Σφαδάζει μέσα μου το ξόρκι
κι ακούω ολονυχτίς
το βρυχηθμό.
κι ακούω ολονυχτίς
το βρυχηθμό.
Την αγωνία, ν’ ακουμπά στο κατωσέντονο
μα ανέγγιχτη αφήνω την πλευρά σου.
μα ανέγγιχτη αφήνω την πλευρά σου.
Είναι το ξημέρωμα παρηγοριά
άδειες οι δικές μου μπότες.
άδειες οι δικές μου μπότες.
Ο έρωτας που έλεγα
με περιμένει στη στροφή
Αόρατος.
με περιμένει στη στροφή
Αόρατος.
Ασκεπο το πηγάδι μου
τώρα το ξέρω
κι ας φοβάμαι
την πτώση.
τώρα το ξέρω
κι ας φοβάμαι
την πτώση.
Τη βλέπω στα ονείρατά μου και τρομάζω
Την ακούω στη φωνή σου και παγώνω
Αφουγκράζομαι την ψυχή σου
βαριανασαίνεις.
Την ακούω στη φωνή σου και παγώνω
Αφουγκράζομαι την ψυχή σου
βαριανασαίνεις.
Σήμαντρα δεν θα χτυπήσουνε
φέτος την Ανάσταση.
φέτος την Ανάσταση.
