Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε η Μαρία Κοδάμα, χήρα του συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Η Μαρία Κοδά­μα, η χήρα του διά­ση­μου αργε­ντι­νού συγ­γρα­φέα Χόρ­χε Λουίς Μπόρ­χες, πέθα­νε χθες Κυρια­κή στο Μπου­έ­νος Άιρες σε ηλι­κία 86 ετών, εξαι­τί­ας επι­πλο­κών του καρ­κί­νου από τον οποίο έπα­σχε, ανα­κοί­νω­σε η οικο­γέ­νειά της στον Τύπο.

Ήταν συγ­γρα­φέ­ας, μετα­φρά­στρια, συνερ­γά­τι­δα και μονα­δι­κή δια­χει­ρί­στρια του έργου του Μπόρ­χες, που κρι­τι­κοί λογο­τε­χνί­ας θεω­ρούν πως συγκα­τα­λε­γό­ταν στους σημα­ντι­κό­τε­ρους ποι­η­τές, δοκι­μιο­γρά­φους και μυθι­στο­ριο­γρά­φους της επο­χής του.

Ο διά­ση­μος συγ­γρα­φέ­ας του «Βιβλί­ου των φαντα­στι­κών όντων» πέθα­νε επί­σης στα 86 του, τον Ιού­νιο του 1986, στη Γενεύη της Ελβε­τί­ας, δυο μήνες αφού παντρεύ­τη­καν με τη Μαρία Κοδάμα.

Το πάθος της για τη λογο­τε­χνία δεν έσβη­σε ποτέ. Παρό­τι άρρω­στη, έγρα­ψε ένα τελευ­ταίο έργο, με τίτλο La divisa punzo (αμε­τά­φρα­στο), στο οποίο κατα­πιά­νε­ται με την ιστο­ρία του αμφι­λε­γό­με­νου αργε­ντι­νού πολι­τι­κού του 19ου αιώ­να Χουάν Μανου­έλ δε Ρόσας, σε συνερ­γα­σία με την Κλα­ού­ντια Φαρί­ας Γκόμες.

Η σχέ­ση της με τον Μπόρ­χες ξεκί­νη­σε όταν ανα­κά­λυ­ψαν πως είχαν κοι­νές αγά­πες: την αγγλι­κή γλώσ­σα, την παλιά αγγλο­σα­ξο­νι­κή γλώσ­σα, τα ισλανδικά…

Τον συνά­ντη­σε όταν ακό­μη δεν ήταν παρά δεκα­έ­ξι και μελε­τού­σε λογο­τε­χνία. Ο πατέ­ρας της την πήγε να ακού­σει διά­λε­ξη του συγγραφέα.

«Ο Μπόρ­χες μου λεί­πει, όπως κι ο τρό­πος που δια­σκε­δά­ζα­με. Οι φίλοι μου συνή­θι­ζαν να μου λένε: ‘Το να βγαί­νεις με τον άνδρα των λαβύ­ριν­θων (σ.σ. συχνή εικό­να στα έργα του Μπόρ­χες) είναι τρο­μα­κτι­κό». Αλλά ήταν άνθρω­πος «ιλα­ρός, κι οι λαβύ­ριν­θοί του με συνάρ­πα­ζαν. Πέρα­σα και­ρό μαζί του. Δεν είμαι μαζο­χί­στρια, ήταν αξια­γά­πη­τος», θα δήλω­νε σε εκδή­λω­ση στην Γουα­δα­λα­χά­ρα, στο Μεξικό.

Για τη σχέ­ση τους, η Μαρία Κοδά­μα έλε­γε χωρίς περι­στρο­φές «δεν σχη­μά­τι­σα ποτέ την εντύ­πω­ση πως κυριαρ­χού­σε πάνω μου, ή πως ήμουν κατώτερη».

Την επο­χή που ο Μπόρ­χες θεω­ρεί­το κάθε χρό­νο φαβο­ρί για το Νόμπελ Λογο­τε­χνί­ας, η Μαρία Κοδά­μα θα θυμό­ταν πως «όλος ο κόσμος τον στα­μά­τα­γε στον δρό­μο και του έλε­γε ‘ελπί­ζω πως θα το κερδίσεις’».

Δεν του απο­νε­μή­θη­κε ποτέ.

Η σύντρο­φος του συγ­γρα­φέα έργων όπως τα «Μυθο­πλα­σί­ες», «Το βιβλίο της άμμου», «Το Άλεφ» ή ακό­μη «Η ανα­φο­ρά του Μπρό­ου­ντι», δημιούρ­γη­σε, το 1988, το Ίδρυ­μα Χοσέ Λουίς Μπόρχες.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο