράς μας, όπως λένε, ή από κάποιο μεσαιω­νι­κό παλά­τι;  Μήπως μας κάνουν πλάκα;
Υ.Γ.: Περι­μέ­νω να δια­βά­σω σελί­δες από τα δικά σας ημε­ρο­λό­για, τις απο­ρί­ες, τις σκέ­ψεις και τους προ­βλη­μα­τι­σμούς σας

Αφιέρωμα

Σε όλο τον πλα­νή­τη Γη υπάρ­χουν περισ­σό­τε­ρες από 200 χώρες και ο παγκό­σμιος πλη­θυ­σμός υπο­λο­γί­ζε­ται πως έχει ξεπε­ρά­σει τα 8 δισε­κα­τομ­μύ­ρια! Σε κάθε χώρα κατοι­κούν περισ­σό­τε­ροι ή λιγό­τε­ροι άνθρω­ποι και η ζωή όλων μας έχει πολ­λές ομοιό­τη­τες αλλά και κάποιες δια­φο­ρές. Σήμε­ρα σχε­δόν σε όλες τις χώρες υπάρ­χει γεωρ­γία, κτη­νο­τρο­φία και βιο­μη­χα­νία που βασί­ζε­ται στο ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα και την αξιο­ποί­η­ση μηχανών.
Βέβαια σε άλλες χώρες χρη­σι­μο­ποιού­νται πολύ μεγα­λύ­τε­ρες και πιο εξε­λιγ­μέ­νες μηχα­νές και σε άλλες λιγό­τε­ρο. Αλλά και πάλι υπάρ­χουν παρα­δείγ­μα­τα  χωρών που μπο­ρεί να σε εντυ­πω­σιά­σουν από το πόσο μεγά­λη και αυτο­μα­το­ποι­η­μέ­νη παρα­γω­γή έχουν.
Στη σύγ­χρο­νη καπι­τα­λι­στι­κή κοι­νω­νία για να κατα­σκευα­στεί οτι­δή­πο­τε, χρειά­ζε­ται να έχουν δου­λέ­ψει πάρα πολ­λοί εργα­ζό­με­νοι σε πολ­λά δια­φο­ρε­τι­κά μέρη του κόσμου. Για παρά­δειγ­μα, για να φτια­χτεί ένα smartphone, εργα­ζό­με­νοι σε κάποιο ορυ­χείο εξο­ρύσ­σουν πρώ­τες ύλες, άλλοι εργα­ζό­με­νοι σε κάποιο γρα­φείο κάποιας άλλης χώρας σχε­διά­ζουν και προ­γραμ­μα­τί­ζουν, άλλοι δου­λεύ­ουν στα δια­φο­ρε­τι­κά εργο­στά­σια που κατα­σκευά­ζε­ται κάθε κομ­μά­τι, άλλοι δου­λεύ­ουν στο εργο­στά­σιο που ενώ­νει τα δια­φο­ρε­τι­κά κομ­μά­τια κι άλλοι μετα­φέ­ρουν από τον ένα στον άλλο, μέχρι τελι­κά το smartphone να φτά­σει εκεί που θα πουληθεί.
Ψάξε τα αντί­στοι­χα καρ­τε­λά­κια που δεί­χνουν τη χωρά παρα­γω­γής σε ρού­χα κι άλλα αντι­κεί­με­να και μέτρη­σε πόσες χώρες «χρειά­ζε­σαι» σε μία μόνο μέρα.

• Υπάρ­χουν ίδιες ή δια­φο­ρε­τι­κές δουλειές;
• Πόσες μηχα­νές χρη­σι­μο­ποιούν στις δια­φο­ρε­τι­κές χώρες και πώς αυτές αλλά­ζουν τη δου­λειά που κάνει ο εργα­ζό­με­νος άνθρωπος;
• Αλλά­ζουν οι ώρες που δου­λεύ­ει κάθε εργαζόμενος;
• Πόσο δύσκο­λο ή εύκο­λο είναι να δου­λεύ­ει κάποιος στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, στο Πακι­στάν ή οπου­δή­πο­τε αλλού στον κόσμο;

🎈 Το «κόκ­κι­νο Αερό­στα­το» μήνες θα ταξι­δέ­ψει πάνω απ’ όλη τη Γη και θα συνα­ντή­σει εργα­ζό­με­νους από διά­φο­ρες χώρες και δια­φο­ρε­τι­κές δου­λειές για να συνο­μι­λή­σει μαζί τους.
Εσύ ποιον ή ποια θα ήθε­λες να επι­σκε­φθεί και τι να τον\τη ρωτήσει;

Κατά τη διάρ­κεια της άνοι­ξης και του καλο­και­ριού τα φύλ­λα λει­τουρ­γούν σαν εργο­στά­σια παρα­γω­γής θρε­πτι­κών συστα­τι­κών, τα οποία είναι απα­ραί­τη­τα για την ανά­πτυ­ξη του δέντρου.
Αυτή η δια­δι­κα­σία παρα­γω­γής τρο­φής γίνε­ται μέσα στο φύλ­λο, σε διά­φο­ρα κύτ­τα­ρα που περιέ­χουν χλω­ρο­φύλ­λη γεγο­νός που δίνει στο φύλ­λο το πρά­σι­νο χρώ­μα. Αυτή η εξαι­ρε­τι­κή χημι­κή ένω­ση απορ­ρο­φά την ηλια­κή ενέρ­γεια και τη χρη­σι­μο­ποιεί για να μετα­τρέ­ψει το διο­ξεί­διο του άνθρα­κα και το νερό σε υδα­τάν­θρα­κες, όπως τα σάκ­χα­ρα και το άμυλο.

Στα φύλ­λα όμως υπάρ­χουν κι άλλες χρω­στι­κές ουσί­ες, όπως τα καρο­το­νοει­δή και η ξαν­θο­φύλ­λη που δίνουν κίτρι­νο, πορ­το­κα­λί και καφέ χρώ­μα ή οι ανθρο­κυα­νί­νες που δίνουν το κόκ­κι­νο. Ουσια­στι­κά το φωτει­νό κίτρι­νο — πορ­το­κα­λί χρώ­μα υπάρ­χει πάντα στα φύλ­λα, αλλά κυριαρ­χεί και γίνε­ται ορα­τό μόνο κατά τη διάρ­κεια του φθι­νο­πώ­ρου. Τότε, επει­δή τα φύλ­λα ετοι­μά­ζο­νται να πέσουν, δημιουρ­γεί­ται ένα στρώ­μα φελ­λού στη βάση του φύλ­λου (για να κλεί­σει η «πλη­γή» του δέντρου όταν το φύλ­λο πέσει) ενώ ταυ­τό­χρο­να στα­μα­τά­ει η παρα­γω­γή της χλω­ρο­φύλ­λης, αφού οι μεγα­λύ­τε­ρες σε διάρ­κεια και πιο κρύ­ες νύχτες μειώ­νουν τη φωτο­σύν­θε­ση. Έτσι, η πρά­σι­νη χλω­ρο­φύλ­λη αρχί­ζει να «πεθαί­νει» και να γίνε­ται άχρωμη…

🎈 Το Κόκκινο Αερόστατο
γεμάτο πάντα
με ιστορίες που δεν περιμένετε!