Γράφει ο Νίκος Μόττας //
«Έχουμε αποδείξει πως ό,τι λέμε, γίνεται. Μέσα σε 7 μήνες καταφέραμε πολλά. Εφαρμόζουμε το πρόγραμμά μας γραμμή γραμμή. Το είπαμε. Το κάναμε. Και έτσι θα συνεχίσουμε σε όλους τους τομείς», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης πριν λίγες μέρες.
Δεν είχαμε καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Πράγματι, η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει κατά γράμμα το βάρβαρο αντιλαϊκό της πρόγραμμα. Είναι πλέον σαφές τι εννοούσε ο πρωθυπουργός όταν μιλούσε για «επιστροφή στην κανονικότητα».
Στο λεξικό της αστικής πολιτικής ως «κανονικότητα» ορίζεται η πολιτική που υπηρετεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η ίδια κανονικότητα που υπηρετεί την καπιταλιστική ανάκαμψη πάνω στα συντρίμια των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων.
Την ίδια «κανονικότητα» για την οποία μιλάει σήμερα ο κ. Μητσοτάκης επικαλούνταν πριν δυό χρόνια ο κ. Τσίπρας όταν πανηγύριζε την «έξοδο απ’ τα μνημόνια» και την «επιστροφή στην κανονικότητα και την ανάπτυξη».
Έπειτα από τέσσερα χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ΝΔ ήρθε αποφασισμένη όχι μόνο να συνεχίσει το αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων, αλλά να πάει κι’ ένα βήμα παραπέρα: Να αποδείξει στο κεφάλαιο πως, όντας το παραδοσιακό, καθαρόαιμο κόμμα της αστικής τάξης, μπορεί να υπηρετήσει πιο αποτελεσματικά απ’ τον σοσιαλδημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ τους στόχους της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος της κοκορομαχίας τους: για το ποιος είναι ικανότερος να υλοποιήσει την «κανονικότητα» της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, της γενικευμένης φοροληστείας των λαϊκών στρωμάτων, του τσακίσματος των κοινωνικών παροχών σε Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση, κλπ, της συμμετοχής της χώρας στους ματωμένους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην περιοχή.
Η εμπειρία των τελευταίων επτά μηνών, που ακολούθησαν της εκλογής της ΝΔ στην κυβέρνηση, είναι υπεραρκετή για να αντιληφθούμε ότι:
«Κανονικότητα» σημαίνει ο ενταφιασμός της Κοινωνικής Ασφάλισης με τον εκτρωματικό νόμο Βρούτση-Κατρούγκαλου που, μεταξύ άλλων, ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, καταργεί αμετάκλητα τη 13η και 14η σύνταξη, εφαρμόζονται οι μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις και το εφάπαξ, ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη κατάργηση του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών.
«Κανονικότητα» σημαίνει η ολοκληρωτική μετατροπή της χώρας σε απέραντο αμερικανονατοικό στρατόπεδο, με την επαίσχυντη και επικίνδυνη Συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ που επεκτείνει και αναβαθμίζει τις υπάρχουσες στρατιωτικές δομές των ΗΠΑ στην Ελλάδα (Σούδα) και παραχωρεί νέες (Αλεξ/πόλη, Στεφανοβίκειο, Άραξος, κλπ.).
«Κανονικότητα» σημαίνει αντιλαϊκή πολιτική και καταστολή να πηγαίνουν χέρι-χέρι. Στο πλαίσιο του δόγματος «νόμος και τάξη», η κυβέρνηση κάνει αποφασιστικά βήματα στην θωράκιση της ικανότητας του αστικού κράτους να αντιμετωπίζει δυναμικά τις εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις. Με λίγα λόγια η ΝΔ αξιοποιεί την «παρακαταθήκη» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (που, σε κάθε ευκαιρία, έστελνε τα ΜΑΤ να ξυλοφορτώσουν συνταξιούχους, φοιτητές, διαδηλωτές, κλπ) και προχωρά ακόμη παραπέρα την ένταση της καταστολής.
«Κανονικότητα» σημαίνει να καταργείς μια μεγάλη κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος, το Πανεπιστημιακό Άσυλο, να μπουκάρουν τα ΜΑΤ στις Σχολές, με απώτερο στόχο να προωθήσεις το «πανεπιστήμιο της αγοράς» και τη λεηλασία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από το κεφάλαιο και τις πολυεθνικές.
«Κανονικότητα» σημαίνει η εκπεφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης να επιβάλλει αυστηρούς περιορισμούς στις εκδηλώσεις του εργατικού-λαϊκού κινήματος, βάζοντας στο στόχαστρο τις διαδηλώσεις και πορείες, επενδύοντας στον «κοινωνικό αυτοματισμό». Ας το τολμήσουν και θα λάβουν την απάντηση που τους αρμόζει…
«Κανονικότητα» σημαίνει να λειτουργεί ο υπουργός εργασίας ως εκπροσωπος του ΣΕΒ, χύνοντας αντικομμουνιστικό δηλητήριο που θα ζήλευαν και οι χρυσαυγίτες από το βήμα της Βουλής. Αναφερόμαστε ασφαλώς στον Γ. Βρούτση και στο προ λίγων ημερών χυδαίο παραλήρημα του εντός του κοινοβουλίου.
«Κανονικότητα» σημαίνει να αντιμετωπίζεις τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στην καλύτερη περίπτωση ως πολίτες γ’ κατηγορίας και στη χειρότερη ως εγκληματίες και εν δυνάμει τρομοκράτες. Να τους στοιβάζεις σε σύγχρονα «Νταχάου», όπως αυτό στη Μόρια και να ετοιμάζεις νέα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
«Κανονικότητα» σημαίνει να στέλνεις πυραύλους Patriot στην Σαουδική Αραβία, φρεγάτες να συνοδεύουν γαλλικά αεροπλανοφόρα και έλληνες στρατιώτες στη Λιβύη, βάζοντας σε κίνδυνο τη χώρα και το λαό για τα συμφέροντα της εγχώριας αστικής τάξης που διεκδικούν μερίδιο απ’ το «μερτικό» της λείας στην περιοχή.
«Κανονικότητα» σημαίνει να έχεις στην κυβέρνηση σου υπουργούς των οποίων το αντιλαϊκό θράσος και τον κυνισμό υπέρ του κεφαλαίου θα ζήλευε ακόμη και η αλλήστου μνήμης Θάτσερ. Όπως ο — «σιχαίνομαι τους κομμουνιστές» — Αδ. Γεωργιάδης, που όταν δεν τα βάζει με τους πρόσφυγες γιατί «αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας», τάσσεται δημοσίως και ανερυθρίαστα υπέρ των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.
«Κανονικότητα» σημαίνει να βγαίνει σε τηλεοπτική εκπομπή η υφυπουργός εργασίας και, χωρίς ίχνος τσίπας, να χαρακτηρίζει «κωμικό στοιχείο» την λιποθυμία μαθήτριας λόγω πείνας.
«Κανονικότητα» σημαίνει να θεωρείται λογικό το 12,9% των ελλήνων να βρίσκεται κάτω από το εισοδηματικό όριο της φτώχειας και το 55,4% να θεωρείται «οικονομικά ευάλωτο» (Στοιχεία: ΟΟΣΑ). Στο πλαίσιο της ίδιας «κανονικότητας», το κεφάλαιο να αυγατίζει τα κέρδη του, με τις μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις να βλέπουν αύξηση τζίρου 10% και βελτίωση κερδοφορίας κατά 11,5% (Στοιχεία: ICAP).
Μονόδρομος η αντεπίθεση
Τα παραπάνω συνηγορούν στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η «κανονικότητα» τους, εκτός από βαθιά ταξική, είναι επικίνδυνα τοξική για τα λαϊκά συμφέροντα. Είναι ωμή βαρβαρότητα.
Το ξέρουν καλά, γι’ αυτό και θέλουν να επιβάλουν «σιγή νεκροταφείου» στην κοινωνία. Να απονευρώσουν τελείως το συνδικαλιστικό κίνημα χρησιμοποιώντας ως «δούρειο Ίππο» τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ.
Όλα αυτά γιατί η «κανονικότητα» τους κινδυνεύει από ένα και μόνο πράγμα: από την οργανωμένη αντεπίθεση του εργατικού-λαϊκού κινήματος που μπορεί να βάλει φρένο στην εξελισσόμενη βαρβαρότητα. Αυτήν φοβούνται και προσπαθούν να ξορκίσουν.
Μάταια, όμως. Όση «κανονικότητα» κι’ αν σπείρουν, τον τροχό της ιστορίας δεν θα τον σταματήσουν.
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.