Παίζουν με τις ζωές μας παντού

«Παί­ζουν με τις ζωές μας παντού. Παντού είμα­στε εκτε­θει­μέ­νοι απέ­να­ντι σε ασυ­ντή­ρη­τες κι επι­κίν­δυ­νες υπο­δο­μές» ή αλλιώς ΟΑΚΑ — ΑΠΘ, 30 χρό­νια …«δρό­μος»! Τόση είναι η «μέση» ηλι­κια­κή δια­φο­ρά των Ολυ­μπια­κών υπο­δο­μών και αυτών του ΑΠΘ, σε βάρος του δεύ­τε­ρου! Το ΟΑΚΑ, μαζί και το ποδη­λα­το­δρό­μιο, έχουν 20 χρό­νια ζωής, δηλα­δή με τις δια­χρο­νι­κά ισχύ­ου­σες πολι­τι­κές 20 χρό­νια πλή­ρους εγκα­τά­λει­ψης, δηλα­δή μη συντή­ρη­σης, και τελι­κά 20 χρό­νια έκθε­σης σε κίν­δυ­νο …κατά συρ­ροή! Αν για τις πρό­σφα­τες Ολυ­μπια­κές εγκα­τα­στά­σεις, οι μελέ­τες απο­φαί­νο­νται ασμέ­νως το «σφρά­γι­σμά» τους μέχρι την απο­κα­τά­στα­ση της στα­τι­κής τους επάρ­κειας, για το ΑΠΘ (εντός και εκτός campus) τι θα πρέ­πει να γίνει; Με αφορ­μή, λοι­πόν, το «πάμε και όπου βγει» του ΟΑΚΑ, να θυμί­σου­με ότι το ΑΠΘ, με τις κτι­ρια­κές υπο­δο­μές του, έχο­ντας μέση «ανηγ­μέ­νη» ηλι­κία πλέ­ον των 50 χρό­νων (για ορι­σμέ­νες σχο­λές, δε, πολύ πέρα και από την ορι­ζό­με­νη ηλι­κία — των 50 χρό­νων — στους σει­σμι­κούς κανο­νι­σμούς), «περι­μέ­νει» και υπο­μέ­νει 20 χρό­νια τώρα, με ευθύ­νη των κυβερ­νή­σε­ων και των διοι­κή­σε­ών του!

* * *

Τρεις δεκα­ε­τί­ες μόλις μετά τον μέσο χρό­νο κατα­σκευ­ής του κτι­ρια­κού απο­θέ­μα­τος, δηλα­δή το 2003/4, ομά­δα εξει­δι­κευ­μέ­νων συνά­δελ­φων του Τμή­μα­τος Πολι­τι­κών Μηχα­νι­κών του ΑΠΘ, με βαθ­μο­νο­μη­μέ­νες εκτι­μή­σεις (στις Α’ και Β’ φάσεις του προ­σει­σμι­κού ελέγ­χου) για το σύνο­λο των τότε υπο­δο­μών του, δια­πί­στω­νε την κατά­στα­ση από μέτρια έως κακή (και ακό­μη χει­ρό­τε­ρη!, για τα σύνο­λα των 331 νοσο­κο­μεια­κών και 167 σχο­λι­κών υπο­δο­μών στην πόλη). Σήμε­ρα, 20 χρό­νια μετά 2003/4, η κατά­στα­ση των υπο­δο­μών είναι ακό­μη χει­ρό­τε­ρη, για τρεις του­λά­χι­στον λόγους: Καθώς, από τότε έχει προ­στε­θεί η επι­πλέ­ον εικο­σα­ε­τής γήραν­ση με την αντί­στοι­χη κόπω­σή της! Επι­πλέ­ον της γήραν­σης — κόπω­σης, η δια­χρο­νι­κά πλή­ρης ανυ­παρ­ξία συντή­ρη­σης, που απο­τε­λεί σημα­ντι­κή επι­βά­ρυν­ση στην επαύ­ξη­ση τις τρω­τό­τη­τας και της στα­τι­κής ανε­πάρ­κειας του κτι­ρια­κού απο­θέ­μα­τος. Για δε τις απαι­τού­με­νες από το κανο­νι­στι­κό πλαί­σιο επεμ­βά­σεις, για απο­φυ­γή πιθα­νών καταρ­ρεύ­σε­ων των από τότε δια­πι­στω­μέ­νων περι­πτώ­σε­ων, ούτε λόγος!

* * *

Εκτός από τη γήραν­ση και τη μη συντή­ρη­ση, η κτι­ρια­κή υπο­δο­μή υπο­βάλ­λε­ται συνε­χώς σε πρό­σθε­τες επι­βα­ρυ­ντι­κές επι­δρά­σεις, όπως διά­βρω­ση — απο­φλοί­ω­ση και μετα­κι­νή­σεις — καθι­ζή­σεις, εξαι­τί­ας και πλημ­μυ­ρι­κών φαι­νο­μέ­νων (σφο­δρές βρο­χο­πτώ­σεις και ανε­παρ­κές απο­χε­τευ­τι­κό σύστη­μα), σε θεμε­λιώ­σεις με πλημ­μυ­ρι­σμέ­να υπό­γεια (βλ. Πολυ­τε­χνι­κή, Νέα Φιλο­σο­φι­κή, Θεο­λο­γι­κή, Κτί­ριο Διοί­κη­σης κ.ά.). Σήμε­ρα, 45 χρό­νια μετά τον ισχυ­ρό σει­σμό (μεγέ­θους 6,5 Ρίχτερ) του 1978, που έπλη­ξε την ευρύ­τε­ρη περιο­χή της Θεσ­σα­λο­νί­κης, και την ίδια την πόλη, με μακρό­χρο­νες επι­πτώ­σεις σε όλα τα επί­πε­δα της κοι­νω­νι­κής ζωής, είναι ζωτι­κής σημα­σί­ας και επι­τα­κτι­κή ανά­γκη η συνε­χής μέρι­μνα για τους απα­ραί­τη­τους προ­σει­σμι­κούς ελέγ­χους σε γερα­σμέ­να νοσο­κο­μεία, προ­βλη­μα­τι­κές πανε­πι­στη­μια­κές εγκα­τα­στά­σεις ανε­ξαρ­τή­τως ηλι­κί­ας, σχο­λι­κές μονά­δες της περι­φέ­ρειας και χιλιά­δες ευά­λω­τες λαϊ­κές κατοικίες.

* * *

Αντί­θε­τα, οι κυβερ­νή­σεις δια­χρο­νι­κά με πολι­τι­κές προ­ση­λω­μέ­νες στο «ζύγι» κόστους — οφέ­λους όχι μόνο δεν ενι­σχύ­ουν τους ερευ­νη­τι­κούς φορείς πρό­λη­ψης και θωρά­κι­σης από φυσι­κές κατα­στρο­φές (Ερευ­νη­τι­κά Κέντρα και ΑΕΙ), αλλά τους υπο­βαθ­μί­ζουν όλο και περισ­σό­τε­ρο με τη χρό­νια υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση — υπο­στε­λέ­χω­ση, με τελι­κό σκο­πό τον ασφυ­κτι­κό πολι­τι­κό έλεγ­χό τους ακό­μη και με την αδρα­νο­ποί­η­σή τους. Αυτή την πολι­τι­κή ακο­λού­θη­σαν οι κυβερ­νή­σεις, για παρά­δειγ­μα στα χρό­νια των μνη­μο­νί­ων με τον μονα­δι­κό εθνι­κής εμβέ­λειας ερευ­νη­τι­κό φορέα, το Ινστι­τού­το Τεχνι­κής Σει­σμο­λο­γί­ας & Αντι­σει­σμι­κών Κατα­σκευών (ΙΤΣΑΚ), με κύριο αντι­κεί­με­νο την αντι­σει­σμι­κή πρό­λη­ψη και θωρά­κι­ση των υπο­δο­μών. Παρό­μοια πολι­τι­κή ακο­λού­θη­σαν με τα ΕΘΙΑΓΕ, με αντι­κεί­με­νο στην αγρο­τι­κή — δασο­λο­γι­κή και κτη­νια­τρι­κή έρευ­να. Η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση επι­χει­ρεί να κάνει το ίδιο, στον πιο μακραί­ω­νο φορέα έρευ­νας της χώρας μας, το Εθνι­κό Αστε­ρο­σκο­πείο Αθη­νών, επι­διώ­κο­ντας να το εντά­ξει σε υπουργείο!

* * *

Οσο για το ΟΑΚΑ και άλλες αθλη­τι­κές εγκα­τα­στά­σεις… Τα ερω­τή­μα­τα, όπως επι­ση­μαί­νει το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, είναι αμείλικτα:

• Δεν γνώ­ρι­ζαν την κατά­στα­ση όταν τον περα­σμέ­νο Δεκέμ­βρη ο πρω­θυ­πουρ­γός παρου­σί­α­ζε με φιέ­στα τη λεγό­με­νη αξιο­ποί­η­ση των Ολυ­μπια­κών εγκαταστάσεων;
• Δεν γνώ­ρι­ζαν τη μελέ­τη στο ΟΑΚΑ;
• Δεν γνώ­ρι­ζαν την κατά­στα­ση σε άλλες εγκα­τα­στά­σεις, όπως στο Καυ­ταν­τζό­γλειο, που λόγω ακα­ταλ­λη­λό­τη­τας δεν πήρε αδειοδότηση;
• Πώς άφη­σαν να περά­σει σχε­δόν ένας χρό­νος αφή­νο­ντας εκτε­θει­μέ­νους χιλιά­δες θεα­τές και αθλη­τές; Σημειω­τέ­ον, πρό­σφα­τα βρέ­θη­καν στο ΟΑΚΑ 120.000 θεατές.
• Δεν διά­βα­σαν ποτέ τις προει­δο­ποι­ή­σεις που υπήρ­χαν από τον κόσμο του αθλη­τι­σμού ότι το ΟΑΚΑ παρα­μέ­νει ασυ­ντή­ρη­το από το 2004, όπως και το στέγαστρο;…

Το «πάμε και όπου βγει» για το έγκλη­μα στα τρέ­να (Τέμπη), τις περι­βαλ­λο­ντο­κτό­νες πυρ­κα­γιές σε Ρόδο, Μαγνη­σία, Αττι­κο-Βοιω­τία, Εβρο, τις κατα­στρο­φι­κές πλημ­μύ­ρες στον τρο­φο­δό­τη Θεσ­σα­λι­κό κάμπο και εσχά­τως για τις μέχρι χτες κατά­με­στες Ολυ­μπια­κές εγκα­τα­στά­σεις, δεί­χνει τον …δρό­μο και για το ΑΠΘ, αν δεν «το πάρου­με αλλιώς».

Δημή­τρης ΡΑΠΤΑΚΗΣ
Καθη­γη­τής Γεω­τε­χνι­κής Σει­σμι­κής Μηχα­νι­κής και Τεχνι­κής Σει­σμο­λο­γί­ας στην Πολυ­τε­χνι­κή Σχο­λή — Τμή­μα Πολι­τι­κών Μηχα­νι­κών ΑΠΘ, αντι­πρό­ε­δρος και προ­ε­δρεύ­ων στο ΔΣ του Ενιαί­ου Συλ­λό­γου Διδα­κτι­κού Ερευ­νη­τι­κού Προ­σω­πι­κού ΑΠΘ