Στις 2 Νοεμβρίου 2008 «έφυγε» από τη ζωή ο δημοφιλής ηθοποιός Σταύρος Ξενίδης. Ενας σεμνότατος, ευγενής, αθόρυβος «εργάτης» της υποκριτικής τέχνης. Κι όμως, λόγω της πενιχρής σύνταξής του, στο τέλος της ζωής του «φιλοξενούνταν» στο Γηροκομείο Αθηνών, μαζί με την ομότεχνη σύζυγό του — Μαργαρίτα Λαμπρινού.
Ο Σταύρος Ξενίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη (1924). Μαθήτευσε στη σχολή του «Θεάτρου Τέχνης». Στις αρχές του 1944 πρωτόπαιξε στο γκορκικό «Βυθό», σε σκηνοθεσία Κάρολο Κουν. Τον ίδιο χρόνο εγγράφεται στο ΣΕΗ, και το χειμώνα υποδύεται τον Τροφίμοφ, στον τσεχοφικό «Βυσσινόκηπο», σε σκηνοθεσία Κουν. Το 1945 συνεργάζεται με το θίασο της Κατερίνας. Το 1950 συμμετέχει στο θίασο του Αδαμάντιου Λεμού και στη συνέχεια στο θίασο του Κώστα Μουσούρη, όπου εργάστηκε επί 25 χρόνια, παίζοντας σε πλήθος κλασικών και νεότερων έργων του διεθνούς ρεπερτορίου. Από το 1976 συνεργάζεται με τους θιάσους Δημήτρη Χορν, Νίκου Κούρκουλου, κ.ά., έως το 1992 οπότε συνταξιοδοτήθηκε και αποσύρθηκε.
Ο Σταύρος Ξενίδης από το 1953 που πρωτόπαιξε στον κινηματογράφο, στην ταινία «Το τραγούδι του πόνου», είχε στο ενεργητικό του 70 ταινίες, σχεδόν πάντα σε δεύτερους ρόλους και συνήθως στο πλευρό κωμικών ηθοποιών. Μερικοί από τους πιο γνωστούς ρόλους του είναι στις ταινίες: «Ο Ηλίας του 16ου» (1959), «Περάστε την Πρώτη του Μηνός» (1965), «Το Κοροϊδακι της Δεσποινίδος» (1960), «Ο Ρωμιός Έχει Φιλότιμο» (1968), «Χριστίνα» (1960), «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965), «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» (1965), «Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια» (1966), «Ο Στρίγγλος Που Έγινε Αρνάκι» (1967) κ.ά.
Στο ενεργητικό του είχε πολλά θεατρικά έργα στο ραδιόφωνο και αρκετά σίριαλ, μεταξύ των οποίων οι «Ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα», του Γιάννη Μαρρή, που προβλήθηκε στην ΕΡΤ από το 1979, έπαιξε και στο σίριαλ «Ο συμβολαιογράφος». Από τις νεότερες τηλεοπτικές επιτυχίες του ήταν το «Μυστικό του Άρη Μπονσαλέντη», που προβλήθηκε από το Mega τη σεζόν 1990–1991. Στη δεκαετία του ’80 έπαιξε στο «Πάρκινγκ».
