Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποιος τις ζωές μας, ποιος τις κυνηγά…

Η (καθό­λου) “πρά­σι­νη” ενέρ­γεια, η ηλε­κτρο­κί­νη­ση κλπ. βομ­βαρ­δί­ζουν τα μυα­λά μας ασταμάτητα…
Η είδη­ση για τους μηχα­νι­κούς του MIT (Τεχνο­λο­γι­κού Ινστι­τού­του Μασα­χου­σέ­της), που ανέ­πτυ­ξαν μια νέα τεχνο­λο­γία απο­θή­κευ­σης ενέρ­γειας που μετα­τρέ­πει το σκυ­ρό­δε­μα σε μια τερά­στια μπα­τα­ρία, “τρέ­χει” από την Google και τα εδώ παπα­γα­λά­κια από τον Ιού­λη και επι­και­ρο­ποιεί­ται συνε­χώς ως θέσφα­το (και από την κρα­τι­κή ΕΡΤ).
Κρί­μα που δεν πρό­λα­βαν οι καμέ­νοι και στη συνέ­χεια πνιγ­μέ­νοι στα λασπό­νε­ρα κάτοι­κοι του θεσ­σα­λι­κού κάμπου να την αξιοποιήσουν…

Η “είδη­ση”
Ερευ­νη­τές του MIT δημιούρ­γη­σαν έναν υπερ­πυ­κνω­τή απο­θή­κευ­σης ενέρ­γειας χρη­σι­μο­ποιώ­ντας σκυ­ρό­δε­μα, μαύ­ρο άνθρα­κα (αιθά­λη) και νερό. Αυτή η και­νο­το­μία θα μπο­ρού­σε ενδε­χο­μέ­νως να στα­θε­ρο­ποι­ή­σει τα ενερ­γεια­κά δίκτυα, επι­τρέ­πο­ντάς τους να χρη­σι­μο­ποιούν με συνέ­πεια ανα­νε­ώ­σι­μες πηγές ενέρ­γειας, όπως η ηλια­κή και η αιο­λι­κή, παρά τα απρό­βλε­πτα ποσο­στά παρο­χής τους. Η ενσω­μά­τω­ση αυτής της τεχνο­λο­γί­ας σε έναν τσι­με­ντέ­νιο δρό­μο _ας πού­με, θα μπο­ρού­σε να κατα­στή­σει δυνα­τή τη φόρ­τι­ση ηλε­κτρι­κών αυτο­κι­νή­των ενώ ταξι­δεύ­ουν σε αυτόν _σσ. σώωω … ωω…πα!!

Ποιος πλη­ρώ­νει τον βαρ­κά­ρη – 1980 (ακό­μη χρό­νια αθω­ό­τη­τας χωρίς “πρά­σι­νες” ενέρ­γειες) Γιάν­νης Μαρ­κό­που­λος από το album Σ΄ αγά­πη­σα, μ΄ αγά­πη­σες _στίχοι Γιάν­νη Καλαμίτση

Ανα­νε­ώ­σι­μες Πηγές Ενέρ­γειας |ΑΠΕ| Πανά­κεια ή κατάρα;

(Για όσους δεν πήγαν γυμνάσιο)
Οι πυκνω­τές είναι συσκευ­ές που απο­τε­λού­νται από δύο ηλε­κτρι­κά αγώ­γι­μες πλά­κες βυθι­σμέ­νες σε ένα υγρό που χωρί­ζο­νται από μικρή από­στα­ση. Όταν οι πλά­κες φορ­τί­ζο­νται, μπο­ρούν να απο­θη­κεύ­σουν το φορ­τίο αυτό για μεγά­λα χρο­νι­κά δια­στή­μα­τα και να το απε­λευ­θε­ρώ­νουν άμε­σα όταν απαι­τεί­ται. Οι υπερ­πυ­κνω­τές είναι ένα είδος πυκνω­τή που μπο­ρεί να συγκρα­τή­σει σημα­ντι­κά μεγα­λύ­τε­ρα φορτία.
Για να δημιουρ­γή­σουν τις δυο αγώ­γι­μες πλά­κες του υπερ_πυκνωτή, οι ερευ­νη­τές ανέ­μει­ξαν τσι­μέ­ντο με αιθά­λη – μιας εξαι­ρε­τι­κά αγώ­γι­μης ουσί­ας – και πρό­σθε­σαν νερό. Αυτή η δια­δι­κα­σία δημιουρ­γεί μια περί­πλο­κη, δεν­δροει­δή εσω­τε­ρι­κή δομή με τερά­στια επι­φά­νεια, ζωτι­κής σημα­σί­ας για την απο­θή­κευ­ση ενέργειας.

Δύο από τα πιο παντα­χού παρό­ντα ιστο­ρι­κά υλι­κά της ανθρω­πό­τη­τας, το τσι­μέ­ντο και η αιθά­λη (που μοιά­ζει με πολύ λεπτό κάρ­βου­νο), μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σουν τη βάση για ένα νέο, χαμη­λού κόστους σύστη­μα απο­θή­κευ­σης ενέρ­γειας, σύμ­φω­να με μια νέα μελέ­τη. Η τεχνο­λο­γία θα μπο­ρού­σε να διευ­κο­λύ­νει τη χρή­ση ανα­νε­ώ­σι­μων πηγών ενέρ­γειας όπως η ηλια­κή, η αιο­λι­κή και η παλιρ­ροια­κή ενέρ­γεια, επι­τρέ­πο­ντας στα ενερ­γεια­κά δίκτυα να παρα­μέ­νουν στα­θε­ρά παρά τις δια­κυ­μάν­σεις στον εφο­δια­σμό ανα­νε­ώ­σι­μων πηγών ενέργειας.

Τα δύο υλι­κά, όπως δια­πί­στω­σαν οι ερευ­νη­τές, μπο­ρούν να συν­δυα­στούν με νερό για να δημιουρ­γή­σουν έναν υπερ­πυ­κνω­τή — μια εναλ­λα­κτι­κή λύση για τις μπα­τα­ρί­ες — που θα μπο­ρού­σε να παρέ­χει απο­θή­κευ­ση ηλε­κτρι­κής ενέρ­γειας. Για παρά­δειγ­μα, οι ερευ­νη­τές του MIT που ανέ­πτυ­ξαν το σύστη­μα λένε ότι ο υπερ­πυ­κνω­τής τους θα μπο­ρού­σε τελι­κά να ενσω­μα­τω­θεί στη τσι­με­ντέ­νια βάση ενός σπι­τιού, όπου θα μπο­ρού­σε να απο­θη­κεύ­σει ενέρ­γεια ολό­κλη­ρης της ημέ­ρας προ­σθέ­το­ντας ελά­χι­στη (ή καθό­λου) στο κόστος της θεμε­λί­ω­σης και να εξα­κο­λου­θεί να παρέ­χει την απαι­τού­με­νη δομι­κή αντο­χή. Οι ερευ­νη­τές ορα­μα­τί­ζο­νται επί­σης έναν τσι­με­ντέ­νιο δρό­μο που θα μπο­ρού­σε να παρέ­χει ανέ­πα­φη επα­να­φόρ­τι­ση για ηλε­κτρι­κά αυτο­κί­νη­τα καθώς ταξι­δεύ­ουν σε αυτόν τον δρόμο.

Η απλή αλλά και­νο­τό­μος τεχνο­λο­γία περι­γρά­φε­ται στο περιο­δι­κό PNAS, σε μια εργα­σία των καθη­γη­τών του MIT Franz-Josef Ulm, Admir Masic και Yang-Shao Horn και τεσ­σά­ρων άλλων στο MIT και στο Wyss Institute for Biologically Inspired Engineering.

Οι πυκνω­τές είναι καταρ­χήν πολύ απλές συσκευ­ές, που απο­τε­λού­νται από δύο ηλε­κτρι­κά αγώ­γι­μες πλά­κες βυθι­σμέ­νες σε έναν ηλε­κτρο­λύ­τη και χωρι­σμέ­νες από μια μεμ­βρά­νη. Όταν εφαρ­μό­ζε­ται τάση στον πυκνω­τή, θετι­κά φορ­τι­σμέ­να ιόντα από τον ηλε­κτρο­λύ­τη συσ­σω­ρεύ­ο­νται στην αρνη­τι­κά φορ­τι­σμέ­νη πλά­κα, ενώ η θετι­κά φορ­τι­σμέ­νη πλά­κα συσ­σω­ρεύ­ει αρνη­τι­κά φορ­τι­σμέ­να ιόντα. Δεδο­μέ­νου ότι η μεμ­βρά­νη μετα­ξύ των πλα­κών εμπο­δί­ζει τα φορ­τι­σμέ­να ιόντα να μετα­να­στεύ­σουν κατά μήκος, αυτός ο δια­χω­ρι­σμός φορ­τί­ων δημιουρ­γεί ένα ηλε­κτρι­κό πεδίο μετα­ξύ των πλα­κών και ο πυκνω­τής φορ­τί­ζε­ται. Οι δύο πλά­κες μπο­ρούν να δια­τη­ρή­σουν αυτό το ζεύ­γος φορ­τί­σε­ων για μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα και στη συνέ­χεια να τις παρα­δώ­σουν πολύ γρή­γο­ρα όταν χρειάζεται.
Η ποσό­τη­τα ισχύ­ος που μπο­ρεί να απο­θη­κεύ­σει ένας πυκνω­τής εξαρ­τά­ται από τη συνο­λι­κή επι­φά­νεια των αγώ­γι­μων πλα­κών του κλπ. κλπ.

Η Κίνα εγκαι­νί­α­σε νέο υπε­ρυ­πο­λο­γι­στή απί­στευ­της κλί­μα­κας  _με εκα­τομ­μύ­ρια πυρήνες

«Το υλι­κό είναι συναρ­πα­στι­κό», λέει ο Masic, «επει­δή έχε­τε το πιο χρη­σι­μο­ποι­η­μέ­νο τεχνη­τό υλι­κό στον κόσμο, το τσι­μέ­ντο, που συν­δυά­ζε­ται με αιθά­λη, που είναι ένα πολύ γνω­στό ιστο­ρι­κό υλι­κό — τα χει­ρό­γρα­φα της Νεκράς Θάλασ­σας γρά­φτη­καν με αυτό. (σσ. μάθα­με και κάτι…) Έχε­τε αυτά τα υλι­κά του­λά­χι­στον δύο χιλιε­τιών που όταν τα συν­δυά­ζε­τε με συγκε­κρι­μέ­νο τρό­πο κατα­λή­γε­τε σε ένα αγώ­γι­μο νανο­σύν­θε­το και τότε τα πράγ­μα­τα γίνο­νται πραγ­μα­τι­κά ενδια­φέ­ρο­ντα» _τόσο απλά!!
Καθώς το μείγ­μα πήζει και σκλη­ραί­νει, λέει, «Το νερό κατα­να­λώ­νε­ται συστη­μα­τι­κά μέσω αντι­δρά­σε­ων ενυ­δά­τω­σης τσι­μέ­ντου και αυτή η ενυ­δά­τω­ση επη­ρε­ά­ζει θεμε­λιω­δώς τα νανο­σω­μα­τί­δια άνθρα­κα επει­δή είναι υδρό­φο­βα (υδα­το­α­πω­θη­τι­κά). Και η ποσό­τη­τα άνθρα­κα που χρειά­ζε­ται είναι πολύ μικρή — μόλις 3% (τσά­μπα πράγμα…)

Να μην κου­ρά­ζου­με τον ανα­γνώ­στη, με ανού­σιες λεπτο­μέ­ρειες που προ­βάλ­λο­νται από αστι­κά ΜΜΕ και ΜΚΔ κατά το δοκούν συνή­θως και αντιε­πι­στη­μο­νι­κά, με μόνο στό­χο τον απο­προ­σα­να­το­λι­σμό.

Θυμί­ζου­με πως φέτος τέλη Ιού­λη, την ώρα που κατα­και­γό­ταν για άλλη μια φορά η χώρα, ως συνέ­πεια της πολι­τι­κής εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της γης, της έλλει­ψης πυρο­σβε­στι­κών μέσων και ολο­κλη­ρω­μέ­νου αντι­πυ­ρι­κού σχε­δια­σμού, από όλες δια­χρο­νι­κά τις κυβερ­νή­σεις, ο Κυρ. Μητσο­τά­κης επι­σκέ­φτη­κε το υπουρ­γείο Περι­βάλ­λο­ντος και Ενέρ­γειας, από όπου, προ­κλη­τι­κά, έσπευ­σε σε νέες δια­βε­βαιώ­σεις προς τους κάθε λογής «επεν­δυ­τές» για ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της «δια­χεί­ρι­σης» των δασών και επέ­κτα­ση των ΑΠΕ απ’ τα βου­νά ως τη θάλασσα.

Ανέ­φε­ρε συγκε­κρι­μέ­να ότι «η πρά­σι­νη μετά­βα­ση είναι ένα από τα μεγά­λα στοι­χή­μα­τα αυτής της δια­κυ­βέρ­νη­σης, να χτί­σου­με πάνω στην πολύ σημα­ντι­κή πρό­ο­δο την οποία πετύ­χα­με την προη­γού­με­νη τετρα­ε­τία και να προ­σθέ­του­με διαρ­κώς ΑΠΕ στο ενερ­γεια­κό μας μείγ­μα, προ­σαρ­μο­ζό­με­νοι πάντα και στην πρό­ο­δο της τεχνο­λο­γί­ας, δίνο­ντας μεγα­λύ­τε­ρη έμφα­ση σε ζητή­μα­τα απο­θή­κευ­σης Ενέρ­γειας, ανοί­γο­ντας και­νού­ριες αγο­ρές, όπως η αγο­ρά των αιο­λι­κών στη θάλασ­σα».

Για να χρυ­σώ­σει, δε, το χάπι στον λαό, ισχυ­ρί­στη­κε με θρά­σος ότι η πολυ­δια­φη­μι­σμέ­νη «πρά­σι­νη μετά­βα­ση» «θα έχει όχι μόνο περι­βαλ­λο­ντι­κό όφε­λος, αλλά θα οδη­γή­σει τελι­κά και σε χαμη­λό­τε­ρες τιμές Ενέρ­γειας για τους κατα­να­λω­τές». Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο λαός βου­λιά­ζει στην ενερ­γεια­κή — και όχι μόνο — φτώ­χεια, λόγω π.χ. της αντι­κα­τά­στα­σης της φθη­νής Ενέρ­γειας από λιγνί­τη με την ακρι­βή Ενέρ­γεια από τις ανε­μο­γεν­νή­τριες, αλλά και της επι­λο­γής του εισα­γό­με­νου LNG ως στρα­τη­γι­κού καυ­σί­μου ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γής, και την ίδια ώρα οι συνέ­πειες για το περι­βάλ­λον είναι ανυ­πο­λό­γι­στες, όπως π.χ. με την καύ­ση σκουπιδιών.

🆘   Ο μύθος του φτηνού ρεύματος λόγω ΑΠΕ

Πηγαίνοντας στο ενημερωτικό για τις χρεώσεις site της ΔΕΗ ΑΕ_«Πάντα δίπλα σας», υπάρχουν «τα πάντα» για τις λεγόμενες «ρυθμιζόμενες χρεώσεις» δηλαδή «τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ρεύματος, τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ)» … «στη χρήση του ελληνικού δικτύου μεταφοράς» και (άλλο χαράτσι αυτό… !!) «διανομής» και –κάπου στα ψιλά γράμματα το ειδικό τέλος Μείωσης Εκπομπών Ρύπων (ΕTΜΕΑΡ) …

Σύμ­φω­να με την κεί­με­νη νομο­θε­σία, το τέλος αυτό προσ­διο­ρί­ζε­ται για την απο­ζη­μί­ω­ση των παρα­γω­γών ηλε­κτρι­κής ενέρ­γειας από Ανα­νε­ώ­σι­μες Πηγές (ΑΠΕ).
Απο­τε­λεί τη συνει­σφο­ρά όλων μας στη μεί­ω­ση εκπο­μπών αερί­ων (σω…ω…ω πα!) και μάλι­στα με «τύπο υπο­λο­γι­σμού __ kWh x Μονα­διαία χρέ­ω­ση __€/kWh) που θα πει πως όσο παρα­πά­νω κατα­να­λώ­νεις, τόσο παρα­πά­νω πλη­ρώ­νεις τον καπι­τα­λι­στή της ανεμογεννήτριας!

Διό­λου τυχαία σε άλλο σημείο των δηλώ­σε­ών του είπε ότι «θα χρεια­στεί να τολ­μή­σου­με με πιο και­νο­τό­μες λογι­κές δια­χεί­ρι­σης, πιο τολ­μη­ρής, θα έλε­γα, επι­θε­τι­κής δια­χεί­ρι­σης των δασών μας, που ενδε­χο­μέ­νως στο παρελ­θόν να έβρι­σκαν αντι­στά­σεις. Τώρα όμως έχει έρθει η ώρα να κάνου­με αυτά τα βήμα­τα», επι­χει­ρώ­ντας η κυβέρ­νη­ση να εκμε­ταλ­λευ­τεί την κατα­στρο­φή για να περά­σει στο επό­με­νο στά­διο τις μπίζ­νες με τον φυσι­κό πλού­το της χώρας.

Σημειω­τέ­ον, δεν είναι η πρώ­τη φορά που πάνω στα απο­κα­ΐ­δια ο Κυρ. Μητσο­τά­κης και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ σπεύ­δουν να εκμε­ταλ­λευ­τούν μια κατα­στρο­φή για να προ­χω­ρή­σουν και παρα­πέ­ρα την εμπρη­στι­κή πολι­τι­κή του κεφα­λαί­ου, όντας άλλω­στε δια­κη­ρυγ­μέ­νος στό­χος τους.

Όπως τόνι­σε χαρα­κτη­ρι­στι­κά, η κυβέρ­νη­ση δίνει «μεγά­λη σημα­σία στις ιδιω­τι­κές δωρε­ές από επι­χει­ρή­σεις, ιδρύ­μα­τα και ομί­λους για την ανα­συ­γκρό­τη­ση των περιο­χών, ενώ με τον νέο θεσμό του ανα­δό­χου ανα­δά­σω­σης, θα μπο­ρεί ένα ίδρυ­μα, μία επι­χεί­ρη­ση να ανα­λαμ­βά­νει τη μελέ­τη αλλά και τα έργα της απο­κα­τά­στα­σης».

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο