Πολιτισμός και ΚΚΕ:  Συγκλονιστικό το πρόγραμμα του Διημέρου της Κομμουνιστικής Νεολαίας

Γρά­φει ο Βασί­λης Π. Καυ­κό­που­λος //
Δημο­σιο­γρά­φος — Λογοτέχνης

«Τον μη μετέ­χο­ντα των πολι­τι­κών αχρεί­ον είναι» διδά­σκει ο αρχαί­ος πρό­γο­νός μας και ο γρά­φων, Φίλες και Φίλοι μου, χρό­νια τώρα μετέ­χει και συμ­με­τέ­χει απλά, σεμνά και ταπει­νά στον πολι­τι­κό στό­χο (και πνευ­μα­τι­κό, εξάλ­λου) για ένα καλύ­τε­ρο κόσμο !

Οπωσ­δή­πο­τε, θα έλε­γα, ένας καλύ­τε­ρος κόσμος δεν μπο­ρεί να μην έχει ουσια­στι­κό μερί­διο στον πολι­τι­σμό. Όσον δ’ αφο­ρά τον ελλη­νι­κό πολι­τι­σμό, θα τολ­μού­σα να πω, αυτό το μερί­διο θα μπο­ρού­σε να αντα­να­κλά σε μέγε­θος όσο το εμείς κυριαρ­χεί σαν πρω­το­γε­νής και βασι­κή ουσία της ελλη­νι­κής πρά­ξης μέσα στην Ιστορία …

Φίλες και Φίλοι,

πρό­σφα­τα, με κέντρο τον Αλισ(σ)ό, η Κ.Ν.Ε. διορ­γά­νω­σε το 27ο αντι­ϊ­μπε­ρια­λι­στι­κό διή­με­ρό της, το οποίο ετί­μη­σε με την παρου­σία του ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. Δημ. Κου­τσού­μπας ενώ παρέ­στη­σαν και απηύ­θυ­ναν χαι­ρε­τι­σμό ο Δήμαρ­χος Πατρέ­ων Κων. Πελε­τί­δης και ο Δήμαρ­χος Δυτι­κής Αχα­ΐ­ας Χρ. Νικο­λά­ου. Αξί­ζει δε να σημειω­θεί ότι πλή­θος κόσμου, νέοι και μεγα­λύ­τε­ροι, άνθρω­ποι της εργα­τιάς, του πνεύ­μα­τος και των γραμ­μά­των, μαθη­τές και φοι­τη­τές παρη­κο­λού­θη­σαν το ενδια­φέ­ρον αυτό διή­με­ρο. Διή­με­ρο αντι­ϊ­μπε­ρια­λι­στι­κό, που απο­κτά ιδιαί­τε­ρη σημα­σία και βαρύ­τη­τα, ακρι­βώς, λόγω της γενι­κευ­μέ­νης συσ­σώ­ρευ­σης πυρη­νι­κών στον Άρα­ξο που, ο μη γένοι­το, εάν δημιουρ­γη­θεί πυρη­νι­κή πολε­μι­κή εμπλο­κή, η δυτι­κή Ελλά­δα (με επί­κε­ντρο την περιο­χή μας) θ’ αφα­νι­σθεί από τον χάρτη !…

Αλλά, ας επα­νέλ­θου­με, με το ερώ­τη­μα – που απο­τε­λεί και την απά­ντη­ση κατά κάποιον τρό­πο – που συνί­στα­ται η πολι­τι­στι­κή παρέμ­βα­ση και παρεμ­βο­λή της Κ.Ν.Ε. και του … Κ.Κ.Ε. ; Απα­ντώ, στον εαυ­τό μου πρώ­τα και κύρια : στο ότι τίμη­σαν και τιμούν με το παρα­πά­νω την ποιο­τι­κή μου­σι­κή ! Μα, υπάρ­χει και μη ποιο­τι­κή μου­σι­κή ; Βεβαί­ως και υπάρ­χει. Υπάρ­χει και «μου­σι­κή» που κακώς, κάκι­στα την ονο­μά­ζουν … μου­σι­κή (!) ενώ θάπρε­πε να την ονο­μά­ζουν υπο­κουλ­τού­ρα ! Και πολύ, ενδε­χο­μέ­νως, θα της πήγαινε …

Τίμη­σε η Κ.Ν.Ε. και το Κ.Κ.Ε. τη γνή­σια δημο­τι­κή μας παρά­δο­ση. Αυτή την παρά­δο­ση, που συνι­στά το των Ελλή­νων άσμα ! Αυτή την παρά­δο­ση, που βγαί­νει από τους πόνους και τους καη­μούς του ταλαι­πω­ρη­μέ­νου λαού μας !

Ο Ακα­δη­μαϊ­κός Σπύ­ρος Μελάς, έχει γρά­ψει : «Πήγαι­νε στα Δημο­τι­κά τρα­γού­δια, στη Δημο­τι­κή Τέχνη, και στη χωριά­τι­κη και τη λαϊ­κή ζωή, για να βρεις τη γλώσ­σα σου και την ψυχή σου. Και μ’ αυτά τα εφό­δια, αν έχεις μέσα σου ορμή και φύση­μα, θα πλά­σεις ό,τι θέλεις : Παρά­δο­ση και Πολι­τι­σμό και αλή­θεια … και φιλοσοφία».

Αυτή την ψυχή, αυτά τα εφό­δια, τού­τη την ορμή και τού­το το φύση­μα στα σίγου­ρα – κι αυτό δεν μπο­ρεί κανείς να το αρνη­θεί – δια­θέ­τει το Κ.Κ.Ε., το πιο ιστο­ρι­κό κόμ­μα της πατρί­δας μας ! Κόμ­μα σοβα­ρό­τη­τας και γνή­σιου πατριω­τι­σμού, που χαί­ρει σεβα­σμού και εκτί­μη­σης φίλων κι αντι­πά­λων και γι’ αυτό, μ’ ό,τι κατα­πιά­νε­ται, κυρί­ως στον τομέα του πολι­τι­σμού είναι ιδιαί­τε­ρα προ­σεγ­μέ­νο. Έτσι, λοι­πόν, στο παρα­πά­νω πλαί­σιο, η βρα­διά όπου το σχή­μα ανά­σα γης είχε την … τιμη­τι­κή του το πρό­γραμ­μα μας καθή­λω­σε, μας συνε­πή­ρε στην κυριο­λε­ξία ! Πραγ­μα­τι­κή ανά­σα γης, η επι­λο­γή των δημο­τι­κών τρα­γου­διών μας θύμι­σε τον εθνι­κό ποι­η­τή Κωστή Παλα­μά που λέει : « Τίπο­τα το δημο­τι­κό­τε­ρο από τα ομη­ρι­κά ποι­ή­μα­τα και τίπο­τα ομη­ρι­κό­τε­ρο από τα Δημο­τι­κά μας Τρα­γού­δια». Κλεί­σα­με, εκεί­νο το βρά­δυ στο αντι­ϊ­μπε­ρια­λι­στι­κό πρό­γραμ­μα της Κ.Ν.Ε. που ήταν φωνή του λαού μας ενά­ντια στον πόλε­μο, που ήταν φωνή της καρ­διάς της νεο­λαί­ας μας για μια ειρη­νι­κή ζωή, χωρίς αίμα έτσι ώστε να ζουν οι λαοί αδελ­φω­μέ­νοι, κλεί­σα­με – κατά Διον. Σολω­μό – μέσα στην ψυχή μας την Ελλάδα !

Μας δίδα­ξε το Κ.Κ.Ε. ότι το Δημο­τι­κό Τρα­γού­δι είναι αγέ­ρα­στο σαν τα αεί­ζωα δέντρα των μύθων. Μπο­ρού­με δε να το απο­λαμ­βά­νω­με σα να πρω­το­γεν­νιέ­ται κάθε στιγμή !

Φίλες και Φίλοι, σήμε­ρα που οι κοι­νω­νί­ες μας ασφυ­κτιούν μέσα σ’ αυτή την παγκό­σμια καπι­τα­λι­στι­κή λαί­λα­πα — και, βεβαί­ως, δεν είναι άμοι­ροι ευθυ­νών -, σήμε­ρα που η νεο­λαία μας (και όχι μόνο της πατρί­δας μας) σαπί­ζει στα ναρ­κω­τι­κά και την πολυ­ποί­κι­λη υπο­κουλ­τού­ρα, το δημο­τι­κό τρα­γού­δι ενός λαού είναι το κάτο­πτρο, όπως σημειώ­νει ο Δ. Λαυ­ρά­γκας, της ψυχι­κής του διά­θε­σης, είναι η συνο­λι­κή εκδή­λω­ση των συναι­σθη­μά­των και του χαρα­κτή­ρα του, μια εικό­να της καλ­λι­τε­χνι­κής του δια­νό­η­σης, είναι, οπωσ­δή­πο­τε, ο εθνι­σμός του. Και όπως τονί­ζει ο μεγά­λος Φιντέλ Κάστρο : «Είναι ανά­γκη να δια­φυ­λά­ξου­με και να προ­στα­τεύ­σου­με με ευλά­βεια την πολι­τι­στι­κή δημιουρ­γία κάθε λαού …».

Είναι γεγο­νός, ότι το Κ.Κ.Ε. μας έχει δεί­ξει αμέ­τρη­τα δείγ­μα­τα σεβα­σμού και προ­σή­λω­σης στις ιερές παρα­κα­τα­θή­κες, στις αγω­νί­ες και τους αγώ­νες του λαού μας. Το Κ.Κ.Ε., που είναι γέν­νη­μα και θρέμ­μα αυτού του λαού, που στις ιδε­ο­λο­γι­κές του «φλέ­βες» κυλά ο επα­να­στα­τι­κός οίστρος των ηρώ­ων του 1821 και του 1940, μας απέ­δει­ξε περί­τρα­να για μιαν ακό­μη φορά ότι, «το Δημο­τι­κό τρα­γού­δι είναι το πιο γνή­σιο γέν­νη­μα του ελλη­νι­κού λαού, λου­λού­δι θρεμ­μέ­νο με το αίμα του και ποτι­σμέ­νο με τον ιδρώ­τα και το δάκρυ του». Αυτή τη λεβέ­ντι­κη περ­πα­τη­σιά κι αυτούς τους λεβέ­ντι­κους αθά­να­τους χορούς σ’ όλη τους την διαύ­γεια δίχως ίχνος τεχνι­κής ή εξε­ζη­τη­μέ­νης παρέμ­βα­σης μας προ­σέ­φε­ρε το 27ο Αντι­ϊ­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο. Για­τί, όπως σημειώ­νει ο εθνι­κός ποι­η­τής Γιάν­νης Ρίτσος «Στο κλα­ρί­νο του Χαλ­κιά βογκά­ει, τινά­ζε­ται, χαμο­γε­λά­ει, χορεύ­ει η Ελλά­δα … Θάλασ­σες και βου­νά της, αρμα­το­λοί και κλέ­φτες, παλι­κα­ρά­κια στρι­φτο­μού­στα­κα στη μάχη και στο τσά­μι­κο, μαυ­ρο­φο­ρού­σες ανταρ­το­μα­νά­δες και κορά­σια πλε­ξου­δο­στε­φά­νω­τα, πέντε κοτσύ­φια στον ελαιώ­να και, στο βάθος βάθος, πάντα το άγρυ­πνο, μερα­κλω­μέ­νο αηδόνι» !

Φίλες και Φίλοι, του Κ.Κ.Ε. και της Κ.Ν.Ε. σας αξί­ζουν συγ­χα­ρη­τή­ρια, γι’ αυτή σας την πολι­τι­στι­κή και πολι­τι­σμι­κή συνει­σφο­ρά. Διδά­ξα­τε το λαό μας (και τη νεο­λαία μας) τι θα πει εθνι­κή συνεί­δη­ση και γνή­σιος, αλη­θι­νός πατριωτισμός.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ !…