Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg, το βιβλίο της κομμουνίστριας γιατρού και συγγραφέα Μαριάνθης Αλειφεροπούλου-Χαλβατζή «Σπιναλόγκα — Βωμός και Ασκληπιείο». Ποιητικό δοκίμιο το χαρακτηρίζει η ίδια η συγγραφέας, γιατρός το επάγγελμα, η οποία επέλεξε τη Σπιναλόγκα ως συνομιλητή, εκεί όπου εκφράστηκε η απανθρωπιά του κράτους, εκεί όπου αναμετρήθηκαν οι δύο ιατρικές, για να εκφραστεί και να στοχαστεί για το ρόλο της ιατρικής και του γιατρού.
Η γιατρός και συγγραφέας Μαριάνθη Αλειφεροπούλου-Χαλβατζή, όπως λέει στο οπισθόφυλλο, δεν επέλεξε τυχαία τη Σπιναλόγκα:
«Στη Σπιναλόγκα όπου αναμετρήθηκε ο άνθρωπος με την απανθρωπιά, η απόρριψη και η φθορά με την αντοχή και την ελπίδα, η άγνοια και ο φόβος με την προσπάθεια για γνώση και συλλογική αντίδραση, η ζωή με τον θάνατο, εκεί αναμετρήθηκαν και οι δύο ιατρικές. Η αδιάβλητη, που σε αυτό το έργο εκπροσωπείται από την Ασκληπιάδα, με την αλλοτριωμένη, την κοντόφθαλμη και ιδιοτελή.
Ένιωσα την ανάγκη ως άνθρωπος, αλλά ιδιαίτερα ως γιατρός – και η Σπιναλόγκα με προκάλεσε- να στοχαστώ την προσφορά της Ιατρικής στην κοινωνία, αλλά και να την κρίνω, πολύ περισσότερο, επειδή την υπηρέτησα και την υπηρετώ ακόμα και η ίδια. Ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω τους προβληματισμούς μου για το κοινωνικό και φιλοσοφικό περιεχόμενό της, να κατανοήσω καλύτερα τορόλο της, καθώς και του γιατρού, απέναντι στον άνθρωπο και στη ζωή».
Το βιβλίο κοσμεί ως εξώφυλλο ο ατμοσφαιρικός πίνακας του ζωγράφου Γιώργου-Πολ Ιωαννίδη και συνοδεύεται από ιστορικά στοιχεία και σπάνιο φωτογραφικό υλικό.
ακόμα υπάρχουν «Σπιναλόγκες», τις θωρείς,
όπου πετιούνται και λοιμούν οι σύγχρονοι «λεπροί»
σκοτώνονται και πνίγονται ναυάγια της ζωής.Οι «Σπιναλόγκες» των φτωχών και των αστέγων
οι άθλιοι καταυλισμοί προσφύγων και κυνηγημένων
του «τρίτου» κόσμου τα παιδιά και οι λαοί
απ’ τους πολέμους, τη λεηλασία του κατακτητή.
Βιογραφικό της Μαριάνθης Αλειφεροπούλου Χαλβατζή
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Κροκεές Λακωνίας. Είναι γιατρός, βιοπαθολόγος, διδάκτωρ της ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε στο Δημόσιο Σύστημα υγείας. Τα τελευταία 20 εργάσιμα χρόνια ως διευθύντρια του Βιοπαθολογικού Εργαστηρίου στο 3ο Νοσοκομείο ΙΚΑ. Σήμερα συνταξιούχος.
Συμμετείχε ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες του λαού μας και στο συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο της υγείας. Είχε εκλεγεί στα Διοικητικά Συμβούλια αρκετών φορέων στην Αθήνα και Πανελλαδικά, όπως στην Ένωση Μικροβιολόγων, στο ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών ΙΣΑ, στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΙΣΑ, στο Διοικητικό Συμβουλίου της Ομοσπονδίας των γιατρών του ΙΚΑ- ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ, της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας — ΟΓΕ. Παράλληλα συμμετείχε και συμμετέχει και σε αρκετούς κοινωνικούς φορείς.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες κύρια ιατροκοινωνικού περιεχομένου. Το 2003 και το 2008 εκδόθηκαν αντίστοιχα τα βιβλία της «Μάνααα» και “Προμηθέων Τόποι” από τη Σύγχρονη Εποχή. Πήρε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Διήγημα, με το έργο της “Χωρίς πατρίδα” στον Διαγωνισμό Λογοτεχνίας για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Επίσης ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.
Είναι παντρεμένη με το Σπύρο Χαλβατζή. Έχουν δύο παιδιά.