Σουηδικός ασυγκράτητος αντικομμουνισμός

  Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Είναι μεγά­λη η αντι­κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα στην Σου­η­δία, ξεκι­νά από τις μικρές σχο­λι­κές ηλι­κί­ες και τα σχο­λι­κά βιβλία της Σου­η­δί­ας είναι γεμά­τα από ιστο­ρί­ες της «θηριω­δί­ας» του Στά­λιν και των μπολ­σε­βί­κων, που εξο­μοιώ­νο­νται με τα τερα­τουρ­γή­μα­τα του Ναζισμού.

Τόσο μεγά­λη ώστε ακό­μη και μια εμφά­νι­ση του σφυ­ρο­δρέ­πα­νου στο μπλου­ζά­κι της τρα­γου­δί­στριας Φιό­να, ίσως τυχαία επι­λο­γή, ξεσή­κω­σε θύελ­λα δια­μαρ­τυ­ρί­ας. Η συγκε­κρι­μέ­νη τρα­γου­δί­στρια δεν έχει κάποια γνω­στή σχέ­ση με τον κομμουνισμό).

Απλά στην αρχή του καλο­και­ριού σε μια εμφά­νι­ση του ποπ ντου­έ­του “Ρεμπέ­κα και Φιό­να” φορού­σαν οι χορευ­τές τους μπλου­ζά­κια που έγρα­φαν «Fuck SD» εννο­ώ­ντας το Ακρο­δε­ξιό κόμ­μα της Σου­η­δί­ας, «Σου­η­δοί Δημο­κρά­τες». Δικαιο­λό­γη­σαν τότε την στά­ση τους λέγο­ντας πως οι καλ­λι­τέ­χνες πρέ­πει να στρέ­φο­νται ενά­ντια στον ρατσι­σμό που εκπέ­μπει το κόμ­μα των «Σου­η­δών δημο­κρα­τών». Αυτή την φορά δεν μπό­ρε­σαν να δικαιο­λο­γή­σουν το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο. Ζήτη­σαν συγνώμη.

Αντι­ρα­τσι­στής, ανθρω­πι­στής, ακό­μη και αντι­φα­σί­στας μπο­ρείς άνε­τα να είσαι στην Σου­η­δία, όπως και στην υπό­λοι­πη ΕΕ. Μπο­ρείς ακό­μη άνε­τα να είσαι αρι­στε­ρός της δικής σου δια­τρο­φι­κής, ερω­τι­κής, φυσιο­λα­τρι­κής, κλι­μα­τι­κής κ.α «ταυ­τό­τη­τας». Να επι­δί­δε­σαι στην γιό­γκα, στην ψυχα­νά­λυ­ση και στην αυτοσυγκέντρωση.

Άλλο πράγ­μα όμως ο κομ­μου­νι­σμός και η υπε­ρα­σπι­σή του. Όσοι στην Σου­η­δία τον υπο­στη­ρί­ζουν χρή­ζουν ”ψυχια­τρι­κής περί­θαλ­ψης” κατά την κοι­νή γνώ­μη, μετά την πλύ­ση εγκε­φά­λου που έχουν υπο­στεί και συνε­χί­ζουν να υφίστανται.

“Ζητώ συγ­γνώ­μη. Δεν είχα σκο­πό να στη­ρί­ξω την κατα­πά­τη­ση των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των. Δεν το σκέ­φτη­κα όταν διά­λε­γα ρού­χα και έκα­να λάθος” λέει η Φιό­να, η πέτρα του σκανδάλου.

Είχαν προη­γη­θεί κατα­δι­κα­στι­κά δημο­σιεύ­μα­τα του τύπου, με πρώ­τη την επί­ση­μη εφη­με­ρί­δα των Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών Aftonbladet που έγραφε:

-Μαζι­κή κρι­τι­κή ενα­ντί­ον του pop ντου­έ­του «Ρεμπέ­κα και Φιό­να» για την μπλού­ζα με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο που φορού­σε η Φιό­να στην σκη­νή των εκδη­λώ­σε­ων για το Ευρω­παι­κό Pride στην Στοκ­χόλ­μη. Οι φάνς του συγκρο­τή­μα­τος είναι έξαλ­λοι, συνε­χί­ζει η εφη­με­ρί­δα και παρα­θέ­τει γνώ­μες ανα­γνω­στών της και σχό­λια χρη­στών κοι­νω­νι­κής δικτύωσης.

-Είναι μια αρω­στη­μέ­νη ηλι­θιό­τη­τα λέει, ένας επώ­νυ­μος συγγραφέας.

-Δεν μπο­ρείς στο φεστι­βάλ Pride όπου γιορ­τά­ζου­με τις ατο­μι­κές ελευ­θε­ρί­ες και ιδιαί­τε­ρα τα δικαιώ­μα­τα των hbtq-ανθρώ­πων να βάζεις ένα σύμ­βο­λο που δεν έχει σχέ­ση με τα δικαιώ­μα­τα των ομο­φυ­λό­φι­λων, λέει κι άλλος επώνυμος.

-Δεν δια­βά­ζουν ιστο­ρία πριν δια­λέ­ξουν ρού­χα, ένας τρί­τος στο τουίτερ

-Δεί­χνουν περι­φρό­νη­ση σαυ­τούς που δολο­φο­νή­θη­καν ή εκδιώ­χθη­καν κάτω από την κατα­πί­ε­ση αυτού του συμ­βό­λου, ένας τέταρ­τος στο φβ.

-Ένα ράπι­σμα στο πρό­σω­πο των ομο­φυ­λό­φι­λων που κατα­πιέ­στη­καν και κυνη­γή­θη­καν απο τους κομ­μου­νι­στές, ένας ακό­μη στο Instagram.

Η εφη­με­ρί­δα και αυτοί που επι­κα­λού­νται την Ιστο­ρία, συνει­δη­τά απο­σιω­πούν ότι η ύπαρ­ξη του σφυ­ρο­δρέ­πα­νου έδω­σε στον λαό και τους εργα­ζό­με­νους της Σου­η­δί­ας τις παρο­χές και το κοι­νω­νι­κό κρά­τος που είχαν από το 1917 και μέχρι το 1990, το περί­φη­μο “Σου­η­δι­κό πρό­τυ­πο”. Ο φόβος ότι οι Σου­η­δοί εργα­ζό­με­νοι θα μπο­ρού­σαν να δια­λέ­ξουν τον δρό­μο της Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης έφε­ρε το 8ωρο, τους παι­δι­κούς σταθ­μούς, τον νόμο για τις αμβλώ­σεις, το ενιαίο Σχο­λείο και άλλα επι­τεύγ­μα­τα που πρώ­τη η Σοβιε­τι­κή Ένω­ση θέσπι­σε και είχε εφαρμόσει.

*Για την ξεχα­σμέ­νη ιστο­ρία: Το 1922(!) ανα­γνω­ρί­στη­καν τα δικαιώ­μα­τα των ομο­φυ­λό­φι­λων στην Σοβιε­τι­κή Ένω­ση. Στην Σου­η­δία ανα­γνω­ρί­στη­κε η ομο­φυ­λο­φι­λία το 1944 αλλά μόνο σαν ασθένεια…

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία