Προκριματικά EURO 2024: Δύσκολη αποστολή της Εθνικής στο Αϊντχόφεν, αναζητεί θεμέλια πρόκρισης

Την Εθνι­κή Ολλαν­δί­ας θα αντι­με­τω­πί­σει την Πέμ­πτη (7/9, 21:45) στο «Φίλι­πς Στά­ντιον» του Αϊντ­χό­φεν το αντι­προ­σω­πευ­τι­κό συγκρό­τη­μα, στο πλαί­σιο των προ­κρι­μα­τι­κών του EURO 2024.

Με δεδο­μέ­νο ότι και οι δύο ομά­δες έχουν ηττη­θεί στη Γαλ­λία από τους «Μπλε», η βαθ­μο­λο­γι­κή σημα­σία του αγώ­να απο­κτά μεγα­λύ­τε­ρη βαρύ­τη­τα, καθώς ένα θετι­κό απο­τέ­λε­σμα θα πολ­λα­πλα­σιά­σει τις πιθα­νό­τη­τες πρό­κρι­σης στην τελι­κή φάση της Γερ­μα­νί­ας, καθώς Ελλά­δα και «Ορά­νιε» διεκ­δι­κούν μια θέση στις πρώ­τες δύο.

«Το παι­χνί­δι είναι κλει­δί, δεδο­μέ­νης της χρο­νι­κής στιγ­μής. Δεν θα έρθει το τέλος αν δεν κατα­φέ­ρου­με να πάρου­με το απο­τέ­λε­σμα, αλλά αν το κατα­φέ­ρου­με θα έχει τερά­στια σημα­σία για την ομά­δα», σχο­λί­α­σε ο ομο­σπον­δια­κός τεχνι­κός Γκου­στά­βο Πογέτ, δίνο­ντας το στίγ­μα της αναμέτρησης.

Ανα­φο­ρι­κά με την τακτι­κή προ­σέγ­γι­σή του, ωστό­σο, εμφα­νί­στη­κε αινιγ­μα­τι­κός: «Η απά­ντη­ση εξαρ­τά­ται (…) από ένα ενδε­χό­με­νο τραυ­μα­τι­σμού που μπο­ρεί να με κάνει να αλλά­ξω γνώ­μη για το πώς θα παρα­τά­ξω την ομά­δα και την κατά­στα­ση που θα μας δημιουρ­γή­σει αυτός ο παί­κτης στον αγω­νι­στι­κό χώρο. Ξέρου­με ότι τα πρώ­τα 15–20 λεπτά θα έχου­με έντο­νο πρέ­σινγκ από την Ολλαν­δία, οπό­τε πρέ­πει να είμα­στε γεν­ναί­οι όταν μπού­με στον αγω­νι­στι­κό χώρο».

Με βάση τη λογι­κή κι εφό­σον δεν αιφ­νι­διά­σει, ο Πογέτ ανα­μέ­νε­ται να παρα­τά­ξει σχη­μα­τι­σμό όπως στον αγώ­να με τη Γαλ­λία, με σίγου­ρες δύο αλλα­γές: μία στους στό­περ, καθώς ο Μαυ­ρο­πά­νος είχε απο­βλη­θεί στο Παρί­σι και δεν είναι δια­θέ­σι­μος και άλλη μία στο δεξί άκρο της άμυ­νας, αφού ο Μπάλ­ντοκ υπέ­στη θλά­ση στη γάμπα, θα επι­στρέ­ψει στη Αγγλία και χάνει και το παι­χνί­δι με το Γιβραλ­τάρ, όντας το πρό­βλη­μα που είχε επι­καλ­στεί νωρί­τε­ρα (στη συνέ­ντευ­ξη Τύπου) ο Πογέτ.

Κατά συνέ­πεια, το αρχι­κό σχή­μα ανα­μέ­νε­ται να συν­θέ­σουν οι Βλα­χο­δή­μος, Ρότα, Τσι­μί­κας, Χατζη­διά­κος κι ένας από τους Ρέτσο ή Κου­λιε­ρά­κη. Αμυ­ντι­κά χαφ θα είναι Κουρ­μπέ­λης και Σιώ­πης, μπρο­στά τους οι Μπα­κα­σέ­τας, Μάντα­λος (Πέλ­κας) και Μασού­ρας, με «κορυ­φή» τον Παυλίδη.

Όσο για τους Ολλαν­δούς, το σίγου­ρο είναι ότι θα μπουν στο παι­χνί­δι «υπο­ψια­σμέ­νοι» και δεν πρό­κει­ται να «σνο­μπά­ρουν» τον αντί­πα­λο, αφού εκτός των άλλων βρί­σκο­νται πίσω του στην κατάταξη.

«Η Ελλά­δα είναι πραγ­μα­τι­κά ομά­δα, με όλη τη σημα­σία της λέξης. Μπο­ρούν να αμυν­θούν καλά. Έχουν πολ­λή ταχύ­τη­τα στα άκρα. Με ένα σπου­δαίο “δεκά­ρι”, ο αρχη­γός τους (Μπα­κα­σέ­τας), με ένα εξαι­ρε­τι­κό αρι­στε­ρό πόδι», σχο­λί­α­σε ο  τεχνι­κός των «Ορά­νιε», Ρόναλντ Κούμαν.

Διαι­τη­τής της ανα­μέ­τρη­σης θα είναι ο Άγγλος Elite (εδώ και 13 χρό­νια) Μάικλ Όλι­βερ. Ο ίδιος είχε διευ­θύ­νει τη ρεβάνς Μαρ­σέιγ — Πανα­θη­ναϊ­κός για το γ΄ προ­κρι­μα­τι­κό γύρο του Champions League, που έλη­ξε με τη σπου­δαία πρό­κρι­ση της ελλη­νι­κής ομά­δας στα πέναλτι.

Σε αγώ­να της Εθνι­κής πάντως θα βρε­θεί για πρώ­τη φορά, είναι δε ο 21ος Άγγλος διαι­τη­τής στην ιστο­ρία της ελλη­νι­κής ομά­δας, με 19 απ΄ αυτούς να έχουν σφυ­ρί­ξει από μία φορά, αφού μόνο ο Κιθ Χάκετ και ο Χάουαρντ Γου­έμπ έχουν ορι­στεί σε τρία παι­χνί­δια της ο καθένας.

Συνο­λι­κά, Ελλά­δα και Ολλαν­δία έχουν τεθεί αντι­μέ­τω­πες σε εννέα παι­χνί­δια. Η «γαλα­νό­λευ­κη» έχει μόνο μια νίκη (2–1), στο τελευ­ταίο φιλι­κό πριν από επτά χρό­νια, επί­σης στο Αϊντχόφεν.

Η πρώ­τη ανα­μέ­τρη­ση των δύο ομά­δων ήταν στις 11 Ιου­νί­ου 1980 στη Νάπο­λη, στην πρώ­τη συμ­με­το­χή της Ελλά­δας στο (τότε) Κύπελ­λο Εθνών. Η Εθνι­κή είχε στα­θεί περί­φη­μα και ηττή­θη­κε στα τελευ­ταία λεπτά με ένα πολύ αυστη­ρό πέναλ­τι, που κατα­λο­γί­στη­κε στον Κων­στα­ντί­νου επί του Νανίν­γκα και στο οποίο ευστό­χη­σε ο Κιστ.

Αξέ­χα­στη επί­σης θα μεί­νει η… ήττα της ελλη­νι­κής ομά­δας με 4–0 στις 28 Απρι­λί­ου 2004, στο ίδιο γήπε­δο. Το πρώ­το ημί­χρο­νο είχε λήξει 0–0 χωρίς οι Ολλαν­δοί να έχουν κάνει φάση. Στο δεύ­τε­ρο ο Ρεχά­γκελ άλλα­ξε σχε­δόν όλη την ενδε­κά­δα και η ήττα ήρθε φυσιο­λο­γι­κά, αλλά τη συνέ­χεια στην Πορ­το­γα­λία τη γνω­ρί­ζουν όλοι…