Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ρωσία: Έσοδα από εξαγωγές πετρελαίου με ελληνικά πλοία

Παρ’ ότι η Δύση έχει επι­βά­λει ανώ­τα­το όριο στην τιμή του ρωσι­κού πετρε­λαί­ου, τα έσο­δα της Ρωσί­ας από αυτό συνε­χί­ζουν να αυξά­νο­νται και στη συν­θή­κη αυτή δια­δρα­μα­τί­ζουν νευ­ραλ­γι­κό ρόλο τα ελλη­νι­κά δεξαμενόπλοια.

Όπως εξη­γεί στο Γερ­μα­νι­κό Δημο­σιο­γρα­φι­κό Δίκτυο (RND) ο Ρόμπιν Μπρουκς, επι­κε­φα­λής οικο­νο­μο­λό­γος στο Ινστι­τού­το Διε­θνών Οικο­νο­μι­κών στην Ουά­σιγ­κτον, «το ανώ­τα­το όριο μπό­ρε­σε πράγ­μα­τι να μειώ­σει την τιμή του ρωσι­κού πετρε­λαί­ου, όμως η Ρωσία απλώς παρή­γα­γε περισ­σό­τε­ρο πετρέ­λαιο, προ­κει­μέ­νου να αντι­σταθ­μί­σει τη χαμη­λό­τε­ρη τιμή. Έτσι, το μέτρο απέ­τυ­χε και ο Πού­τιν συνε­χί­ζει να κερ­δί­ζει αδρά από τις πετρε­λαϊ­κές επι­χει­ρή­σεις. Επι­πλέ­ον, το ανώ­τα­το όριο των 60 δολα­ρί­ων ήταν πολύ υψη­λό, καθώς χώρες όπως η Ελλά­δα, η Κύπρος και η Μάλ­τα είχαν αντι­τα­χθεί σθε­να­ρά σε ένα χαμη­λό­τε­ρο ανώ­τα­το όριο τιμών και επικράτησαν».

Όσον αφο­ρά τις ρωσι­κές εξα­γω­γές πετρε­λαί­ου προς την Ινδία, ο οικο­νο­μο­λό­γος επι­ση­μαί­νει πως «η Ινδία χρη­σι­μο­ποιεί δυτι­κά δεξα­με­νό­πλοια, κυρί­ως ελλη­νι­κών πλοιο­κτη­τών, δια­τη­ρώ­ντας το ανώ­τα­το όριο τιμών και δια­σφα­λί­ζο­ντας ότι ο Πού­τιν θα λαμ­βά­νει λιγό­τε­ρα χρή­μα­τα για το πετρέ­λαιό του. […] Ωστό­σο βλέ­που­με όλο και περισ­σό­τε­ρους Έλλη­νες πλοιο­κτή­τες να πωλούν τα πλοία τους στη Ρωσία ή σε περί­πλο­κα εται­ρι­κά δίκτυα με ασα­φή ιδιο­κτη­σία και να απο­σύ­ρο­νται από τις ρωσι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες. Στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα αυτό παρα­τη­ρεί­ται πολύ καθα­ρά και απο­τε­λεί μεγά­λο πρό­βλη­μα, διό­τι μονά­χα εάν η Δύση δια­τη­ρή­σει τον έλεγ­χο του στό­λου των δεξα­με­νό­πλοιων μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει και την τήρη­ση του ανώ­τα­του ορί­ου τιμών. Προ­σφά­τως τα ελλη­νι­κά δεξα­με­νό­πλοια μετέ­φε­ραν ακό­μη το 45% του ρωσι­κού πετρε­λαί­ου στη Μαύ­ρη Θάλασσα.

[…] Πολ­λοί Έλλη­νες πωλούν τα δεξα­με­νό­πλοια, επει­δή πολ­λά εξ αυτών είναι ηλι­κί­ας 20 έως 25 ετών και θεω­ρεί­ται πως ο κύκλος τους έχει κλεί­σει προ πολ­λού. Είναι σχε­δόν αδύ­να­το να πάρει κανείς εγγυ­ή­σεις για αυτά τα παλιά πλοία. Έτσι για τους Έλλη­νες πρό­κει­ται για μια ευπρόσ­δε­κτη ευκαι­ρία να απαλ­λα­γούν από τα παλιά δεξα­με­νό­πλοια ένα­ντι πολ­λών χρη­μά­των. Οι Ρώσοι, από την άλλη πλευ­ρά, γνω­ρί­ζουν ότι εξαρ­τώ­νται από τα ελλη­νι­κά πλοία και είναι ευά­λω­τοι μέχρι τώρα. Εάν τα πλοία είναι δικά τους, δεν τους ενδια­φέ­ρουν καθό­λου τα ανώ­τα­τα όρια τιμών και οι κυρώ­σεις», κατα­λή­γει ο οικο­νο­μο­λό­γος Μπρουκς στο RND.

Πηγή: Deutsche Welle

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο