Καταρ­χάς, στο άρθρο — παρέμ­βα­σή του, το ΤΔΣ της ΚΕ του ΚΚΕ υπο­γραμ­μί­ζει πως είναι θετι­κό να γίνε­ται προ­σπά­θεια εξέ­τα­σης σοβα­ρών ζητη­μά­των της Ιστο­ρί­ας του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος, για να εξα­χθούν συμπε­ρά­σμα­τα για τη σημε­ρι­νή πάλη.Την ίδια ώρα, σημειώ­νε­ται πως το ΚΚΕ, μελε­τώ­ντας τη συγκε­κρι­μέ­νη ιστο­ρι­κή δια­δρο­μή της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς (ΚΔ), έχει βγά­λει ορι­σμέ­να δια­φο­ρε­τι­κά συμπε­ρά­σμα­τα σε σχέ­ση με αυτά στα οποία κατα­λή­γει ο συγ­γρα­φέ­ας του άρθρου της «Πράβ­ντα». Σημειώ­νε­ται, επί­σης, η σύν­δε­ση της ιστο­ρι­κής δια­δρο­μής του ΚΚΕ με την ΚΔ και υπο­γραμ­μί­ζε­ται πως οι απο­φά­σεις της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς επέ­δρα­σαν κατα­λυ­τι­κά στην πορεία και στη δρά­ση του Κόμ­μα­τός μας. Αντι­κει­με­νι­κά, λοι­πόν, η μελέ­τη της ιστο­ρι­κής εμπει­ρί­ας του ΚΚΕ δια­πλέ­κε­ται με τη μελέ­τη της πορεί­ας της ΚΔ.

Το ΚΚΕ ανα­γνω­ρί­ζει τη συμ­βο­λή της ΚΔ στο διε­θνές εργα­τι­κό και κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα, επι­ση­μαί­νο­ντας ταυ­τό­χρο­να την ανά­γκη άντλη­σης διδαγ­μά­των από την πεί­ρα που συσ­σώ­ρευ­σε η δρά­ση της. Στο άρθρο του ΤΔΣ της ΚΕ του ΚΚΕ παρου­σιά­ζο­νται βασι­κές εκτι­μή­σεις του ΚΚΕ για τα προ­βλή­μα­τα και τις αντι­φά­σεις στη στρα­τη­γι­κή της ΚΔ, που επέ­δρα­σαν αρνη­τι­κά σε όλα τα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα — μέλη της. Σημειώ­νε­ται πως «η κλη­ρο­νο­μιά της ΚΔ, η μελέ­τη της πεί­ρας της, είναι πολύ­τι­μη σήμε­ρα για την ανα­σύ­ντα­ξη του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος, για τη δια­μόρ­φω­ση ενιαί­ας επα­να­στα­τι­κής στρα­τη­γι­κής ενά­ντια στην καπι­τα­λι­στι­κή εξουσία».

Το άρθρο του ΤΔΣ της ΚΕ του ΚΚΕ στέ­κε­ται στην κρι­τι­κή απο­τί­μη­ση σει­ράς απο­φά­σε­ων της ΚΔ, όπως:

• Η αντι­φα­τι­κή πορεία εναλ­λα­γών στη στά­ση της απέ­να­ντι στη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία, που στα­δια­κά αδυ­νά­τι­ζε το μέτω­πο απέ­να­ντί της, αν και η τελευ­ταία είχε καθα­ρά δια­μορ­φω­θεί ως αντε­πα­να­στα­τι­κή πολι­τι­κή δύνα­μη αστι­κής εξουσίας.
• Η κρι­τι­κή στο Πρό­γραμ­μα της ΚΔ (6ο Συνέ­δριο), που καθό­ρι­σε τρεις βασι­κούς τύπους επα­να­στά­σε­ων, με κρι­τή­ριο τη θέση κάθε καπι­τα­λι­στι­κής χώρας στο διε­θνές ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα, υπο­τι­μώ­ντας τον διε­θνή χαρα­κτή­ρα της επο­χής του μονο­πω­λια­κού καπι­τα­λι­σμού, τον χαρα­κτή­ρα της επο­χής μας ως επο­χής περά­σμα­τος από τον καπι­τα­λι­σμό στο σοσιαλισμό.
• Οι συγ­χύ­σεις γύρω από την έννοια του ιμπε­ρια­λι­σμού, που θεω­ρού­νταν συχνά μορ­φή βίαι­ης εξω­τε­ρι­κής πολι­τι­κής ορι­σμέ­νων, των πιο ισχυ­ρών κρατών.
• Το ότι στην επα­να­στα­τι­κή δια­δι­κα­σία κατα­τάσ­σο­νταν ακό­μη και ισχυ­ρές αστι­κές κοι­νω­νι­κές και πολι­τι­κές δυνά­μεις, που ήδη βρί­σκο­νταν στην εξου­σία (π.χ. στην Τουρκία).
• Το ότι στις Απο­φά­σεις του 7ου Συνε­δρί­ου της ΚΔ έγι­νε αλλα­γή του ορι­σμού του φασι­σμού, χαρά­χτη­κε η συγκρό­τη­ση των Λαϊ­κών Μετώ­πων, ως πολι­τι­κής συνερ­γα­σί­ας των Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των με τα σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά και άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα και οπορ­του­νι­στι­κά ρεύ­μα­τα, που πήραν μέρος ή στή­ρι­ξαν κυβερ­νή­σεις, οι οποί­ες δεν αμφι­σβη­τού­σαν την καπι­τα­λι­στι­κή εξου­σία. Το Κόμ­μα μας σημειώ­νει πως αυτές οι κατευ­θύν­σεις δημιουρ­γού­σαν «αυτα­πά­τες και πνεύ­μα συμ­φι­λί­ω­σης, σύγ­χυ­ση και άμβλυν­ση του ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κού μετώ­που κατά της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας και του οπορτουνισμού».
• Το ότι μετά την εισβο­λή της φασι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας στην ΕΣΣΔ, η ΚΔ άλλα­ξε θέση για τον χαρα­κτή­ρα του πολέ­μου, υπο­τι­μώ­ντας ότι ο χαρα­κτή­ρας του πολέ­μου καθο­ρί­ζε­ται από το ποια τάξη και για ποιον σκο­πό διε­ξά­γει τον πόλε­μο, με απο­τέ­λε­σμα η πάλη ενά­ντια στον φασι­σμό και για την απε­λευ­θέ­ρω­ση από την ξενι­κή κατο­χή, για δημο­κρα­τι­κά δικαιώ­μα­τα και ελευ­θε­ρί­ες, να απο­συν­δε­θεί από την πάλη ενά­ντια στο κεφάλαιο.

Για τα παρα­πά­νω παρου­σιά­ζο­νται τα συγκε­κρι­μέ­να απο­σπά­σμα­τα από την Ανα­κοί­νω­ση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρό­νια της ΚΔ.

✔️  Για την αυτοδιάλυση της ΚΔ

Στο άρθρο του ΤΔΣ της ΚΕ του ΚΚΕ παρου­σιά­ζο­νται οι εκτι­μή­σεις του Δοκι­μί­ου Ιστο­ρί­ας του Κόμ­μα­τος για την από­φα­ση αυτο­διά­λυ­σης της ΚΔ: «Ασφα­λώς, οι αιτί­ες που οδή­γη­σαν στην αυτο­διά­λυ­ση της ΚΔ χρειά­ζε­ται να μελε­τη­θούν παρα­πέ­ρα, σε συνάρ­τη­ση με τη μελέ­τη της συνο­λι­κής πεί­ρας που προ­σφέ­ρει η πορεία της ΚΔ.
Ωστό­σο, μπο­ρούν να δια­τυ­πω­θούν ορι­σμέ­νες εκτι­μή­σεις και να συνα­χθούν συμπε­ρά­σμα­τα. Η από­φα­ση για τη διά­λυ­ση της Διε­θνούς, που πάρ­θη­κε στη διάρ­κεια της εξέ­λι­ξης και κορύ­φω­σης του πολέ­μου, δεν απο­τε­λού­σε βήμα προ­ώ­θη­σης της εργα­τι­κής — λαϊ­κής πάλης κατά του φασι­σμού, σε συνάρ­τη­ση με πόλε­μο κατά της μήτρας που τον γέν­νη­σε, του καπι­τα­λι­σμού.
Η από­φα­ση ερχό­ταν σε πλή­ρη αντί­θε­ση με τις αρχές στις οποί­ες στη­ρί­χτη­κε η ίδρυ­ση της Α’ Διε­θνούς, που συγκρο­τή­θη­κε ενώ ακό­μα δεν υπήρ­χαν κομ­μου­νι­στι­κά κόμ­μα­τα. Βρι­σκό­ταν σε αντί­θε­ση με το πνεύ­μα και το γράμ­μα του Μανι­φέ­στου του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος, με την αρχή του προ­λε­τα­ρια­κού διε­θνι­σμού, αλλά και με τους λόγους που η ίδια η ΚΔ συγκρο­τή­θη­κε. Σύμ­φω­να με τον Λένιν: “Η ΙΙΙ Διε­θνής έχει να εκπλη­ρώ­σει το καθή­κον της οργά­νω­σης των δυνά­με­ων του προ­λε­τα­ριά­του για την επα­να­στα­τι­κή επί­θε­ση ενά­ντια στις καπι­τα­λι­στι­κές κυβερ­νή­σεις, για τον εμφύ­λιο πόλε­μο ενά­ντια στην αστι­κή τάξη όλων των χωρών για την πολι­τι­κή εξου­σία, για τη νίκη του σοσιαλισμού!”.

Η από­φα­ση αυτο­διά­λυ­σης της ΚΔ απο­δυ­νά­μω­σε άμε­σα, μεσο­πρό­θε­σμα και μακρο­πρό­θε­σμα τις επα­να­στα­τι­κές δυνά­μεις και βέβαια δεν απο­τέ­λε­σε μέτρο υπε­ρά­σπι­σης της ΕΣΣΔ. Αντί­θε­τα, συντέ­λε­σε να ενι­σχυ­θούν περισ­σό­τε­ρο οι πιέ­σεις κάθε αστι­κής τάξης στα ΚΚ. Κι αυτό, σε μια περί­ο­δο που ο πόλε­μος κλό­νι­ζε βαθιά όχι μόνο την ίδια την αστι­κή τάξη, αλλά και την καπι­τα­λι­στι­κή ιδιο­κτη­σία, ανά­λο­γα με τις κατα­στρο­φές που προ­κα­λού­νταν από τις πολε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις. Δεν προ­ε­τοί­μα­ζε τα εργα­τι­κά κινή­μα­τα για αντε­πί­θε­ση σε συν­θή­κες κρί­σης της αστι­κής εξου­σί­ας με τη φασι­στι­κή ή άλλη μορ­φή της, και μάλι­στα σε μια φάση που είχε κορυ­φω­θεί το κύρος της ΕΣΣΔ και ο θαυ­μα­σμός εκα­τομ­μυ­ρί­ων για τους άθλους που πραγ­μα­το­ποιού­σαν ο σοβιε­τι­κός λαός και ο Κόκ­κι­νος Στρα­τός και που είχε αυξη­θεί σημα­ντι­κά η επιρ­ροή και το κύρος σει­ράς ΚΚ, εξαι­τί­ας του καθο­δη­γη­τι­κού ρόλου τους στον αντι­φα­σι­στι­κό κι εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώνα.

Δεν μπο­ρεί να γίνει παρα­δε­κτό ότι η ΚΔ έπρε­πε να δια­λυ­θεί προ­κει­μέ­νου να καταρ­ρι­φθεί η χιτλε­ρι­κή αντι­κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα, καθώς και η αντί­στοι­χη προ­πα­γάν­δα όλων των αντι­πά­λων των ΚΚ, τα οποία χαρα­κτή­ρι­ζαν ως ξενοκίνητα.

Η από­φα­ση υπο­βάθ­μι­ζε την οξύ­τη­τα των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων που είχαν οδη­γή­σει στο Β΄ Παγκό­σμιο Πόλε­μο. Για παρά­δειγ­μα, τα άμε­σα και μακρο­πρό­θε­σμα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης της Ιαπω­νί­ας στον Ειρη­νι­κό Ωκε­α­νό και στην Ανα­το­λι­κή Ασία, που δια­κυ­βεύ­ο­νταν από τις ΗΠΑ, ήταν αυτά που υπο­χρέ­ω­σαν την Ιαπω­νία να μην επι­τε­θεί ενά­ντια στην ΕΣΣΔ, αλλά ενά­ντια στις ΗΠΑ.

Η από­φα­ση απο­λυ­το­ποιού­σε τις δια­φο­ρές στις συν­θή­κες δρά­σης των ΚΚ, με απο­τέ­λε­σμα να υπο­βαθ­μί­ζει έως και να εκμη­δε­νί­ζει εκεί­νο που ήταν το βασι­κό και κοι­νό χαρα­κτη­ρι­στι­κό για όλα τα ΚΚ: Το γεγο­νός ότι δρού­σαν σε συν­θή­κες καπι­τα­λι­σμού, ειδι­κό­τε­ρα στις συν­θή­κες που είχε δια­μορ­φώ­σει ο παγκό­σμιος ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος.

Εξάλ­λου, η ανα­γκαιό­τη­τα για την ύπαρ­ξη διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κέντρου δεν καθο­ρί­ζε­ται από τη δύνα­μη και την ωρι­μό­τη­τα των ΚΚ, αλλά από την ανά­γκη, μέσα σε οποιεσ­δή­πο­τε συν­θή­κες, να υπάρ­χει ενιαία επα­να­στα­τι­κή στρα­τη­γι­κή των ΚΚ ενά­ντια στον διε­θνή ιμπε­ρια­λι­σμό. Επο­μέ­νως, ο ισχυ­ρι­σμός ότι τα ΚΚ είχαν δυνα­μώ­σει και ωρι­μά­σει και ότι γι’ αυτόν το λόγο η ΚΔ καθί­στα­το ξεπε­ρα­σμέ­νη δεν ευσταθούσε.

Από την άλλη, δεν ήταν σωστό αυτό που έγι­νε στην πρά­ξη, δηλα­δή το Πανε­νω­σια­κό ΚΚ (Μπολ­σε­βί­κοι) να λει­τουρ­γεί άτυ­πα ως διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κέντρο, όσο και αν ήταν κατα­ξιω­μέ­νο, λόγω του ότι καθο­δη­γού­σε τη σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση στην ΕΣΣΔ μετά από την πρώ­τη νικη­φό­ρα Οκτω­βρια­νή Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση και έπαι­ζε πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στη συντρι­βή του φασισμού».

Στην Ανα­κοί­νω­ση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρό­νια της ΚΔ σημειώ­νε­ται ακό­μη πως «απο­τε­λεί δια­φο­ρε­τι­κό ζήτη­μα η διε­ρεύ­νη­ση της οργα­νω­τι­κής μορ­φής που πρέ­πει να έχει η ενό­τη­τα του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος, ο τρό­πος λει­τουρ­γί­ας της και βεβαί­ως πάντα με προ­ϋ­πό­θε­ση τη δια­μόρ­φω­ση ενιαί­ας επα­να­στα­τι­κής στρα­τη­γι­κής».

✔️  Για τις σύγχρονες προσπάθειες στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα

Στο άρθρο του ΤΔΣ της ΚΕ του ΚΚΕ παρου­σιά­ζο­νται επί­σης μια σει­ρά από δεδο­μέ­να που καταρ­ρί­πτουν την αντί­λη­ψη πως η σημε­ρι­νή κατά­στα­ση βαθιάς υπο­χώ­ρη­σης του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος έχει τη ρίζα της απλώς στην έλλει­ψη ενημέρωσης.

Ετσι, σημειώ­νε­ται πως στις Διε­θνείς Συνα­ντή­σεις των Κομ­μου­νι­στι­κών κι Εργα­τι­κών Κομ­μά­των (ΔΣΚΕΚ), που ξεκί­νη­σαν με πρω­το­βου­λία του ΚΚΕ, αλλά πλέ­ον διε­ξά­γο­νται με τη συλ­λο­γι­κή ευθύ­νη της Ομά­δας Εργα­σί­ας τους, μπο­ρούν να λάβουν κάθε χρό­νο μέρος πάνω από 120 κόμ­μα­τα, που είναι ενταγ­μέ­να στη λίστα του SOLIDNET. Ολα αυτά τα χρό­νια έχουν πραγ­μα­το­ποι­η­θεί 21 ετή­σιες ΔΣΚΕΚ, όπου τα κόμ­μα­τα μπο­ρούν να ενη­με­ρώ­σουν για τις θέσεις τους. Ενώ, υπάρ­χει και η ηλε­κτρο­νι­κή έκδο­ση του «Ενη­με­ρω­τι­κού Δελ­τί­ου» (στα αγγλι­κά) με τα υλι­κά των Συνα­ντή­σε­ων των ΚΚ. Το 2020, επει­δή λόγω της παν­δη­μί­ας δεν έγι­νε κατορ­θω­τή η διε­ξα­γω­γή της ΔΣΚΕΚ, εκδό­θη­κε ειδι­κή ηλε­κτρο­νι­κή έκδο­ση του «Ενη­με­ρω­τι­κού Δελ­τί­ου», με τις θέσεις των κομμάτων.

Επι­πλέ­ον, στη βάση των ΔΣΚΕΚ, λει­τουρ­γεί ο κοι­νός δια­δι­κτυα­κός τόπος των ΚΚ, με την επω­νυ­μία SOLIDNET, την ευθύ­νη του οποί­ου έχει το ΚΚΕ, κι όπου τα ΚΚ μπο­ρούν να δημο­σιεύ­σουν ειδή­σεις καθώς και τα προ­γράμ­μα­τά τους, απο­φά­σεις της ΚΕ τους, των καθο­δη­γη­τι­κών τους οργά­νων, άλλα ντο­κου­μέ­ντα τους.
Για παρά­δειγ­μα, τα τελευ­ταία 10 χρό­νια πάνω από 16 χιλιά­δες υλι­κά, που έχουν απο­στα­λεί από τα Κομ­μου­νι­στι­κά κι Εργα­τι­κά Κόμ­μα­τα, έχουν δημο­σιευ­θεί σ’ αυτόν τον ιστότοπο.
Ενδει­κτι­κά το 2020 δημο­σιεύ­τη­καν 3.338 υλι­κά, ενώ το 2019 τα διά­φο­ρα υλι­κά ήταν 3.158, σε γλώσ­σες (αγγλι­κά, ισπα­νι­κά, ρωσι­κά, αρα­βι­κά, πορ­το­γα­λι­κά κ.ο.κ.) που επέ­λε­ξαν τα κόμ­μα­τα να στεί­λουν στο SOLIDNET, ώστε να δημοσιευθούν.

Επι­πλέ­ον, στη βάση του SOLIDNET λει­τουρ­γεί επι­πρό­σθε­τα το σύστη­μα γρή­γο­ρης αμοι­βαί­ας πλη­ρο­φό­ρη­σης των ΚΚ. Μέσω αυτού του συστή­μα­τος, πάνω από 500 συν­δρο­μη­τές, κυρί­ως ΚΚ, οι εφη­με­ρί­δες και τα άλλα ΜΜΕ τους, καθώς και στε­λέ­χη τους, λαμ­βά­νουν με το ηλε­κτρο­νι­κό ταχυ­δρο­μείο σε καθη­με­ρι­νή βάση ό,τι έχουν επι­λέ­ξει να δημο­σιο­ποι­ή­σουν εκεί­νη τη μέρα μέσω του SOLIDNET τα διά­φο­ρα ΚΚ όλου του κόσμου.

Οχι τυχαία, τόσο το 2019, όσο και το 2020, δεκά­δες χιλιά­δες άνθρω­ποι επι­σκέ­πτο­νται το SOLIDNET για να ενημερωθούν.
Ετσι το 2020 τα στα­τι­στι­κά στοι­χεία δεί­χνουν πως την ιστο­σε­λί­δα του SOLIDNET επι­σκέ­φτη­καν άνθρω­ποι από 161 χώρες (176 το 2019), δηλα­δή από πολύ περισ­σό­τε­ρες χώρες απ’ ό,τι είναι τα Κομ­μου­νι­στι­κά κι Εργα­τι­κά Κόμ­μα­τα, που έχουν εντα­χθεί στη λίστα του SOLIDNET, ακό­μη και από αυτές τις χώρες που δεν υπάρ­χουν ακό­μη καθό­λου ΚΚ.

Τέλος, πρέ­πει να σημειώ­σου­με, πως σήμε­ρα, σε αντί­θε­ση με πριν 20–30 χρό­νια, ένας σημα­ντι­κός αριθ­μός κομ­μά­των έχουν τις δικές τους κομ­μα­τι­κές ή ενη­με­ρω­τι­κές σελί­δες, όπου ο καθέ­νας που θέλει μπο­ρεί να αντλή­σει πληροφορίες.
Ετσι το ΚΚΕ έχει την κομ­μα­τι­κή ιστο­σε­λί­δα του, στα Ελλη­νι­κά και σε ακό­μη δέκα γλώσ­σες, ενώ όσοι γνω­ρί­ζουν Ελλη­νι­κά μπο­ρούν σε καθη­με­ρι­νή βάση να ενη­με­ρώ­νο­νται από την ηλε­κτρο­νι­κή έκδο­ση της εφη­με­ρί­δας του  και του ενη­με­ρω­τι­κού πόρ­ταλ του -902 , ή του πολι­τι­κού θεω­ρη­τι­κού περιο­δι­κού του, της «Κομ­μου­νι­στι­κής Επι­θε­ώ­ρη­σης».

Το άρθρο του ΤΔΣ της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώ­νει πως «σαφώς και στα ζητή­μα­τα της πλη­ρο­φό­ρη­σης πολ­λά μπο­ρούν να γίνουν ακό­μη, αλλά το πρό­βλη­μα της σημε­ρι­νής αρνη­τι­κής κατά­στα­σης δεν βρί­σκε­ται στο ζήτη­μα της πλη­ρο­φό­ρη­σης και της ενη­μέ­ρω­σης».