Πέθανε ο Σταύρος Σκοπελίτης — Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ

Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ με μεγά­λη θλί­ψη απο­χαι­ρε­τά τον σύντρο­φο Σταύ­ρο Σκο­πε­λί­τη ο οποί­ος υπήρ­ξε για χρό­νια στέ­λε­χος και βου­λευ­τής του ΚΚΕ στο νησί της Λέσβου. Ο σύντρο­φος Σταύ­ρος υπήρ­ξε σεμνός αγω­νι­στής και αφο­σιω­μέ­νος κομ­μου­νι­στής με ισχυ­ρούς δεσμούς με τον λαϊ­κό και αγρο­τι­κό κόσμο του νησιού του, ιδιαί­τε­ρα με τις οικο­γέ­νειες των αγω­νι­στών της Λέσβου.

Ο σ. Σταύ­ρος γεν­νή­θη­κε το 1941 στον Παλαιό­κη­πο της Λέσβου από γονείς μέλη του ΚΚΕ οι οποί­οι από τα νεα­νι­κά τους χρό­νια υπέ­στη­σαν διώ­ξεις, φυλα­κί­στη­καν και εξο­ρί­στη­καν για τη δρά­ση τους.

Από νεα­ρή ηλι­κία ο σ. Σταύ­ρος έκα­νε διά­φο­ρες δου­λειές να βοη­θή­σει την οικο­γέ­νεια του, αφού ο πατέ­ρας του πηγαι­νο­ερ­χό­ταν στις εξο­ρί­ες. Ανά­με­σα στις δου­λειές που έκα­νε ήταν και εκεί­νη του οικο­δό­μου, του εργά­τη στα ελαιο­χώ­ρα­φα και διά­φο­ρες άλλες δου­λειές του “ποδα­ριού”.

Εντάσ­σε­ται στο κίνη­μα από τα εφη­βι­κά του χρό­νια ζώντας σε μια οικο­γέ­νεια που βίω­νε και μάλι­στα με δρα­μα­τι­κό τρό­πο τις εξε­λί­ξεις στον τόπο του. Στις εκλο­γές του 1956, σε ηλι­κία 15 χρο­νών δρα­στη­ριο­ποιεί­ται ενερ­γά και οργα­νώ­νε­ται στη νεο­λαία της ΕΔΑ. Μαζί με τη μητέ­ρα του, μιας και ο πατέ­ρας του έχει ήδη συλ­λη­φθεί, οργα­νώ­νει την προ­ε­κλο­γι­κή δου­λειά για τις εκλο­γές του ‘61, εμψυ­χώ­νο­ντας τους αρι­στε­ρούς του χωριού του, που καθη­με­ρι­νά η χωρο­φυ­λα­κή τους σέρ­νει για ανα­κρί­σεις. Σ’ αυτή την εκλο­γι­κή μάχη συλ­λαμ­βά­νε­ται για­τί μετα­φέ­ρει ψηφο­δέλ­τια στους ψηφο­φό­ρους της ΕΔΑ και αφή­νε­ται ελεύ­θε­ρος χάρη στις δια­μαρ­τυ­ρί­ες του 95χρονου παπ­πού του.

Μετά την από­λυ­ση του από το στρα­τό και με τη δημιουρ­γία της Δημο­κρα­τι­κής Νεο­λαί­ας Λαμπρά­κη, δου­λεύ­ει δρα­στή­ρια για το στή­σι­μο των οργα­νώ­σε­ων της στο νησί της Λέσβου σαν μέλος του Νομαρ­χια­κού Συμ­βου­λί­ου. Εκλέ­γε­ται αντι­πρό­σω­πος και παίρ­νει μέρος στο συνέ­δριο των “Λαμπρά­κη­δων”, ενώ συμ­με­τέ­χει στην πανελ­λα­δι­κή σύσκε­ψη της ΕΔΑ για τα αγρο­τι­κά θέμα­τα, εκπρο­σω­πώ­ντας τους νέους αγρό­τες του νησιού του.

Το 1967 συλ­λαμ­βά­νε­ται και στέλ­νε­ται, μαζί με τον πατέ­ρα του, εξο­ρία στη Γιού­ρα. Από τη Γιού­ρα μετα­φέ­ρε­ται στο Λακ­κί της Λέρου και από κει μαζί με τους άλλους νεο­λαί­ους εξό­ρι­στους μετα­φέ­ρε­ται στον Ωρω­πό και από κει ξανά πίσω Γιού­ρα και από κει πάλι στο Λακ­κί της Λέρου.

Στο Λακ­κί της Λέρου μαζί με άλλους εξό­ρι­στους παίρ­νει ξεκά­θα­ρη θέση με την 12η Ολο­μέ­λεια της ΚΕ του ΚΚΕ του 1968 στη­ρί­ζο­ντας το Κόμ­μα και μαζί με άλλους νεο­λαί­ους με μήνυ­μα, χαι­ρε­τί­ζει την ίδρυ­ση της Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας Ελλάδας.

Μετά την από­λυ­σή του από την εξο­ρία το Φθι­νό­πω­ρο του 1970, δρα­στη­ριο­ποιεί­ται ως οργα­νω­μέ­νο μέλος της ΚΝΕ. Τον Νοέμ­βρη του ‘73 παίρ­νει μέρος στην εξέ­γερ­ση του Πολυ­τε­χνεί­ου, συλ­λαμ­βά­νε­ται και αργό­τε­ρα αφή­νε­ται ελεύθερος.

Μετά τη μετα­πο­λί­τευ­ση ανα­λαμ­βά­νει διά­φο­ρες χρε­ώ­σεις ως μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και του Γρα­φεί­ου Πόλης της Αθή­νας. Στις αρχές του 1975 περ­νά­ει στη δου­λειά του Κόμ­μα­τος και εκλέ­γε­ται μέλος του Γρα­φεί­ου της Κομ­μα­τι­κής Οργά­νω­σης Αθή­νας. Τα επό­με­να χρό­νια ανα­λαμ­βά­νει διά­φο­ρες χρε­ώ­σεις στην καθο­δή­γη­ση της Λέσβου και της Χίου και μετα­κο­μί­ζει στη Μυτι­λή­νη. Από το 1978 και για τα επό­με­να 10 χρό­νια ήταν γραμ­μα­τέ­ας της Νομαρ­χια­κής Επι­τρο­πής Λέσβου του ΚΚΕ.

Την περί­ο­δο της εσω­κομ­μα­τι­κής κρί­σης ‘89–91 με τη στά­ση και τη δρά­ση του υπε­ρα­σπί­στη­κε τα επα­να­στα­τι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά του ΚΚΕ κόντρα στις οπορ­του­νι­στι­κές δυνάμεις.

Από το 1990 και για έξι χρό­νια ανέ­πτυ­ξε πρω­το­πό­ρα δρά­ση στο αγρο­τι­κό κίνη­μα ως αντι­πρό­ε­δρος της Ένω­σης Αγρο­τι­κών Συνε­ται­ρι­σμών Λέσβου.

Ο σύντρο­φος Σταύ­ρος Σκο­πε­λί­της υπη­ρέ­τη­σε το λαό της Λέσβου και των άλλων νησιών του ως βου­λευ­τής από το 1999 ως το 2012, βρέ­θη­κε πάντα κοντά στους νησιώ­τες και τα προ­βλή­μα­τά τους, μπρο­στά­ρης στους αγώ­νες τους, υπήρ­ξε η δική τους φωνή στη Βουλή.

Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ εκφρά­ζει τα θερ­μά της συλ­λυ­πη­τή­ρια στη σύζυ­γο και τα παι­διά του.